HB-Forum.nl

...wat is de zin van het leven...?
Dit bedoel ik niet negatief, maar ik ben benieuwd of deze vraag bij jullie ook regelmatig door het hoofd dwarrelt

En wat is die 'zin' dan voor jullie?

Zal het kort houden: Ervaren wie je werkelijk bent!

Ik kan het ook kort houdent: De ware (letterlijk).

Voor mij is dat vreugde schenken. Maar hier heb je wel een gezond hart voor nodig. Dit was ik even vergeten. Dus nu wordt het geluk vinden in jezelf door van jezelf te houden, rust hebben met jezelf, genieten van dingen die je overkomen en ervaart en genieten van vreugde die je mensen kan schenken. Misschien zie ik het over een tijdje toch nog anders. Dat mag dan van mij.

Hier kan ik me ook wel bij aansluiten, eerst moet je van jezelf houden, anders gaat op op den duur hard achteruit met de vreugde die je een ander kan schenken!

En als dit niet het geval is, zal het leven je vroeg of laat toch wel dwingen de realiteit onder ogen te zien, helaas.

En dat is dat ook jij geweldig bent, precies zoals je bent.
Ben wat je wil zijn, je kunt op elk moment kiezen, al lijkt het soms een onmogelijke opgave.

The meaning of life, is to give life meaning!

Quote heb ik van een album van Ayreon (volgens mij 0110010100110 of zoiets ), maar dat zal vast ergens anders vandaan gejat zijn.

Om eerlijk te zijn vind ik het leven tamelijk zinloos. Niet dat ik niet wil leven, maar ik hoef ook niet in alle omstandigheden te blijven leven. Omdat ik behoorlijk heb geworsteld met deze vraag (en dat nog steeds doe), heb ik mijzelf tot doel gesteld anderen verder help in hun leven. Dat doe ik in de vorm van vrijwilligerswerk, een baan met een maatschappelijk doel en gewoon vriendelijk zijn naar anderen. Om ook mijn eigen leven te veraangenamen mag ik mijn eeuwige leergierigheid blijven voeden door te reizen en cursussen te volgen in onderwerpen die mij interesseren. En het wordt echt leuk als ik al mijn kennis mag aanwenden om anderen verder te helpen. Coaching (zowel in mijn vakgebied als op persoonlijk vlak), begeleiding van stagiairs, dat soort dingen.

Erg interessant vond ik trouwens het boek Searching for meaning van James Webb. Dat gaat in op hoe intelligente mensen worstelen met zingeving en op welke manier men het perspectief op zingeving kan veranderen. Het heeft me in elk geval helpen accepteren dat er nooit een duidelijk antwoord op deze vraah gaat komen.

Voor mij is dat zinloos. Soms denk ik wel ns: jezus moet ik nog 40 jaar zo op deze planeet doorbrengen? Anderzijds voel ik me over het algemeen best wel tevreden, ik kan wel genieten van kleine dingen. Ik probeer gewoon zo veel mogelijk zaken te doen die ik leuk vind om mezelf een zo aangenaam mogelijke tijd te bezorgen.

Ik zou mijn leven wel zinvoller vinden moest ik humanitair werk verrichten (als job echt, niet als vrijwilligerswerk naast mijn gewone job). Mensen die vanuit Afghanistan vrouwen naar hier halen omdat ze daar gedood dreigen te worden door hun familie wegens eerroof, dat zijn helden in mijn ogen. Leuk citaat trouwens van Chuck Palahniuk: “We all die. The goal isn't to live forever, the goal is to create something that will.”

Freerider schreef:The meaning of life, is to give life meaning!

Quote heb ik van een album van Ayreon (volgens mij 0110010100110 of zoiets ), maar dat zal vast ergens anders vandaan gejat zijn.

Inderdaad, Freerider, ik heb deze quote ook weleens voorbij zien komen.

Bill schreef:Zal het kort houden: Ervaren wie je werkelijk bent!

...
Ervaren wie je werkelijk bent ...dit is toch moeilijk.
We zijn zo maakbaar, stuurbaar...het vraagt veel zelfkennis en (zelf)onderzoek en tijd en ervaring en trial /error

Freerider schreef:The meaning of life, is to give life meaning!

Quote heb ik van een album van Ayreon (volgens mij 0110010100110 of zoiets ), maar dat zal vast ergens anders vandaan gejat zijn.

En is dit ook je persoonlijke quote?
En wat doe jij dan om je leven inhoud en diepgang te geven, die zin van het/je leven te vinden?

