HB-Forum.nl

Oscuras Evræ schreef:bestaat er echt een serie die zo lijkt op m'n ideologie?

Odran Oel schreef:

Oscuras Evræ schreef:bestaat er echt een serie die zo lijkt op m'n ideologie?

Okee, alles is echt al bedacht.

Welkom , oscuras,
Al moet ik even wennen aan de lap psychotext.

Wel weer verfrissend.
Ik ben maar een saaie borderliner dan

nathalie schreef:Welkom , oscuras,
Al moet ik even wennen aan de lap psychotext.

Wel weer verfrissend.
Ik ben maar een saaie borderliner dan

Waarom ben ik nou weer psycho? . Maar ja, als ik psycho ben zijn we wel beide cluster B

Oeps, nee ik bedoelde op z'n engels psychobabble, als in psycholoog, geen psychiatrisch geval .
Maar kwam er een beetje raar te staan .
Joh, ik ben al jaren een geval apart, maar functioneerprima hoor:-)
Misschien heb ik de laatste paar jaar gewoon iets te veel zware kost gehoord,dat ik nu gewoon me concentreer op het proberen te genieten van het leven, en niet meer zo analyseren ?

nathalie schreef:Oeps, nee ik bedoelde op z'n engels psychobabble, als in psycholoog, geen psychiatrisch geval .
Maar kwam er een beetje raar te staan .
Joh, ik ben al jaren een geval apart, maar functioneerprima hoor:-)
Misschien heb ik de laatste paar jaar gewoon iets te veel zware kost gehoord,dat ik nu gewoon me concentreer op het proberen te genieten van het leven, en niet meer zo analyseren ?

Wauw, apart Ik heb juist het tegenovergestelde; Sinds ik enorm alles ben gaan analyseren en leren heb ik juist dat ik me veel beter voel! Bijvoorbeeld met mijn eetstoornis hielp het heel erg dat ik door middel van controleschemas kon aantonen dat toegeven aan de gedachtes die ik dan heb m'n mate van controle verminderd. Bijvoorbeeld:

De twee mogelijkheden (Eetstoornis hebben of Eetstoornis de baas zijn) kun je tegen elkaar uitzetten in een controleschema:

Gebonden aan ES:
[Controle over eten] -> Voortvloeiende opties = A
Gebonden aan ES totaal voortvloeiende opties = A

Ongebonden aan ES, controle hebben over of je "controle vasthoudt" bij eten, of "loslaat":

Eten -> Keuzemogelijkheid: ES-denken of Loslaten?

Keuze ES-denken = [Controle over eten] -> Voortvloeiende opties = A
Keuze loslaten = [Controle over cognitie, ander eetgedrag] -> Voortvloeiende opties = B

Ongebonden aan ES totaal voortvloeiende opties = a + b

A + B > A
Conclusie: Scenario 2 heeft meer invloedmogelijkheden op de psychische en fysiologische realiteit, en dus is de mate van controle hoger.

Ik ben inmiddels 44 en moeder van 3 dus geen tijd ,zin of puf meer om mezelf te analyseren, in iedergeval niet meer zo zwaar. Mijn taak is nu mijn kinderen zo goed mogelijk te helpen in hun leven als kleine hber.
Problemen rond het eten dreigt wel een beetje bij oudste dochter,maar ik probeer er geen beladen onderwerp ( meer) van te maken.ze is nu oud genoeg om ook zelf af en toe te koken.

nathalie schreef:Ik ben inmiddels 44 en moeder van 3 dus geen tijd ,zin of puf meer om mezelf te analyseren, in iedergeval niet meer zo zwaar. Mijn taak is nu mijn kinderen zo goed mogelijk te helpen in hun leven als kleine hber.
Problemen rond het eten dreigt wel een beetje bij oudste dochter,maar ik probeer er geen beladen onderwerp ( meer) van te maken.ze is nu oud genoeg om ook zelf af en toe te koken.

Hmm, denk je niet dat je jezelf opoffert door je kinderen voorop te stellen? Ik denk dat jezelf op de tweede plek zetten niet echt een goed iets is.. Niet dat ik je wil bekritiseren ofzo, gewoon mijn invalshoek :O

Oscuras Evræ schreef:Ik denk dat jezelf op de tweede plek zetten niet echt een goed iets is..

Kun je daar iets uitgebreider over zijn ? Want waarom is dat geen goed iets denk je ?

