HB-Forum.nl

isgoedjappie schreef: ↑
ma 20 nov 2017, 15:56
doe je ook aan salsadansen?

ja, leuk

Danser, hoe is het nu met je afgeronde studie en vooral vervolg-plannen?

Hi, Eekhoorn, ik ben nog zoekende.
Heb overigens ook hb-coach in de arm genomen. Want: heel irritant mijn faalangst ging z'n gemene vingers uitstrekken naar het solliciteren. Ze had een lange wachtlijst dus heb net mijn eerste gesprek gehad. Als ik nou 's gewoon iemand in dienst kon nemen die voor mij een passende baan zou gaan zoeken... dat zou fijn zijn

Wat vervelend voor je danser. Maar ik kan het me heel goed voorstellen, ik heb daar ook heel erg last van gehad. Mij heeft het geholpen om de angst en de activiteit los van elkaar te zien. Ik heb een kaartje gemaakt met de spreuk 'Het feit dat ik nu bang ben zegt niets over de kwaliteit van mijn werk' en ik heb toen besloten om elke dag een brief/mail/telefoontje/gesprek te doen, bang of niet. Tachtig procent van succes in het leven is 'showing up', op komen dagen, en dat geldt ook voor het vinden van een baan. Aandacht besteden aan de faalangst is goed, maar je moet niet stoppen met solliciteren en netwerken. Laat hen het oordeel maar vellen over of ze je willen hebben, laat het jouw taak maar zijn om jezelf te laten zien en uit te vinden of jij daar wilt werken. Okee, je bent een beetje bang, maar desondanks kan je nog wel een brief typen of een telefoontje plegen

Ervaring als voormalige NL werkgever.

De sollicitatiegesprekken zijn in het algemeen genomen hetzelfde. Een nogal passieve houding van de sollicitant die de werkgever het woord laat doen. Hier heb je al een meer van hetzelfde te pakken van een iedereen doet het zo en je geeft de werkgever -subjectieve- vergelijkingsmateriaal met andere sollicitanten. Alsmede de angst/weerstand van de sollicitant die vooraf al zich afvraagt: Wat gaat hij/zij mij vragen, kan ik antwoorden geven?

Draai het eens om. Breng het gesprek in het begin zo spoedig mogelijk naar een: Vertelt U -interviewer- eens over uw organisatie, uw afnemers, uw personeel, mijn a.s. collega's, mijn perspectieven and you name it.

Goed zal het doen als je duidelijk maakt dat je dit gesprek hebt voorbereidt door je te verdiepen in de organisatie, maar geen antwoord kan vinden op de volgende vragen. Stel die vragen,

Op deze wijze neem jij ook de leiding, toont een onderscheid met anderen, je kunt het gesprek nu voorbereiden ipv af te wachten. Bedenk dus een handvol vragen, vooral open vragen. Zorg voor een dialoog ipv tweemaal een monoloog.

En nog meer.

Dank je Plato voor je tips. In principe doe ik dit ook. Ik vraag naar de organisatie, hun visie op leren (mijn vakgebied), ga het gesprek aan... Mijn blokkade zit in het begin: het schrijven van de motivatiebrief. Ik schrijf goede brieven ook hoor, dat is het niet. Maar het belang is inmiddels zó groot om weer te werken, dat ik blokkeer. Als ik niet schrijf, kan het ook niet mis gaan, kan ik ook niet verkeerd schrijven, kan ik ook niet nietuitgenodigd worden.

MB schreef: ↑
do 22 feb 2018, 21:31
.... . Tachtig procent van succes in het leven is 'showing up', op komen dagen, en dat geldt ook voor het vinden van een baan. Aandacht besteden aan de faalangst is goed, maar je moet niet stoppen met solliciteren en netwerken. Laat hen het oordeel maar vellen over of ze je willen hebben, laat het jouw taak maar zijn om jezelf te laten zien en uit te vinden of jij daar wilt werken. Okee, je bent een beetje bang, maar desondanks kan je nog wel een brief typen of een telefoontje plegen

Ja. Dit is een goede tip. Ik laat me niet genoeg zien. elke keer áls ik schrijf is het meteen ook iets wat ik zó graag wil dat ik mijn blokkades ervoor overwin...en als ik dan afgewezen word, is dat extra pijnlijk. Het zal me helpen om er nonchalanter mee om te gaan maar dat lukt me tot nu toe niet zo goed.
Ik realiseer me wel dat juist dat 'mezelf laten zien' best eng is voor mij. Maar dat zit inderdaad wel vast aan het gevaar dat ze me niet wíllen zien, of wel zien maar niet genoeg vinden. daar ga ik eens over nadenken. Dank je.

