HB-Forum.nl

En dan bedoel ik van wie hier op het forum?

En is jullie mening/gedachtegang sinds jullie voor het eerst dachten dat jullie hoogbegaafd zouden kunnen zijn wel eens veranderd? Ofwel: denken jullie altijd nog van jezelf dat je hoogbegaafd zou zijn?

Om te beginnen met mezelf: ja, ik heb mijn gedachtegang inmiddels een beetje bijgedraaid. ik zou niet meer van mezelf willen denken als iemand die intelligenter is dan de grote meerderheid van de bevolking. Des te meer ik me er mee bezig hield, des te meer ik begon te denken dat ik tot de 40% van de mensen behoorde die dacht dat ze tot de 10% van de intelligentste mensen behoorden. Daarnaast van ik het ook een beetje arrogant van mezelf om te denken dat ik slimmer zou zijn.

En wat ik dan nu nog op dit forum doe als ik niet meer van mezelf denk dat ik hoogbegaafd ben? Ik ben altijd nog geïnteresseerd in de denkprocessen van intelligente mensen en hoe zich deze zouden onderscheiden van 'normaal' denkenden. En ik hoop daar hier een beetje achter te komen, mochten er ooit nog interessante discussies volgen.

Ik ben ook nog nooit getest en hoe meer tijd erover gaat, hoe minder ik de neiging voel om ergens bevestigd te zien wat ik aanvoel.

Bij mij is de bal aan het rollen gegaan bij het positief testen van mijn zoontje. Door erover te lezen, anderen te ontmoeten die ook 'zo' zijn (bijeenkomsten van een oudervereniging voor kinderen met hoogebegaafdheid in België) en gesprekken met een psycholoog zijn voor mij de puzzelstukken op hun plaats gevallen.
Het is zeker niet zo dat ik mezelf beter of slimmer wil voelen, daar gaat het helemaal niet om. Waar het wel om gaat is eindelijk een verklaring te hebben voor mijn 'asociale' en vreemde gedrag (zoals dat vaak door de buitenwereld wordt gepercipieerd), mijn tomeloze energie en non-stop gedachten, mijn onuitputtelijke nieuwsgierigheid, 1001 hobbies, continue jobhoppen en snel verveeld zijn en ga zo maar door. Het is vooral een eye-opener geweest om te weten dat er niets verkeerd met me is en dat er wel meer mensen 'zo' zijn en dat is al een goede stap in de richting om wat meer vrede met mezelf te hebben.

Meer hoeft deze zoektocht voor mij niet op te leveren.

Want de vraag is niet 'hoe slim ben je?' of 'pas je in het hokje van hoogbegaafd zijn?', maar wel: 'hoe ga je nu verder?', 'hoe ga je ermee om?', 'waarom loop je vast?', 'waar ben je naar op zoek?'

Groetjes

Ik ben nooit getest. Tenminste niet met een iq-score tot resultaat.
Op de lagere school wel ooit een intelligentietest gemaakt, met als resultaat een maximale score op ruimtelijk inzicht, bovengemiddeld op rekenen/logisch denken en iets hoger dan gemiddeld op verbale onderdelen. Dit alles wel met een traag werktempo (door jarenlange verveling?) en slechte lezer (dyslectie nooit getest). Ik heb geen IQ-cijfers van die test, helaas. Alleen scorebalkjes met een schooladvies.
Verder een BNN-test met score boven 140, maar ook een intermediair thuistestje met score 107.

Of ik hoogbegaafd ben? Ik verwacht dat als ik nu een iq-test doe dat ik tussen 120-130 zou scoren: ik ben intelligent maar niet een uitzonderlijk snelle denker. Plus dat ik weet dat ik een dergelijke test zou verprutsen omdat ik mijn aandacht er niet bij kan houden vanwege de spanning die zo'n test geeft.
Maar ik voldoe wel aan de combinatie hoog iq, zeer sensitief, autonoom, groot rechtvaardigheidsgevoel, veel existentiele vragen, snel verveeld, nooit leren leren, etc.
Met name die combinatie van factoren maakt dat ik afgelopen week de knoop heb doorgehakt en mezelf toch echt zie als hoogbegaafd. Wat maken die paar iq-punten dan nog uit.

Ik weet niet. Ik herken me in heel veel eigenschappen van hoogbegaafdheid, maar omdat ik inmiddels wel weet dat deze eigenschappen ook veel overlap met andere labeltjes, zou ik mezelf vanwege de herkenning in eigenschappen niet meer per se hoogbegaafd willen noemen. Eerder een combinatie van add, hoogsensitief en introvert, maar over mijn eigen intelligentie zou ik niet meer zeggen dat die bijzonder hoog is ofzo.

