
praat toch ook mee? Alleen ben ik wat vrijer in geloof dan Jehova getuigen en heb ik daar helaas eenzelfde mening over, dat ze bij veel christelijke kerken ook als sekte gezien worden.
Geloof is altijd lastig, je raakt snel iemand persoonlijk en word daarom vaak vermeden.
Zolang de ander mij in mn waarde laat en me niet expres onderuit haalt, ben ik net zo goed bereid om toe te geven dat zonder Heilige Geest, de bijbel heel moeilijk vatten is en interpretaties een flinke valkuil zijn.
En een"ik zal even bewijzen dat ik gelijk heb', of 'dat je ongelijk hebt en kom met teksten aanzetten die het gelijk of ongelijk bevestigen'.Of dat nou bijbel is ,online of andere geschriften, tja...'
Ik laat het liever bij de ander om daar mee te doen wat ze zelf willen.Ik geloof iets en niemand is verplicht dat geloof te delen als ze niet willen of liever van andere dingen uitgaan. Weet ik voel God in mijn leven,dus dat sommige dingen tegenspreken,als mens zijnde, laat ik aan Hem.Ik hoef niet perse alles te weten of te kennen, ik vertrouw er op dat,als ik het wel moet weten,God het wel duidelijk zal maken.
Het boeit me wat een ander denkt en waarom, ook als ik het niet eens ben, leer ik ervan. Dat scheelt een hoop stress en ruzie.
Haal je mn geloof expres onderuit dan kan ik wel heel pissed worden,want ik verwacht eenzelfde respect als ik geef aan de ander die niet hetzelfde gelooft als ik.
Voor mij geeft het mijn leven meerwaarde, richting en een doel. en doen mijn trauma s veel minder zeer en zijn ze dragelijk, terwijl dat kwa zwaarte normaal gesproken mij totaal niet functioneel zou maken, kan ik nu meedraaien en en mens zijn. Geeft het troost van verloren mensen die ik weer zal zien en dat ooit ik een lichaam zal hebben, dat niet ziek meer is en constante pijn geeft.
Tegelijk heb ik net zo goed vragen van, waarom word er dan niet nu al een nieuwe aarde gemaakt, het doet me zeer dat er gezinnen zonder eten,dak of land zijn.Dat mensen lijden,ziek zijn,dat er oorlog is en jaloezie.En dat ik daar niets aan kan doen als mens in mn eentje.
Hoe gaan jullie dan,als je niet gelooft of er niet actief mee bezig bent, of anders dan ik, mee om? Hoe geef je dat een plek met je rechtvaardigheidsgevoel?