danser schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 10:56
Dank je Plato voor je tips. In principe doe ik dit ook. Ik vraag naar de organisatie, hun visie op leren (mijn vakgebied), ga het gesprek aan... Mijn blokkade zit in het begin: het schrijven van de motivatiebrief. Ik schrijf goede brieven ook hoor, dat is het niet. Maar het belang is inmiddels zó groot om weer te werken, dat ik blokkeer. Als ik niet schrijf, kan het ook niet mis gaan, kan ik ook niet verkeerd schrijven, kan ik ook niet nietuitgenodigd worden.

Is die blokkade weg te werken ic te verminderen door rollenspelen te doen met bekenden van je ? Een leerproces op doen basis te volgen en die te kunnen evalueren met die oefenpartner.

danser schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:00

MB schreef: ↑
do 22 feb 2018, 21:31
.... . Tachtig procent van succes in het leven is 'showing up', op komen dagen, en dat geldt ook voor het vinden van een baan. Aandacht besteden aan de faalangst is goed, maar je moet niet stoppen met solliciteren en netwerken. Laat hen het oordeel maar vellen over of ze je willen hebben, laat het jouw taak maar zijn om jezelf te laten zien en uit te vinden of jij daar wilt werken. Okee, je bent een beetje bang, maar desondanks kan je nog wel een brief typen of een telefoontje plegen
Ja. Dit is een goede tip. Ik laat me niet genoeg zien. elke keer áls ik schrijf is het meteen ook iets wat ik zó graag wil dat ik mijn blokkades ervoor overwin...en als ik dan afgewezen word, is dat extra pijnlijk. Het zal me helpen om er nonchalanter mee om te gaan maar dat lukt me tot nu toe niet zo goed.
Ik realiseer me wel dat juist dat 'mezelf laten zien' best eng is voor mij. Maar dat zit inderdaad wel vast aan het gevaar dat ze me niet wíllen zien, of wel zien maar niet genoeg vinden. daar ga ik eens over nadenken. Dank je.

Realiseer je dat ''50%'' van de aangeboden banen geen directe toegang bieden tot een baan. Werkgevers willen een dossier aanleggen van sollicitanten die ze later kunnen gebruiken als de baan er wèl is.

Ik wil dus duidelijk maken dat een afwijzing geen directe afwijzing is maar een opslaan van gegevens.

plato schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:05

danser schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:00

MB schreef: ↑
do 22 feb 2018, 21:31
.... . Tachtig procent van succes in het leven is 'showing up', op komen dagen, en dat geldt ook voor het vinden van een baan. Aandacht besteden aan de faalangst is goed, maar je moet niet stoppen met solliciteren en netwerken. Laat hen het oordeel maar vellen over of ze je willen hebben, laat het jouw taak maar zijn om jezelf te laten zien en uit te vinden of jij daar wilt werken. Okee, je bent een beetje bang, maar desondanks kan je nog wel een brief typen of een telefoontje plegen
Ja. Dit is een goede tip. Ik laat me niet genoeg zien. elke keer áls ik schrijf is het meteen ook iets wat ik zó graag wil dat ik mijn blokkades ervoor overwin...en als ik dan afgewezen word, is dat extra pijnlijk. Het zal me helpen om er nonchalanter mee om te gaan maar dat lukt me tot nu toe niet zo goed.
Ik realiseer me wel dat juist dat 'mezelf laten zien' best eng is voor mij. Maar dat zit inderdaad wel vast aan het gevaar dat ze me niet wíllen zien, of wel zien maar niet genoeg vinden. daar ga ik eens over nadenken. Dank je.
Realiseer je dat ''50%'' van de aangeboden banen geen directe toegang bieden tot een baan. Werkgevers willen een dossier aanleggen van sollicitanten die ze later kunnen gebruiken als de baan er wèl is.

Dat heb ik nog nooit iemand horen zeggen bij de bedrijven waar ik gewerkt heb.... in mijn vakgebied zijn mensen allang blij wanneer ze iemand kunnen vinden voor het daadwerkelijke werk.

