HB-Forum.nl

Nickname schreef:Waarom denk je dat? Meer dan bij andere instellingen?

Dat denk ik omdat ik nog steeds vermoed dat er veel HB'ers mogelijk onterecht met een AD(H)D-stempel rondlopen.
Er zijn zoveel overlappende kenmerken.

Sig schreef: Ik heb wel gehoord dat bij een redelijk percentage van de kinderen een voedingsgerichte aanpak wel werkt, ik dacht bij ongever30 tot 50%.

Dit is het bijbehorende onderzoek, is gepubliceerd in de Lancet, een gerenommeerd medisch tijdschrift:
http://www.adhdenvoeding.nl/publicatie- ... he-lancet/

Nickname schreef:

Door de revalidatiearts (ik loop in een revalidatiecentrum vanwege de reuma) ben ik nu naar een andere psychiater doorverwezen. Hij schijnt op een totaal andere manier adhd aan te pakken en wellicht werkt dit voor mij. Ik hou jullie op de hoogte !

Ja graag. Want ook mijn oudste heeft sinds vorige week de AD(h)D diagnose en hij wil zelf liever geen medicatie gebruiken. En bij de jongste groeit de weerstand. Wij zijn dus wel geïnteresseerd in een geheel andere aanpak.

In mijn familie hebben we er ook wat ervaring mee. Het zoontje van mijn zus (8) heeft ook een officiele adhd diagnose en neemt geen medicatie. Er is samen met een kinderpsychiater en zijn (tja wel particuliere)school een programma voor hem opgesteld. Hele strakke regels, ook thuis. heel duidelijk, heel veel structuur. Op school niet veel extra aandacht, maar wel gestructueerde aandacht en soms aangepaste regels (stressballetje bij het kringgesprek werkt voor hem!) Het gaat waaanzinnig goed. Hij blijft natuurlijk een drukteschoppertje, maar zit toevallig in een klas die dat kan hebben, met leerlingen die hem op een goede manier corrigeren en dan hun schouders ophalen van tja.. het is hij he....

Op zijn laatste rapport waren de cijfers voor gedrag allemaal uitmuntend. En de juf had er nog bijgezet dat hij nu zo rustig kan zijn in de klas! Zijn gezicht als hij dat zegt laat je gelijk smelten van trots . Hij wordt overigens op dezelfe voorwaarden beoordeeld als de andere leerlingen en krijgt geen voorkeursbehandeling.

Mijn oudste werkt al en de jongste zit al hoog en breed op het VO en dan werkt zo'n aanpak met structuur bieden (wat we overigens wel altijd hebben gedaan) toch wat minder.

Dieet schijnt alleen een behoorlijke kans van slagen te hebben bij kinderen, bij volwassenen zijn de effecten bij mijn weten nagenoeg nihil.
Een andere optie zijn middelen als Sint Janskruid, een natuurlijke serotonine, dopamine en noradrenaline heropname remmer, of Ginkgo Biloba, dat de doorbloeding van de frontale kwabben zou moeten stimuleren.

Volgens mij heb ik ergens een artikel gelezen waarin Cathelijne Wildervanck wel zegt dat hoewel de aanpak van het ADHD centrum Zuid Holland specifiek gericht is op behandeling van ADHD de aanpak mogelijk breder inzetbaar is. Daarbij legde ze als ik het me goed herinner ook een link met hoogbegaafdheid. Op zich niet zo vreemd, gezien de grote overeenkomst in kenmerken en het feit dat je beiden zou kunnen zien als vormen van overexitability als je geloofd in de ideeën van Dabrowski.

Ik denk dat structuur bieden alleen nooit gaat werken. Het zal mijns inziens op zijn minst gecombineerd moeten worden met het aanleren van organisatorische en planningsvaardigheden rekening houdend met de specifieke eigenschappen van mensen met ADHD.

Het zou mooi zijn als Cathelijne van het ADHD centrum Zuid Holland erkent dat HB ook een rol kan spelen.
Ik ben twee jaar geleden al bij haar op bezoek geweest om hierover te praten, heb haar het Delphi model van HB uitgelegd en haar mijn boek over HB volwassenen gegeven. Een paar maanden geleden ben ik naar een info avond van haar geweest en het viel mij toen op dat alles wat ze vertelde over ADHD en haar aanpak naadloos toepasbaar zou zijn op hoogbegaafdheid. Ik heb daar toen aan het eind van de avond heel voorzichtig iets in de groep over gezegd (alleen informatief, ik wil niet haar verhaal onderuithalen, alleen mensen aan het denken zetten).

