Trucjeskunde

[Berend]

Ik studeer wiskunde, het probleem is dat de opleiding eigenlijk niet diep genoeg gaat, waardoor ik zo'n 8 uur per dag aan vrije tijd over houd. Ik heb het gevoel dat het enige wat je bij wiskunde leert is het toepassen van de trucjes die letterlijk in het boek staan. Het probleem is dat dit eigenlijk heel anders is dan ik had verwacht. Op de middelbare school had in een docent voor wiskunde D, waar mijn docent ons alle theorie zelf liet bewijzen/ontdekken. Hij vroeg bijvoorbeeld altijd hoe wij dachten dat iets moest en ging door met dat proces tot we achter de theorie kwamen. We hebben toen zelf een heleboel limieten en de sinus en cosinus regel bewezen (net zoals een deel van kansberekening). Door de lessen van deze docent kreeg ik wiskunde te zien als een grote puzzel/uitdaging waarbij het draaide om creatief en out of the box denken. Het probleem is is dat ik nu door heb dat dat totaal niet het geval is en dat mijn motivatie een dieptepunt heeft bereikt (voor mijn laatste tentamen heb ik de laatste 3 hoofdstukken geen eens doorgenomen, maar gelukkig had ik een 6.5). Ik ben bijvoorbeeld in de afgelopen maand ook niet naar de universiteit geweest. Zelf om verdieping vragen is geen oplossing, omdat dat arrogant over komt (het motto in nederland is wees gemiddeld). Ik weet verder nog dat de diepgang hetzelfde blijft voor het komende jaar. Weet iemand misschien nog een goede manier om motivatie te krijgen voor de studie of is dit een hopeloos geval? Ik zat er zelf aan te denken om er nog een studie naast te doen.

[plato]

Ik studeer wiskunde, het probleem is dat de opleiding eigenlijk niet diep genoeg gaat, waardoor ik zo'n 8 uur per dag aan vrije tijd over houd. Ik heb het gevoel dat het enige wat je bij wiskunde leert is het toepassen van de trucjes die letterlijk in het boek staan. Het probleem is dat dit eigenlijk heel anders is dan ik had verwacht. Op de middelbare school had in een docent voor wiskunde D, waar mijn docent ons alle theorie zelf liet bewijzen/ontdekken. Hij vroeg bijvoorbeeld altijd hoe wij dachten dat iets moest en ging door met dat proces tot we achter de theorie kwamen. We hebben toen zelf een heleboel limieten en de sinus en cosinus regel bewezen (net zoals een deel van kansberekening). Door de lessen van deze docent kreeg ik wiskunde te zien als een grote puzzel/uitdaging waarbij het draaide om creatief en out of the box denken. Het probleem is is dat ik nu door heb dat dat totaal niet het geval is en dat mijn motivatie een dieptepunt heeft bereikt (voor mijn laatste tentamen heb ik de laatste 3 hoofdstukken geen eens doorgenomen, maar gelukkig had ik een 6.5). Ik ben bijvoorbeeld in de afgelopen maand ook niet naar de universiteit geweest. Zelf om verdieping vragen is geen oplossing, omdat dat arrogant over komt (het motto in nederland is wees gemiddeld). Ik weet verder nog dat de diepgang hetzelfde blijft voor het komende jaar. Weet iemand misschien nog een goede manier om motivatie te krijgen voor de studie of is dit een hopeloos geval? Ik zat er zelf aan te denken om er nog een studie naast te doen.

Het lijkt erop dat je docent geslaagd is voor je 'wees gemiddeld' attitude. Dat blijft in Nederland in opmars en leidt tot een dood spoor. Alles is geregeld, mond open-happen-slikken. Derhalve...zorg voor je zelf als je een actief en onderzoekend leven wil leiden.

Ter ondersteuning/eye opener alsmede een vraag: denk je dat er meer of minder regels in 2018 zijn en in 2019 er bij zullen komen?
https://www.ad.nl/binnenland/meer-regel ... ~aa6393d2/

Ik heb het dus over de nieuwe leefcultuur.

