Heb je hulp/coaching voor je hoogbegaafdheid? En helpt het?

[Phileine2]

Sinds een week ben ik actief op dit forum en ik ontdek steeds meer eigenaardigheden die ik heb, die wellicht aan HB toe te schrijven zijn.

Al jaren heb ik hulp van de GGZ voor iets anders (manisch depressiviteit en de gevolgen daarvan). Mijn eerste gedachte was: Ik ga geen extra hulp zoeken voor mijn (hoog)begaafdheid, ik heb al een hulpverlener. Ik dacht: ik lees wel wat over HB en dat moet genoeg zijn.
Mijn huidige hulpverlener is een sociaal psychiatrisch verpleegkundige. Hij erkent dat ik intelligent ben (hij is lovend over me, haha) maar hij is zelf geen HBer en is ook niet geschoold om HB-ers te begeleiden.

Langzaam begin ik het idee te krijgen dat hulp bij mijn HB wel degelijk zin kan hebben. Ook omdat sommige dingen die ik toegeschreven heb aan manisch depressiviteit in de loop der jaren (en dus onderdeel van een chronische ziekte), vanuit het oogpunt van HB misschien veel beter te hanteren zijn.
Daarnaast kan goede begeleiding mij wellicht helpen aan een passende baan. De laatste jaren heb ik voornamelijk vrijwilligerswerk en cursussen gedaan.

Daarom mijn vragen aan jullie: Heb je hulp van een coach? (Ben ook benieuwd naar de mensen die geen coaching hebben) Wat doen jullie en wat heb je eraan? Waar heb je je coach gevonden?

[Visje]

Phileine,

Ik volg nu een loopbaantraject bij een coach die ook veel afweet van hb (en het ook zelf is). Ik zit nog maar in het begin van het traject, maar mijn ervaring tot nu toe is erg positief De nadruk ligt uiteraard op het uitzoeken welke job bij mij past maar er is een duidelijke link met hb. Verder kan ik ook allerlei dingen uit mijn privéleven aankaarten die gelinkt zijn aan hb zijn en verschaft zij mij allerlei informatie (artikels etc) over hb zijn. Ik vind het in ieder geval ontzettend fijn om a) te horen te krijgen dat ik niet overdrijf en b) een uitleg waarom dat zo is.

Het moet natuurlijk wel klikken met je coach, maar dat is bij mij dus wel het geval

[Phileine2]

Dank je Visje.

Ik vroeg me af of ik bij een re-integratiecoach ook mijn alledaagse problemen kan bespreken, of dat het beter is een coach te zoeken voor mijn alledaagse problemen en een andere die puur op het werk gericht is.

Voorbeeld: Mijn gevoeligheid voor prikkels aanpakken. Of kijken wat ik er aan kan doen dat het voor mij zo vermoeiend is als ik in verschillende sociale groepen 'functioneer'. Bijvoorbeeld eerst op bezoek bij ouders en daarna weg met vrienden... dat zijn twee verschillende 'werelden' waarin ik verschillende 'rollen' heb en dat is voor mij heel vermoeiend.
Zulke dingen zou ik ook graag aanpakken maar vraag me af of dat met de re-integratiecoach kan.

Ter informatie: Ik woon in Noord-Holland (tips zijn welkom)

[leonie]

Hoi,
Ik heb een tijdje een loopbaancoach gehad op het moment dat ik heel erg met mijn baan maar ook met mijzelf zat te worstelen.
Dit heeft mij ontzettend geholpen. Dit doordat ik dingen ongeremd kon benoemen, ik het nodig had om af te tasten is wat "gek" is en wat niet. Maar vooral ook om vanuit mijzelf met support van de coach te (her)vinden wat ik leuk vind, waar ik energie van krijg en waar ik het juist moeilijk mee heb en waar ik energie verlies of zelfs gefrustreerd van raak. Dit heeft mij ontzettend geholpen om (weer) heel scherp voor ogen te krijgen waar mijn eigen krachten zitten en wat ik wel en niet wil. Daardoor was het ook makkelijker om dat duidelijker aan te geven richting anderen, wat mij zeker heeft geholpen in de beide jobs die ik daarna heb "gekregen" en wat mij veel plezier geeft. Ook prive heb ik heel veel dingen uit de gesprekken wat anders aangepakt, wat ook daar een heel stuk rust en daarmee geluk geeft.

[Anagber]

Leonie,

Ik herken jouw verhaal volledig. Ik ben worstelend (en bijna verzuipend…) bij een loopbaancoach terecht gekomen. Zij heeft me geholpen om mezelf beter te leren kennen, waardoor ik (ook al wist ik het al wat langer) ook eindelijk mijn HB durfde te erkennen. Meer ruimte durfde te geven.

