Gebruikersavatar
leonie
Veelgebruiker
Veelgebruiker
Berichten: 525
Lid geworden op: vr 17 dec 2010, 08:23

gek word ik van mijzelf

Jee, wat kun je jezelf gek maken...
Op het oog, voor de buitenwereld, heb ik een heel mooi leventje... goede baan met leuke uitdagingen, leuke vriend, leuke hobbies en hou van het maken van verre reizen...
Maar schijn bedriegt nog wel eens...:
Ja, mijn werk is leuk en ontzettend uitdagend, ik kan er helemaal in opgaan en reis veel voor mijn werk. Dit legt een behoorlijk beslag op prive, maar het is leuk om te doen. En de mensen om mij heen, mijn baas en de mensen waarmee ik werk zijn ontzettend positief over mij, haast eng positief. Ik wordt gezien als de meest senior marketeer van het hele bedrijf en de potentiele directie opvolger. Maar toch is het voor mijzelf nooit genoeg. Het moet van mijzelf altijd maar meer. Er wordt ook vaak benadrukt dat ik meer kan en meer doe dan menigeen om mij heen. Maar in plaats van dat ik er nu gewoon trots op ben legt het druk op mij. Ik heb onwijze faalangst en wil alles winnen. Ik heb ergens het gevoel (en ook al bewezen door het grote portfolio van activiteiten die ik totnutoe heb gedaan) het idee dat ik praktisch alles kan, maar het resultaat daarvan is niet gewoon zelfverzekerdheod maar een soort bewijsdrang dat ik ook wil laten zien dat ik alles kan en alles goed kan. En ik wil absoluut niet falen, waarbij falen niet is fouten maken maar meer iets niet er even bij kunnen doen. Doordat ik het inde ogen van het bedrijf zo goed doe wordt er flink aan mij getrokken. De baan die ik het laatste jaar deed was een tijdelijke positie als management trainee voor 2 jaar. Echter reeds na ruim een half jaar na start was de directie van mening dat ik maar snel moest doorstromen naar wat nieuws omdat het wel erg goed ging. Inmiddels wordt er een nieuw team ingericht waar ik de leidinggevende van zal worden. Een heel interessante en uitdagende baan wereldwijd. Maar ik doe de andere job ook nog omdat nog niet alles definitief is en doe daarmee op dit moment praktisch 2 jobs....(wederom omdat ik weer eens het gevoel had er wel even wat dingen bij te kunnen). Mijn baas zei laatst tegen mij dat ik moet leren kiezen waar ik wil winnen, maar dat is zoooo moeilijk, want ik wil steeds maar alles en vooral allerlei dingen die ik nog nooit gedaan heb....Ik wordt er soms wel gek van van die drang maar kan het niet beheersen..
Ook prive wil ik alles en nergens falen... Ik wil mijn vriend, ik wil reizen, ik heb mijn eigen paard en hou van hardlopen, skaten, golfen en nog veel meer. Daarnaast hou ik er ook nog van om steeds maar weer van alles te lezen en uit te zoeken....
Waar komt toch die enorme berg energie en onrust vandaan?
Het stomme is ook dat als ik het op een van de vlakken rustiger heb ik het gevoel heb dat ik stil sta en mij ga vervelen. Alles moet snel, veel, flitsend, vol energie Ik ben ook echt een vechtertje, ik wil altijd meer, mooier en beter. Laatst zei iemand dat ik moest leren genieten, maar dat duurt altijd maar heel kort of er lonkt alweer iets nieuws.
Mijn vriend wordt er helemaal gek van. Want door mijn streven en mij gedrevenheid en ambities wil ik ook vrijheid. en mijn persoonlijkheid maakt ook nog eens dat ik geen aanpasser ben, maar alles doe op mijn eigen wijze en mij al snel stoor aan mensen die alles doen zoals het hoort. Hij doet veel meer 'wat hoort' waardoor het afentoe hartstikke knalt, want ik kan mij en wil mij niet in een keurslijf voegen...

Maar jee, wat maak ik het mij in het leven door dit soort dingen toch regelmatig erg moeilijk... Ergens zou ik het best anders willen, maar hoe ik alles nu doe is zooo ontzettend gedreven door mijn (volgens anderen) niet allerdaagse persoonlijkheid, dat lijkt niet te passen....

marianne87
Maagdelijk Gebruiker
Maagdelijk Gebruiker
Berichten: 15
Lid geworden op: zo 19 feb 2012, 14:24

Re: gek word ik van mijzelf

Hoi Leonie,
Die drang om voortdurend alles in je leven perfect te willen doen, herken ik zeker! Ook het niet kunnen kiezen tussen al die dingen die je wil doen (en kán doen) levert mij wel eens stress op.
Het is lastig, want als je je eigen hoge verwachtingen (en die van je omgeving) waar maakt, zie je dat niet als iets bijzonders en kan je daar niet van genieten. Maar zodra je iets onder die verwachtingen gaat presteren is dat per definitie falen. Dus kan je eigenlijk alleen maar falen.
Ik heb geleerd om af en toe juist even heel gemakkelijk voor mezelf zijn, dit haalt wel de druk van de ketel namelijk!
Ook heb ik geleerd om, wanneer ik ergens wél hard voor gewerkt heb, trots te zijn op m'n goede prestaties.
En als ik jou verhaal zo lees, mag jij ook wel eens een keer trots op jezelf zijn, want je hebt echt al veel bereikt!

Ik snap alleen niet helemaal wat je bedoelt met "mensen die alles doen zoals het hoort"? Kan je dat toelichten?

En heb je al wel eens een faalangst-training overwogen?

Gebruikersavatar
leonie
Veelgebruiker
Veelgebruiker
Berichten: 525
Lid geworden op: vr 17 dec 2010, 08:23

Re: gek word ik van mijzelf

HI Marianne,
Bedankt voor jouw reactie. Hij raakt mij. Inderdaad dat trots zijn op mijzelf is iets wat ik eigenlijk zelden tot nooit ben. Want als ik inderdaad doe wat anderen en ikzelf van mijzelf verwachten dan is dat gewoon 'normaal', oftewel voor mijn gevoel niet iets om te waarderen. En van een externe consultant waar ik veel mee samen gewerkt heb kreeg ik laatst iets vergelijkbaars te horen. die gaf mij als feedback dat ik afentoe naast ervoor gaan en strijden meer zou moeten genieten en daar wat rust in zou moeten vinden. Maar op de een of andere manier lukt dat niet en is dat een onvermogen van mij. Ik weet ook altijd zó goed wat ik (nog) niet kan. En zet daarbij mijzelf het liefst voor het blok om dan ook te doen wat ik (nog) niet kan. Zo'n faalangst training is misschien nog niet zo gek. Al heb ik altijd het idee gehad dat dat iets is voor mensen die vooral dingen niet doen omdat ze bang zijn om te falen. Ik ben ook bang om te falen maar ga daardoor er juist extra hard aan werken...
En dat 'doen wat hoort', dat slaat op dat ik altijd maar mijn eigen weg wil vinden. En dat is vrij extreem. Als er 10 paden beschreven zijn die ik kan bewandelen en waarvoor een 'route' is beschreven, dan zal ik nog steeds kiezen voor een ander pad. Dit doe ik enerzijds omdat er altijd ergens een 'stemmetje' zegt dat het beter en mooier kan en anderzijds omdat ik mij gewoon heel slecht kan conformeren aan wat er staat. Het voelt altijd beter als ik mijn eigen route heb gevonden. ..

Terug naar “HB in het dagelijks leven”