HB-Forum.nl

Gisteren had ik een gesprek over oudere mensen. En of die je meerdere zijn. Ik ben benieuwd wat jullie hier over denken, vandaag een stelling:

Oudere mensen (bejaarden) zijn mijn meerdere en hebben mijn respect verdiend.

Ik ga hier zelf nog even niets op posten, ik wacht even af wat er bij jullie naar boven komt!

Ouderen zijn niet perse mijn meerderen. En respect is niet iets wat automatisch komt omdat je ouder bent vind ik. Er zijn zat ouderen die mijn respect helemaal niet verdienen. Oudere mensen zijn ook niet perse wijzer dan jongere mensen. Ze hebben langer geleefd ja, maar dat betekent niet dat ze ook 'beter' zijn dan anderen of slimmer (waar jij misschien wel naar toe wilt? Of vul ik dat nu erg in?)

Er zijn culturen waarin je naarmate je ouder wordt je meer respect en beslissingsrecht geniet. Ik kan me zo voorstellen dat in vroegere tijden het een hele prestatie was als je bijv. over de 40 kwam. Dan was je al iets als een curiositeit.

Trouwens ... in de systeemtheorieën (psychologie) worden horizontale en verticale invloeden genoemd. Daarin zijn de verticale ff 'vrij vertaald' : loyaliteit aan diegene die er eerder waren dan jij. Herkomst psychologische systeemtheorieën komen m.n. van familie-cultuur.

Naast ouderdom worden in verschillende culturen volgens mij allerlei 'respect-labels' en 'meerdere-labels' gehangen: voor geld, status, beroemdheid, wetenschappelijke prestaties, intelligentie, een vlekkeloze reputatie, ouderschap (als in voortgeplant), schoonheid of juist afwijkende uiterlijkheden (medicijnmannen en magische eigenschappen werden daar vaak aan toegedicht), een piemel (schijnen sommige culturen ook hogere 'respectrechten' aan de hangen) etc etc vul maar in.

Mijn mening: het is maar net waar je als gemeenschap belang aan hecht om te respecteren. Er zit vaak weinig logica in maar heeft iets met keuze voor waar belang aan wordt gehecht van doen. Macht-krachten.

Bij ouderdom heb ik altijd een connotatie van 'zorg en beschermen' bij gehad. Zo van 'lief zijn voor' vanwege kwetsbare fysieke staat. Misschien is dat een vorm van respect? Ik weet het niet precies, zou kunnen. Het houdt ook wel gauw op als het bewust geniepige-gemene-kijvende-roddelende-voordring bij de bakker oudjes zijn.
Waar ik wel respect voor kan hebben wat ook enigszins gelieerd is aan ouderdom is ervaringen, wat ze allemaal meegemaakt hebben. Ik hoor ze meestal uit over oude tijden, vroeger. Ik vind dat interessant.

Maar respect voor iemand puur omdat ie oud is ... hmm ik ben meer van 'ik respecteer de ander voor wie die is' ongeacht wat in de maatschappij 'hot' is om extra te respecteren. Ik heb daar (net als iedereen neem ik aan) zo mijn eigen criteria voor. En respect verdient in mijn ogen iedereen die zich normaal menselijk gedraagt van zeer jong tot oud. Dat verspeel je wanneer je dingen doet die sociaal niet door de beugel kunnen.
Ik verwar respect niet met bewondering verdienen ... dat is meer voor prestaties.

En respect verdient in mijn ogen iedereen die zich normaal menselijk gedraagt van zeer jong tot oud. Dat verspeel je wanneer je dingen doet die sociaal niet door de beugel kunnen.

Precies. Ik ken ouderen die aardig, vriendelijk en levenswijs zijn. De aardige soort, kun je wat van opsteken. En ik ken ouderen die zeuren, zeiken en zaniken. Die de milieupolitie bellen wanneer je je container op de verkeerde dag buiten zet, de zure soort dus.

Leeftijd <> Respect verdienen.

(Niet alleen voor ouderen gaat dat op. Ik ken wijze 5-jarigen en onwijze 50-jarigen.)

Mooier dan Arjan kan ik 't niet zeggen . Ouderen hebben meer levenservaring, en in veel gevallen maakt die ervaring ze wijs. Maar als iemand zich naast die ervaring en wijsheid als een eikel gedraagt, verdient ie wat mij betreft geen respect. Respect dwing je af, op een 'natuurlijke' manier. Niet door status of leeftijd. Wel (wat mij betreft tenminste) door gedrag.