Een reactie van een "vastgestelde" haha.
Er komt bij mens zijn meer kijken dan alleen intelligentie.
Om een betere kijk op jezelf te krijgen is het laten vaststellen van het iq een handig hulpmiddel.
Niet dat met dat gegeven er opeens van alles zal gaan veranderen. Het kan wel duidelijkheid scheppen in hoe en waarom.
Nadat ik de uitslag van de mensa testpsycholoog had gekregen ben ik me pas gaan verdiepen in hb/hoogintelligent.
Er vielen vele kwartjes. Verder ben ik blijven doen wat ik deed, met veel plezier overigens .

hier ook nooit officieel getest (wel met online en huistestjes, met boeken uit bib over IQ en HB en autisme), maar wel veel herkenning in hb-karaktertrekken en denkprocessen. HB en autisme zijn wel een familietrek en op die manier ben ik me er voor beginnen interesseren. Hier ook een bij wijlen geweldig onhandige sociale kluns, die al meermaals onbewust mensen kwetste of vertrouwen schaadde doordat ik vaak te laat doorheb wanneer een opmerking 'fout' is voor de buitenwereld. ik kan ontzettend arrogant uit de hoek komen (naart schijnt, besef dit zelf niet) als anderen iets niet onmiddellijk doorhebben of fout doen. 1001 hobby's waar ik vol overgave aan begin maar dan snel ook weer verveeld door geraak, idem met werk. Mijn bovenmolentje staat nooit stil en mijn 'enige' zekerheid dat ik heb over mijn bovengemiddelde intelligentie is dat ik een ontzettend visueel en auditief geheugen heb, ik kan zonder probleem zeggen wie wat zei tijdens een conversatie, wat ze aanhadden,waar wat staat in een boek, hoe iemand zijn interieur er uit ziet, tot in detail, na een bezoek, wat ik aanhad tijdens die of die gelegenheid, ... etc , kheb het altijd als een soort brein curiosa beschouwd, maar blijkbaar zit daar dan wel meer achter.
wil ik testen? niet per sé, (mijn faalangst houdt me ook wat tegen ) maar het inzicht heeft me wel meer bewust gemaakt van , vooral mijn sociale, gedrag. ik probeer 2 keer na te denken voor ik iets zeg, hou mijn impulsiviteit een beetje meer in toom, loop niet te hard meer van stapel...het heeft me een bewuster en iets rustiger mens gemaakt.

Ik ben nooit getest, ook geen behoefte aan. Hoe kom ik hier dan? Nou, de juf van mijn kind begon er over of hij niet 'hoogbegaafd' zou kunnen zijn. Nou ja, stom woord, maar dat hij zich verveelt op school kan ik me wel voorstellen ja. Dus ik ging me inlezen en dacht al snel: fuck, dit gaat over mij. Wat jammer dat vroeger nooit een juf heeft opgemerkt hoe ik me verveelde.
Het verklaarde wel wat voor mij. Bijvoorbeeld dat ik niet simpelweg lui ben, maar dat ik onderpresteer, en dat dat aangeleerd gedrag is. Nu kan ik mezelf daar gericht wat tegenin proberen te trainen. En dat ik niet hoef te verbergen wie ik ben of wat ik weet, dat ik me minder van anderen moet aantrekken. En dat ik niet a-sociaal ben, maar dat er een reden is dat sociale interactie me vaak zo vermoeit. En dat die reden niet is dat ik stom ben :p

Maar waarom voel ik me dan nog zó stom ook al weet ik het?
Precies zoals Cassanne via mijn kinderen.

Ik schreef net aan Plato dat ik een op en top absoluut onderpresteerder ben.

Is ook niet vreemd dat mijn meisjes het ook hebben.

nathalie schreef:Maar waarom voel ik me dan nog zó stom ook al weet ik het?

80: krankzinnig
90: debiel
100: achterlijk
110: idioot
120: dwaas
130: stom
140: maf


Voor mijzelf, ik ben ook nooit getest (behalve de verschillende internet testjes). Ik heb er wel een tijd aan gedacht vanwege nieuwschierigheid en erkenning. Maar voor mij is het IQ nu niet meer zo belangrijk.

Ten op zichte van vroeger, toen ik nog interesse had, zie ik een test nu als meer iets specifieks. Het is geen directe meting van een algemeen concept, en er zijn verschillen in uitkomsten van toets tot toets.
Daaraan gerelateerd zie ik IQ nu ook meer iets als een allround prestatie. Ikzelf ben echter veel liever specialist.

