Dag allen,
Ik ben L.F., 39 jaar, moeder van een dochter van 8 en zoontje van 5 jaar.
Hoogbegaafdheid is een thema in mijn leven nu. Ik weet niet of ik het ben, maar ik vind het een heel verfrissend perspectief waar vanuit ik eens naar mezelf kan kijken. Een positief perspectief. Ik merk dat ik voorzichtigjes aan durf te kijken of ik mezelf er in herken.
Ik heb een aantal jaar geleden een enorme persoonlijke groei meegemaakt. Heel erg fijn, maar met zoveel nadelen ook. Ik gleed daardoor een crisis in. En dan krijg je vanzelf allemaal negatieve perspectieven aangereikt van waaruit je je gevoelens en gedrag mag beoordelen. En ik voel zo ontzettend dat ze niet kloppen. En bovenal dat ik er niks aan heb. Ik ben nu uit die crisis en voel me sterker dan ooit. Ik ken mezelf zoveel beter nu en durf veel meer te kiezen voor wat goed voor mij is. Ongeacht wat mijn omgeving daar van vindt.
Een vriendin die zelf hoogbegaafd is herkende mij ook heel sterk in hb. Ik herken me in eerste in stantie heel erg in de intensiteit die ik kan hebben. Dat veel mensen me vaak niet kunnen volgen omdat het te moeilijk is, te snel gaat, teveel is, of omdat ze niet zo diep kunnen of willen gaan. Ik hou ontzettend van diepgang en onbevooroordeeld luisteren. Naar wat mensen beweegt, hun motivatie, hun ervaringen, gevoelens, gedachtenlijnen. Iemand echt proberen te zien voor wie hij is. Zonder dat ik daar iets van hoef te vinden. Dat kan ik ook makkelijk omdat ik dingen vanuit veel verschillende perspectieven kan zien. Tegenstrijdige perspectieven ook. Dus dat oordeel is niet iets dat me hindert in iemand echt kunnen zien. Ik vind dat heerlijk en krijg daar energie van. Zou het liefst mijn dagen daarmee vullen.
Die vriendin is de eerste vrouw in mijn leven die ik tegenkom waar ik mezelf in herken. Zij heeft diezelfde intensiteit en diepgang. De eerste keer toen ik bij haar thee ging drinken was het...poef.....3 uur later. Ontzettend fijn! Voelt als thuiskomen. Zij en het hoogbegaafdheidsperspectief helpen mij om bepaalde kanten van mezelf te accepteren.
Nou, tot zover!