Dus om Barbara's eerdere stelling c.q. vraag te beantwoorden: oudere mensen hebben niet automatisch mijn respect omdat ze ouder zijn. Wat niet wegneemt dat ik ze wel met respect zal behandelen. Omdat ik geen eikel wens te zijn .

Ik ben opgevoed met het idee dat je per definitie respect voor oudere mensen moet hebben.
En dat zit er best diep in.
Rationeel ben ik het helemaal met jullie eens: iemand verdient respect op basis van gedrag/houding/daden en niet enkel op basis van leeftijd.

Het vervelende is dat ik dus altijd in contact met ouderen (lees: bejaarden) begin vanuit een diep respect. Maar oh Man! wat kun je dan dus ook enorm teleurgesteld of gekwetst worden! En dan word ik dus een beetje boos op mijzelf, want dat doe ik mezelf aan, door me direct al 'ondergeschikt' op te stellen. Stom he.

Dus ik probeer daar vanaf te komen.... lukt me wel, maar makkelijk is het niet.

Voor ieder mens dat ik nog niet ken,heb ik evenveel respect en doet leeftijd er niet toe. Voor de mensen die ik wel ken, geldt dat ik over het algemeen een soort ervaringsrespect heb, en ja, aangezien ouderen gemiddeld meer hebben meegemaakt dan jongeren, heb ik wel een soort 'ontzag' voor ze. Vooral voor mensen voor wie luxe en vrijheid niet vanzelfsprekend waren (en daarover kunnen vertellen), heb ik dat.

Mijn vingers branden om hier op in te gaan, kan het niet laten.
De stelling:

Oudere mensen (bejaarden) zijn mijn meerdere en hebben mijn respect verdiend.

zou ik iets nuanceren. Dus niet 'hebben mijn respect verdiend', maar 'verdienen mijn respect'.

Bij mensen heb je denk ik met twee dingen te maken, wie is de mens waar je mee te maken hebt en wat voel je van huis uit. Als de (oudere)mens onaardig is dan kan ik me voorstellen dat je gedachten hebt, maar die gelden voor iedereen die je ontmoet.

Volgens mij zit het 'in' de mens om een oudere te respecteren. We luisteren naar onze ouders, oma's en opa's en helpen deze mensen bij d elaatste fase van hun leven. We kennen ook omgangsvormen als opstaan in de tram of bus, of op je krent blijven zitten en net doen of je niks in de gaten hebt.

Een vraag die deze stelling bij me oproept is een contra vraag, waarom niet?
Waarom zou je jezelf meer voelen dan een oudere.
Het waren de ouderen die de wegen voor ons hebben gemaakt, zoals wij dat doen voor onze kinderen (ook al heb ik die zelf niet).

Wat zou je denken als je ouders straks oud zijn en een snotaapje loopt een van je ouders ondersteboven onder het motto van "Hé ouwe, kijk eens uit waar je loopt". Voelt dat o.k. ?

Nicole schreef:Wat zou je denken als je ouders straks oud zijn en een snotaapje loopt een van je ouders ondersteboven onder het motto van "Hé ouwe, kijk eens uit waar je loopt". Voelt dat o.k. ?

Natuurlijk voelt dat niet o.k. Dan zou ik behoorlijk p*ssig zijn. Maar ... toch heeft 't voor mij niks met leeftijd te maken. Ik zou namelijk precies hetzelfde voelen (boosheid, weerstand) als een snotaap dat doet met een willekeurig ander mens, of ie nou 5, 25, 55 of 85 is. Zo ga je niet met mensen om. Punt.

Opstaan in de trein doe ik trouwens ook voor zwangere vrouwen, mensen die slecht ter been zijn, of mensen met kleine kinderen, of iemand die er doodmoe uitziet. Kwestie van beleefdheid. Niet alleen van leeftijd.

Net zoals Rianne ben ik opgevoed met het idee dat oudere mensen gerespecteerd dienen te worden. En zoals gezegd, dat doe ik ook. Ik behandel ze met respect. Maar als ze hun medemens als oud vuil behandelen, verdwijnt dat respect dus wel. En er zijn nu eenmaal ouderen die niet zo fijn in de omgang zijn. Maakt even niet uit waarom ze zo geworden zijn (daar zullen ongetwijfeld allerlei redenen voor geweest zijn). Dan zal ik nog steeds beleefd in de omgang zijn, gewoon omdat ik zo ben opgevoed en omdat ik zelf vind dat ik beleefd hoor te zijn. Maar mijn respect hebben ze dan niet meer.