[-b-]

Ik zou aangeven dat je graag meer uitdaging wilt en me niet druk maken over hoe het over komt. Praat eens met je studieadviseur/begeleider. Je bent niet de eerste intelligente jongeman die langs komt, en er zullen er zeker nog meer volgen. Of ga zelf op jacht naar dingen om te bewijzen, er zijn stellingen en problemen zat waar je ter lering ende vermaak aan kunt werken. Wanneer je met weinig moeite hoge punten kunt halen dan zou ik dat doen. Het kan geen kwaad, en je papiertje opent deuren.

Kun je programmeren?


Meneer Hawking deed een uur per dag wat tijdens zijn studie en werd een top-wetenschapper.

[Stefan]

Weet iemand misschien nog een goede manier om motivatie te krijgen voor de studie of is dit een hopeloos geval? Ik zat er zelf aan te denken om er nog een studie naast te doen.

Een studie ernaast is toch een goed idee.

Maar hoe kan het zijn dat jouw motivatie uit je studie moet komen? Hoort het niet andersom?
Dan kan de studie misschien tegenvallen, maar niets weerhoudt je om tienen te halen (behalve ervaren sociale druk, maar volgens mij ontstaat die druk niet door betere resultaten, maar door gedragingen en gevoelens van superioriteit).

[Berend]

Ik studeer wiskunde, het probleem is dat de opleiding eigenlijk niet diep genoeg gaat, waardoor ik zo'n 8 uur per dag aan vrije tijd over houd. Ik heb het gevoel dat het enige wat je bij wiskunde leert is het toepassen van de trucjes die letterlijk in het boek staan. Het probleem is dat dit eigenlijk heel anders is dan ik had verwacht. Op de middelbare school had in een docent voor wiskunde D, waar mijn docent ons alle theorie zelf liet bewijzen/ontdekken. Hij vroeg bijvoorbeeld altijd hoe wij dachten dat iets moest en ging door met dat proces tot we achter de theorie kwamen. We hebben toen zelf een heleboel limieten en de sinus en cosinus regel bewezen (net zoals een deel van kansberekening). Door de lessen van deze docent kreeg ik wiskunde te zien als een grote puzzel/uitdaging waarbij het draaide om creatief en out of the box denken. Het probleem is is dat ik nu door heb dat dat totaal niet het geval is en dat mijn motivatie een dieptepunt heeft bereikt (voor mijn laatste tentamen heb ik de laatste 3 hoofdstukken geen eens doorgenomen, maar gelukkig had ik een 6.5). Ik ben bijvoorbeeld in de afgelopen maand ook niet naar de universiteit geweest. Zelf om verdieping vragen is geen oplossing, omdat dat arrogant over komt (het motto in nederland is wees gemiddeld). Ik weet verder nog dat de diepgang hetzelfde blijft voor het komende jaar. Weet iemand misschien nog een goede manier om motivatie te krijgen voor de studie of is dit een hopeloos geval? Ik zat er zelf aan te denken om er nog een studie naast te doen.

Het lijkt erop dat je docent geslaagd is voor je 'wees gemiddeld' attitude. Dat blijft in Nederland in opmars en leidt tot een dood spoor. Alles is geregeld, mond open-happen-slikken. Derhalve...zorg voor je zelf als je een actief en onderzoekend leven wil leiden.

Ter ondersteuning/eye opener alsmede een vraag: denk je dat er meer of minder regels in 2018 zijn en in 2019 er bij zullen komen?
https://www.ad.nl/binnenland/meer-regel ... ~aa6393d2/

Ik heb het dus over de nieuwe leefcultuur.

Dat is inderdaad het probleem dat ik heb.