Baranor schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:06

plato schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:05

danser schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:00

Ja. Dit is een goede tip. Ik laat me niet genoeg zien. elke keer áls ik schrijf is het meteen ook iets wat ik zó graag wil dat ik mijn blokkades ervoor overwin...en als ik dan afgewezen word, is dat extra pijnlijk. Het zal me helpen om er nonchalanter mee om te gaan maar dat lukt me tot nu toe niet zo goed.
Ik realiseer me wel dat juist dat 'mezelf laten zien' best eng is voor mij. Maar dat zit inderdaad wel vast aan het gevaar dat ze me niet wíllen zien, of wel zien maar niet genoeg vinden. daar ga ik eens over nadenken. Dank je.
Realiseer je dat ''50%'' van de aangeboden banen geen directe toegang bieden tot een baan. Werkgevers willen een dossier aanleggen van sollicitanten die ze later kunnen gebruiken als de baan er wèl is.
Dat heb ik nog nooit iemand horen zeggen bij de bedrijven waar ik gewerkt heb.... in mijn vakgebied zijn mensen allang blij wanneer ze iemand kunnen vinden voor het daadwerkelijke werk.

Dan hoor je bij die andere ''50%''

plato schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:10

Baranor schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:06

plato schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:05

Realiseer je dat ''50%'' van de aangeboden banen geen directe toegang bieden tot een baan. Werkgevers willen een dossier aanleggen van sollicitanten die ze later kunnen gebruiken als de baan er wèl is.
Dat heb ik nog nooit iemand horen zeggen bij de bedrijven waar ik gewerkt heb.... in mijn vakgebied zijn mensen allang blij wanneer ze iemand kunnen vinden voor het daadwerkelijke werk.
Dan hoor je bij die andere ''50%''

Uhu, IT is een prima vakgebied om centjes te krijgen.

danser schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 10:56
Dank je Plato voor je tips. In principe doe ik dit ook. Ik vraag naar de organisatie, hun visie op leren (mijn vakgebied), ga het gesprek aan... Mijn blokkade zit in het begin: het schrijven van de motivatiebrief. Ik schrijf goede brieven ook hoor, dat is het niet. Maar het belang is inmiddels zó groot om weer te werken, dat ik blokkeer. Als ik niet schrijf, kan het ook niet mis gaan, kan ik ook niet verkeerd schrijven, kan ik ook niet nietuitgenodigd worden.

Je hebt je vast al gerealiseerd dat je dus niets te verliezen hebt... Zolang je solliciteert is er hoop, al ben je dan teleurgesteld, maar wanneer je niet solliciteert krijg je sowieso niks. Falen doet iedereen... zelfs al zit ik in de IT ( zie bovenstaand), heb ik een goed CV en een vlotte babbel en kan ik prima brieven schrijven, nog is mijn succesrate verre van 100%. Wanneer ik uitgenodigd word dan gaat mijn succesrate omhoog, maar ook daar is geen garantie, en ik heb wel eens meegemaakt dat ik na 5 minuten dacht "no way in hell dat ik hier ga werken, de ballen lui". Ook heb ik wel eens hele leuke gesprekken gehad waarbij men achteraf trachtte mij met een kluitje het riet in te sturen. Ik laat mezelf zien zoals ik ben en als dat niet aanslaat dan pas ik duidelijk niet in de organisatie. Zo gaat dat nu eenmaal, het is niets persoonlijks, ik vind ook niet dat ik faal wanneer ik een functie niet krijg, het paste niet. Zwaar teleurgesteld ben ik dan soms weer wel.

plato schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:02

danser schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 10:56
Dank je Plato voor je tips. In principe doe ik dit ook. Ik vraag naar de organisatie, hun visie op leren (mijn vakgebied), ga het gesprek aan... Mijn blokkade zit in het begin: het schrijven van de motivatiebrief. Ik schrijf goede brieven ook hoor, dat is het niet. Maar het belang is inmiddels zó groot om weer te werken, dat ik blokkeer. Als ik niet schrijf, kan het ook niet mis gaan, kan ik ook niet verkeerd schrijven, kan ik ook niet nietuitgenodigd worden.
Is die blokkade weg te werken ic te verminderen door rollenspelen te doen met bekenden van je ? Een leerproces op doen basis te volgen en die te kunnen evalueren met die oefenpartner.