Noks schreef:Een paar maanden geleden ben ik naar een info avond van haar geweest en het viel mij toen op dat alles wat ze vertelde over ADHD en haar aanpak naadloos toepasbaar zou zijn op hoogbegaafdheid.

Op hoogbegaafdheid in het algemeen of vooral op de onderpresterende/vastgelopen hb-er?

Sig schreef:Ik denk dat structuur bieden alleen nooit gaat werken. Het zal mijns inziens op zijn minst gecombineerd moeten worden met het aanleren van organisatorische en planningsvaardigheden rekening houdend met de specifieke eigenschappen van mensen met ADHD.

Mee eens. En helaas is het aanleren van dat laatste een stuk lastiger dan het bieden van structuur.

Rianne schreef:

Nickname schreef:Waarom denk je dat? Meer dan bij andere instellingen?

Dat denk ik omdat ik nog steeds vermoed dat er veel HB'ers mogelijk onterecht met een AD(H)D-stempel rondlopen.
Er zijn zoveel overlappende kenmerken.

Op die manier, dat zou dan voor elke adhd-geörienteerde instelling op gaan?
Ik dacht dat je een speciale reden had om te vermoeden dat er bij deze instelling specifiek meer hb-ers kwamen. Dat zou het voor ons namelijk wel interessant maken om er eens een kijkje te gaan nemen.

Nickname schreef: Ik dacht dat je een speciale reden had om te vermoeden dat er bij deze instelling specifiek meer hb-ers kwamen. Dat zou het voor ons namelijk wel interessant maken om er eens een kijkje te gaan nemen.

Dat vermoeden had ik niet toen ik dat stukje schreef dat jij aanhaalde, maar nu je het zegt..... Juist omdat zij zo kenbaar maken dat ze niet direct of in ieder geval niet alleen naar de medicatie grijpen, maar met cognitieve therapie-acthtige behandelmethoden aan de slag gaan, èn daar succesvol mee zijn, zou ik me er wel iets bij kunnen voorstellen!

Vraag het ze, zou ik zeggen. En een kijkje nemen, kan volgens mij altijd. Er wordt daar regelmatig iets georganiseerd. Ze zitten in Delft.

Noks schreef:Ik krijg (als professional) vaak vragen hierover.
Van hoogbegaafden en van artsen en psychologen.

Binnenkort heb ik een gesprek bij een instelling waar ze ADHD diagnostiek doen en steeds vaker cliënten krijgen die zeggen dat ze HB zijn. Ze hebben mij gevraagd iets te komen vertellen over HB.
Mag ik anoniem wat verhalen meenemen van dit forum als illustratie? Of willen jullie mij jullie persoonlijk iets mailen?
Ik kan ook vragen van jullie meenemen.
Het zal vooral een verkennend gesprek zijn overigens en ik hoop dat er een vervolg uit kan voortkomen,

Ja, ik heb wel een vraag.

Bij mijn zoon is vorige week de diagnose adhd gesteld. Hij is vorig jaar met zijn vwo gestopt, werkt nu en doet een opleiding aan het het ROC. Dat gaat op zich allemaal erg goed. Vandaar dat de diagnose mij toch wel verbaasde. Een van de beweegredenen was dat hij gezien zijn intelligentie qua overzicht, planning en organisatie beter zou moeten functioneren dan hij doet/deed. Ze hebben zelfs letterlijk gezegd dat als zijn intelligentie op vmbo/mbo niveau had gezeten en hij zijn werk doet zoals hij het nu doet ze de diagnose niet hadden gesteld.

Nu is mijn vraag of je inderdaad van iemand met een hogere intelligentie mag verwachten dat hij qua executieve functies ook op een hoger niveau functioneert. En maakt dat nog verschil bij kinderen of bij volwassenen?

Gewoon even nieuwsgierig:
Als je verhalen van hier van het forum meeneemt, ga je er dan vanuit dat ook iedereen die hier schrijft ook daadwerkelijk hb is?

