Seksverslaving en porno : kicks zoeken uit verveling?

[ridleyblue]

Is het legitiem te stellen dat HBers over het algemeen een soort van verlangen hebben ontsnappen aan de wereld, maar tegelijkertijd ook meer eisen van het leven?

Ik merk dat ik een vrij geïsoleerd bestaan leef, voornamelijk omdat ik me gewoon niet verbonden voel met de mensen in mijn omgeving en dit onwennige gevoel zo veel mogelijk uit de weg probeer te gaan. Ik heb nog nooit alcohol gedronken; ik zeg altijd dat ik ervan geniet om groepsdruk te trotseren en gewoon 'lekker anders te zijn', maar volgens mij komt mijn keuze niet te drinken voort uit een soort angst dat het feit dat ik een heleboel prikkels en gedachten niet hoef te ervaren me zo'n enorm geruststellend gevoel zal geven dat ik dit constant wil voelen. Hoewel ik dus zelf geen gebruik maak van verdovende middelen kan ik me onwijs goed voorstellen dat HBers relatief vatbaar zijn voor dit soort verslavingen.

Aan de andere kant ben ik altijd ontevreden en vraag ik me constant af: is dit het? Is dit het leven? Is dit alles wat ik ooit zal ervaren; dit stomme, eentonige, begrensde bestaan? Ik wil meer, ik wil meer ervaren, ik wil meer voelen, ik wil denken op een hoger level dan ons menselijke brein geprogrammeerd is om te doen. Ik ben dan ook super geïnteresseerd in (bijna geobsedeerd door) de mogelijkheden van ons human consciousness, en wil ik stiekem heel graag experimenteren met allerlei drugs om zo alles te ervaren wat mijn simpele, menselijke brein mogelijk stelt.

Op grond van deze redenering is er dus wel degelijk sprake van een correlatie tussen bepaalde karaktereigenschappen van hoogbegaafdheid en dat wat verdovende middelen ons te bieden hebben. Ik denk dat ook seks binnen dit plaatje valt; het is natuurlijk een vorm van escapisme, net als alcoholgebruik, maar daarnaast is het ook een soort van drang om meer te voelen, of zoals verwoord in de titel van dit forum: het uit verveling op zoek gaan naar een kick.

Toch..????? Of helemaal niet????? Ik zeg eigenlijk ook maar wat.

[plato]

Is het legitiem te stellen dat HBers over het algemeen een soort van verlangen hebben ontsnappen aan de wereld, maar tegelijkertijd ook meer eisen van het leven?

Ik merk dat ik een vrij geïsoleerd bestaan leef, voornamelijk omdat ik me gewoon niet verbonden voel met de mensen in mijn omgeving en dit onwennige gevoel zo veel mogelijk uit de weg probeer te gaan. Ik heb nog nooit alcohol gedronken; ik zeg altijd dat ik ervan geniet om groepsdruk te trotseren en gewoon 'lekker anders te zijn', maar volgens mij komt mijn keuze niet te drinken voort uit een soort angst dat het feit dat ik een heleboel prikkels en gedachten niet hoef te ervaren me zo'n enorm geruststellend gevoel zal geven dat ik dit constant wil voelen. Hoewel ik dus zelf geen gebruik maak van verdovende middelen kan ik me onwijs goed voorstellen dat HBers relatief vatbaar zijn voor dit soort verslavingen.

Aan de andere kant ben ik altijd ontevreden en vraag ik me constant af: is dit het? Is dit het leven? Is dit alles wat ik ooit zal ervaren; dit stomme, eentonige, begrensde bestaan? Ik wil meer, ik wil meer ervaren, ik wil meer voelen, ik wil denken op een hoger level dan ons menselijke brein geprogrammeerd is om te doen. Ik ben dan ook super geïnteresseerd in (bijna geobsedeerd door) de mogelijkheden van ons human consciousness, en wil ik stiekem heel graag experimenteren met allerlei drugs om zo alles te ervaren wat mijn simpele, menselijke brein mogelijk stelt.

Op grond van deze redenering is er dus wel degelijk sprake van een correlatie tussen bepaalde karaktereigenschappen van hoogbegaafdheid en dat wat verdovende middelen ons te bieden hebben. Ik denk dat ook seks binnen dit plaatje valt; het is natuurlijk een vorm van escapisme, net als alcoholgebruik, maar daarnaast is het ook een soort van drang om meer te voelen, of zoals verwoord in de titel van dit forum: het uit verveling op zoek gaan naar een kick.