Hoe stel je voor 'brieven schrijven' te oefenen met iemand? Ik kan me daar (serieus) niet zo veel bij voorstellen.

Baranor schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:22
Je hebt je vast al gerealiseerd dat je dus niets te verliezen hebt... Zolang je solliciteert is er hoop, al ben je dan teleurgesteld, maar wanneer je niet solliciteert krijg je sowieso niks.

Uiteraard. maar weten is anders dan voelen is anders dan doen. Ik ben goed in rationaliseren, maar op dit punt helpt me dat niet verder. Mijn vader zei ook altijd al 'nee heb je, ja kun je krijgen'. Ik houd dat ook mijn dochters nog wel eens voor. ik voel fysieke weerzin en totale uitputting op t moment dat ik mijn lijstje opgeslagen vacatures wil gaan bekijken en 'word' wil openen om te schrijven. Dat heeft niets meer met de ratio te maken, maar alles met irrationele belemmerende gedachten en gevoelens, in de hersens ingeslepen gedachtenpatronen die me voeren naar de ervaring van afwijzing. De truc is om die ingeslepen wegen te gaan vervangen door nieuwe wegen en verbindingen die me niet automatisch naar dat eindpunt voeren.
Hersens zijn machtig mooie zelflerende instrumenten. Maar wanneer je bepaalde heftige ervaringen opdoet, die mogelijk wel éénmalig zijn (of in ieder geval niet een vast gegeven), worden er sterke negatieve connecties aangelegd. 'Logisch redeneren' is daar doorgaans niet tegen opgewassen.

(al kun je het wel inzetten als één van de middelen om die nieuwe connecties in te gaan slijpen).

danser schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:25

plato schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:02

danser schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 10:56
Dank je Plato voor je tips. In principe doe ik dit ook. Ik vraag naar de organisatie, hun visie op leren (mijn vakgebied), ga het gesprek aan... Mijn blokkade zit in het begin: het schrijven van de motivatiebrief. Ik schrijf goede brieven ook hoor, dat is het niet. Maar het belang is inmiddels zó groot om weer te werken, dat ik blokkeer. Als ik niet schrijf, kan het ook niet mis gaan, kan ik ook niet verkeerd schrijven, kan ik ook niet nietuitgenodigd worden.
Is die blokkade weg te werken ic te verminderen door rollenspelen te doen met bekenden van je ? Een leerproces op doen basis te volgen en die te kunnen evalueren met die oefenpartner.
Hoe stel je voor 'brieven schrijven' te oefenen met iemand? Ik kan me daar (serieus) niet zo veel bij voorstellen.

ok...ik richtte mij tot het gesprek sec.

Baranor schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:13

plato schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:10

Baranor schreef: ↑
vr 23 feb 2018, 11:06

Dat heb ik nog nooit iemand horen zeggen bij de bedrijven waar ik gewerkt heb.... in mijn vakgebied zijn mensen allang blij wanneer ze iemand kunnen vinden voor het daadwerkelijke werk.
Dan hoor je bij die andere ''50%''
Uhu, IT is een prima vakgebied om centjes te krijgen.

Just in case. Nogal wat IT-ers verlaten Nederland om in het buitenland te gaan werken.

danser schreef:Hoe stel je voor 'brieven schrijven' te oefenen met iemand? Ik kan me daar (serieus) niet zo veel bij voorstellen.

Je zou de druk eraf kunnen halen door elke dag een brief te schrijven (en ook op te sturen). Ik deed zelf elke dag een brief schrijven naar de leukste functie van die dag. De ene keer paste die vacature beter dan de andere keer, de ene keer was mijn brief beter dan de andere keer, maar ik heb aan die aanpak wel een baan overgehouden (een baan die zonder deze aanpak overigens nooit door mijn eigen selectie heen gekomen zou zijn wegens geen ervaring in die branche)

En ik zou gaan netwerken. Kijk waar je graag wilt werken, kijk of je mensen kent die je verder kunnen helpen, ken je die niet, bel dan gewoon p&o van die organisatie, vraag of je iemand mag spreken met de functie die je ambieert, omdat je je aan het orienteren bent. Vraag niet om een baan, maar vraag naar de ontwikkelingen in die branche, in die organisatie, naar hun voornaamste uitdagingen, vraag wta de functie bij hen precies inhoudt, vraag wat voor profiel/competenties ze zoeken, neem je cv mee en vraag wat ze daarvan vinden en of ze tips hebben, vraag wat je zou kunnen doen (opleiding, stage, vrijwilligerswerk, presentatie etc.) om in aanmerking te komen voor zo'n soort functie. Ook aan deze aanpak heb ik een baan overgehouden, weliswaar een jaar later, toen werd ik gebeld, "Ja, je hebt toen met die en die gesproken en we vroegen ons af of je interesse zou hebben..." Voor die functie heb ik nooit een brief geschreven..

