Mooi, Stefan, jouw betoog! Helder verwoord.
Stefan schreef:Mensen steken inderdaad niet altijd rationeel in elkaar. Als je verliefd bent en je kan aan niks anders denken is de emotionele beslissing je ziekmelden en permanent bij elkaar zijn. Ratio gebiedt echter dat we zorgen dat we onze baan houden.
Uiteraard, als het goed is verliezen we zelfs in de verstandsverbijsterende toestand die verliefdheid toch is, niet volledig onze rationele vermogens, en gaan we gewoon naar ons werk (waar we wellicht wat waziger en meer afgeleid zijn dan anders...)

Maar dat de ratio er óók is, als tegenhanger, wil niet zeggen dat verliefdheid dus is uit te roeien.
TB schreef:Verliefdheid kan vanuit de biologie als meerwaarde worden beschouwd, geloven in een god geeft totaal geen meerwaarde, er zijn rationele waarden en normen waar we geloof aan zouden kunnen hechten die wel een meerwaarde zouden kunnen bieden.
Dit is in mijn ogen veel te kort door de bocht. Het geloof heeft voor veel mensen wel degelijk meerwaarde. Het schijnt zelfs zo te zijn dat gelovigen een hoger geluksniveau ervaren dan niet-gelovigen. Dus puur op dát feit gericht zou je kunnen zeggen dat het nut heeft om te geloven. Of anders gezegd: wij bepalen niet wat voor anderen wel of geen nut heeft, lijkt me! (Ik graai even snel een artikeltje erover van het internet, zie <
hier>).
Stefan schreef:Qua rationaliteit: je hebt natuurlijk overwegend emotioneel handelende mensen en rationeel handelende mensen en vanalles ertussenin. Wat ik bedoel is dat religie is gebaseerd op irrationele beginselen, die zodra je er rationeel over na gaat denken zó veel cognitieve dissonantie veroorzaakt dat het fight or flight response opwekt (ik verbaas me daar niet over trouwens, soms is iemands complete wereldbeeld en zelfs reden-tot-bestaan hierop gebouwd).
Helemaal mee eens, mooi gezegd, ik denk inderdaad dat het zo werkt. Maar zoals je in je laatste woorden hier al zegt: (vele!) mensen bouwen er hun redenen tot bestaan op. Pak ze dat maar eens af! Dat jij, ik en ook weer vele anderen met ons, dat niet kunnen, omdat het 'verhaal aan alle kanten rammelt', zoals iemand hiervoor ergens zo mooi zei, wil niet zeggen dat het geloof dus zomaar is uit te roeien. Toch?