Volgens mij is het te verwachten dat er mensen zijn met hoge intelligentie maar achterblijvende executieve vaardigheden zoals plannen en organiseren. Met name bij kinderen die zonder goede studievaardigheden, waaronder plannen en organiseren, de leerstof makkelijk aankunnen heb je naar mijn idee een hoog risico dat ze onvoldoende planning- en organisatievaardigheden leren (net als bijvoorbeeld doorzettingsvermogen en het vermogen om te gaan met tegenslagen). Dit heeft dan niet te maken met ADHD maar meer met onderpresteren als gevolg van onderstimulatie en gebrek aan uitdaging (en niet nodig hebben). Het ook voorstellen dat sommige mensen die altijd complimenten hebben gekregen over hun intelligentie het idee hebben dat het nodig hebben van planning en organisatie afbreuk doet aan hun intelligentie.

Volgens mij hoor je bij het stellen van de diagnose ADHD andere mogelijke oorzaken uit te sluiten, of op zijn minst bepaald hebben dat het onwaarschijnlijk is dat de klachten daardoor verklaard kunnen worden. Als er dus ook sprake is van meerbegaafdheid zou gekeken moeten worden of de symptomen daarmee verklaard kunnen worden. Als dat niet (volledig) zo is kan eventueel gekeken worden naar ADHD. Ik erger me echt heel erg aan naar mijn idee te makkelijk gestelde diagnoses.

Zoals ik al eerder gezegd heb zou je ADHD en hoogbegaafdheid beiden kunnen beschouwen als overexitabilities, zeker als je IQ niet alleen bepalend vindt voor het al dan niet hoogbegaafd zijn. Je zou dan kunnen stellen dat mensen met ADHD overexitable zijn zonder een hoog IQ. Bij beide is dan sprake van een (in ieder geval op sommige gebieden) minder sterke rem. Mogelijk dat daarbij dan ook weer een altijd (over)actief rustbrein een rol speelt. Ik moet hierbij wel opmerken dat ik zelf nog niet overtuigd ben door de ideeën van Dabrowski.

Ik erger me echt heel erg aan naar mijn idee te makkelijk gestelde diagnoses.

Bedoel je dat in het algemeen? over nav het voorbeeld van mijn zoon dat ik gaf?

Dit heeft dan niet te maken met ADHD maar meer met onderpresteren als gevolg van onderstimulatie en gebrek aan uitdaging (en niet nodig hebben).

Volgens mij hoor je bij het stellen van de diagnose ADHD andere mogelijke oorzaken uit te sluiten, of op zijn minst bepaald hebben dat het onwaarschijnlijk is dat de klachten daardoor verklaard kunnen worden.

Het zou ook een wisselwerking of wederzijdse beïnvloeding kunnen zijn. En hoe kun je dan nog het een van het ander onderscheiden...

Zoals ik al eerder gezegd heb zou je ADHD en hoogbegaafdheid beiden kunnen beschouwen als overexitabilities, zeker als je IQ niet alleen bepalend vindt voor het al dan niet hoogbegaafd zijn. Je zou dan kunnen stellen dat mensen met ADHD overexitable zijn zonder een hoog IQ. Bij beide is dan sprake van een (in ieder geval op sommige gebieden) minder sterke rem. Mogelijk dat daarbij dan ook weer een altijd (over)actief rustbrein een rol speelt. Ik moet hierbij wel opmerken dat ik zelf nog niet overtuigd ben door de ideeën van Dabrowski.

EEn gedachte die ook al eens bij mij is opgekomen maar waarvoor ik ook nog te weinig overtuigd ben van (en nog te weinig vediept heb in ) Dabrowski

Ik ergeer me zowel in het algemeen aan te makkelijk gestelde diagnoses, maar ook door de indruk die het voorbeeld van jouw zoon mij gaf en verschillende andere diagnoses die ik van dichtbij heb meegemaakt waar ik grote vraagtekens bij heb. Opmerking van een 'hulpverlener' uit de praktijk naar aanleiding van een kritische vraag die ik stelde over de ADHD diagnose bij een kind (niet een van mij): "ik weet dat de kans aanwezig of misschien zelfs groot is dat ze geen ADHD heeft, maar ik wil in ieder geval een diagnose stellen zodat we kunnen beginnen met behandelen en medicatie kunnen voroschrijven om te kijken of het werkt". Daar zakt dus echt mijn broek van af.