Ik heb zelf ook nog geen kinderen, maar ik denk dat dat voor moeders toch behoorlijk vanzelfsprekend is, hoor... Beetje lullig om daar over te oordelen als je het zelf niet hebt ervaren.

In elk geval: welkom. Moet nog van alles bijlezen, heb echt wat gemist vanavond

Geweldig Ozzie, zelden zoveel intellectueel gedrag gezien bij zo'n jeugdig persoon.
Als 51 jarige voel ik me bij lezing van je bijdragen jong; ik kan nog veel leren!

Ondanks mijn bescheiden intellect, gegeven het jouwe, hoop ik dat je waardering kunt hebben voor hetgeen je hier (o.a. van mij) zult lezen

Ironie? Ja en nee, iets van een spiegeltje misschien, zonder vervelende bijbedoeling, evht en oprecht hoor!
Wees welkom hier en geniet! Wees jeugdig en wordt langzamer volwassen, zou ik zeggen!

Liv schreef:Ik heb zelf ook nog geen kinderen, maar ik denk dat dat voor moeders toch behoorlijk vanzelfsprekend is, hoor... Beetje lullig om daar over te oordelen als je het zelf niet hebt ervaren.

In elk geval: welkom. Moet nog van alles bijlezen, heb echt wat gemist vanavond

Ik hoef het ook nooit te ervaren. Sowieso waarom zou je kinderen willen? Je geeft je eigen mogelijkheden op, je partner gaat meer van de kinderen houden dan van jou... Waarom zou je ooit op de tweede plek willen bestaan? Zelfdestructie is negatief; Er bestaat niets kenbaars buiten het zelf. En dat maakt het nog erger, dat het geen rationele beslissing is, maar "vanzelfsprekend."

Kun je daar iets uitgebreider over zijn ? Want waarom is dat geen goed iets denk je ?

Moet ik dat echt uitleggen? Waarom zou het in godsnaam goed zijn om jezelf op te offeren? Netto verlies je erop. Waarom geef je niet al je geld weg? Ik vind het raar dat mensen zo denken.. Maar dat zal ik wel zijn o.o;

Wees jeugdig en wordt langzamer volwassen, zou ik zeggen!

Ik heb geen tijd om jeugdig te zijn, ik takel met elke seconde af

Da's je goed recht. Maar als iedereen er zo over zou denken, is 't straks einde mensheid. Nu kun je je afvragen of dat erg is, maar dan nog: ik vond het zelf een beetje een lullige vraag die je stelde.

Hahaha, je maakt het jezelf niet makkelijk maar dat is je eigen verloop, het mijne steekt net even anders in elkaar maar omwille van de redenen die je opnoemt ben ik ook niet aan kinderen begonnen, naja omtrent dat en nog een x-aantal redenen, zo gek vind ik je redenatie dan ook niet echter kan ik me overigens wel voorstellen dat als je wel de keuze zou maken om je voort te planten je altruistische motor gaat draaien en zonder dat je daar ook nog maar enigzins objectief/rationeel over zou kunnen zijn.

Oscuras Evræ schreef:Moet ik dat echt uitleggen?

Moet niets maar je hoeft ook niets daarentegen, ik was slechts benieuwd naar je gedachtengang in deze.

Liv schreef:Da's je goed recht. Maar als iedereen er zo over zou denken, is 't straks einde mensheid. Nu kun je je afvragen of dat erg is, maar dan nog: ik vond het zelf een beetje een lullige vraag die je stelde.

Dat kan, I don't mind. En wat maakt dat uit? Dan zijn we allemaal dood. Of zijn we getranscendeerd naar een synthetische levensvorm . Ik kan me voorstellen dat het bij veel mensen zo is, ik weet wel bij mezelf dat ik m'n kinderen zou verwaarlozen, ik zou waarschijnlijk echt als een of ander monster gezien worden door de samenleving daardoor, wat me NOG meer zou kosten. En als ik ECHT niet meer rationeel kon zijn, zou ik waarschijnlijk binnen enkele maanden een "Helder moment" hebben een keer, op mezelf reflecteren, en beseffen dat ik gefaald ben, en eervol zelfmoord plegen, i.p.v te leven als een zwakkeling.