Dat traject bij die coach loopt nog steeds. Nu we duidelijkheid hebben over wie ik nu eigenlijk ben en welke eigenschappen ik heb, kunnen we een volgende stap maken: kijken wat daarbij past. Het is een onzeker, maar hoopgevend en motiverend traject waarbij ik hopelijk mijn huidige werkomgeving snel achter me laat. Want dat hebben we ook inmiddels vastgesteld: op een slechtere plek kan ik haast niet zitten…

Phileine2,

Moeilijk te zeggen wat in jouw geval het beste werkt. Als ik me in jouw situatie verplaats, zou ik misschien eerst voor de re-integratiecoach kiezen. Waarbij wel een harde voorwaarde is dat je het gevoel krijgt begrepen te worden. Als je dat gevoel niet krijgt, bereik je denk ik ook te weinig.

[Korrel]

Toen ik voor de 2e keer een burn-out kreeg , ben ik naar de huisarts gestapt.
Daar zat ook (in het zelfde gebouw ) een eerste lijns psycholoog.
Ik heb 2 gesprekken gehad van een half uur......toen zei hij :Ik weet echt niet wat er mis is met jouw , je bent helder , je verwoord alles perfect , ik merk eigenlijk niks aan je....je bent niet in de war ...ik zie geen probleem.

Dus daar sta je dan.....toen een psychoterapeut opgezocht , na 3 sessies kwam eruit dat ik slim was....een paar testjes gedaan , en daar scoorde ik voor mijn eigen gevoel heel hoog. Ik ben nog 2 keer bij hem geweest....en ben toen zelf verder gaan snuffelen. Daarna ben ik een paar keer bij een echte HBer geweest.... gewoon kletsen ....en dat klikte goed .

Ik ben 60 jaar ...hoef mezelf niet meer te bewijzen.....maar moet steeds op mijn hoede zijn dat dingen niet saai worden......Ik heb laatst een gesprek gehad met Willem Wind en die gaf me de volgende tip.
Zo gauw je een uitdaging gevonden hebt....moet je gelijk een nieuwe uitdaging gaan zoeken.

[inge41]

ha dit is fijn..dit gaat ook over mijn situatie ..
Ik herken me in je verhaal met het ggz en de vraagstelling'.
ik heb wel al 2x zo'n 'coach' bezocht maar moest dat helaas afzeggen wegens te hoge kosten voor mezelf en afstand. Was wel een aardig en geschikt persoon.En deels kon je het daar vergoed krijgen bij het zf, omdat het onder psychosociale hulpverlening viel, wellicht ook andere mogelijheden vergoeding maar weet dat even zo niet..(dat was in Gelderland, ik kom zelf uit brabant)
@ Visje,hoe ben je bij die loopbaancoach gekomen, vanuit een werksituatie, ziektewet of vanuit werkeloosheid..? Dat is namelijk het punt, de ene loopbaacoach kun je niet zo makkelijk inzetten als je nog nergens werkt want dan zit je met je vergoeding(svraag) het is nogal duur...elk buro werk een beetje anders vlgs mij (zo is merkte maar ken ze niet allemaal natuurlijk)en dus ook de vergoeding maar hoe zit dat bij jou?
Ik wil nl een loopbaanochach inzetten om die samen te laten werken of anders alleen met mij om mij te laten re-integreren, beide is een heel ander verhaal. Samen met mijn re-integratiebedrijf (niet gespecialiseerd op hsp/hb) lukt niet had ik al voorgesteld. En anders moet de gemeente toestemming geven (heb nu een uitkering deels wia deels wwb) en vergoeding voor de nieuwe manier van re-integreren (met de loopbaancoach dus). Via het uwv kan niet omdat deze zegt dat ik een wsw indicatie hebt en dat val ik nu eenmaal onder dat re-integratieburo die ik nu heb anders moet ik het gaan herzien, ik denk dat ik dat doe, maar deze 'eindigd' of wordt herzien in feb 2012. Ik weet wel dat als je tussendoor met een vraag hierover komt bij het uwv, je daar ontzettend moeilijk doorkomt en men je standaard af probeert te wimpelen.
Best een ingewikkelde situatie om uiteindelijk bij de geschikte coach te komen.
Ik heb ook geen diploma's op zak dat maakt het, als ik al wel z'n coach heb, het ook niet makkelijk.

weet jij of iemand hier meer over ?
(ik hoop phileine dat je hier ook wat aan hebt aan deze vraag, anders voel ik me tussen jou eigen vraagstelling komen.. )

