HB-Forum.nl

Ik heb nieuw werk!

Een klein familiebedrijf die productie draaien met drie man, waarvan ik er nu 1 ben. Het ging allemaal in vogelvlucht vandaag. Middels een ontzettend vakkundig uitzendbureau kwam ergens in de buurt terecht. Werkelijk waar ben ik nog nooit zo goed geholpen door een uitzendbureau en al m'n zorgen verdwenen als sneeuw voor de zon na deze ervaring.

Ik ben heel blij dat ik dit nu al kan delen met jullie en ik kijk uit naar de rest van het jaar waarin ik me hopelijk van waarde kan laten blijken voor dit leuke bedrijf

Gefeliciteerd, Mercurious! Super dat je zo snel een nieuwe baan hebt!

Super man,gefeliciteerd!

AH fijn, goed nieuws!

Klinkt helemaal goed. Veel succes en plezier.

Mercurious schreef: ↑

vr 16 apr 2021, 21:47

Ik heb nieuw werk!
leuke bedrijf

Gefeliciteerd.Zo snel kan het gaan!

Mercurious schreef: ↑

vr 16 apr 2021, 21:47

Ik heb nieuw werk!

Een klein familiebedrijf die productie draaien met drie man, waarvan ik er nu 1 ben. Het ging allemaal in vogelvlucht vandaag. Middels een ontzettend vakkundig uitzendbureau kwam ergens in de buurt terecht. Werkelijk waar ben ik nog nooit zo goed geholpen door een uitzendbureau en al m'n zorgen verdwenen als sneeuw voor de zon na deze ervaring.

Ik ben heel blij dat ik dit nu al kan delen met jullie en ik kijk uit naar de rest van het jaar waarin ik me hopelijk van waarde kan laten blijken voor dit leuke bedrijf

Top

Nadat ik een reactie schreef op het welkomsttopic van Marcel, kwam in een keer in me naar boven dat ik vroeger, in de pubertijd, in de vriendinnengroep een vriendin had die hoogbegaafd was.
Dit hebben we nooit in de gaten gehad. Maar zij werd getest en ging naar een speciale school.
Zij was heel trots en wij waren allemaal stiekem jaloers, want zij was nu 'geniaal'.
Zo vreemd eigenlijk dat het zo ging. Zeker als je nu terugkijkt en het zelf pas later hebt ontdekt, dan vind je het vaak niks om trots op te zijn. Vooral als daarmee n het besef komt dat 'het' (HB zijn) zeer waarschijnlijk verantwoordelijk is geweest voor nare ervaringen (in studies, werk, of zelfs privé).

Ik wilde even inchecken. Er is erg veel gebeurd de afgelopen weken. Baan kwijt, nieuwe baan gevonden. Een relatie aangegaan die na twee maanden in het water is gevallen. Veel emoties gieren door m'n lijf, maar het lijkt erop dat ik de controle blijf houden. Het is te veel om in een post op te schrijven. Ik heb tijdens m'n afwezigheid vaak aan jullie gedacht. Jullie zijn als een veilige haven voor me. De wetenschap dat er een groepje is in Nederland die me begrijpt op het hoogst denkbare niveau is een steun en houvast die ik nooit had gedacht te vinden. Daarvoor ben ik jullie dankbaar en draag ik jullie in m'n hart.

Hou vol,en maak van je hart geen moordkuil…

He verdorie, de laatste berichten waren xo goed.

Qua werk prima natuurlijk nu,
Qua relatie wel echt heel naar als dat een poos zo goed leek.

Sterkte!

Sterkte, Mercurious.

De baan gaat wel door? Hopelijk haal je daar voorlopig voldoening uit en heb je iets om je gedachten te verzetten.
En anders kun je natuurlijk altijd nog hier terecht.
Sterkte.

Heel erg bedankt allemaal! Werk gaat gewoon door. Ik moet nog een week werken bij de oude werkgever, dus daar moet ik ook nog ff doorheen...

Ik ga idd voldoende afleiding zoeken. Afspreken met vrienden en zo nu en dan een wandeling maken buiten.

Komt wel weer goed.

GerardVenema schreef: ↑

vr 30 apr 2021, 15:12

Hou vol,en maak van je hart geen moordkuil…

Dankjewel Gerard.

Ik heb tijdens m'n afwezigheid vaak aan jullie gedacht.

Ik ook aan jou hoor! 'Waar hangt die gozer toch uit', dacht ik de laatste tijd vaak. Ik zie nu pas dat je toch wel eens wat postte in dit topic. Over ontslag en nieuwe baan. Je omschrijving van dat achenebbisj (zoek die maar op ) pakketbedrijfje vond ik echt sterk. Daar zag ik de schrijver in je terug.

