Introductie & advies gevraagd

[OverLoad]

OverLoad, aangenaam.
De gekozen naam gezien ik op dit moment ontzettend overweldigd ben door alles... en daarvoor kan ik best wel wat advies gebruiken (of misschien bevestiging?), maar misschien moet ik proberen bij het begin te beginnen?

Basisschool: weinig vakken waar ik slecht in was, behalve rijtjes stampen, aardrijkskunde (is een vorm van rijtjes stampen in mijn beleving), en "invuloefeningen".
4 fouten in de citotoets groep 8.
Met pijn en moeite de havo gedaan.
HBO met eenzelfde pijn en moeite doorlopen.
Master op uni doorheen gewandeld (op 1 vak na) - voor mij was het duidelijk dat dit mijn manier van leren / studeren was. En die 11 besturen / commissies die ik deed (en daardoor vertraging opliep)? Ach, ik heb er niet eens compensatie voor aangevraagd.
Na 4 jaar in de IT-consultancy overspannen geworden.
Genezen verklaard, en toch voelde ik me niet ok - kon geen rust vinden. Opgeschreven waar ik last van had, naar arts gegaan en redelijk snel het label ADD gekregen. Hoera! Ik wist wat er aan me mankeerde!
Arts die me een "druk kind, zoals het hoort" noemde, en schatte dat ik behoorlijk slim ben - en ontzettend braaf - en daarom de concentratiestoornis nooit opgemerkt is.
Hij had gelijk: toen ik me kon concentreren heb ik me nog nooit zo slim gevoeld!
Sterker nog: de online test van Mensa (om te bepalen of je in aanmerking komt voor de toelatingstest of zoiets?) heb ik gemaakt terwijl ik gezellig aan het kletsen was met een vriend van me. Ik verwachtte dat de test op zou lopen qua moeilijkheidsgraad, de vragen op pagina 1 vond ik nogal goed te doen (de moeilijke vragen komen vanaf pagina 2?). Er bleek geen volgende pagina. Met een score van 98% krijg ik het advies om de toelatingstest niet te doen, gezien ik niet binnen de gestelde tijd de test had gemaakt. Oeps.... blijkbaar had ik de tijd in de gaten moeten houden?!
Na wat jobswitchen, partners die het niet met me uithouden en ik die me steeds meer verveel ben ik terug gaan denken aan de afgelopen jaren... De arts die me de diagnose ADD gaf deed terloops de opmerking dat hij het geen verrassing zou vinden wanneer ik een iq van 135 of rond die koers zou hebben. Het feit dat ik zo ontzettend veel sneller werk dan collega's kan ik nog steeds niet begrijpen. Een voorbeeld: bij mijn huidige werkgever (terug de IT-consultancy - daar pas ik volgens mij het best) kreeg ik een project voor initieel 5 weken, om alvast dingen te doen zolang de vacature voor een vaste medewerker nog niet ingevuld was. Ik heb het niemand van m'n collega's kunnen / durven zeggen dat ik tijdens de eerste 4 weken alle basislevels van 'Gems of war' op m'n telefoon uitgespeeld heb, en continue een chatvenster open heb gehad. In de 5e week bleek al het werk afgerond, en ik zou geen verlenging krijgen bij die klant. Terwijl mijn coach trots op me was kreeg ik onder water duidelijk door dat de salesman hier helemaal niet zo blij mee was. Ik vroeg me alleen maar af hoe het kon dat ze een vaste medewerker zochten...
Voor mijn huidige project ben ik voor 32 uur ingehuurd. Ik zit (letterlijk!) 2 dagen in de week niks te doen (nou ja: spelletjes op m'n telefoon, chatten, dat soort dingen) en werk nog steeds sneller dan de collega's die daar zitten. Ik heb meer projecten dan de collega's die vast in dienst zijn. Ik ben al gevraagd als projectleider (heb ik ook ervaring in).
Mijn grootste angst is een bore-out.
Ik weet dat ik in gesprek moet met mijn werkgever - en ik weet dat ik daar in tranen ga zitten wanneer ik vertel hoe het met me gaat. De afgelopen dagen heb ik mezelf (heel therapeutisch!) gevraagd wat ik nou eigenlijk nodig heb. Het antwoord is erg simpel: ik heb eenduidigheid nodig vanuit mijn werkgever wat ik moet doen. Mijn coach weet dat ik snel werk (en volgens mij heeft hij geen idee hoe snel precies), de salesman wil me het liefst zo veel mogelijk uren en zo'n lang mogelijke periode ingezet hebben - en ik vind het vooral lullig om bij de klant nog meer projecten op te pakken.
Simpel gesteld ben ik bang binnenkort "door de mand te vallen"... (of de al eerder gestelde bore-out)
Terug naar de vraag: wat kan ik (het beste) doen?

