hb en burnout

[aspera]

Dank je wel voor al die fijne reacties.
Het zal er wel op neer gaan komen dat ik een hb coach ga zoeken maar momenteel zit ik nog even vast in mijn gedachten kronkels.
Je weet wel: ja maar, wat als, en dan.... , zou het toch niet zo kunnen, of zo, of zo, of zo enz enz.
Het zou zoveel makkelijker zijn als ik niet zoveel opties kon bedenken en dan meteen ga bedenken hoe dat dan gaat lopen en wat er dan allemaal weer mee samenhangt. Al die mogelijkheden en voor en nadelen in mijn hoofd. Ik wordt er gek van!

Ook heel veel strekte aan de andere die met een burn-bore-out zitten.

Die kronkels ja! Heb er ook erg last van. Als ik nu bedenk dat ik "mogelijk"een gesprek met iemand hierover kan hebben, ben ik de komende weken zoet om alle mogelijke gespreksverlopen te repeteren in mijn hoofd: Als hij zegt dit, zeg ik dat, en dan, en als....Maar heb al meerdere psychs versleten met therapien om ze niet te hebben.
Allemaal gefaald!
Mijn eena laatste psych zei: Je bent dus continu aan het schaken!
En dat is waar. Maar ik kan dat niet onderdrukken. Het is onderdeel van mij. Dat ben ik!
Juist daardoor (en door mijn kinderen) ben ik op mijn zoektocht bij HB terecht gekomen.
Nu nog een oplossing of manier van omgaan met, waardoor dat schaken wat makkelijker/vloeiender gaat!

[Kwabbernoot]

Wauw, dit is precies waar ik ook ontzettend last van heb. Het stoort me en het zit me in de weg om normaal/normaler te functioneren. Ik ben constant bezig om het gesprek te analyseren. Halverwege de zin heb ik meerdere antwoorden klaar, elk met hun eigen 'uitwerkingen'.

[sterke leeuwin]

Kun je niet én én doen?
Dan laat je zien dat je aan jezelf wilt werken voor die AOV dinges, en je werkt tenslotte ook aan jezelf, vóór jezelf. Is dat een idee? Er zijn wel enkele psychologen die wel met de HB bril op naar problemen kunnen kijken .

Wat ben je nog laat op , trouwens

[aspera]

Kun je niet én én doen?
Dan laat je zien dat je aan jezelf wilt werken voor die AOV dinges, en je werkt tenslotte ook aan jezelf, vóór jezelf. Is dat een idee? Er zijn wel enkele psychologen die wel met de HB bril op naar problemen kunnen kijken .

Wat ben je nog laat op , trouwens

Ik wil dolgraag én én doen! Maar (zoals meerderen hier ervaren) kan je een HB-psych in eerste instantie uit je eigen zak betalen.
En als ZZP-er die dus al 1 jaar vrijwel geen inkomen heb, al 10-tallen behandelingen bij Chiropractor,fysio etc zelf heb moeten betalen, en een AOV-verzekering die vrijwel niks uitkeert, gaat dat zelf betalen simpelweg niet!
Daarbij blijft de vraag: Vind eerst maar eens een HB-psych waarbij het klikt en die me kan helpen. Als ik die eenmaal heb, met het gevoel dat dat de goeie kant opgaat, dan is het ook wat makkelijker aankloppen bij verzekering of familie om wat te lenen.
Nu reageren ze allemaal: Als jij kan aantonen dat dát werkt, dan kunnen we er over nadenken!
Beetje kip-ei verhaal.

[Thom]

Ik heb een goede HB-psych tweedelijns en vooralsnog kan ik onbeperkt behandelingen krijgen, wat door de verzekering wordt betaald onder de AWBZ (als ik het goed heb). Ik heb zelfs geen eigen bijdrage. Ik weet natuurlijk niet of dit ook voor een burn-out geldt . Ook kan het met de huidige regering nog wel eens gaan veranderen, maar voorlopig heb ik (financieel) laagdrempelig behandeling. Ben ik wel zo blij mee.

[aspera]

Wat ben je nog laat op , trouwens

Valt wel mee toch??
Dat is onderdeel van mijn probleem: Niet kunnen slapen.Altijd maar denken,analyseren etc.
Ook als ik wel slaap trouwens. Word 's ochtends altijd wakker met het gevoel gister een marathon gelopen te hebben.
En dat geeft dan weer een rotgevoel, stress, etc, dus kan ik 's avonds weer niet slapen!
Af en toe ben ik dat zat en ga ik flink .
Wordt je niet fitter van, maar ik merk iig niet dat ik in bed een beetje slapeloos lig te zijn!

[aspera]

Ik heb een goede HB-psych tweedelijns en vooralsnog kan ik onbeperkt behandelingen krijgen, wat door de verzekering wordt betaald onder de AWBZ (als ik het goed heb). Ik heb zelfs geen eigen bijdrage. Ik weet natuurlijk niet of dit ook voor een burn-out geldt . Ook kan het met de huidige regering nog wel eens gaan veranderen, maar voorlopig heb ik (financieel) laagdrempelig behandeling. Ben ik wel zo blij mee.