Toch..????? Of helemaal niet????? Ik zeg eigenlijk ook maar wat.

Aan de hand van je tekst schat ik in dat je een jongere bent. De rode draad van je tekst lees ik een beetje weg -op persoonlijke titel dus- als gebrek aan beloning voor jezelf. Het zoeken naar een uitdaging/beleving is ook vragen om het resultaat, de beloning dus.

Ik heb een kwartiertje geleden daar wat over geplaatst: Puberbrein hypergevoelig voor beloning

Misschien op een opstap voor je.

[HB-tje?]

Persoonlijk herken ik mij helemaal niet in je redenatie dat een hb eerder geneigd is tot verslavingen.
Af en toe drink ik een glas alcohol, maar als het niet kan of mag (bv wegens medicijnen of omdat ik moet autorijden) blijf ik er ook net zo makkelijk van af. Ook als het wel gewoon kan drink ik soms maanden niet, dus puur af en toe voor de gezelligheid of omdat ik het lekker vind, maar verre van een verslaving (en geen bier want dat vind ik echt zo vies.. )
Roken heb ik nog nooit gedaan, zelfs niet 1 trekje, omdat ik daar echt totaal geen behoefte aan heb. Het lijkt mij zo ontzettend vies.
Drugs ook nog nooit geprobeerd, puur omdat ik daar totaal geen behoefte aan heb.
Wel soms op doktersadvies en recept temazepam of oxazepam maar altijd zo kort mogelijk en ging het slapen weer beter direct weer stoppen en ook hierin nooit last gehad van verslaving er aan....
En ik denk dat seksverslavingen en aanverwanten sowieso al minder vaak voorkomen bij vrouwen, dan bij mannen, maar ook dat herken ik dus totaal niet.

Ben ik dan niet nieuwsgierig? Zeker ben ik wel nieuwsgierig, en zeker ontdek ik graag nieuwe dingen, maar dat kan ook op andere manieren...

Ok, er zijn best momenten geweest, behoorlijk veel zelfs, dat de pijn te erg was en ik vreselijk met mijzelf in de knoop zat en ik echt niet wist waar ik het zoeken moesten en ik er wel van weg wilde vluchten. Maar ik heb het wegvluchten nooit in middelenmisbruik gezocht.

Zal het tegengestelde daarin niet juist mee kunnen spelen? Dat de intelligentie er juist voor zorgt, dat er een extra drempel is voor middelenmisbruik? Dat je beter kan bedenken wat de gevolgen zijn en daardoor juist jezelf er niet aan overgeeft? Soms zijn de emoties te heftig, maar anders probeer ik het bv liever met een goed boek, je inleven in het verhaal en dan dus even niet aan je eigen ding hoeven denken... Kan bv ook met een film, vind ik soms ook leuk, maar ben toch meer een boekenlezer dan een film kijker. Vind het fijn om er zelf een voorstelling van te maken in mijn hoofd en dat kan bij een tv niet... Of afleiding zoeken in creativiteit en daarin op ontdekkingstocht gaan. Of als ik het geld zou hebben tijdens wereldreizen op ontdekkingstocht gaan. Dat zouden dan eerder voorbeelden zijn om mijn nieuwsgierigheid te voeden, dan kijken wat drugs voor effect heeft op mij... Ben trouwens wat betreft medicijnen al bijwerkingsgevoelig, dus dan wordt het met drugs waarschijnlijk helemaal feest Een verkeerde trip lijkt mij toch niet echt fijn...

Maar overall denk ik, dat het vooral een karakter iets is, of je gevoelig bent voor verslavingen, los van of je wel of niet HB bent. Ieder persoon is daar ook weer anders in en ieder persoon heeft zijn/haar eigen zwakheden. Bij mij liggen die zwakheden dan weer op andere punten, dan op het punt van verslavingen....

[Terrasano]

Hallo

in hoeverre denken jullie dat het mogelijk is dat seks/pornoverslaving soms vooral een kwestie is van verveling, te weinig uitdaging - en dan maar de snelle kick te zoeken in erotiek. Of breder gezocht - in welke verslaving dan ook?

Hoe staat het er in de relationele sfeer voor? Heb je een relatie. En zo niet, waarom niet.