[rrinkje]

hoi phileine,
Leuk je hier ook te zien!
Ik was 2 jaar geleden op zoek naar een christelijke psycholoog en toen kwam ik er eentje tegen die naast christelijk ook hoogbegaafd was. Ik heb toen een paar gesprekken met haar gehad. Zij zit in Almere, ook NoordHolland. Voor minima en studenten vraag ze 25 euro voor een consult, ze wordt niet vergoed door ziektekostenverzekeraars. Toen ik zelfs dat niet betalen dus moest ik stoppen tot mijn spijt.
Ik ben er nu net weer een keer geweest en het was wederom een heel prettig gesprek. Zij heeft me 2 jr terug al verteld dat veel van mijn klachten vermoedelijk met HB te maken hebben omdat het niet alleen cognitie betreft, maar je hele wezen. Dat was op dat moment nieuw voor mij. OOk heftige emoties horen erbij bijvoorbeeld.
Hoe het nu verder zal gaan kan ik nog niet zeggen maar het is in ieder geval al heerlijk om met iemand te praten die je meteen begrijpt en die heel veel weet van hoogbegaafdheid en zijn valkuilen. En van de dingen waar je in het leven tegenaan loopt als hber.
Géén vooroordelen. Géén verkapt gevoel van jaja het zal wel. Op mijn uitspraak van 'ik vind mezelf helemaal niet hoogbegaafd" zei ze: Je hebt de Mensatest gehaald dus neem maar aan dat je echt wel hb bent. Ok. Erkenning en begrip ervaar ik tot nu toe. En dat is ongelofelijk zeldzaam als het over HB gaat!
Ik vind het wel een aanrader dus.
groetjes, Rrinkje.

[azerty]

Ik was 2 jaar geleden op zoek naar een christelijke psycholoog .

Klein vraagje...dat wat off-topic gaat...maar waarom zocht je specifiek naar een christelijke psycholoog? In België ligt dat waarschijnlijk anders...want ik zou van geen enkele psycholoog weten of die katholiek, niet-katholiek,...zijn.

Als het persoonlijke redenen zijn, zeg dan gerust "dat het mijn zaken niet zijn"...

On topic: ik heb vroeger aantal psychs gesproken om dingen te kunnen plaatsen...deed echt niks...zelfs toen ik op een bepaald ogenblik "hoogbegaafdheid" liet vallen...geen reactie. Ze Vroeg zich vooral af "waarom ik zo piekerde over dingen"...en "dat er geen reden voor was".

Nu heb een ik hb coach gevonden en ik merk zelf ontzettend veel verschil met enkele maanden geleden (mijn naaste omgeving - toch de meest naaste - trouwens ook). Ik kan het je in elk geval ontzettend aanraden.

[Phileine2]

Ha Rrinkje je hebt me herkend
(wij kennen elkaar van een ander forum)

Wat leuk dat er nu zoveel reacties zijn op dit topic. Ben er erg blij mee.

[rrinkje]

ik wilde graag een christelijke psycholoog omdat ook christen zijn je wezen beïnvloedt. Teminste, zoals ik het ben. Ik zit in de Pinksterachtige hoek om het zo maar even te zeggen en dat is toch wel een bepaalde manier van denken en het leek me handig om een psycholoog te hebben die dat kent en zich kan voorstellen.

[Phileine2]

Misschien ten overvloede, maar ik heb van Rianne begrepen dat het toegestaan is om namen van coaches neer te zetten. (eerder twijfelde ik of dat mocht)

Dus als iemand ervaringen heeft met een coach in Noord-Holland hoor ik het graag

(Rrinkje Almere is helaas geen optie, ik reis met OV en ben te lang onderweg naar Almere)

[Phileine2]

Hoi,
Ik heb een tijdje een loopbaancoach gehad op het moment dat ik heel erg met mijn baan maar ook met mijzelf zat te worstelen.
Dit heeft mij ontzettend geholpen. Dit doordat ik dingen ongeremd kon benoemen, ik het nodig had om af te tasten is wat "gek" is en wat niet. Maar vooral ook om vanuit mijzelf met support van de coach te (her)vinden wat ik leuk vind, waar ik energie van krijg en waar ik het juist moeilijk mee heb en waar ik energie verlies of zelfs gefrustreerd van raak. Dit heeft mij ontzettend geholpen om (weer) heel scherp voor ogen te krijgen waar mijn eigen krachten zitten en wat ik wel en niet wil. Daardoor was het ook makkelijker om dat duidelijker aan te geven richting anderen, wat mij zeker heeft geholpen in de beide jobs die ik daarna heb "gekregen" en wat mij veel plezier geeft. Ook prive heb ik heel veel dingen uit de gesprekken wat anders aangepakt, wat ook daar een heel stuk rust en daarmee geluk geeft.