Thom.
Ik ben blij dat het voor jou zo werkt.
Ik neem echter aan dat je niet vanuit een werksituatie via een HB-diagnose bij de AWBZ bent gekomen.
Mocht dit wel zo zijn dan hoor ik dat graag!
En anderen gezien dit topic: http://www.hb-forum.nl/viewtopic.php?f=55&t=1227

[aspera]

Wauw, dit is precies waar ik ook ontzettend last van heb. Het stoort me en het zit me in de weg om normaal/normaler te functioneren. Ik ben constant bezig om het gesprek te analyseren. Halverwege de zin heb ik meerdere antwoorden klaar, elk met hun eigen 'uitwerkingen'.

En waarschijnlijk is het zo dat het eindresultaat dan toch wéér anders is als dat jij allemaal geanalyseerd hebt!

En dat resultaat ga je dan weer analyseren!!!

[Stina]

Vandaag weer naar de huisarts geweest die noemt het behoorlijk overspannen en die wil dat ik mirtazapine en oxazepam zo nodig ga slikken.
Ik ben hier nogal huiverig voor. Ik ken mezelf. Dan ren ik gewoon weer door en dat lost natuurlijk niets op.
De ellende is alleen dat ik nu niet voor mijn kinderen kan zorgen omdat de prikkels zo hard binnen komen.
Zit dus een beetje in een spagaat.
Wat zijn jullie ervaringen met antidepressiva?

[Yet]

Hoi Christina,
Ik heb zelf geen ervaring met dergelijke medicatie maar ken wel iemand die oxazepam heeft gebruikt tijdelijk. Het is een vrij sterk middel waar je je heel goed aan voorschriften moet houden. Het is een angstdemper.
Mirtazapine ken ik niet van naam. Maar opzoeken leert me dat dat het antidepressivum is.
Wel bijzonder dat je 2 medicaties krijgt. Is dat niet moeilijk afstemmen qua werking? Kan het zijn dat de -pam alleen voor incidenteel gebruik geadviseerd wordt? Bij een paniek aanval oid?

Hoe ik denk over medicatie: het staat ten dienste, ondersteuning van therapie, een praatmaat, iemand die je ondersteunt en helpt om je situatie te verbeteren. Kale medicatie zonder therapie sta ik meestal beetje skeptisch tegenover. Dan is het meer een tijdelijk redmiddel.

Heb je een therapeut met wie je goed klikt?
Heel veel sterkte meid

grjtes,
Yet

[leendegraeve]

Ik heb twee jaar geleden ook last gehad van een burn-out. Ik heb er toen voor gekozen opnieuw te gaan studeren en eindelijk voltijds voor mijn grote passie (theater en schrijven) te kiezen. Ik worstel er nog altijd mee dat dat egoïstisch is en dat ik beter gewoon ga werken en geld verdienen en zo, maar goed, het hielp tegen de burn-out. Ik kreeg weer zin in dingen en was soms weer vrolijk. Ik keek zelfs weer uit naar dingen.

Ik heb ooit een stukje geschreven over hoe ik me voelde ergens in een diep dal. Ik neem de vrijheid hier te posten, misschien is iemand er iets mee, misschien herken je het of zo.

Gina onder haar donsdeken verdronk in alle theorieën die ze had opgebouwd in haar leven. De theorie ‘Je-moet-dit-nu-doen-OM-dan-LATER’. En de theorie ‘Ik-heb-absoluut-geen-zin-maar-het-moet-en-ACHTERAF-zal-het’. En de theorie ‘ALS-ik-dit-niet-doe-DAN-KAN-ik-dat-niet’. En de ‘Als-ik-dit-doe-gaan-ZE-zeker-DENKEN-dat’. Gina wist niet of ze het aankon om te zien dat één van deze theorieën niet waar zou blijken. Ze wilde zich niet voorstellen wat dat in haar zou losmaken. Want ze had al zeer veel gedaan op basis van die theorieën. Ja, misschien had ze zelfs alles in haar leven gedaan omwille van deze theorieën. Gina wist ook niet goed wat er in de plaats van deze theorieën zou kunnen staan. De ’Ik-WIL-NU-dus-ik-DOE-dit-NU’ theorie leek haar te simplistisch, alhoewel deze theorie zeker af en toe in praktijk moest worden omgezet. Maar om dat nu als algemene levensvisie te nemen? Of nog erger. Stel dat er geen theorie bleek te zijn. Stel dat er niet meer was dan beweging, chaos, wanorde. Dat dat het was. Dat het absoluut niets uitmaakte wat je deed, als je maar iets deed. Of dat zelfs dat laatste niets uitmaakte. Dat was allemaal zo ondenkbaar dat Gina het niet dacht.