Je opmerking over wisselwerking zou ik (enigszins) kunnen onderschrijven als er meer duidelijkheid zou zijn over de oorzaken van ADHD. Aangezien de diagnose echter alleen op basis van symptomen gesteld kan worden is het mijns inziens zinloos om ADHD als aparte diagnose te stellen als je al een andere verklaring voor de symptomen hebt. Dit geldt des te sterker als je de ideeën van Dabrowski aanhangt, want dan zou je kunnen stellend dat zo'n beetje iedere hoogbegaafde ADHD heeft (alleen niet vice versa). Je zou HB ook als een van de mogelijke 'oorzaken' van ADHD kunnen zien, net als bijvoorbeeld slechte doorbloeding van de frontale kwabben, te lage fenylanalyne / tyrosine / L-Dopa / dopamine / noradrenaline productie (waarschijnlijk door gebrekkige werking van de bijnier of schildklier of een voedingsstoffendeficiëntie), te hoge afvoer van dopamine / noradrenaline, te lage gevoeligheid voor dopamine / noradrenaline, continu (over)actief rustbrein, gebrek aan negatieve terugkoppeling van signalen in de hersenen (bad wiring), glucosetekort in de frontale kwabben, allergieën en waarschijnlijk nog vele anderen. Wellicht is hoogbegaafdheid er ook een van. Of misschien andersom, wellicht zorgt ADHD voor een hogere IQ en een andere manier van denken door bijvoorbeeld afwijkende en overgestimuleerde informatie en prikkelverwerking. Probleem is volgens mij dat er geen eenduidige (bekende) oorzaak is voor ADHD.

Zoals ik al eerder aangaf ben ik ook nog niet overtuigd van de ideeën van Dabrowski, maar begin er wel meer en meer warm voor te lopen.

Wat een onzin: er is veel overlap, dus ze zijn hetzelfde? Waarin verschilt dat van die 'makkelijke diagnoses'?

Ja, er is een wisselwerking tussen HB en ADD, of toch naar mijn ervaring, waarbij het een het ander weet te verdoezelen. Ik ben erg goed geïnformeerd over vele degelijke strategieën voor organisatie, plannen, time-management en het verhogen van de werkefficiëntie. En ja, ik pas het allemaal toe, met goed resultaat. Ook zonder die diagnose en zonder die medicatie. Omdat ik juist zo weinig organisatorisch talent heb, ben ik me er in gaan verdiepen en ben ik het ook gaan toepassen. Adhd weerhoudt er niemand van om degelijke organisatorische vaardigheden te ontwikkelen. Ik het mezelf aangeleerd en goede compensatiemechanismes zelf ontdekt en toegepast vanaf mijn vroege jeugd. De hoge mate waarop ik kon functioneren zonder al te veel last te hebben van mijn ADD is te danken aan mijn HB zijn. Toen ik overspannen raakte, tuimelde mijn IQ en geheugencapaciteit tot een ongekend dieptepunt en toen werkte het plots allemaal niet meer. Bovendien leek mijn ADD ook sterker op de voorgrond te treden, wat logisch lijkt. Het is door het overspannen zijn en het steeds weer hervallen of stilstaan van mijn reïntegratie, dat ik weer naar dat ADD ben gaan kijken. Want ook ik dacht: ADD en HB hebben zoveel overlap, zelfs áls ik ook ADD heb, wat maakt het uit? Wel, veel, blijkt nu. Sinds ik aan de medicatie ben, gaat mijn reïntegratie ontzettend snel. Het compenseren moet niet meer zo vaak en dus hou ik massa's energie over voor het gewoon 'kunnen functioneren'. Het elkaar versterken van de ADD en HB ( met name met gedachtengangen die eindeloos alle kanten uitschieten zonder de mogelijkheid om daar sturing in aan te brengen), is ook weggevallen dus nu kan ik heerlijk eindeloos alle kanten uitschieten mét regie over welke gedachtengang(en) eerst. En dan heb ik het niet eens over het niet meer voortdurend hoeven terughalen van de eigen aandacht, wat ook energie zuipt als een alcoholieker zijn drank. Het lijkt alsof HB en ADHD hetzelfde zijn, maar omdat de te obseveren gedragingen veel overlap hebben, hoeven de oorzaken of de ervaringen niet dezelfde te zijn. En dat zijn ze ook niet.