Ik zou aangeven dat je graag meer uitdaging wilt en me niet druk maken over hoe het over komt. Praat eens met je studieadviseur/begeleider. Je bent niet de eerste intelligente jongeman die langs komt, en er zullen er zeker nog meer volgen. Of ga zelf op jacht naar dingen om te bewijzen, er zijn stellingen en problemen zat waar je ter lering ende vermaak aan kunt werken. Wanneer je met weinig moeite hoge punten kunt halen dan zou ik dat doen. Het kan geen kwaad, en je papiertje opent deuren.

Kun je programmeren?


Meneer Hawking deed een uur per dag wat tijdens zijn studie en werd een top-wetenschapper.

Aangeven dat ik meer uitdaging wilt is mogelijk, maar ik denk dat de studieadviseur mij niet heel erg veel kan helpen, behalve mij de goede richting op wijzen, maar uiteindelijk zal ik het toch zelf moeten doen. Verder is het zo dat het moeilijk is om uitdagingen te vinden of dingen te vinden waar je zelf over na moet denken, omdat er verder weinig mensen zijn die dat willen. Zelf kan ik trouwens niet programmeren.

Weet iemand misschien nog een goede manier om motivatie te krijgen voor de studie of is dit een hopeloos geval? Ik zat er zelf aan te denken om er nog een studie naast te doen.

Een studie ernaast is toch een goed idee.

Maar hoe kan het zijn dat jouw motivatie uit je studie moet komen? Hoort het niet andersom?
Dan kan de studie misschien tegenvallen, maar niets weerhoudt je om tienen te halen (behalve ervaren sociale druk, maar volgens mij ontstaat die druk niet door betere resultaten, maar door gedragingen en gevoelens van superioriteit).

Het is inderdaad zo dat de motivatie uit de studie moet komen en niet andersom. Ik weet alleen niet hoe ik dat op kan lossen.

[plato]

Ik studeer wiskunde, het probleem is dat de opleiding eigenlijk niet diep genoeg gaat, waardoor ik zo'n 8 uur per dag aan vrije tijd over houd. Ik heb het gevoel dat het enige wat je bij wiskunde leert is het toepassen van de trucjes die letterlijk in het boek staan. Het probleem is dat dit eigenlijk heel anders is dan ik had verwacht. Op de middelbare school had in een docent voor wiskunde D, waar mijn docent ons alle theorie zelf liet bewijzen/ontdekken. Hij vroeg bijvoorbeeld altijd hoe wij dachten dat iets moest en ging door met dat proces tot we achter de theorie kwamen. We hebben toen zelf een heleboel limieten en de sinus en cosinus regel bewezen (net zoals een deel van kansberekening). Door de lessen van deze docent kreeg ik wiskunde te zien als een grote puzzel/uitdaging waarbij het draaide om creatief en out of the box denken. Het probleem is is dat ik nu door heb dat dat totaal niet het geval is en dat mijn motivatie een dieptepunt heeft bereikt (voor mijn laatste tentamen heb ik de laatste 3 hoofdstukken geen eens doorgenomen, maar gelukkig had ik een 6.5). Ik ben bijvoorbeeld in de afgelopen maand ook niet naar de universiteit geweest. Zelf om verdieping vragen is geen oplossing, omdat dat arrogant over komt (het motto in nederland is wees gemiddeld). Ik weet verder nog dat de diepgang hetzelfde blijft voor het komende jaar. Weet iemand misschien nog een goede manier om motivatie te krijgen voor de studie of is dit een hopeloos geval? Ik zat er zelf aan te denken om er nog een studie naast te doen.

Het lijkt erop dat je docent geslaagd is voor je 'wees gemiddeld' attitude. Dat blijft in Nederland in opmars en leidt tot een dood spoor. Alles is geregeld, mond open-happen-slikken. Derhalve...zorg voor je zelf als je een actief en onderzoekend leven wil leiden.

Ter ondersteuning/eye opener alsmede een vraag: denk je dat er meer of minder regels in 2018 zijn en in 2019 er bij zullen komen?
https://www.ad.nl/binnenland/meer-regel ... ~aa6393d2/

Ik heb het dus over de nieuwe leefcultuur.