[Eekhoorn]

Welkom Overload! Je hebt wellicht een passende naam gekozen, maar je had zo te lezen ook Underload kunnen kiezen

Tja, wat moet je doen... waar ligt het probleem? Wil je graag meer uitgedaagd worden? Of wil je in je eigen tempo kunnen doorwerken? Of wil je dat men weet hoe je het nu aanpakt en daar een 'okee' op krijgen?

[OverLoad]

Welkom Overload! Je hebt wellicht een passende naam gekozen, maar je had zo te lezen ook Underload kunnen kiezen

Tja, wat moet je doen... waar ligt het probleem? Wil je graag meer uitgedaagd worden? Of wil je in je eigen tempo kunnen doorwerken? Of wil je dat men weet hoe je het nu aanpakt en daar een 'okee' op krijgen?

Dank je! Goede vragen - en gelukkig geef je me ook al mogelijke antwoorden... Ik weet het niet, eigenlijk vind ik ze alledrie goed. Belangrijkste is voor mij vooral dat mijn werkgever weet hoe ik "werk" (ja, meerdere interpretaties) - ik hou niet van het gevoel dat ik nu de kantjes er van af loop.
Of ze dan akkoord gaan met het feit dat ik een groot deel van de tijd besteed aan andere dingen, of juist meer uitdagingen geven of mij m'n eigen werktempo laten werken... ach, ik vind de manier waarop er verandering komt niet zo spannend. Dat er verandering moet komen wel...

Via PM heb ik ook wat feedback gekregen, en ik moet beamen: van het spelen van (uitermate!) simpele spelletjes op m'n telefoon ga ik niet gelukkig worden. Echter: of ik nu dat soort simpel tijdverdrijf heb, of intellectueel uitdagende artikelen ga lezen - mijn gevoel dat ik de kantjes er af loop blijft hetzelfde. Het is dat gevoel waar ik mee zit.

De genoemde bore-out icm met een tijdelijk contract (een jaar, met uitzicht op contract voor onbepaalde tijd - tot dusver is iedereen nogal tevreden over me), doet me juist deze vraag stellen. Mijn werkgever heeft juist een nogal open cultuur, in principe kan alles gezegd worden - dus ook daarom vind ik de situatie niet fijn.

[ChrisV]

Hi Overload,

Ik herken wel jou situatie.
Ik ben nog niet tot een situatie gekomen waar ik blijt met ben, maar ekle dag is een stap verdeer in de juiste richting.
Ik ben begonnen met de Kerntalent analysis. Het geeft een goede overzicht over wat brengt & wat zuig energy (en dus een goede overzicht naar waar naar toe te kijken verdeer).
Op basis er van, een aanpak plan gestart om in parallel, de "schade"te beperken in mijn bestande situatie (en kunnen doorbijten) en de gewenste situatie te bereiken.

Misschien is zo'n analysis een start punt ?

[OverLoad]

Hoi Chris,
Dank je wel voor je reactie!
Tijdens het herstel van m'n burn-out heb ik zo'n test gedaan - en het lullige is: ik doe het werk dat ik leuk vind.
Het gaat alleen zo traaaaaaag.....

De reden waarom ik met m'n werkgever zo blij ben: ik word op persoonlijkheid ingezet, niet op "makkelijk in te zetten / snel geld mee te verdienen / lekker lang ergens laten zitten", nadeel is alleen dus de situatie die ik beschreef: ik ben veel te snel vergeleken met de rest. Plus het feit dat iedereen een coach krijgt toegewezen - iemand die geen beoordeling doet, puur er is om mee te sparren.

Zo eens overleg plannen met m'n coach. Ik denk dat ik aardig duidelijk heb wat ik met hem moet bespreken.

[Sawi]

Volgens mij moet je je probleem eens van een andere kant bekijken en je uitdaging ergens anders in zoeken. Dat hoeft niet per se een andere baan te zijn.
Als jij je werk voor een klant in een week doet, ipv vijf, dan zou je ook kunnen zien welke andere opdrachten die klant heeft liggen. Dir kent 'ie zelf waarschijnlijk niet eens, maar jij kunt hem wel wijzen op wat beter voor hem zou werken.
Als je die opdrachten weet binnen te halen, dan is jou leidinggevende blij, de salesman blij, de opdrachtgever blij en ben jij blij, want dan kun je eindelijk doen wat je zelf wilt en nuttig vindt.