Sig schreef:Ik ergeer me zowel in het algemeen aan te makkelijk gestelde diagnoses, maar ook door de indruk die het voorbeeld van jouw zoon mij gaf en verschillende andere diagnoses die ik van dichtbij heb meegemaakt waar ik grote vraagtekens bij heb.

En waaruit haal jij die indruk met betrekking tot het verhaal van mijn zoon? Zoals ik duidelijk schreef in mijn summiere stukje was het slechts een van de overwegingen...

Als je in die ander gevallen je conclusie ook baseert op zo weinig informatie is het misschien vooral jou oordeel die wel wat makkelijk valt.


@Moira: mooi duidelijk en herkenbaar verhaal. Vergelijkbaar met zoals het bij mijn zoon werkt.

Ik ben ook gediagnostiseerd met ADD (en PDD-NOS), maar niets officieels qua HB.

Ik merkte, afgezien van af en toe sneller wakker worden, niets van de methylfenidaat. Mijn concentratie werd er niet echt beter van, hoewel het ook kon dat ik misschien extra goed werd in het negeren van de taken welke ik moe(s)t doen. Wat ik zelf lastig vond was om de vier uur die pillen (waar ik sowieso al niet gemotiveerd voor was) te slikken, dus ik neem ze nu helemaal niet meer. Hoewel ik het idee heb dat mijn motivatie- en concentratie-stoornissen vooral te wijten zijn aan de ADD.

Van de week bij mijn huisarts geweest om andere redenen, maar die gaf aan nogal sceptisch te zijn over de diagnoses.

@Moira: Ik heb niet gezegd dat ADHD en HB hetzelfde zijn, maar dat een mogelijkheid is. Daarnaast heb ik gezegd dat ADHD (waarschijnlijk) verschillende oorzaken zou kunnen hebben, waarvan ik er een aantal genoemd heb. Als je geloofd in de ideeën van Dabrowski (wat ik zelf zoals al gezegd niet (volledig) doe) dan is het niet vreemd dat hoogbegaafdheid bij veel mensen veel ADHD-achtige uitingen heeft, aangezien dan in beide gevallen sprake is van overexitability wat je weer kan koppelen aan een gebrekkig werkende neurale rem. Ze zijn dan in feite geïntegreerd. In dat geval is het ook logisch dat methylfenidaat ook kan helpen bij hoogbegaafdheid om meer 'rust' te creëren, want daarmee wordt de neurale rem gestimuleerd. Het feit dat methylfenidaat een positief effect heeft wil daarnaast nog geenszins zeggen dat er sprake is van ADHD. Overigens stelt Dabrowski volgens mij niet dat alle hoogbegaafden persé overexitable zijn, maar dat dit wel een grote gemene deler lijkt te zijn. Dit is maar één visie, zoals ik ook eerder heb gezegd en dus zeg ik niet dat je geen aparte diagnoses HB en ADHD kan stellen. Wat ik zeg is aangezien ADHD een puur op basis van het aanwezig zijn van kenmerken gebaseerde diagnose is, je deze mijns inziens alleen zou moeten stellen als de symptomen niet anderszins verklaard kunnen worden. Anders heb je namelijk geen basis meer voor een diagnose omdat alle symptomen al anderszins verklaard zijn. Als er sprake is van een hoog IQ (redelijk objectief vast te stellen met behulp van een IQ test) zou je dus eerst moeten onderzoeken of het aannemelijk is dat de symptomen door HB veroorzaakt worden. Als dit onwaarschijnlijk is dan kan je alsnog verder kijken naar bijvoorbeeld ADHD.

Overigens is je verhaal voor mij ook heel herkenbaar en ook bij mij helpt methylfenidaat. Ik trek daar alleen niet de conclusie uit dat de ADHD-achtige verschijnselen bij mij niet door HB veroorzaakt worden. Daar zie ik namelijk geen basis voor en ik begrijp eigenlijk ook (nog) niet waar jij die conclusie op baseert.

