HB-Forum.nl

Ik lees dit topic, en heb er ook vragen over. Wat doe je op moment dat iemand die boven je staat, je op diverse manieren vraagt, je klein te houden?
Soms, denk ik, is de feedback die ik krijg correct, soms twijfel ik en ga ik bij de betreffende collega bevragen, waarover een leidinggevende sprak en dan blijkt dat die collega het heel anders ervaarde dan de leidinggevende dacht.

Ik ben me inmiddels aan het verdiepen in communicatie, en bemerk hierin, dat dit soms wel/ soms niet, het issue is. Wat ik wel merk, is als de ander, soms zelfs twee tegelijk, mij feedback geven op een manier die niet respectvol is, ik me letterlijk kleiner maak. Ook merk ik aanpassingsgedrag bij mijzelf. Ik doe een communicatiecursus, maar ontdek ook dat dat niet de oplossing is.

Willen jullie met me meedenken, wat wel een oplossing is met de gegevens, die Eva eerder in dit topic.

Baranor, wat jij benoemt, dat is denk ik deels wat er speelt.
tegelijk wil ik als doel stellen voor mij: wel zijn wie ik ben, ongeacht wat de ander daarvan vindt, maar leren kan ik altijd natuurlijk. Daar sta ik ook open voor. Heb jij tips, hoe toch jezelf in te zetten voor jezelf en je bedrijf, ook als dit speelt? Ik blijf hier wat zoekende in.

Wat Huk zegt, is het ook: het voelt niet oké, op moment dat ik me aanpas omwille van de ander(en), terwijl ik mezelf niet meer kan zijn.
Ook aan wie je wel/ niet info mag geven speelt bij mij, vanwege de vraag van collega('s). Hoe ga ik hier precies mee om? Het is inderdaad voelbaar, op moment dat ik verander en niet meer diegene ben, die ik ben.

Ja ook heel herkenbaar om jullie posts te lezen...ben vaak tegen aangelopen in mijn leven.

Mijn eigen ervaring is dat mensen zijn vaak uitgedaagd als je anders (en veel meer 'out of the box') denkt dan zij. Dit wordt dus opgevat als een 'bedreiging.'

Ik heb hier echt geen tip voor deze situaties maar heb wel een goed 'antennae' leren ontwikkelen om veel sneller te zien met welke soort mensen ik niet goed overweg kan. Daardoor werk ik nu voor mijzelf en ik vind het geweldig! Heb maar 2 vaste opdrachtgevers met wie ik wel graag werk....denk dat ze ook HB zijn trouwens dus wij snappen elkaar erg goed.

Leuke hulp uit de literatuur:

- Vier regels om kritiek te leveren

1. Attempt to re-express your target's position so clearly, vividly and fairly that your target says: “Thanks, I wish I'd thought of putting it that way.”
2. List any points of agreement (especially if they are not matters of general or widespread agreement).
3. Mention anything you have learned from your target.
4. Only then are you permitted to say so much as a word of rebuttal or criticism.

https://www.google.com/#q=rapoport%27s+rules+Dennett

- Acht regels om kritiek te vormen

1. Wherever possible there must be independent confirmation of the “facts.”
2. Encourage substantive debate on the evidence by knowledgeable proponents of all points of view.
3. Arguments from authority carry little weight — “authorities” have made mistakes in the past. They will do so again in the future. Perhaps a better way to say it is that in science there are no authorities; at most, there are experts.
4. Spin more than one hypothesis. If there’s something to be explained, think of all the different ways in which it could be explained. Then think of tests by which you might systematically disprove each of the alternatives.
5. Try not to get overly attached to a hypothesis just because it’s yours. It’s only a way station in the pursuit of knowledge. Ask yourself why you like the idea. Compare it fairly with the alternatives. See if you can find reasons for rejecting it. If you don’t, others will.
6. If whatever it is you’re explaining has some measure, some numerical quantity attached to it, you’ll be much better able to discriminate among competing hypotheses. What is vague and qualitative is open to many explanations.
7. If there’s a chain of argument, every link in the chain must work (including the premise) — not just most of them.
8. Occam’s Razor. This convenient rule-of-thumb urges us when faced with two hypotheses that explain the data equally well to choose the simpler. Always ask whether the hypothesis can be, at least in principle, falsified…. You must be able to check assertions out. Inveterate skeptics must be given the chance to follow your reasoning, to duplicate your experiments and see if they get the same result.

https://www.google.com/#q=Baloney+Detection+Kit+Sagan


Wij (de mens in het algemeen) zijn vaak zeker van onszelf en denken het allemaal te weten. Combineer dat met scherpzinnige argumentatietechnieken en je bent geen fijne collega.

O zo vaak gaat het, als een discussie ver doorgaat, meer om de argumentatie dan om de werkelijke content (het draait niet om het gelijk hebben, maar om het gelijk krijgen).

De HB-er mist dan punten 1-3 van Dennett's lijstje. Al het denkvermogen wordt ingezet in het voordeel van de eigen standpunten. Is de HB-collega collegiaal in de lijsten met kritieken die door hem wordt geleverd, zijn die kritieken politiek of neutraal? Speelt een hb-er de juiste tit-for-tat strategie op de werkvloer of is de hb-er "tat"-loos?