Begin niet daar waar je het allerliefst wilt werken zolang je bang bent. De kans dat je het verpest is dan groot en dat is jammer. Hoe meer je het doet hoe beter het gaat. Als je eerst gaat praten op plekken waar je eigenlijk niet zo heel erg geinteresseerd in bent, dan is het belang niet zo hoog en de angst meestal ook iets minder.

MB schreef: ↑
za 03 mar 2018, 11:02

danser schreef:Hoe stel je voor 'brieven schrijven' te oefenen met iemand? Ik kan me daar (serieus) niet zo veel bij voorstellen.
Je zou de druk eraf kunnen halen door elke dag een brief te schrijven (en ook op te sturen). Ik deed zelf elke dag een brief schrijven naar de leukste functie van die dag. De ene keer paste die vacature beter dan de andere keer, de ene keer was mijn brief beter dan de andere keer, maar ik heb aan die aanpak wel een baan overgehouden (een baan die zonder deze aanpak overigens nooit door mijn eigen selectie heen gekomen zou zijn wegens geen ervaring in die branche)

En ik zou gaan netwerken. Kijk waar je graag wilt werken, kijk of je mensen kent die je verder kunnen helpen, ken je die niet, bel dan gewoon p&o van die organisatie, vraag of je iemand mag spreken met de functie die je ambieert, omdat je je aan het orienteren bent. Vraag niet om een baan, maar vraag naar de ontwikkelingen in die branche, in die organisatie, naar hun voornaamste uitdagingen, vraag wta de functie bij hen precies inhoudt, vraag wat voor profiel/competenties ze zoeken, neem je cv mee en vraag wat ze daarvan vinden en of ze tips hebben, vraag wat je zou kunnen doen (opleiding, stage, vrijwilligerswerk, presentatie etc.) om in aanmerking te komen voor zo'n soort functie. Ook aan deze aanpak heb ik een baan overgehouden, weliswaar een jaar later, toen werd ik gebeld, "Ja, je hebt toen met die en die gesproken en we vroegen ons af of je interesse zou hebben..." Voor die functie heb ik nooit een brief geschreven..

Begin niet daar waar je het allerliefst wilt werken zolang je bang bent. De kans dat je het verpest is dan groot en dat is jammer. Hoe meer je het doet hoe beter het gaat. Als je eerst gaat praten op plekken waar je eigenlijk niet zo heel erg geinteresseerd in bent, dan is het belang niet zo hoog en de angst meestal ook iets minder.

Dit artikel geeft aan dat de goed en hoogopgeleide Nederlanders Nederland aan het verlaten zijn. Dat geeft derhalve meer kansen op de achterblijvers van die zelfde doelgroep, jij dus en consorten ??!! : https://www.visionair.nl/politiek-en-ma ... nederland/

Het artikel is geen update van 2018 en ik weet ook niet wat de nieuwe instroom is qua aantallen en opleidingskeuzes. Maar goed, het is maar dat je het weet en misschien de moeite waard om eea te onderzoeken voor jouw specifieke job. En dus je kansen op die ene baan.

En oja, wat ik nog vergat (het belangrijkste

) vergeet vooral niet te vragen of ze andere mensen kennen waar je eens mee zou kunnen praten..

Eigenlijk moet je solliciteren net zo benaderen als netwerken. Dus eerst bellen naar de contactpersoon in de advertentie, vraag wat de functie precies inhoudt, met wie je komt te werken, hoe de sollicitatieprocedure in elkaar zit, vertel wat je leuk vindt aan de functie etc. Je kunt je brief dan beter richten door de inside information die je hebt en je brief is dan niet meer zo 'koud'. Je moet eigenlijk zorgen dat het belang van je brief gereduceerd wordt tot een formaliteit. Je kunt het, echt!!

HB-Forum.nl

YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!

Re: YES I DID IT!!!!!