Dat is inderdaad het probleem dat ik heb.

Ik zou aangeven dat je graag meer uitdaging wilt en me niet druk maken over hoe het over komt. Praat eens met je studieadviseur/begeleider. Je bent niet de eerste intelligente jongeman die langs komt, en er zullen er zeker nog meer volgen. Of ga zelf op jacht naar dingen om te bewijzen, er zijn stellingen en problemen zat waar je ter lering ende vermaak aan kunt werken. Wanneer je met weinig moeite hoge punten kunt halen dan zou ik dat doen. Het kan geen kwaad, en je papiertje opent deuren.

Kun je programmeren?


Meneer Hawking deed een uur per dag wat tijdens zijn studie en werd een top-wetenschapper.

Aangeven dat ik meer uitdaging wilt is mogelijk, maar ik denk dat de studieadviseur mij niet heel erg veel kan helpen, behalve mij de goede richting op wijzen, maar uiteindelijk zal ik het toch zelf moeten doen. Verder is het zo dat het moeilijk is om uitdagingen te vinden of dingen te vinden waar je zelf over na moet denken, omdat er verder weinig mensen zijn die dat willen. Zelf kan ik trouwens niet programmeren.

Weet iemand misschien nog een goede manier om motivatie te krijgen voor de studie of is dit een hopeloos geval? Ik zat er zelf aan te denken om er nog een studie naast te doen.

Een studie ernaast is toch een goed idee.

Maar hoe kan het zijn dat jouw motivatie uit je studie moet komen? Hoort het niet andersom?
Dan kan de studie misschien tegenvallen, maar niets weerhoudt je om tienen te halen (behalve ervaren sociale druk, maar volgens mij ontstaat die druk niet door betere resultaten, maar door gedragingen en gevoelens van superioriteit).

Het is inderdaad zo dat de motivatie uit de studie moet komen en niet andersom. Ik weet alleen niet hoe ik dat op kan lossen.

Lijkt me dat een andere leraar de oplossing is. Of een ander land ?

[Berend]

Een ander land is duur en verder spreek ik alleen maar nederlands en engels. Verder is het voor een docent heel moeilijk om een lezing zowel uitdagend als makkelijk begrijpbaar te maken.

[-b-]

Goede talen om te kennen zijn R of Python, beide worden in data science veel gebruikt, een mogelijk vakgebied waar je je na je afgeronde opleiding Wiskunde kunt melden en waar hoogbegaafd zijn een plus is. Je kunt in je 4 jaar tijd naast je studie aardig wat nuttige programmeerkennis opdoen die je in de praktijk kunt toepassen. Zie het als Lego voor volwassenen.

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_u ... athematics

[Nachtegaal]

Ik vind het eerlijk gezegd best bijzonder dat je zegt dat je bij een studie als wiskunde niets te doen hebt. Doe je een universitaire studie? Bij mij aan de faculteit lopen echt genoeg buitengewoon intelligente mensen rond, en ik denk dat geen van hen zal zeggen dat er in de wiskunde geen uitdaging te vinden is. Misschien gaan je huidige vakken voor je gevoel niet diep genoeg, maar dat is iets waar je zelf veel invloed op hebt. Je zegt dat je nu vooral bezig bent met 'trucjeskunde', en dat gevoel herken ik wel, maar dat betekent dat je focus ligt op het halen van tentamens en niet op het leren van wiskunde zelf. Want jij weet ook best dat je daar meer voor nodig hebt dan 'nadoen wat het boek zegt'. Mijn ervaring is dat professoren juist heel erg openstaan voor snelle en handige denkers. Misschien kunnen zij jou aan literatuur helpen waar je meer uitdaging in kan vinden!