Plus, dat heb ik vaak gehoord, je maakt het jezelf niet makkelijk :O. Ik snap nooit zo goed wat ermee bedoeld wordt; Voor mij is het de normaalste zaak van de wereld om zo te zijn, het lijkt me juist vreselijk moeilijk om niet zo in het leven te staan. Ik bedoel, ik ben gelukkig en succesvol en ik doe iets waar ik echt passie voor voel. Hoe kan dat moeilijk zijn? Ik zou (als dat zou kunnen) iedereen aanraden om mij te zijn (de mij van nu dan, niet van toen ik een ES had) - Het is namelijk heel erg leuk en fijn

Heb jij wel eens onvoorwaardelijke liefde gevoeld?? Neem aan dat je wel begrijpt wat ik met deze term bedoel.
Is iets wat ik mij even afvraag hoor.
Welkom iig, je maakt wel een hoop los

Oscuras Evræ schreef:

Porcay schreef:Wees jeugdig en wordt langzamer volwassen, zou ik zeggen!

Ik heb geen tijd om jeugdig te zijn, ik takel met elke seconde af

Jôh, tenzij je zware medische problemen hebt waar ik mee onbekend ben (in dat geval excuus), lees vast even bij over 'burn out' want je gaat hard die kant op als je nu al elke seconde aftakelt.....

northern lady schreef:Heb jij wel eens onvoorwaardelijke liefde gevoeld?? Neem aan dat je wel begrijpt wat ik met deze term bedoel.
Is iets wat ik mij even afvraag hoor.
Welkom iig, je maakt wel een hoop los

Ja, van mijn vader. Leuk om te ontvangen, maar ik vind het een beetje dom van hem dat die "onvoorwaardelijk" van me houdt, heb ik ook wel eens gezegd tegen hem. Vanuit zijn perspectief, als ik me inleef in hem is het gewoon niet wijs. Onvoorwaardelijk is precies dat, onvoorwaardelijk; Ik zou bijvoorbeeld kunnen besluiten om destructief te handelen tegen hem, het tegen hem te gebruiken - ik zou het niet doen omdat ik hem mag, maar het is theoretisch mogelijk; Verder heeft die door het hele kind hebben gebeuren z'n carriere minder goed gedaan, minder met z'n eigen hobbys bezig geweest, etc. Vind het een domme keus die die maakte, maar wel een waar ik van profiteer, dus ik ga er niet over klagen.

Liefde hoort voorwaardelijk te zijn, anders is het zwakte. Stel, puur hypothetisch he. Je kind is laagbegaafd, en heeft constant aandacht en verzorging nodig. Daardoor moet je enorm veel tijd en energie erin steken; Je hobby's, sociale leven en werk raken verwaarloosd, terwijl het kind nauwelijks een adequaat bewustzijn heeft om echt van te houden; Je liefde is puur instinctief, en niet gebaseerd op logische redenen (dus dat je een affiniteit hebt met de persoonlijkheid, of zelfs een echte emotionele wederkerigheid.)

En ja, onvoorwaardelijke liefde is zwakte. Liefde zelf is iets prachtigs, maar het het zit hem in het woord "onvoorwaardelijk" oftewel, je zit er aan vast.. Zelfs als de persoon waar je onvoorwaardelijk van houdt naar is, of niet van jou houdt, of niets voor jou oplevert, moet jij blijven geven. Soort vrijwillig je bloed laten leegzuigen, maar dan op emotioneel/materieel niveau. Natuurlijk kan het zo zijn dat je er veel voor terugkrijgt, maar dan is het volledig logisch om van iemand te houden. Dan is het ook niet ONVOORWAARDELIJK. Liefde is prachtig, bijzonder en waardevol! Maar onvoorwaardelijke liefde is een zwakte.

Ben trouwens wel benieuwd naar wat ik losmaak

Jôh, tenzij je zware medische problemen hebt waar ik mee onbekend ben (in dat geval excuus), lees vast even bij over 'burn out' want je gaat hard die kant op als je nu al elke seconde aftakelt.....

Ik heb een zwaar medisch probleem, net als jij. Mijn telomerase breekt bij elke celdeling af; Wanneer deze een kritiek punt heeft bereikt krijg ik kanker. Ik heb, met wat geluk, hoogstens nog zo'n 50-80 jaar te leven als ik er niets op vind. Dat is heel weinig tijd om een probleem van zo'n magnitude op te lossen. Elke seconde is die ik verspeel is er een te veel, en als ik er geen een verspeel is het waarschijnlijk al te weinig.

Ventileren tekent de onvolledigheid van bewustzijn en de existentie van menselijkheid.

Odran Oel schreef:Ventileren tekent de onvolledigheid van bewustzijn en de existentie van menselijkheid.

Wat?