In logische zin is 'niet geloven in God' overigens niet hetzelfde als 'geloven in niet God'. Dit is alleen het geval voor binaire logica, daarin komt bijvoorbeeld al niet zoiets voor als 'ik geloof een beetje in God', of 'ik heb geen idee over God'. Een argument dat iemand die niet in God gelooft toch nog altijd een gelovige is, of iets gelooft, moet niet worden geparreerd met een argument als 'maar nee, ik geloof toch niet in het niet bestaan van God'. Er is nog heel veel anders.
Ik denk dat de gedachten van veel atheisten nog wel te omschrijven is als een geloof alleen moet dat niet zo letterlijk worden omschreven als een geloof dat God niet bestaat, het is meer een geloof in andere begrippen, bijvoorbeeld het geloof dat de wetenschap ons de juiste kennis biedt en dat levensvragen niet beantwoord moeten worden met metafysische begrippen.
De stelling dat men afwezigheid kan hebben van geloof is denk ik net zo goed een klassieke vergissing. Als sinds de oudheid proberen sceptici een weg te vinden in hun ongeloof praktisch te maken. Dan zijn er bepaalde (evidente) dingen waarin men toch wel kan geloven zonder dat dit geloof te noemen is. Ik denk dat geloof de basis is van ons handelen, we maken berekende keuzes op basis van aannames waarin we een bepaalde mate van vertrouwen leggen. Ik denk dat er zo altijd wel een beetje geloof over is. Men dient zo niet te spreken van gelovig en ongelovig maar van de mate van geloof en ongeloof, of de grens van wat wel en niet geloven is.
Onderstaande wiki passage over Sextus Empiricus laat ook wat zien over de moeilijkheden om afwezigheid van geloof te defineren. Er is dan eigenlijk nog wel een geloof in het een (subjectectieve waarneming) maar niet in het ander (claims over de werkelijkheid voorbij de waarneming).
- the skeptic may well entertain the belief that God does or does not exist or that virtue is good.
vs
- But he may not believe that such claims are true on the basis of reasons
- Though I might know that the honey I eat at a certain moment tastes sweet to me,
vs
- this is merely a subjective judgment, and as such may not tell me anything true about the honey itself.
http://en.wikipedia.org/wiki/Sextus_Emp ... Philosophy
Because of these and other barriers to acquiring true beliefs, Sextus Empiricus advises[5] that we should suspend judgment about virtually all beliefs; that is to say, we should neither affirm any belief as true nor deny any belief as false. This view is known as Pyrrhonian skepticism, as distinguished from Academic skepticism, as practiced by Carneades, which, according to Sextus, denies knowledge altogether. Sextus did not deny the possibility of knowledge. He criticizes the Academic skeptic's claim that nothing is knowable as being an affirmative belief. Instead, Sextus advocates simply giving up belief; in other words, suspending judgment about whether or not anything is knowable.[6] Only by suspending judgment can we attain a state of ataraxia (roughly, 'peace of mind'). Sextus did not think such a general suspension of judgment to be impractical, since we may live without any beliefs, acting by habit.
Sextus allowed that we might affirm claims about our experience (e.g., reports about our feelings or sensations). That is, for some claim X that I feel or perceive, it could be true to say "it seems to me now that X." However, he pointed out that this does not imply any objective knowledge of external reality. Though I might know that the honey I eat at a certain moment tastes sweet to me, this is merely a subjective judgment, and as such may not tell me anything true about the honey itself.
Interpretations of Sextus's philosophy along the above lines have been advocated by scholars such as Myles Burnyeat,[7] Jonathan Barnes,[8] and Benson Mates.[9]
Michael Frede, however, defends a different interpretation,[10] according to which Sextus does allow beliefs, so long as they are not derived by reason, philosophy or speculation; a skeptic may, for example, accept common opinions in the skeptic's society. The important difference between the skeptic and the dogmatist is that the skeptic does not hold his beliefs as a result of rigorous philosophical investigation. In Against the Ethicists, Sextus in fact directly says that "the Skeptic does not conduct his life according to philosophical theory (so far as regards this he is inactive), but as regards the non-philosophical regulation of life he is capable of desiring some things and avoiding others." (XI, 165). Thus, on this interpretation (and as per Sextus' own words), the skeptic may well entertain the belief that God does or does not exist or that virtue is good. But he may not believe that such claims are true on the basis of reasons.
. Nee, ik denk niet dat polytheïsme 'beter' is dan monotheïsme.