Hoe dan ook: aan veerkracht geen gebrek. Super! Zo'n liefdes-episode kan behoorlijk enerverend zijn, ik kan me voorstellen dat je daar even van bij moet komen. Misschien keek ze iets te veel op tegen je intellect? (Ik kan me de opmerking 'mijn vriendin vindt me heel slim' herinneren). Aan elkaar gewaagd zijn is toch het fijnst.

Nou, sterkte er maar weer mee!

Tjeempie schreef: ↑

za 01 mei 2021, 16:30

Ik heb tijdens m'n afwezigheid vaak aan jullie gedacht.

Ik ook aan jou hoor! 'Waar hangt die gozer toch uit', dacht ik de laatste tijd vaak. Ik zie nu pas dat je toch wel eens wat postte in dit topic. Over ontslag en nieuwe baan. Je omschrijving van dat achenebbisj (zoek die maar op ) pakketbedrijfje vond ik echt sterk. Daar zag ik de schrijver in je terug.

Hoe dan ook: aan veerkracht geen gebrek. Super! Zo'n liefdes-episode kan behoorlijk enerverend zijn, ik kan me voorstellen dat je daar even van bij moet komen. Misschien keek ze iets te veel op tegen je intellect? (Ik kan me de opmerking 'mijn vriendin vindt me heel slim' herinneren). Aan elkaar gewaagd zijn is toch het fijnst.

Nou, sterkte er maar weer mee!

Dat is nog eens een pareltje!
Bedankt daarvoor. Ik zit echt even hardop te lachen!

Je schat de situatie erg goed in, moet ik zeggen. Met zo weinig informatie nog wel.

Ze was heel erg onzeker. Het doet echt wel pijn, want er was wel degelijk liefde, maar het zou nooit kunnen werken tussen ons. Onrealistische verwachtingen en vaak ruzies om niks. Op een gegeven moment slokten we elkaar op. Totale uitputting aan beide kanten. Nog nooit zoiets meegemaakt.

De intelligentie heeft ook wel een rol gespeeld. Ik denk dat die ook bijdroeg aan haar onzekerheid, wellicht. Het was eigenlijk best vermoeiend wat er even in een halve week gebeurde, maar toch kan ik m'n gevoel voor haar nog niet wegduwen. Ze zit nog steeds in m'n hart en dat maakt het zo wrang ook ergens.

Nu wrang.

Op den lange duur mooi, namelijk een van de mooie mensen die je in je leven hebt mogen ontmoeten en van dichtbij hebt mogen meemaken.

Er schiet vanalles door m'n hoofd. Woorden die jullie hebben gezegd, de liefdeservaringen van de afgelopen twee maanden. Mijn onuitputtelijke wil om mezelf uit te drukken en dito wil om mezelf te verbeteren. Niet alleen op papier. Juist niet alleen op papier. Als dat enigszins ergens op slaat tegenwoordig. Ik dwaal weer af.

Daarnet heb ik het eerste seizoen van Californication opnieuw gekeken. Gisteren aan begonnen en daarnet afgelopen. Vijf uur aan televisie op de bank waarbij ik lichamelijk niet meer beweging kreeg dan van de woonkamer naar m'n aanrecht te lopen om weer koffie te zetten of een broodje te maken. Ja, ik ben ook buiten geweest en ik heb wat afleiding willen zoeken, maar ik wilde ook bewust door dit gevoel heengaan. Niet één gevoel moet ik daarbij zeggen. Het is een hele regenboog aan gevoelens die niet alleen uit liefdesverdriet bestaat. Er is nog contact. Het contact is liefdevol en zacht van aard. We zijn niet meer zozeer een trigger voor elkaar als toen we bij elkaar waren. Heel vreemd allemaal. Alsof we beter zijn zonder elkaar, maar juist elkaar willen om wie we kunnen zijn. Zoiets?

Vandaag gaat het wel al een stuk beter. We hebben beide nog verdriet, maar is dat niet ook goed ergens? Is het niet mooi dat het wel echt is geweest? En is het daarom ook niet alléén maar pijnlijk?

Gevoelsmatig komen de woorden nu uit m'n tenen. In geen ander geval zou ik zo openlijk over iets schrijven, denk ik. Maar mijn oud docent zei onlangs nog tegen me dat je ook moet schrijven als je er geen zin in hebt. Discipline, zei die. Een gratis les die ik ter harte moet nemen.