Zo werkt het in elk geval voor mij. En mijn werkgever is blij met mij.

[OverLoad]

Volgens mij moet je je probleem eens van een andere kant bekijken en je uitdaging ergens anders in zoeken. Dat hoeft niet per se een andere baan te zijn.
Als jij je werk voor een klant in een week doet, ipv vijf, dan zou je ook kunnen zien welke andere opdrachten die klant heeft liggen. Dir kent 'ie zelf waarschijnlijk niet eens, maar jij kunt hem wel wijzen op wat beter voor hem zou werken.
Als je die opdrachten weet binnen te halen, dan is jou leidinggevende blij, de salesman blij, de opdrachtgever blij en ben jij blij, want dan kun je eindelijk doen wat je zelf wilt en nuttig vindt.

Zo werkt het in elk geval voor mij. En mijn werkgever is blij met mij.

Ik denk dat je gelijk hebt - deze aanpak kan (volgens mij?) alleen volgen na het gesprek dat ik in de planning heb.

Ja, nog steeds in de planning: kwam wat minder leuk nieuws voorbij (werkgerelateerd) dat enkele collega's betreft, dan wacht ik liever nog even met mijn (tja zo voelt het) firstworldproblem.

[zachtzijn]

OverLoad, aangenaam.
De gekozen naam gezien ik op dit moment ontzettend overweldigd ben door alles... en daarvoor kan ik best wel wat advies gebruiken (of misschien bevestiging?), maar misschien moet ik proberen bij het begin te beginnen?

Basisschool: weinig vakken waar ik slecht in was, behalve rijtjes stampen, aardrijkskunde (is een vorm van rijtjes stampen in mijn beleving), en "invuloefeningen".
4 fouten in de citotoets groep 8.
Met pijn en moeite de havo gedaan.
HBO met eenzelfde pijn en moeite doorlopen.
Master op uni doorheen gewandeld (op 1 vak na) - voor mij was het duidelijk dat dit mijn manier van leren / studeren was. En die 11 besturen / commissies die ik deed (en daardoor vertraging opliep)? Ach, ik heb er niet eens compensatie voor aangevraagd.
Na 4 jaar in de IT-consultancy overspannen geworden.
Genezen verklaard, en toch voelde ik me niet ok - kon geen rust vinden. Opgeschreven waar ik last van had, naar arts gegaan en redelijk snel het label ADD gekregen. Hoera! Ik wist wat er aan me mankeerde!
Arts die me een "druk kind, zoals het hoort" noemde, en schatte dat ik behoorlijk slim ben - en ontzettend braaf - en daarom de concentratiestoornis nooit opgemerkt is.
Hij had gelijk: toen ik me kon concentreren heb ik me nog nooit zo slim gevoeld!
Sterker nog: de online test van Mensa (om te bepalen of je in aanmerking komt voor de toelatingstest of zoiets?) heb ik gemaakt terwijl ik gezellig aan het kletsen was met een vriend van me. Ik verwachtte dat de test op zou lopen qua moeilijkheidsgraad, de vragen op pagina 1 vond ik nogal goed te doen (de moeilijke vragen komen vanaf pagina 2?). Er bleek geen volgende pagina. Met een score van 98% krijg ik het advies om de toelatingstest niet te doen, gezien ik niet binnen de gestelde tijd de test had gemaakt. Oeps.... blijkbaar had ik de tijd in de gaten moeten houden?!
Na wat jobswitchen, partners die het niet met me uithouden en ik die me steeds meer verveel ben ik terug gaan denken aan de afgelopen jaren... De arts die me de diagnose ADD gaf deed terloops de opmerking dat hij het geen verrassing zou vinden wanneer ik een iq van 135 of rond die koers zou hebben. Het feit dat ik zo ontzettend veel sneller werk dan collega's kan ik nog steeds niet begrijpen. Een voorbeeld: bij mijn huidige werkgever (terug de IT-consultancy - daar pas ik volgens mij het best) kreeg ik een project voor initieel 5 weken, om alvast dingen te doen zolang de vacature voor een vaste medewerker nog niet ingevuld was. Ik heb het niemand van m'n collega's kunnen / durven zeggen dat ik tijdens de eerste 4 weken alle basislevels van 'Gems of war' op m'n telefoon uitgespeeld heb, en continue een chatvenster open heb gehad. In de 5e week bleek al het werk afgerond, en ik zou geen verlenging krijgen bij die klant. Terwijl mijn coach trots op me was kreeg ik onder water duidelijk door dat de salesman hier helemaal niet zo blij mee was. Ik vroeg me alleen maar af hoe het kon dat ze een vaste medewerker zochten...
Voor mijn huidige project ben ik voor 32 uur ingehuurd. Ik zit (letterlijk!) 2 dagen in de week niks te doen (nou ja: spelletjes op m'n telefoon, chatten, dat soort dingen) en werk nog steeds sneller dan de collega's die daar zitten. Ik heb meer projecten dan de collega's die vast in dienst zijn. Ik ben al gevraagd als projectleider (heb ik ook ervaring in).
Mijn grootste angst is een bore-out.
Ik weet dat ik in gesprek moet met mijn werkgever - en ik weet dat ik daar in tranen ga zitten wanneer ik vertel hoe het met me gaat. De afgelopen dagen heb ik mezelf (heel therapeutisch!) gevraagd wat ik nou eigenlijk nodig heb. Het antwoord is erg simpel: ik heb eenduidigheid nodig vanuit mijn werkgever wat ik moet doen. Mijn coach weet dat ik snel werk (en volgens mij heeft hij geen idee hoe snel precies), de salesman wil me het liefst zo veel mogelijk uren en zo'n lang mogelijke periode ingezet hebben - en ik vind het vooral lullig om bij de klant nog meer projecten op te pakken.
Simpel gesteld ben ik bang binnenkort "door de mand te vallen"... (of de al eerder gestelde bore-out)
Terug naar de vraag: wat kan ik (het beste) doen?