[Tinus]

Ik vind het eerlijk gezegd best bijzonder dat je zegt dat je bij een studie als wiskunde niets te doen hebt. Doe je een universitaire studie? Bij mij aan de faculteit lopen echt genoeg buitengewoon intelligente mensen rond, en ik denk dat geen van hen zal zeggen dat er in de wiskunde geen uitdaging te vinden is. Misschien gaan je huidige vakken voor je gevoel niet diep genoeg, maar dat is iets waar je zelf veel invloed op hebt. Je zegt dat je nu vooral bezig bent met 'trucjeskunde', en dat gevoel herken ik wel, maar dat betekent dat je focus ligt op het halen van tentamens en niet op het leren van wiskunde zelf. Want jij weet ook best dat je daar meer voor nodig hebt dan 'nadoen wat het boek zegt'. Mijn ervaring is dat professoren juist heel erg openstaan voor snelle en handige denkers. Misschien kunnen zij jou aan literatuur helpen waar je meer uitdaging in kan vinden!

Ik zou het ook in deze richting zoeken.

Je hebt nu een negatieve ervaring maar lijkt de oorzaak wel heel makkelijk te leggen in een negatieve beoordeling van het klimaat van de studie. Wanneer dat een (kleinschalige) universitaire studie wiskunde is dan lijkt mij dat wel vreemd. Misschien heb je op het moment nog een heleboel vakken tezamen met andere beta-studenten (introductie, beginners, meer toegepast)?

[Mercurious]

Ik studeer wiskunde, het probleem is dat de opleiding eigenlijk niet diep genoeg gaat, waardoor ik zo'n 8 uur per dag aan vrije tijd over houd. Ik heb het gevoel dat het enige wat je bij wiskunde leert is het toepassen van de trucjes die letterlijk in het boek staan. Het probleem is dat dit eigenlijk heel anders is dan ik had verwacht. Op de middelbare school had in een docent voor wiskunde D, waar mijn docent ons alle theorie zelf liet bewijzen/ontdekken. Hij vroeg bijvoorbeeld altijd hoe wij dachten dat iets moest en ging door met dat proces tot we achter de theorie kwamen. We hebben toen zelf een heleboel limieten en de sinus en cosinus regel bewezen (net zoals een deel van kansberekening). Door de lessen van deze docent kreeg ik wiskunde te zien als een grote puzzel/uitdaging waarbij het draaide om creatief en out of the box denken. Het probleem is is dat ik nu door heb dat dat totaal niet het geval is en dat mijn motivatie een dieptepunt heeft bereikt (voor mijn laatste tentamen heb ik de laatste 3 hoofdstukken geen eens doorgenomen, maar gelukkig had ik een 6.5). Ik ben bijvoorbeeld in de afgelopen maand ook niet naar de universiteit geweest. Zelf om verdieping vragen is geen oplossing, omdat dat arrogant over komt (het motto in nederland is wees gemiddeld). Ik weet verder nog dat de diepgang hetzelfde blijft voor het komende jaar. Weet iemand misschien nog een goede manier om motivatie te krijgen voor de studie of is dit een hopeloos geval? Ik zat er zelf aan te denken om er nog een studie naast te doen.

Dat is echt het raarste motto dat ik ooit heb gehoord en ik kan je ervan overtuigen dat dat niet het motto van Nederland is, jongeman!

Je lijkt de uitdaging uit het oog geraakt met Wiskunde. Het zal je niet voldoende motiveren om er zelf in door te gaan. Iets wat bij Wiskunde, volgens mij, juist aangemoedigd wordt.

Misschien zit je ook gewoon even niet lekker in je vel? Het weer is al lang slecht en we moeten gewoon nog even op het zonnetje wachten. Maar hij is er bijnaaaaaa!

