Prikkels: auto of trein?

[eclecticus]

ik fiets al jaren naar het werk. ik ben ook bewust binnen een straal van 10 km van het centrum gaan wonen, zodat ik met de fiets naar de stad zou kunnen rijden.
ik kan me niets anders voorstellen.
en nee, het regent heus niet zoveel. de laatste twee maand (al is het wel uitzonderlijk weer geweest) heb ik waarschijnlijk maar één keer regenkledij moeten aandoen.

het is pas een tijd geleden dat ik ook gaan begrijpen ben waarom ik zo graag fiets: niet alleen heb ik zo een frisse kop en hou ik zo veel prikkels tegen (in de auto: het verkeer, op openbaar vervoer: "l'enfer, c'est les autres"), maar ik sjees overal tussendoor op mijn eigen tempo, ben helemaal niet zo afhankelijk van de rest van het verkeer om mijn weg af te leggen. staat er een kruispunt strop: tussendoor laveren. file? langsrijden. onnozelaar op de baan? laten rijden. ik ben op de fiets als het ware "alleen op de wereld". en zelfs al moet je in een stedelijke omgeving die hier bovendien helemaal niet fietsvriendelijk is serieus rekening houden met het verkeer, je bent niet afhankelijk van de verkeersstroom om vooruit te komen.

en na herhaaldelijk en begrijpelijk protest tegen mijn woede-uitbarstingen als ik dan eens met de auto rijd, heb ik ook leren meer relaxt in de auto te zitten. ik rijd nog altijd even gedisciplineerd, mijn rijstijl was nooit agressief, maar ik vloog verbaal echt continu uit naar wegpiraten, stommerikken etc. nu laat ik ze gewoon rijden of wuif het weg met een kwinkslag. mijn medereizigers zijn er dankbaar om, en ik ben niet meer opgefokt als ik op de bestemming aankom... Om anderen te helpen kan ik niet echt uitleggen hoe ik het zover gekregen heb, maar ik denk dat het vooral het besef is dat ik weet waarom ik altijd zo uitvloog, dat me een knop heeft doen omdraaien.

[josien2]

In de trein werken met oordoppen in en slapen. Dan even op de vouwfiets uitwaaien.

In de auto val ik na een half uur in slaap. Ik vind autorijden saai.

[Rithmomachia]

Geen rijbewijs. Voornamelijk wegens gebrek aan vertrouwen in andere weggebruikers. Wel ooit les gehad waaruit dat dus bleek.
Ben me erg bewust van mijn omgeving en de dimensies en mogelijkheden van transportmiddel waardoor ik eigenlijk prima kan rijden. (Zo bijvoorbeeld wel een heftruck-rijbewijs gehaald.)
Als ik in een auto op een voorrangsweg zit en er komt iemand van rechts, blijf ik ondanks voorrang te ver naar het midden van de weg uitwijken. Op de fiets heb ik daar niet zo'n last van. Zodoende blijft de voorkeur bij de trein.

Leest ook een stuk makkelijker...

[Vincent]

Vrijheid is mijn "grote goed". In die gedachte deel ik in principe alle argumenten zoals bovenstaande Posts voor andere vervoersmiddelen: ja, het is lekker om vrij te bewegen in een drukke stad op de fiets, ja, het is lekker om weg te dommelen in een trein als je je 'intercity' moet bewegen tussen stadscentrum en stadscentrum. Maar dus ook een grote JA, om af een toe de auto te pakken als dat op dat moment de beste manier is om je te bewegen. Dat je ook die mogelijkheid tot je beschikking hebt. Alle mogelijkheden en geen beperkingen lijkt me altijd de grootste vrijheid. Dat je er dan niet altijd te pas en te onpas gebruik van maakt is een tweede... lekker door Europa crossen in een auto. Met een camper alle staten van de USA aandoen. Fijn dus dat ik ook die optie aan mijn keuzelijst kan toevoegen.

En in die gedachte staan vaarbewijs, motorrijbewijs en grootrijbewijs nog op mijn wenslijstje. Nog meer keuzemogelijkheden/vrijheden.

[Sandra]

Ja, dat heb ik dus ook, Rithmomachia. Ook bij mij ligt het niet aan gebrek aan vaardigheid, inzicht o.i.d. (kreeg ik tenminste van mijn instructeur en ervaren passagiers te horen). Maar ik heb ook geen vertrouwen in de andere weggebruikers en houd daarom voortdurend rekening met allerlei scenario's waarin ze de vreemdste dingen doen.

Chabeli, donker, regen of onbekend is inderdaad helemaal naar. Ik moet ook van mezelf rijden om de oefening erin te houden. Auto rijden voelt dus voor mij niet als een vrijheid, maar juist als een verplichting. Anders zou ik mijn rijbewijs eigenlijk voor niks hebben gehaald, zoals sap al zegt. Maar wie weet kom ik zo ooit toch nog zo ver dat ik er wat minder moeite mee krijg.

Ben trouwens ook zuinig en milieubewust opgevoed, dus: "Je pakt alleen de auto als het echt niet anders kan." En wat mij betreft kan het altijd anders

Op de fiets ben ik trouwens niet bang. Het verschil zit hem denk ik in de schade die ik kan toebrengen. De gevolgen kunnen zo groot zijn als ik in de auto even iets mis. Hoe absurd het misschien ook is, ik ben banger dat ik iemand aanrijd of voor duizenden euro's schade aanricht, dan ik op de fiets bang ben om zelf te worden aangereden. Bovendien heb ik op de fiets meer een gevoel van controle en voel ik me op de fiets beter 'verbonden' met de omgeving. In de auto ben ik sneller bang dat ik iets over het hoofd zie, ook omdat het sneller gaat natuurlijk, maar ik merk ook dat ik op de fiets heel goed luister naar het andere verkeer en in de auto kun je toch minder van je omgeving horen omdat je binnen zit.

Toch fijn om te horen dat ik niet helemaal de enige ben.

[Lizzeding]

Ik heb al eens een paar keer een tijd lang een auto voor de deur gehad, waar ik natuurlijk gebruik van maak op het moment dat het handig is.
Maar ik neig er toch meestal naar fiets dan wel de trein te pakken. Zo heerlijk relaxed, rond crossen op de fiets overal in het verkeer tussendoor schieten inderdaad.
Lekker languit in de trein liggen, naar de wolkjes kijken, nog even ontbijtje achterover slaan.

Ik word vooral in de spits en tijdens files enorm gestrest van de auto, dan kom ik als een bezwete muffe plank de auto uit. Laat mij maar lekker laat in de avond en de nacht dronken mensen naar huis rijden. Lekker toeren in het maanlicht en het licht van de lantarens over bijna verlaten wegen.