Wat IQ ook is en of je over zo'n begrip kunt spreken, en of een IQ test dan ook zinvol is, daar ben ik nu minder zeker van. Misschien voor klinische doelen, selecties bij bedrijven, of tests voor sociologen, kan het nog wel helpen. Het principe van testen is misschien ook niet eens zo slecht, het principe van IQ lijkt mij meer slecht.

dank u danku.
Ik dacht al.

Ergens tussen dwaas , stom en maf.
Als ik mijn schommelende IQ scoren moet geloven can online tests.

Van mij is ook, hoe dan ook, nooit officieel de hoogte van het IQ vastgesteld. Is ook niet nodig, de hoogte van mijn IQ is sowieso onmeetbaar.

......tuurlijk Cor.

I'm so brainy .

Really, I'm not mooching at all.

Nog nooit vastgesteld, wel al langere tijd de toelatingstest voor mensa betaald, alleen nog niet opgegeven toen De eerste data beschikbaar kwamen. Durf niet, wil niet, ben denk ik toch niet zo slim, wat schiet ik er mee op? Streep door wat niet wat van toepassing is.....

Ik heb de test van Mensa op het randje gehaald. Ik meen toch dat m'n gave meer is dan een getalletje, een test dat maar een deel meet van m'n intelligentie, en daarmee maar een slap aftreksel is. Het meet uiteraard wel dat ik kan denken tot op zekere hoogte. Een IQ test is meer zoals een radar dat je aanwezigheid, in dit geval een bepaalde vernuftigheid, of een spoorelement daarvan, waarneemt

Dus als er een radar is die hoogbegaafdheid kan traceren in welke hoedanigheid zou ik dan waargenomen worden? Ik denk dat de radar toch iets oppikt.

Maar m'n IQ is toch ooit 'vastgesteld', ook al neem ik het resultaat niet echt serieus, net zoals een radar iets oppikt, maar dat het alleen een deel heeft waargenomen, zoals de aanwezigheid van vitamine C (naast het complete spectrum van andere vitamines, mineralen, fenolen, e.d.*)

Vond het wel interessant om m'n verhaal te melden.

*Ben trouwens niet echt thuis in deze dingen.

Tensei schreef:Ik heb de test van Mensa op het randje gehaald. Ik meen toch dat m'n gave meer is dan een getalletje, een test dat maar een deel meet van m'n intelligentie, en daarmee maar een slap aftreksel is. Het meet uiteraard wel dat ik kan denken tot op zekere hoogte. Een IQ test is meer zoals een radar dat je aanwezigheid, in dit geval een bepaalde vernuftigheid, of een spoorelement daarvan, waarneemt

Dus als er een radar is die hoogbegaafdheid kan traceren in welke hoedanigheid zou ik dan waargenomen worden? Ik denk dat de radar toch iets oppikt.

Maar m'n IQ is toch ooit 'vastgesteld', ook al neem ik het resultaat niet echt serieus, net zoals een radar iets oppikt, maar dat het alleen een deel heeft waargenomen, zoals de aanwezigheid van vitamine C (naast het complete spectrum van andere vitamines, mineralen, fenolen, e.d.*)

Vond het wel interessant om m'n verhaal te melden.

*Ben trouwens niet echt thuis in deze dingen.

Je hebt trouwens m.i. wel de mooiste avatar Tensei.

Dank je Cornelis. Ik weet niet of het de mooiste is, maar hij is zeker mooi.

Hoi, ik ben niet getest. Geen idee wat mijn iq is.
Vind het niet belangrijk. Er is meer dan een cijfer. Ik ben op dit forum gekomen nadat een 4 tal mensen naar mijn ervaringen als hb -er vroegen.... Compleet verrast en ook verward. Ik dacht namelijk dom te zijn. Ik Geloof het ook niet . Ondanks herkenning van verhalen op dit forum . Ik weet er niet goed raad mee. Ik hou me liefst wat op de vlakte.

Hier nog een. Ik val liever niet op. Alle online testen geven wel altijd over de 130 aan, maar wat is een getal waard? Ik vind mezelf zijn belangrijker dan ergens vasthouden aan een geschreven getal.

Hier ook weer een.. Maar het niet willen opvallen zou theoretisch wel aan een heleboel zaken bijgedragen kunnen hebben, waar ik nu dan weer wel degelijk last van heb...

Maar het blijft een getalletje, het helpt ook weer niet echt bij het begrepen worden als je gewoon jezelf bent