Dit klinkt goed. Dat soort begeleiding is wel wat ik nodig heb.

Ook dat je er ongeremd over kunt praten. Ik ben zelf zo ontzettend voorzichtig om niet onbescheiden gevonden te worden. Vind zelfs bij de GGZ moeilijk te benoemen dat ik moeilijkheden ervaar hierdoor.

Mensen die weten dat ik slim ben, waarderen het ook erg dat ik 'gewoon' doe. Dat wil ik niet kwijt. Maar een therapeut bij wie ik heel even het achterste van mijn tong mag laten zien, dat lijkt me erg prettig.

[Phileine2]

Leonie,

Ik herken jouw verhaal volledig. Ik ben worstelend (en bijna verzuipend…) bij een loopbaancoach terecht gekomen. Zij heeft me geholpen om mezelf beter te leren kennen, waardoor ik (ook al wist ik het al wat langer) ook eindelijk mijn HB durfde te erkennen. Meer ruimte durfde te geven.

Dat traject bij die coach loopt nog steeds. Nu we duidelijkheid hebben over wie ik nu eigenlijk ben en welke eigenschappen ik heb, kunnen we een volgende stap maken: kijken wat daarbij past. Het is een onzeker, maar hoopgevend en motiverend traject waarbij ik hopelijk mijn huidige werkomgeving snel achter me laat. Want dat hebben we ook inmiddels vastgesteld: op een slechtere plek kan ik haast niet zitten…

Phileine2,

Moeilijk te zeggen wat in jouw geval het beste werkt. Als ik me in jouw situatie verplaats, zou ik misschien eerst voor de re-integratiecoach kiezen. Waarbij wel een harde voorwaarde is dat je het gevoel krijgt begrepen te worden. Als je dat gevoel niet krijgt, bereik je denk ik ook te weinig.

Anagber, is jouw loopbaancoach zelf ook HB?
En helpt hij/zij je ook bij allerlei persoonlijke dingen? Niet alleen bij werk dus?

[Anagber]

Anagber, is jouw loopbaancoach zelf ook HB? En helpt hij/zij je ook bij allerlei persoonlijke dingen? Niet alleen bij werk dus?

Ik heb het haar nooit gevraagd. Ik vermoed eerlijkgezegd van niet.

Ze helpt me ook bij persoonlijke dingen. Mijn hulpvraag naar haar was eigenlijk vrij simpel: "Ik ben nu 34. Hoe kan jij me helpen om ervoor te zorgen dat ik de komende 34 jaar wèl gelukkig wordt?". Ik wist toen al dat HB vermoedelijk een rol speelde. De keuze voor de coach werd vooral bepaald door de overeenkomst die mijn werkgever met o.a. die praktijk heeft. Voor mij maakte het op dat moment niet zoveel uit. Ik had op dat moment iemand nodig die me kon helpen en was nog niet zo ver dat ik daar specifieke (zoals HB) eisen aan kon/wilde stellen.

Ik heb haar vrij snel na kennismaking het hele verhaal verteld. Om het op z'n Hollands te zeggen: de beerput opengetrokken. Alle ellende uit mijn verleden verteld. Altijd buiten de groep vallen, geen vrienden, schoolresultaten die goed waren terwijl ik er niets voor deed en die vervolgens in elkaar stortten. Mijn worsteling bij vorige werkgevers en mijn huidige werkgever. Een depressie. Ik heb haar alles verteld om dat ik dacht: "ik heb nu hulp nodig, en de beste manier om goede hulp te krijgen, is door zo open mogelijk te zijn". Dat voelde heel goed, en vanaf dat moment zijn we gestaag gaan bouwen. Leerde ik de HB te herkennen in mijn geschiedenis, en durfde ik het eindelijk een plek te geven. Durfde ik bij wijze van spreken gewoon hardop te zeggen dat ik HB ben. Dat is ook het moment geweest dat ik me hier heb aangemeld. Ik heb nu een drietal bijeenkomsten gehad, en keer op keer heb ik daar veel baat bij gehad. Binnenkort praten we weer verder. Maar één ding staat wel vast: mijn huidige werk(gever) zal gaan veranderen. Want overeenkomsten zijn ver te zoeken.

Begrijp me goed…de loopbaancoach heeft wel als doel om te kijken naar, heel specifiek, het werk dat ik doe. Maar het probleem zat/zit in mezelf, dus daar moest/moet eerst aan gewerkt worden voordat we verder kunnen.