Erg interessant vond ik trouwens het boek Searching for meaning van James Webb. Dat gaat in op hoe intelligente mensen worstelen met zingeving en op welke manier men het perspectief op zingeving kan veranderen. Het heeft me in elk geval helpen accepteren dat er nooit een duidelijk antwoord op deze vraah gaat komen.[/quote]


Bedankt voor de tip, zal ik eens opzoeken

Voor mezelf ben ik er nog niet uit.

Ik vind het moeilijk om te ervaren wie ik écht ben. Er zijn mensen om me heen, verwachtingen, de maatschappij, werk, ambitie, het 'iets' willen betekenen, de wereld willen veranderen... Soms voel ik hierdoor een( grote) onrust in mezelf.

(Mocht ik ergens op een berg alleen zitten zou ik wellicht vlugger tot de essentie van mezelf komen
Stel dat ik als vluchteling zou leven, of in een ander deel van de wereld, stel dat ik premier zou zijn of een poetsvrouw, stel dat ik ziek zou zijn, of topsporter, stel dat ik in een sekte zit of een beroemdheid ben... Het zouden nog altijd dezelfde hersencellen zijn, dezelfde ogen, handen, ...maar ik denk dat ik me in elk van deze situaties als mens anders zou voelen.)

Tot nu toe denk ik: de zin van het leven (voor mij) is liefde. Niet alleen tussen man/vrouw, maar alle afgeleiden.

Françoise schreef:

Freerider schreef:The meaning of life, is to give life meaning!

Quote heb ik van een album van Ayreon (volgens mij 0110010100110 of zoiets ), maar dat zal vast ergens anders vandaan gejat zijn.

En is dit ook je persoonlijke quote?
En wat doe jij dan om je leven inhoud en diepgang te geven, die zin van het/je leven te vinden?

Niet mijn persoonlijke quote, daarvoor heb ik wel een handvol anderen

Toch heb ik er voor mijzelf invulling aan gegeven, gedestilleerd uit de rode draad in mijn leven, waar ik energie door verlies en waar ik energie door krijg. Heeft inderdaad de nodige zelfstudie en zelfreflectie gekost, maar ik heb nu een meaning die al iets van 8 jaar hetzelfde is (ben pas 37, weet pas sinds een jaar dat ik hb/hsp ben).

Mijn persoonlijke missie:

Met de mensen om mij heen een steeds mooier bestaan creëren, door de omstandigheden steeds verder te verbeteren. Hierdoor kunnen we meer van elk moment genieten

Het mooie is, dit uit zich zowel privé als zakelijk. Zakelijk gezien is dit zelfs de kern van mijn professie.

Wat mij heeft geholpen om zover te komen, is oa het boek "Making It All Work" van David Allen, wat mij inzicht gaf in waar ik mij steeds mee bezig hield naar een steeds hoger niveau (oftewel, van projecten naar purpose).
Finetuning gedaan met het boek "Ik" van Remco Claassen.
Mijn missie is vertaald in een zakelijke en in een persoonlijke visie.
Totaal geeft dat gelijk mijn sterktes en mijn valkuilen.

Mijn leven hoeft geen zin meer te hebben, want iedere vorm van zin die ik eraan geef wordt toch genadeloos achterhaalt door de realiteit van alledag., èn goede raad is duur, dus ik geloof beslist geen mindere intellectuele goden meer, want "When you are at the top of the world, nobody can tell you the truth about and meaning of life."

De ‘zin’ van ‘het leven’.

Na het lezen van de titel op het forumoverzicht was ik alvast aan het typen geslagen over ‘het nut van prostitutie’, totdat ik de eerste binnengekomen reacties las. Vast iets getriggered uit mijn verleden.

– Tja, dit is een vraag die er van uit gaat dat er een reden is voor dit aardse bestaan en daar is niet iedereen het met elkaar over eens natuurlijk.

Of is de vraagsteller nieuwsgierig hoe wij onze levens invullen, nut en functie geven aan een bestaan waarvan 'wetenschappelijk is aangetoond' dat we toevallig ontstaan zijn, geen nut hebben en doelloos 'het leven' helemaal moeten uitleven of voor die tijd wegens te veel lijden mogen afspuiten?
We zijn bij 'toeval' ontstaan uit 'niets', we hebben geen richting of doel en dan dooft de kaars en zijn we voor altijd 'niet meer'....alsof we nooit bestaan hebben.

Tja...geef daar maar eens nut aan....wat doet het er toe? Dan kunnen we maar beter proberen zoveel mogelijk 'uit' 'het leven' te halen, terwijl het me opvalt dat mensen hier iets 'in' het leven willen leggen, iets willen bereiken of iets willen nalaten voor de volgende generatie. Waar komt dat verlangen vandaan?