[Berend]

ik zal over al de dingen die hierover zijn gezecht nadenken, ik heb zelf nagedacht en ik denk dat het achterliggende probleem van mijn opvatting over school en de universiteit worden veroorzaakt door mijn verwachtingen van de universiteit en de realiteit. Ik denk dat het misschien ergens te maken heeft met het feit dat er op de middelbare school nooit echt diep op dingen in was gegaan, daar was het altijd zo dat je de methode (het trucje) toe moest passen dat in het natuurkunde, scheikunde of wiskunde boek stond. Hiermee kon je een voldoende halen en was je klaar met leren en werken. Ik had zelf van de universiteit verwacht dat niet alles daar over de methode ging die in het boek staat, maar dat je op de toets en bij de opdrachten over het vak ook daadwerkelijk zelf dieper op de stof in moest gaan en verbanden moest leren leggen tussen verschillende vakgebieden. Dat je zelf bepaalde delen van de theorie moest bewijzen of deze op moeilijke manieren toe kon passen.
Toen ik echter op de universiteit aan kwam merkte ik dat deze verdieping en het leren nadenken over de stof eigenlijk niet ging komen en ook niet gaat komen. Ik heb mijzelf daarom aangemeld voor een 2e jaars vak over differentiaalvergelijkingen (in de 3e periode), op hoop dat ik daar dieper op de differentiaalvergelijkingen in kon gaan, maar dit was helaas niet het geval. We gingen niet dieper op de differentiaalvergelijkingen in, maar we gingen vooral meer stof leren en meer toepassingen van de differentiaalvergelijkingen. Dit deed mij beseffen dat de wiskunde die we hier krijgen eigenlijk niet dieper zal gaan dan de methodiek die we in het boek behandeld gaan krijgen, vandaar de term trucjeskunde en ook deels de mindset van "doe gewoon" (dat laatste heeft nog een hele hoop meer redenen). Dit heeft geleid tot een afname in de motivatie (in hoevere ik motivatie had) en een redelijk cynische houding tegenover het schoolsysteem van vooral de universiteit. (al begrijk ik het dan ook wel dat het voor de meeste mensen moeilijk is om over te gaan naar een systeem zoals de middelbare school waar je weinig eigen verantwoordelijkheid hebt naar de universiteit, waar je wel veel verantwoordelijkeheid hebt, hierbij is wordt het leersysteem waarschijnlijk grotendeels intact gehouden om de overgang tussen deze 2 fases zo soepel mogelijk te maken.)

[plato]

ik zal over al de dingen die hierover zijn gezecht nadenken, ik heb zelf nagedacht en ik denk dat het achterliggende probleem van mijn opvatting over school en de universiteit worden veroorzaakt door mijn verwachtingen van de universiteit en de realiteit. Ik denk dat het misschien ergens te maken heeft met het feit dat er op de middelbare school nooit echt diep op dingen in was gegaan, daar was het altijd zo dat je de methode (het trucje) toe moest passen dat in het natuurkunde, scheikunde of wiskunde boek stond. Hiermee kon je een voldoende halen en was je klaar met leren en werken. Ik had zelf van de universiteit verwacht dat niet alles daar over de methode ging die in het boek staat, maar dat je op de toets en bij de opdrachten over het vak ook daadwerkelijk zelf dieper op de stof in moest gaan en verbanden moest leren leggen tussen verschillende vakgebieden. Dat je zelf bepaalde delen van de theorie moest bewijzen of deze op moeilijke manieren toe kon passen.
Toen ik echter op de universiteit aan kwam merkte ik dat deze verdieping en het leren nadenken over de stof eigenlijk niet ging komen en ook niet gaat komen. Ik heb mijzelf daarom aangemeld voor een 2e jaars vak over differentiaalvergelijkingen (in de 3e periode), op hoop dat ik daar dieper op de differentiaalvergelijkingen in kon gaan, maar dit was helaas niet het geval. We gingen niet dieper op de differentiaalvergelijkingen in, maar we gingen vooral meer stof leren en meer toepassingen van de differentiaalvergelijkingen. Dit deed mij beseffen dat de wiskunde die we hier krijgen eigenlijk niet dieper zal gaan dan de methodiek die we in het boek behandeld gaan krijgen, vandaar de term trucjeskunde en ook deels de mindset van "doe gewoon" (dat laatste heeft nog een hele hoop meer redenen). Dit heeft geleid tot een afname in de motivatie (in hoevere ik motivatie had) en een redelijk cynische houding tegenover het schoolsysteem van vooral de universiteit. (al begrijk ik het dan ook wel dat het voor de meeste mensen moeilijk is om over te gaan naar een systeem zoals de middelbare school waar je weinig eigen verantwoordelijkheid hebt naar de universiteit, waar je wel veel verantwoordelijkeheid hebt, hierbij is wordt het leersysteem waarschijnlijk grotendeels intact gehouden om de overgang tussen deze 2 fases zo soepel mogelijk te maken.)