@Nickname: ik heb expliciet en bewust geschreven dat ik de indruk had dat er sprake is van een makkelijk gestelde diagnose, omdat ik te weinig informatie had om die conclusie te trekken. Ik snap dus je opmerking niet dat vooral ik misschien makkelijk een oordeel vel, aangezien ik dat juist expliciet niet heb gedaan. Mijn afkeer van 'makkelijk gestelde' diagnoses is gebaseerd op verschillende andere gevallen waarbij ik veel meer informatie had, waarvan ik één voorbeeld heb genoemd. In deze gevallen had ik mijns inziens meer dan voldoende informatie om te kunnen oordelen. In verschillende gevallen heeft degene die de diagnose heeft gesteld ook erkend dat deze twijfelachtig of zelfs waarschijnlijk onjuist was. Soms heb ik de indruk dat het subject, de ouders en of de hulpverleners graag een diagnose willen en dat belangrijker vinden dan het stellen van een juiste diagnose. In het geval van ouders en subjecten heb ik ook gemerkt dat die zich soms heel erg vastklampen aan die diagnose en niet graag willen dat die ter discussie gesteld wordt. Ik zeg daarmee overigens niet dat dit in jouw geval of die van Moira ook speelt.

Sig schreef:@Nickname: ik heb expliciet en bewust geschreven dat ik de indruk had dat er sprake is van een makkelijk gestelde diagnose,

Daarom vroeg ik ook waarop je in ons geval die indruk op baseerde...Omdat je in dit geval helemaal geen informatie hebt om deze indruk op te baseren.... Verder vind ik opmerkingen als "Ik erger me echt heel erg aan naar mijn idee te makkelijk gestelde diagnoses " verder gaan dan een 'indruk' toch wel een oordeel inhouden, vandaar mijn opmerking daarover.

Overigens is je verhaal voor mij ook heel herkenbaar en ook bij mij helpt methylfenidaat. Ik trek daar alleen niet de conclusie uit dat de ADHD-achtige verschijnselen bij mij niet door HB veroorzaakt worden. Daar zie ik namelijk geen basis voor en ik begrijp eigenlijk ook (nog) niet waar jij die conclusie op baseert.

Gewoon uit interesse, als jij in jouw geval niet kunt uitsluiten dat de adhd verschijnselen niet veroorzaakt worden door hb waarom heb je dan wel die diagnose geaccepteerd en gebruik je wel medicatie?

Wat ik zeg is aangezien ADHD een puur op basis van het aanwezig zijn van kenmerken gebaseerde diagnose is, je deze mijns inziens alleen zou moeten stellen als de symptomen niet anderszins verklaard kunnen worden. Anders heb je namelijk geen basis meer voor een diagnose omdat alle symptomen al anderszins verklaard zijn. Als er sprake is van een hoog IQ (redelijk objectief vast te stellen met behulp van een IQ test) zou je dus eerst moeten onderzoeken of het aannemelijk is dat de symptomen door HB veroorzaakt worden. Als dit onwaarschijnlijk is dan kan je alsnog verder kijken naar bijvoorbeeld ADHD.

Welke van jou symptomen zouden volgens jou verklaard kunnen worden met hb?

Mijn weerstand tegen 'slechte methodologie' is algemeen, in het geval van psychodiagnosticering versterkt door andere ervaringen. In het geval van jouw zoon had ik maar één opmerking om van uit te gaan, dat vond ik te weinig om een conclusie aan te verbinden. Wel vind ik het niet sterk overkomen aangezien ik het geen sterk onderscheidend agrument vind. Heel veel HB-ers lopen vast door verveling, onderstimulatie, niet begrepen worden, lesmethoden die niet aansluiten op hun denkwijze en leerstijl, onvoldoende aanleren van studievaardigeheden, doorzettingsvermogen, frustratietolerantie, relativeringsvermogen etcetera. Onderpresteren is niet voor niets een heel bekend verschijnsel bij HB-ers en er zijn sterke aanwijzingen voor dat dit ook kan ontwikkelen in niet kunnen.

Eerlijk gezegd heb ik de diagnose ADHD ook niet echt geaccepteerd, daarom zeg ik ook meestal dat bij mij de diagnose ADHD is gesteld. Degene die de diagnose heeft gesteld had echter heel weinig kennis over hoogbegaafdheid en gerelateerde problematiek. Ik heb me in eerste instantie verzet tegen het gebruiken van methylfenidaat. Het is echter zo dat ik er ook niet zeker van ben dat ik geen ADHD heb en daarnaast heb ik al eerder uitgelegd waarom ik denk dat ADHD behandeling ook kan helpen bij een deel van de hoogbegaafdheidsproblematiek. Ik benadruk nogmaals dat het feit dat methylfenidaat helpt geenszins wil zeggen dat er sprake is van ADHD. Er is mijns inziens geen causaal verband in een van beide richtingen.