Zelf heb ik een heel sterk verlangen te functioneren. Om de een of andere reden wil ik graag tot 'mijn recht' komen in dit leven en daar bedoel ik dan mee dat ik mijn 'potentieel' in zijn geheel ontwikkeld wil hebben en daarin moet gaan functioneren omdat ik 'van binnen' wéét dat ik dan pas volledig (mezelf) zal zijn, tevreden met mezelf zal zijn (= vrede met mezelf zal hebben) en dat de mensen waarmee ik in aanraking kom ook dan pas optimaal van mijn leven/aanwezigheid zullen ontvangen/genieten zoals 't bedoeld is. Vol zijn van wat ik te bieden heb en mijn gaven en talenten én mezelf zó 'ver-vol-wassend' (afleggen negatieve gedachten, emoties, handelingen) heb dat ik mezelf gedurende (de rest van) mijn levenstijd door/vanuit mijn aanwezigheid en functioneren zonder schade aan anderen kan 'ledigen'. En zij hopelijk omgekeerd aan mij natuurlijk. En zo niet dannuh.......

Want ik geloof dat wij daarmee elkaar het meest dienen en vermaken, alsmede een eventuele Creator-Vader eren die dit alles zo voor zijn kindereren bedacht zou kunnen hebben. Als dat zo is dan geeft dat de ontvanger van buitengewone gaven en talenten een grote(re) verantwoordelijkheid deze te ontwikkelen.

Cornelis1921 schreef:Mijn leven hoeft geen zin meer te hebben, want iedere vorm van zin die ik eraan geef wordt toch genadeloos achterhaalt door de realiteit van alledag., èn goede raad is duur, dus ik geloof beslist geen mindere intellectuele goden meer, want "When you are at the top of the world, nobody can tell you the truth about and the meaning of life."

Correctie aangebracht.

ano23 wrote:
[quote Chuck Palahniuk: “We all die. The goal isn't to live forever, the goal is to create something that will.”][/quote]

ik vind 'm intrigerend!

De zin van het leven algemeen:

..ons elke dag opnieuw kunnen uitroepen wie we zijn (we is de mensheid) en waar we voor staan.

en daarbij vaak de vraag stellend:

wat zou Liefde nou doen?

Best heftig in deze tijd.

Neale Donald Walsh heeft daar in zijn boeken mooi overgeschreven. Maar ook Indiase geschriften (o.a. De Vendanta's ) schreven hierover. Dat het essentieel is om te ervaren wat we niet zijn, om te kunnen beseffen wat we wel zijn.
Mooie theorie.

Ik kan me niet voorstellen dat er geen zin is van het leven. Hoogstens een zin die we als mensheid niet kunnen bevatten. En al zou dat ook een tijdelijke houvast zijn, dan dan liever dan dat alles zinloos zou zijn. Ik denk dat zingeving aan ons leven ook een persoonlijk doel is.
Heb namelijk jaren met deze zingeving gevochten.
Omdat ik me schuldig voelde dat ik niet deed wat goed was voor de mensheid: mensen redden, dieren helpen. Heb nog een tijdje in de zorg gewerkt. Maar dat was helemaal niet redden. En ik was er ook niet goed in.
Dus, door te doen, waarvan ik denk dat mijn leven wel zin heeft, steun ik de mensheid ook: ik merk dat ik mensen raak met wat ik doe. Omdat ik enthousiast ben, doordat ik een blijer mens ben. En ook wel omdat ik mensen een stukje kan helpen.

Alleen vraag ik me dan af; geldt dat dan ook als je dat ook doet als je iets bent zoals een wapenhandelaar?
in de theorie van Walsch en de Vendanta's zou dat ja zijn: er is ook slechtheid in de wereld nodig om ons, als mensheid uit te roepen wie we zijn.
Dat concept vind ik zelf zó moeilijk te omarmen. En nog erger dat ikzelf ook slechtheid in me heb.

Maar goed. Als we toch nog een tijdje op deze aarde moeten rondlopen, waarom niet wat vrolijkere gedachten?
Je kunt misschien niet de zin van het leven bevatten, maar je bent wel in staat er een zingeving aan te geven die de wereld wat mooier maakt.
Ik doneer geld aan goede doelen, ik probeer bewust te consumeren, wil mijn kinderen meegeven dat ze een keuze hebben in hun handelen.
De laatste tijd probeer ik me ook meer uit te roepen voor wie ik ben. Het is best eng, maar door het in kleine stapjes te doen lukt het aardig.