HB-Forum.nl

Kaze schreef:

BabaJaga schreef:@PeterA, volgens mij vraagt Kaze of je die vraag zelf geformuleerd hebt, of die ergens in een test tegen gekomen bent en zo ja, waar. De term introverte reflex is niet echt bekend, dus ik denk dat Kaze wil weten waar die gebruikt wordt en waarom. (en ik ben daar ook nieuwsgierig naar).

Klopt.
Introverte reflex lijkt me nogal tegenstrijdig. Reflex is kortdurend (in welke zin dan ook) terwijl persoonlijkheidseigenschappen langdurend zijn (ze kunnen wel veranderen, maar de tijdsschaal waarop is niet in seconden, uren, of dagen). Het doel van persoonlijkheidstests is om individuele verschillen in gedragingen te meten die over situaties heen zo vast mogelijk zijn. Snel veranderlijke individuele verschillen wijzen op stemming. Ook in de mate waarin mensen fluctuaties in hun gedrag laten zien kan weer een redelijk vaste dimensie zijn (stabiliteit; de ene persoon gedraagt zich altijd min of meer hetzelfde, terwijl de ander nogal veranderlijk is, iemand waarvan je nooit 'hoogte' krijgt)

nou, die reflexen maken wel deel uit van persoonlijkheid, we zouden een boom kunnen opzetten over de nuanceverschillen tussen reactie,respons,reflex etc maar in deze informele discussie moet toch via een gevoel voor metafoor duidelijk zijn wat ik bedoel.

Om spijkers op laag water te zoeken moet je ook niet echt naar zee he

Een introverte reflex zou kunnen zijn dat een persoon zich afsluit, in zichzelf keert bij de minste, ook goedbedoelde, kritiek, of bij grote drukte bvb. Het 'afsluiten' is dan de reflex gevolgd door het 'afgesloten zijn'. Een 'reaktie' (reflex) leidt tot een 'staat'.

Ik zou dan het woord copingmechanisme gebruiken.
Introversie/extraversie is een interindividuele eigenschap, geen mechanisme.
Uiteraard gebruiken introverten andere copingmechanismen dan extraverten (haast per definitie zou ik zeggen)

Ik begrijp je weerstand niet hoor Kaze, uiteraard kun je die sociale reflexen zien als deel van een copingmechanisme.
De ene zal extraverter 'copen' (contact zoeken, vrienden bellen, mama opzoeken) bij stress terwijl de ander introverter zal 'copen' (terugtrekken, boekje, mediteren)

niet alleen mensen, persoonlijkheden zijn intro of extra. Ook geisoleerde gedragingen los van persoonlijkheid kun je zo bestempelen

peterA schreef:Om spijkers op laag water te zoeken moet je ook niet echt naar zee he

Ik zoel geen spijkers op laag water. Introverte reflex is gewoon een slecht gekozen term (door wie dan ook).

Kaze schreef:

peterA schreef:Om spijkers op laag water te zoeken moet je ook niet echt naar zee he

Ik zoel geen spijkers op laag water. Introverte reflex is gewoon een slecht gekozen term (door wie dan ook).

kzou niet weten waarom, maar laat ons dit zijpaadje verlaten Kaze

peterA schreef:Ik begrijp je weerstand niet hoor Kaze, uiteraard kun je die sociale reflexen zien als deel van een copingmechanisme.
De ene zal extraverter 'copen' (contact zoeken, vrienden bellen, mama opzoeken) bij stress terwijl de ander introverter zal 'copen' (terugtrekken, boekje, mediteren)

niet alleen mensen, persoonlijkheden zijn intro of extra. Ook geisoleerde gedragingen los van persoonlijkheid kun je zo bestempelen

Juist hou het dan bij het gedrag dus 'Deze periode heb ik meer contact met anderen gezocht' of 'De laatste tijd heb ik me meer teruggetrokken'. Het hele concept sociale reflex is overbodig.
Gedrag (de indicatoren van de persoonlijkheidstrekken) en copingsmechanisme verklaren de hele boel al. Je zou zelfs kunnen zeggen dat voor een deel persoonlijkheidstrekken individuele verschillen in coping zijn.