En vaak ook missen puntjes 2, 5 en 8 uit Sagan's lijstje.
(2) Met intelligentie kun je bepaalde unieke standpunten voortbrengen, echter is daar wel tegenstand?
(5) Leuk al die boeiende intelligente en unieke ideeen. Als men daar echter even niet op zit te wachten maak het dan niet persoonlijk. Uiteindelijk moet het werk worden gedaan en draait het er niet (primair) om of wijzelf daar de beste ideeen hebben bijgedragen om het werk mogelijk te maken. (dit doet mij denken aan een vreselijke bijeenkomst van een werkgroep, met-allemaal-ik-denk-niet-praktisch-maar-heb-geweldige-ideeen-nerds zeg maar de plant in Belbin's team-rollen-schema, die hun zegje moesten doen over hoe iets te doen of hoe iets te defineren, en aan het eind waren we nog niks verder)
(8) Soms zijn er van die wilde slimme ideeen over het anders laten luiden van de klok, maar mist toch ook wel de kennis over de klepel. Daarbij is het niet altijd praktisch of eenvoudig. Soms worden te grote denkstappen gemaakt (waardoor mogelijke fouten binnensluipen) klopt het in het brede concept maar wordt het onnodig ingewikkeld als je het wilt uitwerken of implementeren (en is er gedacht aan de kosten om het uit te voeren? leuk die progressieve mensen die steeds maar alles anders willen, al werkt het veranderen niet altijd omdat het veranderen is, een mooi plaatje van het eindresultaat is niet voldoende argument om iets te veranderen). Een brainstorm over potentiele nieuwe ideeen is leuk, maar komt het ook zo over voor de collega of denkt die dat je het allemaal definitief hebt uitgewerkt (terwijl er toch gebreken lijken te zijn al is dat in je moeilijke woordenbrei niet zo snel te zien)?

@Delia, ik denk dat het niet goed is om je klein te maken. Als feedback niet op een respectvolle manier wordt gegeven, dan zou ik daar wel iets van zeggen. Je kunt misschien aangeven dat je wel openstaat voor feedback, maar dat je de manier waarop die wordt gegeven zo niet prettig vindt. Dan hoef je je niet klein te maken.

Je klein opstellen is misschien iets anders. Je geeft heel weinig informatie over de situatie, maar het klinkt of je leidinggevende een bepaalde kant op wil of iets wil bereiken wat jij misschien doorkruist. Dat hoeft niet altijd te betekenen dat hij/zij jou niet begrijpt of zich bedreigd voelt. Het kan ook zijn dat er belangen spelen waar je geen weet van hebt of misschien wil hij/zij gewoon niet teveel afleiding in de vorm van mitsen en maren, andere of nieuwe ideeen, beren op de weg etc.

Het is de vraag of je jezelf niet bent wanneer je eens iets niet zegt. Ik heb dit zelf geleerd doordat iemand een keer tegen mij zei: Jeetje, je zal eens een keer niet ergens iets van vinden! En dat heeft me wel aan het denken gezet. Ik zei inderdaad altijd wat ik overal van vond. Ik was ook gewend om in gesprekken altijd nog een nieuw gezichtspunt of nuance aan te dragen. Maar sinds ik daarop ben gaan letten, valt me op dat mensen vaak helemaal daar niet op zitten te wachten. En als ik bij mezelf dan na ga waarom ik zo'n nuance of nieuw gezichtspunt wil aanbrengen, is dat eigenlijk vaak alleen maar omdat ik dat kan, en niet omdat het ook echt altijd iets toevoegt.

Aan wie je wel of niet info mag geven vind je ook lastig schrijf je. Wat vind je daar lastig aan? Misschien kun je iets meer aangeven wat er speelt?

Heb je weleens bij diverse mensen in je omgeving gevraagd hoe je op hen overkomt? Zowel mensen dichtbij je als mensen die wat verder van je afstaan?

Ries schreef:Heb je weleens bij diverse mensen in je omgeving gevraagd hoe je op hen overkomt? Zowel mensen dichtbij je als mensen die wat verder van je afstaan?

Jup. Maak een afspraak over de aard van de feedback. Accepteer op voorhand dat je misschien dingen hoort die je niet wilt horen.... maar het is heel nuttig en leerzaam. En wat je ook doet, ga niet in discussie maar accepteer en zeg dankjewel.

Tenzij iemand de feedback misbruikt om zijn gal te spuwen. Daar is niemand bij gebaat.

wat ik gedaan heb:
- bepaalde kritiek heb ik onderzocht, of andere collega's het ook zo ervaren
- verder heb ik mezelf inderdaad stil gehouden, waardoor er andere dynamische processen op gang zijn gekomen

De meeste mensen, hebben me duidelijk aan kunnen geven, hoe ik overkom, en ik denk dat het een combinatie is geweest, tussen dat wat jullie noemen.

aan de ene kant, geraakt zijn door de manier waarop de feedback gepresenteerd is: het hoe
daardoor de positievere feedback minder gehoord hebben
pas na verwerken van de manier waarop er met me is omgegaan, ben ik me bewust van waar de angel lijkt te zitten.

Het gaat me niet om gelijk krijgen, nog om op de voorgrond te willen. Ik voelde me onveilig, door de manier waarop het gegaan is. En dat heeft mijn werk beïnvloed, en gezorgd dat ik wat afstand heb genomen.

Ja, ik heb n.a. hiervan juist zowel bij diverse collega's als bij diverse vrienden, familie, kennissen gevraagd hoe ik overkom. Zij zien iets anders, herkennen deels wat gezegd wordt, maar meeste niet. Ik denk dat dat me ook geraakt heeft: een stukje onbegrip.
aan de andere kant, kan ik die bij mezelf halen, en me neerleggen bij wat er wel goed ging.

bedankt voor de tips, erg fijn. de manier van kritiek geven neem ik mee... en ook dit: hier wil ik een gesprekje over hebben:
Tenzij iemand de feedback misbruikt om zijn gal te spuwen. Daar is niemand bij gebaat.

Een mens moet kunnen groeien. Groei, en wees gelukkig.

Ik maak er een groot experiment van, dat maakt het een stuk interessanter