[Korrel]

Cristina schreef:

Vandaag weer naar de huisarts geweest die noemt het behoorlijk overspannen en die wil dat ik mirtazapine en oxazepam zo nodig

Zo'n arts heb ik ook gehad. Ik moest (praat over 25 jaar geleden) toen per dag 3 pilletjes Diazepam slikken. Toen het na 6 weken geen fluit hielp zei die verdubbel het maar. Ik heb dat een week of 4 gedaan en het hielp nog niks. Zonder afspraak met die arts ben ik er spontaan mee gestopt. Je had me moeten zien , ik leek wel een junk. Had overal jeuk en en trilde van alle kanten. Toen ben ik ff naar die arts gegaan en die zei " ja daar kun je ook zo niet mee stoppen dat moet je afbouwen. Ik zei tegen hem dacht ut niet.Het enigste wat ik dacht stop jij die pilletjes maar in je ***. Een half jaar later ben ik voor mezelf begonnen , dat hielp een stuk beter.
Dit is mijn verhaal ik zeg niet dus dat iedereen dit moet doen.

Maar toch succes.

[Spinner]

De theorie ‘Je-moet-dit-nu-doen-OM-dan-LATER’. En de theorie ‘Ik-heb-absoluut-geen-zin-maar-het-moet-en-ACHTERAF-zal-het’. En de theorie ‘ALS-ik-dit-niet-doe-DAN-KAN-ik-dat-niet’. En de ‘Als-ik-dit-doe-gaan-ZE-zeker-DENKEN-dat’.

Herkenbaar, al waren deze theorieën er bij mij van buitenaf ingestampt.

Stel dat er geen theorie bleek te zijn. Stel dat er niet meer was dan beweging, chaos, wanorde. Dat dat het was. Dat het absoluut niets uitmaakte wat je deed, als je maar iets deed. Of dat zelfs dat laatste niets uitmaakte. Dat was allemaal zo ondenkbaar dat Gina het niet dacht.

Uiteindelijk ben ik tot deze conclusie gekomen. Ik doe maar wat mij het beste lijkt, de uitkomsten zijn vaak onvoorspelbaar.
In dit liedje komt de zin voor dat "al je kansen 50% zijn, wel of niet succesvol".

Misschien beter om je dus niet te zeer te verbinden aan de uitkomsten van je keuzes. Enjoy the ride, not the destination.

gr

[Stina]

Heel erg bedankt voor jullie verhalen en berichtjes.
Ik heb besloten voorlopig niet aan de medicatie te gaan. Wat ik eigenlijk al wist en ook weer terug lees in jullie verhalen is dat je lichaam eigenlijk aangeeft zo kan het niet langer. Er moet iets veranderen. De burn-out omzetten in een keer punt in je leven betekend helaas voor mij op dit moment dat ik een huisje voor mezelf ga zoeken. Gelukkig heb ik een plek waar ik zelf kan zijn en waar de kinderen overdag bij mij kunnen zijn. Ik hoop dat wanneer ik mijn energie ga steken in een nieuwe manier van leven ipv het oude krampachtig overeind proberen te houden mijn overspannen lijf zich langzaam weer wat gaat ontspannen.
Helaas doet dit alleen verschrikkelijk veel pijn en de gedachten over deze keuze werken behoorlijk verlammend.
Geen keuze maken betekend echter achteruit gang en hier trek ik de mensen waar ik het meeste van houd helaas in mee.
Dus we gaan voor de verandering hoe pijnlijk ook en hopen op vooruitgang. Hopelijk zal mijn werk hierin volgen.

[Thom]

Sterkte met je gemaakte keuze. Voor jezelf, maar ook voor je kinderen niet makkelijk. Dapper om een stap terug te durven maken. Het is nu misschien pijnlijk, maar hopelijk minder als je er eenmaal door bent.

[sterke leeuwin]

Het proces waar jij in zit, daar zit mijn man ook al een tijdje in. Alleen hij realiseert zich niet dat hij ons (gezin) "de kolk mee in zuigt" ik zou graag willen dat hij net zo bewust was als dat jij nu bent Veel sterkte! Echt enorm opofferend om deze stap te maken, en heel goed voor en van jezelf!

[sterke leeuwin]

Hoe gaat het nu met je, Christina ??

[KarenB]

Ik meld me ook even in dit topic, zie dat het al even stil ligt.....

Heb een burn out, dat is 15 maanden geleden vastgesteld. Op momenten van emotionele en fysieke uitputting, stopt mijn denken. De afwezigheid van het nadenken, geeft me tegelijkertijd rust en helpt dus bij mijn herstel. Maar zodra ik me weer wat beter voel, en mijn hersenen dus weer normaal gaan functioneren, heeft dat weer een uitputtend effect omdat mijn hersenen dan weer op volle toeren draaien.

Ik denk dus zelf dat er een direct verband is tussen mijn burn out en hoogbegaafdheid. Heb helaas nog niet geleerd hoe ik dat kan doorbreken.