Eigenlijk kan ik al mijn ADHD symptomen wel relateren aan HB, de vraag is of dit altijd terecht is. Ook de kenmerken die genoemd zijn in de DSM IV voor aandachtstekort en impulsiviteit, die ik eigenlijk allemaal heb, kan ik koppelen aan HB kenmerken. De vraag is hoe je dan het onderscheid kan maken (als je temninste geloofd dat HB en ADHD niet zowiezo gerelateerd zijn). De enige manier lijkt me dan op grond van diepgaandere analyse en achtergrond en hekomst van kenmerken. Het volgende overzicht heb ik van de site van HINT Limburg:

Gedragingen die gekoppeld zijn aan ADHD (Barkley,1990)
1. Slecht de aandacht erbij kunnen houden in bijna alle omstandigheden
2. Geringe volharding bij opdrachten die niet onmiddellijk logische gevolgen hebben.
3. Impulsiviteit, direct behoeften willen bevredigen
4. Het moeilijk vinden om zich te houden aan opdrachten, bestemd om gedrag in sociaal verband te reglementeren
of te verhinderen
5. Actiever, rustelozer dan gewone kinderen.
6. Problemen hebben met het zich houden aan regels en voorschriften

Gedragingen die gekoppeld zijn aan hoogbegaafdheid (Webb, 1993)
1. Geringe aandacht, verveling, dagdromen in bepaalde omstandigheden.
2. Geringe taakgerichtheid bij taken die onbelangrijk lijken.
3. Achterstand in beoordelingsvermogen, bij zich ontwikkelende intelligentie.
4. Intensiteit kan leiden tot machtsstrijd met autoriteiten.
5. Hoge mate van activiteit: soms minder slaap nodig hebben.
6. Vraagtekens plaatsen bij regels, gewoonten en tradities.

Met hier de link naar het volledige artikel:
http://www.hintlimburg.nl/documenten/AD ... 5-10-8.pdf

Hm... in het document wordt verwezen naar het "Nederlands Comité voor de Rechten van de Mens" (NCRM) oftewel een van de vele frontjes van anti-psychiatrische (maar stiekem pseudo-psychologische zelfhulp)-sekte Scientology, wat bij mij meteen alarmbellen doet afgaan.

Maar zo te zien hebben die niets te maken met de opstelling van het document zelf.

@Sig;Mooi, dan zijn we het er over eens dat je niets kunt zeggen over het al dan niet gemakkelijk stellen van een diagnose bij mijn zoon. Grappig aan zijn verhaal is dat het juist de hb-coach was die aangaf dat zijn problemen verder reikten dan hb-gerelateerde kenmerken. Dat voor jou geldt dat je al jouw adhd-symptomen wel kan relateren aan hb, hoeft voor een ander dus niet op te gaan.

Overigens is het zo dat niet alleen hb-ers kunnen onder presteren, je kunt ook prima onder je niveau presteren door allerlei andere oorzaken zoals luiheid, demotivatie, dyslectie etc etc en ook ADHD. Om het nog maar even ingewikkelder te maken.

Wat ik me dan afvraag...(En ik vraag me nogal wat af op het moment)
In hoeverre gelden die hb-kenmerken voor alle hb-ers/ hoogintelligente mensen of alleen voor vastgelopen/ onderpresterende hb-ers? En worden die kenmerken dan door het hb-zijn veroorzaakt of door het onderpresteren? En komt dat onderpresteren enkel door de hoogbegaafdheid?
Waarom presteert de ene hb-er in de zelfde omstandigheden wel onder en een ander niet? Wordt dat onderpresteren door het hb zijn bepaald, de omstandigheden of door aard van het beestje?
En zou het dan zo kunnen zijn dat er mensen zijn waarbij het onderpresteren misschien niet door de hb maar vooral of mede door bijvoorbeeld adhd veroorzaakt wordt?

Misschien is het in het geval van mijn zoon wel zo dat men zich heeft blindgestaard op zijn hoogbegaafdheid als oorzaak van alle problemen en daardoor de adhd-symptomen niet als zodanig heeft (h)erkent.