Het is geen zijpaadje, want het gaat hier om intro/extraversie

Kaze schreef:

peterA schreef:Ik begrijp je weerstand niet hoor Kaze, uiteraard kun je die sociale reflexen zien als deel van een copingmechanisme.
De ene zal extraverter 'copen' (contact zoeken, vrienden bellen, mama opzoeken) bij stress terwijl de ander introverter zal 'copen' (terugtrekken, boekje, mediteren)

niet alleen mensen, persoonlijkheden zijn intro of extra. Ook geisoleerde gedragingen los van persoonlijkheid kun je zo bestempelen

Juist hou het dan bij het gedrag dus 'Deze periode heb ik meer contact met anderen gezocht' of 'De laatste tijd heb ik me meer teruggetrokken'. Het hele concept sociale reflex is overbodig.
Gedrag (de indicatoren van de persoonlijkheidstrekken) en copingsmechanisme verklaren de hele boel al. Je zou zelfs kunnen zeggen dat persoonlijkheidstrekken individuele verschillen in coping zijn.

Het is geen zijpaadje, want het gaat hier om intro/extraversie

Maar waarom zou ik het in godsnaam bij gedrag houden, emotionele reflexen, liggen daar grotendeels aan te grondslag. Ik dacht dat het extreme behaviorisme ver achter ons lag.

Biologie vormt mee emotie en cognitie, emotie en cognitie vormen mee gedrag en iedere stap heeft zijn feedbackmechanismen.

Je kunt het via persoonlijkheid,gedrag en coping beschrijven, maar net zo goed via neurobiologie, emotietheorie, hechtingstheorie, sociale psy etc. waarom wil je beperken?

Ik beperk me nergens toe.

Jij schreef:
'In een grote groep vertoon ik introverte sociale reflexen' of 'ik merk bij mezelf de laatste tijd een toename van introverte reflexen'...zijn veel sterker als het om bewustwording gaat dan zeggen: 'ik ben een introvert persoon'...want dergelijke uitspraken miskennen de dynamiek van persoonlijkheid en remmen ze misschien wel af.

Als je de dynamiek van persoonlijkheid wilt schrijven is sociale reflex overbodig

Ik parafraseer
uitspraken als:
'In een grote groep trek ik me liever terug [of welke andere indicator van itroversie dan ook]' of 'ik merk bij mezelf de laatste tijd een toename van graag op mezelf zijn [of welke andere indicator van introversie]'...zijn veel sterker als het om bewustwording gaat dan zeggen: 'ik ben een introvert persoon'...want dergelijke uitspraken miskennen de dynamiek van persoonlijkheid en remmen ze misschien wel af.

Waarom je je terugtrekt of waarom je een toename in terugtrekken laat zien kan allerlei verklaringen hebben (bijvoorbeeld een toename in introversie of de ontwikkeling van een psychische stoornis of je bent in de rouw). Dat kun je bestuderen op allerlei niveau's (emotioneel, cognitief, biologisch, psychologisch etc.) en op allerlei terreinen (sociaal psychologisch, neurologisch, cognitief psychologisch, enz.). Het poneren van een toename van 'introverte reflex' is echt overbodig.

Kaze schreef:
Als je de dynamiek van persoonlijkheid wilt schrijven is sociale reflex overbodig

de alsen zijn voor jouw rekening

wat ik wilde aantonen is dat niet enkel 'personen' introvert of extravert zijn, je kunt het adjectief net zo goed gebruiken voor gedrag, reflexen, houdingen etc.
Als dat voor jou betekenisloos is...so be it, [slotje]

Wat is dat nou weer voor antwoord?

Bovendien, nee dat kan niet 'net zo goed' want je kan je niet zomaar interindivuele eigenschappen (verschillen tussen mensen) verwisselen met intraindividuele eigenschappen (verschillen binnen mensen)

Introversie is een interindividuele eigenschap, reflexen intraindividuele eigenschappen. Dus om te zeggen introverte reflex, moet je of door middel van theorie inter- en intraindividuele eigenschappen koppelen, of introversie heeft ineens een andere betekenis gekregen. (omdat die koppeling niet gegeven werd, dus geen uitleg aanwezig was, dat ik zei slecht gekozen term)

De factor 'agreeableness' is ook van belang hier .
Juiste formulering is in bepaalde vakgebieden belangrijker als in andere.