[Phileine2]

Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Zo te horen heb je wel geluk gehad met een coach die zo uitgebreid kijkt naar jou als persoon. Je verleden, je HB. Misschien doen alle loopbaancoaches dat, ik weet het niet. Heb er nog geen ervaring mee.

Als ik lees over HB, valt me op dat ik sociaal eigenlijk geen problemen heb (gehad). Basisschool ging goed, had vriendjes en vriendinnetjes. Middelbare school ging ook redelijk.
Ik ben wel veranderd toen. Hoge cijfers werden niet gewaardeerd. Vooral niet in de brugklas (was havo/vwo-combi) maar ook op het gymnasium waren er een paar die het nodig vonden goede cijfers af te keuren. Ik denk (en dat doet me verdriet) dat er toen iets veranderd is bij mij en dat ik de motivatie om mijn best te doen een beetje heb verloren. Soms deed ik huiswerk niet en haalde dan een slecht cijfer en dat vond ik dat eigenlijk wel stoer.
Maargoed, de lessen zelf boden niet altijd uitdaging en daarnaast heb ik geen goede concentratie. Ik heb heel veel om mij heen zitten kijken, naar mijn klasgenoten. Wat ze deden, wat ze aanhadden, wat voor make-up ze op hadden. Ik heb een periode gehad dat ik als ik s avonds in bed lag precies kon vertellen wat mijn klasgenoten die dag aan hadden gehad.
Ik denk dat ik in die tijd vooral geleerd heb me sociaal wenselijk te gedragen. En dat doe ik nog steeds. Soms wordt me gezegd dat ik zoveel met andere mensen bezig ben. Dat klopt wel, dat ben ik zo gewend. (Ook omdat ik uit een dorp kom oorspronkelijk en ben opgevoed met 'wat moet die en die wel denken!')

Omdat ik me zo sociaal wenselijk gedraag, valt niet op waar ik problemen mee heb. Dat ik me in sommige gezelschappen onbegrepen voel, of dat ik me soms verveel. Of dat ik vaak mijn spreekwoordelijke ei niet kwijt kan.
Ik denk dat ik samen met een coach die dingen moet gaan bekijken want ik loop toch vast bij bepaalde dingen.

Mijn gedachten blijven nu even hangen bij dat meisje op het gymnasium, van wie de cijfers niet gewaardeerd werden. Dat doet me wel verdriet, wie weet als ik wel gewaardeerd werd met mijn cijfers, had ik beter leren leren en leren doorzetten. In plaats van altijd maar half mijn best te doen.

[Phileine2]

Ik heb wat namen gekregen. Iemand in Vijfhuizen en één in Heiloo. Andere tips zijn ook nog steeds welkom.

Wordt het bij jullie vergoed eigenlijk? Moet je een verwijzing hebben?
t staat vast ergens in mijn verzekeringspapieren maar ik ben er nooit zo dol op om die gingen uit te zoeken

[Rianne]

Coaching wordt zelden tot nooit vergoed.
In ieder geval niet door ziektenkostenverzekeraars, want je bent niet ziek.
Er zijn wel wat aanvullende verzekeringen die iets met preventieve hulp doen, maar ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die coaching vanuit de ziektenkostenverzekering vergoed kreeg
Via het UWV was (is nu veel moeilijker) wel eea mogelijk.

Gecoacht worden is investeren in jezelf. 'Cause you're worth it' (hé waar heb ik die eerder voorbij zien komen )
Helaas is voor veel mensen de financiën wel een issue.

Psychotherapie wordt wel vergoed, maar dan heb je ook een verwijsbrief van je huisarts nodig.
Als je op korte termijn iets op dat gebied zoekt, kan ik je dit aanraden.

[Erwin Somers]

Hallo allemaal,
Zouden we hier niet met zijn allen een manier kunnen bedenken om hb coaching toch vergoed te krijgen?
Want idd wij zijn niet ziek,
(de maatschappij echter wel dus eventuele klachten zijn wel degelijk het resultaat van een ziekte.)
maar kunnen ook niet alle problemen zelf opvangen. Ik denk dat wij met zijn allen toch wel genoeg argumenten
kunnen verzinnen om zo het min. v. volksgezondheid te overtuigen van de noodzaak.
Want er zij al genoeg afgekeurde/afgeschreven hb-ers met een uitkering.

grtz. e

[Thom]

Want er zijn al genoeg afgekeurde/afgeschreven hb-ers met een uitkering.

Waar kan ik mij aanmelden?