HB-Forum.nl

Fijn dat we het deels eens zijn Kaze, altijd goed om enige positieve feedback te krijgen.

Eigenlijk zou iemand iemand ook eens alle beschrijvingen van het lichaam op dezelfde manier moeten analyseren ('kort', 'gezet', 'lijzig', 'dik', 'pezig', 'slungelig', etc). Mensen kunnen dan op een schaal van bijvoorbeeld 1 tot 7 aangeven hoe goed ze zo'n beschrijving op hen van toepassing vinden. Ik wed dat er dan ook slechts een klein aantal factoren uitkomen. De belangrijkste factoren zijn dan waarschijnlijk te interpreteren als lengte, breedte, diepte en wellicht gespierdheid (spiermassa) en dikheid (vetmassa).

Mocht je je vervelen...

Ik zit net te zoeken of het niet al gedaan is. Het lijkt er wel op (maar dan net andersom. Dat lijkt meer op een principale componenten analyse).

Waar heb je dat gevonden, als je er een linkje naar wilt plaatsen graag.

bijvoorbeeld:
http://scholar.google.nl/scholar?hl=nl& ... =&as_vis=1
1e hit (klik ook op 'verwante artikelen' en 'geciteerd door')

of

http://scholar.google.nl/scholar?hl=nl& ... =&as_vis=1

Bedankt Kaze, ik ga ze eens bekijken vanmiddag.

Ik kende google scholar nog niet... nou moet ik me nog meer inlezen!

Ik heb trouwens een theorie dat alcohol de extraversie bevordert

In eerste instantie inhibeert alcohol inhibitie inderdaad (de remmen gaan meer los). Maar je extraverte gedrag gaat omhoog, niet de persoonlijkheidstrek extraversie. Persoonlijkheidskenmerken is-ongelijkteken gedrag.

Maak ik nou weer dezelfde fout .

Ja en nee. Ja omdat gedrag en persoonlijkheidstrekken door elkaar worden gehaald. Nee, omdat je hypothese niet specifiek genoeg is. Je zou een koppeling kunnen maken, maar dan moet je onder meer aangeven hoe je persoonlijkheidskenmerken ziet (zijn het causale variabelen of slechts constructen. D.w.z., je moet nagaan of verschillen in extraversie leiden tot verschillen in de beantwoording van de vragenlijst of dat verschillen in de beantwoording van de vragenlijsten leiden tot verschillen in extraversie). Ook moet je specificeren wat extraversie dan daadwerkelijk is. Hetzelfde geldt voor alcoholgebruik. Bedoel je daarmee de hoeveelheid alcohol die men consumeert op een avond, bedoel je het gemiddelde aantal consumpties per, zeg, maand, bedoel je de hoeveelheid alcohol die zich momenteel in het bloed bevindt. En bedoel je vrijwillig alcohol gebruik, of effectief alcoholgebruik. Vervolgens moet je toetsen of alcoholgebruik extraversie zelf verhoogd of slechts (een of meerdere) van de indicatoren van extraversie.

Een voorbeeld. Ik neem extraversie serieus als causale variabele. Ik veronderstel dat het de preferentie is om in sociaal gezelschap van mensen te verkeren. Dus ik veronderstel dat hoe hoger die preferentie is, hoe vaker men naar feestjes gaat en hoe meer men het initiatief neemt om een gesprek te beginnen etcetera. Nu definieer ik alcoholgebruik als de hoeveelheid toegediende alcohol die op een avond wordt gedronken. Ik neem een (willekeurige) steekproef uit de populatie, neem de extraversie vragenlijst af, en zet die mensen bij elkaar. Ik manipuleer de hoeveelheid alcohol in de ene helft van de steekproef (dat kan helaas maar op 1 manier: progressief, d.w.z., ik kan alleen meer alcohol toedienen en niet weghalen) en in de andere helft doe ik niks (controle). Eigenlijk is het ook van belang hoe je de mensen bij elkaar zet. Mix je de controlegroep met de experimentele groep of zet je ze apart maar in dezelfde situatie of heb je eigenlijk 4 groepen nodig? (controle gemixt, experimenteel gemixt, controle apart, experimenteel apart). Laten we de laatste opzet maar nemen. Die is het netst.

Nu neem je waar (of liever je laat door anderen, die de opzet niet kennen, waarnemen) het aantal initiatieven dat men onderneemt om contact te zoeken met een ander, de tijd die men aan het woord is etc. (allemaal operationalisaties van de variabelen in de extraversie vragenlijst). Het blijkt dat bij een alcoholconsumptie van 0 eenheden, mensen die hoog scoren op de indicatoren van extraversie inderdaad vaker initiatief tonen om een gesprek aan te knopen, langer aan het woord zijn etc. (dit is een eerste check). Nu blijkt een verhoging van de alcoholconsumptie (bijvoorbeeld 1, 2 en/of 3 eenheden) er toe te leiden dat mensen vaker initiatief toenen, meer praten etc. Je laat de extraversie vragenlijst opnieuw invullen (in de tests situatie). In een follow-up (nadat de geconsumeerde alcohol is verwerkt), of liever meerder follow ups, laat je opnieuw de extraversie vragenlijsten invullen.

Afhankelijk van het resultaat concludeer je of extraversie door het alcohol gebruik is verhoogd of niet.

Mij lijkt het echter stug dat de toediening van de alcohol op die avond er toe heeft geleid dat er een gemiddeld verschil is gevonden op de wat langere termijn (in de follow-ups), bijvoorbeeld dat degenen die toen alcohol hebben genuttigd, nu vaker naar feestjes gaan. Maar goed, dat is een empirische kwestie.