Ja, en hier is het zeker van belang (zie vorige post)
Wikipedia haalt trouwens ook alles door elkaar (zie termen als 'introvert gedrag' en 'extrovert gedrag' terwijl ze intro-extraversie als dimensie/trek/instelling van persoonlijkheid definiëren)

Toch bestaat introvert/extravert gedrag wel.

Ook als je van nature extravert bent kan je namelijk in bepaalde situaties introvert gedrag vertonen, als je je niet op je gemak voelt bijvoorbeeld.
Dat verandert niets aan persoonlijkheidskenmerken; volgens mij betekent het dat je bij gedrag kenmerken van een bepaalde persoonlijkheid kan laten zien, ook als je dat onder andere omstandigheden niet zou doen.

Als je het over introvert en extravert gedrag wilt hebben, moet je er wel rekening mee houden dan het een andere betekenis kan krijgen.

Extraversie is, heel kort, de preferentie om in sociale interactie te verkeren. De preferentie is niet het gedrag zelf.
Als je dus op een correcte manier over introvert gedrag wilt spreken, dan moet je het hebben in een interindividuele context, dus als gedrag dat introverten vaker vertonen dan extraverten. Inrovert/extravert zegt hier dus iets over personen en niet over gedrag.

De onjuiste incorrecte manier is dat het gedrag zelf introvert of extravert is. Gedrag heeft immers niet zelf een preferentie om in sociale interatie te verkeren.

In je voorbeeld is het dus zo dat de extravert in de bepaalde situatie (zich niet op het gemak voelen) gedrag (stil is? zich terugtrekt?) vertoont dat lijkt op gedrag waartoe introverten toe geneigd zijn. De verklaring voor dat gedrag is het zich niet op het gemak voelen en niet introversie.

Kaze schreef:In je voorbeeld is het dus zo dat de extravert in de bepaalde situatie (zich niet op het gemak voelen) gedrag (stil is? zich terugtrekt?) vertoont dat lijkt op gedrag waartoe introverten toe geneigd zijn. De verklaring voor dat gedrag is het zich niet op het gemak voelen en niet introversie.

Dat is precies wat ik bedoel.

En ook precies wat ik bedoel: het gedrag is niet introvert.

Valt wat mij betreft in de categorie 'ik ben vegetarisch'

Hoewel 'ik ben vergetarisch' idd incorrect is, wordt het wel als zodanig gebruikt en we begrijpen het. In dit topic gaat het om introvert als eigenschap, maar we raken spraakverward met gedrag dat als i/e kan worden beschouwd.

Mijns insziens blijft het duidelijker om gedrag bij de naam te noemen (bijvoorbeeld stil zijn in een groep) als we het hebben over gedrag, en de dimensies van persoonlijkheid bij naam te noemen als we het hebben over persoonlijkheid. Net als intelligentie (een vermogen, een interindividuele eigenschap) wat anders is dan cognitie (bijvoorbeeld probleemoplossen en redenerenen, dus gedrag). Duidelijkheid voorkomt verwarring!

Ik zou graag weten of de Big 5 karaktereigenschappen grotendeels biologisch bepaald zijn, en hoe deze theorie tot stand is gekomen. ik heb hier sterk mijn twijfels bij. Ik zou het eerder zoeken in de omgevingsfactoren waarmee de persoon gedurende zijn leven geconfronteerd is geweest. Hoe een persoon is opgevoed is bijgevolg erg bepalend voor de verdere ontwikkeling van de kenmerken van de Big 5, "Erfelijkheid" lijkt mij dan ook eerder een logisch vervolg dan een biologisch vervolg. Omdat de aard van de opvoeder(s) en extrinsieke invloeden mede verantwoordelijk zijn voor de vorming van het karakter.

Ik ben introvert, maar met extroverte eigenschappen. Ik krijg ook energie van feestjes en vrienden om mij heen e.d., niet alleen van in mijn eentje dingen doen. Maar ik kan me heel goed vermaken in mijn eentje en vooral ook in mijn hoofd als er ook andere mensen bij zijn. Tegenstrijdig? Nee, ik denk, nee, ik weet, dat een boel andere mensen ook zo zijn (niet allemaal gelukkig, maar toch).