Ik ben Noa, ik zit in 4 havo en ben momenteel 16 lentes jong.
Na behoorlijk wat forums gelezen te hebben hier, heb ik besloten mij ook maar eens voor te stellen. Ik weet niet echt wat te vertellen, dus hier mijn verhaal in het kort.
Wat betreft school ging het tot voor kort allemaal heel voorspoedig, tot ik vorig jaar in 4 vwo terecht kwam. Ik begon school echt te haten, to the bones. Maar waarom? Geen idee..
Binnen een maand of twee veranderde de opgewekte Noa in een spijbelende, rebelse scholier.
Ik was het nergens mee eens en ik verveelde mij dood. De motivatie was ver te zoeken en zo ook de goede cijfers. Ik begon aan mijn capaciteiten te twijfelen, was ik wel slim genoeg?
Dat was voorheen nooit een serieus vraagstuk geweest: ik was niet de topper van de klas -school is nooit mijn hoogste prioriteit geweest- maar ik kon prima meekomen zonder ook maar iets te doen.
Nu dat niet meer het geval was, begon ik mij steeds rotter te voelen. Ik sliep heel weinig, ging zelden meer naar school en viel met grote regelmaat flauw.
Uiteindelijk ben ik door mijn ouders mee gesleept naar de psycholoog en er werd ADD vastgesteld. Hoera, een verklaring!
Dacht ik.
Maar ondanks de overstap van vwo naar havo en het feit dat ik de 4e al eens had gedaan, begon het verhaal weer van voor af aan.
Op aanraden van school en mijn ouders ben ik in december toch maar een IQ test gedaan en jawel, ik was hoogbegaafd.
Ik was alles behalve blij verrast, want:
Hoe moet ik mijn blijven zitten nu verantwoorden? Worden de verwachtingen niet nóg hoger? Hoe moet ik mij gedragen? Ga ik geen rol spelen? Wil ik uberhaupt wel dat mensen het weten?
Inmiddels maak ik mij niet meer zo druk om die vragen, dus dat geeft rust!
Nu is het vooral kwestie om mijzelf weer te kunnen motiveren, dus daar ga ik mee aan de slag.
Ik ben benieuwd naar de verhalen van anderen, dus ik zal hier voorlopig nog wel even vertoeven!
Groetjes