Dus, nogmaals, ga na wat je precies bedoelt met 'alcohol bevordert extraversie en doe ook zo'n (denkbeeldig) experiment.

BabaJaga schreef:ik denk eigenlijk dat mensen een verkeerd beeld hebben van wat intro/extroversie is. WAnt het heeft niets met sociaalheid of exhibitionisme te maken (graag aandacht hebben).

belangrijkste kenmerk: extroverte mensen houden geen korte pauzes tijdens het praten, maar ratelen door en willen je wel in de rede vallen (zonder moeite en ook geen probleem om het terug te doen). Introverte mensen praten wat trager en bedachtzamer en vinden het irritant om in de rede gevallen te worden.

Hoor je regelmatige pauzes > praat dan rustig tegen die persoon en laat die uitpraten
Rateld iemand > val die dan in de rede als je iets te zeggen hebt.

Introvert!

Ik heb de test van Moniq op de eerste pagina gemaakt, en geantwoord hoe ik zou doen (op dit moment), i.p.v. wat ik zou kunnen doen (als ik minder goed zat in mijn vel), en het resultaat was 'balanced'. En dat is positief .
Ik heb het idee mensen die van nature extravert zijn een voordeel hebben. Extraverten zijn populairder op school, vinden makkelijker werk, en kunnen sneller een netwerk opbouwen etc. Ik denk zelfs dat politiek een vak is voor extraverten. Ik heb overwogen om daar iets mee te doen, maar ik ik denk dat ik daar niet op mijn plek ben. Daarop volgde het idee om over het internet te doen, forumstijl als deze, omdat deze manier mij zou kunnen passen en misschien ook andere mensen, die op die manier iets kunnen bijdragen aan het bestuur.

Dus;
Internetforum->voor introverten (weloverwogen en beschouwlijk (<-rechtstreeks uit de wiki) hun mening geven)
politiek->voor extraverten (je moet het leuk vinden om met mensen bezig te zijn en actief te zijn op vergaderingen)
Is hier chocola van te maken?

Trouwens je kan niet én introvert én extravert zijn. Intro-/extraversie is een dimensie. Je kan hoogstens in het midden zitten op de schaal.

Ik bedoel hier de uiting van introverte en extraverte eigenschappen. Bij de meeste mensen is dit redelijk in balans, maar er bestaan dus voorkeuren.

Ik wil dus best wel iets willen betekenen in maatschappelijk zin, en een carriere in de politiek is minder moeilijk als in het bedrijfsleven. Als je bv. een (lokale) politieke partij aansluit, dan ben je een stap verwijderd van het gemeentebestuur (raadszetel), en een volgende stap zou bv. een landelijke politieke functie kunnen zijn. Aangezien de interesse in de politiek matig is, zijn hier genoeg mogelijkheden. Maar om succesvol hierin te zijn, moet je wel over de juiste vaardigheden en eigenschappen beschikken. Als ik de big five eigenschappen hiervoor pak*, dan past mijn profiel daar niet in (heb lak aan autoriteit, ben niet erg zorgvuldig, wel ongeduldig, en mijn openheid voor ervaringen/intellect en creativiteit maakt me een draaikont). Een gemiste kans voor mij, of voor de gemeenschap ?

Ga je echt jouw dromen laten afhangen van wat andere mensen zeggen? Je kunt alleen weten of politiek jou ligt door het te doen. Onthoud wel dat macht corrumpeert. De idealist die begon om de wereld te verbeteren raakt vaak onderweg naar de top verloren. Wat niet betekent dat je niets kunt betekenen voor de maatschappij.

Zarathustra schreef:Ik bedoel hier de uiting van introverte en extraverte eigenschappen. Bij de meeste mensen is dit redelijk in balans, maar er bestaan dus voorkeuren.

Ik wil dus best wel iets willen betekenen in maatschappelijk zin, en een carriere in de politiek is minder moeilijk als in het bedrijfsleven. Als je bv. een (lokale) politieke partij aansluit, dan ben je een stap verwijderd van het gemeentebestuur (raadszetel), en een volgende stap zou bv. een landelijke politieke functie kunnen zijn. Aangezien de interesse in de politiek matig is, zijn hier genoeg mogelijkheden. Maar om succesvol hierin te zijn, moet je wel over de juiste vaardigheden en eigenschappen beschikken. Als ik de big five eigenschappen hiervoor pak*, dan past mijn profiel daar niet in (heb lak aan autoriteit, ben niet erg zorgvuldig, wel ongeduldig, en mijn openheid voor ervaringen/intellect en creativiteit maakt me een draaikont). Een gemiste kans voor mij, of voor de gemeenschap ?

Ik denk dat het publiek winnen niet het moeilijkste is, wel hetgeen waarmaken waar je voor staat. Dat is ook een beetje waar de huidige politiek voor staat. Een democratie is een systeem die verdeelt de macht over de populatie en dit is niet altijd in je voordeel, zeker als het gaat over idealisme. De euro is koning in die zin.

Ik theoretiseer alleen maar wat voor soort mensen nu de politiek ingaan. De politiek is feitelijk onze leiderschap.

Ja dat is waar inderdaad, het is toch een moeilijke tijd, veel onderbuik gevoelens, crisis etc. Ik hoop dat de juiste mensen komen waar ze moeten zijn.

Introvert=verlegen, extravert=spontaan?
Introverten kunnen wel spontaan zijn, maar kunnen extraverten ook verlegen zijn?