Misschien eens contact zoeken met mensen die je geregeld een ad hoc opdracht kan geven zoals jij dat graag hebt, dat naast je reguliere opleiding.
Ook internet biedt best wel veel mogelijkheden.-

[Tinus]

Differentiaalvergelijkingen is niet echte het meest spannende onderdeel van wiskunde (behalve die ene prijs van een miljoen) en inderdaad ook (in eerste instantie) vaak een trucje ten dienste van andere meer ingenieuze projecten.

Je moet als moderne jonge wiskundige dan ook zo'n honderd jaar aan ontwikkelingen inlopen voordat je op een interresant niveau kan meedenken. Niemand zit te wachten op iemand die hetzelfde wiel nog eens voor de tiende keer opnieuw uitvindt (al is de kwaliteit om dit te kunnen wel leuk en ook belangrijk). Vakken kunnen dan soms behoorlijk saai zijn in de eerste twee jaar, al moet je dit niet als representatief zien (al ben je ook als professioneel wiskundige vaak niet op jezelf toegewezen en is het helemaal niet productief om alleen maar alles zelf uit te vogelen, je moet veel van je collega's opnemen, toch zul je wel meer plezier beleven als je die eerste rechtoe-rechtaan leer-fase door bent gekomen).

Bespreek dit met je studie coordinator die kan je het beste de meest geschikte vakken aanwijzen waarmee jij je batterij kunt opladen. Bijvoorbeeld iets meer abstracts als nummertheorie of logica. Tenzij je in Delft zit, misschien moet je dan een paar kilometer noordelijker verhuizen. Ook dat kun je bespreken met je studiecoordinator.

[Nachtegaal]

Je moet als moderne jonge wiskundige dan ook zo'n honderd jaar aan ontwikkelingen inlopen voordat je op een interresant niveau kan meedenken. Niemand zit te wachten op iemand die hetzelfde wiel nog eens voor de tiende keer opnieuw uitvindt (al is de kwaliteit om dit te kunnen wel leuk en ook belangrijk). Vakken kunnen dan soms behoorlijk saai zijn in de eerste twee jaar, al moet je dit niet als representatief zien (al ben je ook als professioneel wiskundige vaak niet op jezelf toegewezen en is het helemaal niet productief om alleen maar alles zelf uit te vogelen, je moet veel van je collega's opnemen, toch zul je wel meer plezier beleven als je die eerste rechtoe-rechtaan leer-fase door bent gekomen).

Wat Tinus hier aanstipt lijkt me ook heel belangrijk om je te realiseren inderdaad. In het begin kan het gewoon behoorlijk bikkelen zijn, omdat je toch bepaalde basiskennis nodig hebt om met de echt boeiende onderwerpen bezig te gaan. Ik vond de eerste twee jaar van mijn studie natuurkunde ook echt niet altijd enorm inspirerend (er zijn weinig mensen met een passie voor klassieke mechanica), maar inmiddels komen er steeds meer vakken voorbij die wél intrinsiek magisch interessant zijn. Hoewel dat ook nu nog voor lang niet alle vakken geldt. Tot die tijd moet je vooral jezelf leren vermaken, daar zijn al wel wat tips voor gegeven hier.

[Mercurious]

Naar aanleiding van jouw titel heb ik een kaarttrucje opgenomen en voor je geupload.