Hoi Overload,

Ik kan me je verhaal precies indenken omdat ik je gesproken heb bij de HB middag in Utrecht.

Ik heb geen advies voor je maar ik wil even mijn medeleven uiten.

Sebastiaan.

[OverLoad]

Gesprek eindelijk gehad met coach (na weet ik veel hoe vaak verzetten van de afspraak) en ik ben een stuk gelukkiger nu!
Grappig was de opmerking van hem toen ik vertelde dat ik hoogbegaafd ben: "maar dat wisten we toch al?"... Euhm... nou ik niet!
Vervolgstappen zijn in werking gezet: kijken wat ik kan doen nu (bij het project waar ik ingezet ben) en de toekomst (wat past er bij me, waar gaan ze me op inzetten).
Wanneer ik vriendje weer zie (ook hb'er) dan maar een extra knuffel geven, gezien ik met hem nogal wat tijd heb gespendeerd om dit gesprek voor te bereiden.

[Gwynt]

(gelukt om eens niet breedsprakig te zijn)

[OverLoad]

(gelukt om eens niet breedsprakig te zijn)

Ja maar.... Nou moe!
Breedsprakig hou ik van, woordenkunstenaars nog meer...

[Gwynt]

(dan maar breedsprakig cross topic en - channel)

[OverLoad]

(dan maar breedsprakig cross topic en - channel)

[OverLoad]

Vandaag gesprek gehad met onze salesman (of hoe je zo'n accountmanager ook noemt...), en ik heb duidelijk kunnen maken waar ik blij van word, en de vervolgstappen zijn ook al in beeld. Beter nog: ik kreeg een ontiegelijk compliment over de manier van aanvliegen, en (nogmaals) de bevestiging dat ze erg blij met me zijn. Zelfs het principe 'bore-out' werd begrepen.
Ik kan wel dansen.... en denk dat ik dat zo ook maar even ga doen!
Ondanks dat het (uiteraard) niet zo snel gaat als gehoopt / gewenst ben ik gewoon blij dat ik begrepen word, en dat er ook écht wat gebeurt.
Leukste deel van het gesprek:
"ben je bekend met *A*?"
"Ja"
"En *B*?"
"Ja"
"*C*?"
"Geef me een dag"
"Jezus, wat kun je niet?!"
"Stilzitten"

[Leo71]

Leukste deel van het gesprek:
"ben je bekend met *A*?"
"Ja"
"En *B*?"
"Ja"
"*C*?"
"Geef me een dag"
"Jezus, wat kun je niet?!"
"Stilzitten"