HB-Forum.nl

R1981 schreef:ik ben daar wel heel benieuwd naar, hoe mensen dat in hun omgeving doen. Weet je omgeving het überhaupt? Ik krijg van sommigen de indruk dat ze er heel erg mee te koop lopen, maar misschien is dat een heel verkeerd beeld van de werkelijkheid.

Ik snap wat je bedoelt. Ik denk dat een groot gedeelte van het 'te koop lopen met je hoogbegaafdheid' hier juist veel te maken heeft met dat je het in het echte leven juist verder met niemand bespreekt. Hier kan het eindelijk, en dat lucht op. En omdat dit forum zich focust op hb, praat je dus over hb, en lijk je er op een gegeven moment mee te koop te lopen. Alhoewel het heel soms er inderdaad wat 'agressief' overkomt.

Maar ik deel je mening in dat ik ook moet proberen niet alles te verklaren vanuit hb. Doorslaan ben ik goed in. Maar het zijn juist de dingen waar ik tegenaan liep die ik hiermee in verband gebracht hebbende wel veel beter een plek heb kunnen geven (nog steeds mee bezig trouwens).

Heb het laatst toch maar eens bij twee vrienden in de groep gegooid. Dat ik me had aangemeld op dit forum. En dat dat mij enorm helpt. De ene vriend, die ik vanaf mijn 15de ken en het zelf altijd al 'grappend' over mij riep, was dus niet verbaasd en juist stimulerend. Hij vond het een goede stap. De andere vriend, die zelf hoog gescoord heeft bij een IQ test op internet, voelde ik toch wat meer afstand. Hij ging er niet op in. Alsof ik daarmee zei dat hij dommer was dan ik, of dat hij niet hoogbegaafd zou kunnen zijn. Dat is op zich jammer. En daar ben ik in het algemeen ook bang voor, dat mensen zoiets hebben van 'jij bent echt niet slimmer dan ik'. Dat is volgens mij ook helemaal niet wat ik zeg als ik zeg dat ik hoogbegaafd ben. Maar goed...

En terug naar de oorspronkelijke vraag, of we hb/hooggevoeligheid kunnen negeren, dat is voor mij 'nee'. Helaas. Ik denk dat ik erg afgestompt wordt in contacten met anderen door mijn hooggevoeligheid. Ik pas mij voortdurend (ongewild) aan aan de ander, denk continue 'laat maar' en ben nooit helemaal mezelf. Ik hoop dat ooit wel te kunnen, dus als iemand tips heeft: roept u maar!

Oh, niet echt de oplossing die ik zoek, maar ik heb wel eens tegen vrienden geroepen dat ik het prettig vind om dronken te zijn, omdat ik dan eindelijk mezelf ben. Zij vonden het een leuke grap...

ik ben tijdens stappen of feestjes ook regelmatig katjelam...puur om de avond door te komen.

Lodewijk schreef:
En terug naar de oorspronkelijke vraag, of we hb/hooggevoeligheid kunnen negeren, dat is voor mij 'nee'. Helaas. Ik denk dat ik erg afgestompt wordt in contacten met anderen door mijn hooggevoeligheid. Ik pas mij voortdurend (ongewild) aan aan de ander, denk continue 'laat maar' en ben nooit helemaal mezelf. Ik hoop dat ooit wel te kunnen, dus als iemand tips heeft: roept u maar!
.

Ik heb erg veel plezier in het helikopteren. Boven het gesprek hangen en kijken hoe ik positief kan beïnvloeden. Gebruik je je hb op een mooie manier!

May the force be with you!

Ik kan het niet negeren. Letterlijk wel, maar zoals Phileine2 komt het er in tranen vervolgens uit. Ik vind dat altijd zo vreemd. Een mens is gemaakt om zoveel dingen te kunnen overleven, waarom breek ik al na 2 dagen in een prikkelloze omgeving? Hoewel ik me nu bedenk terwijl ik dit typ dat dit fenomeen ook vaak voorkomt (kwam) bij dieren in gevangenschap.

Mooi topic en interessante bijdragen.
Hooggevoeligheid probeer ik te negeren, omdat ik niet als 'zwak' wil overkomen, maar het breekt me soms op

Heeft iemand hier (goede) ervaringen met haptonomie?

mijn vriendin noemde me zojuist laagsensitief.....

Siouxsie schreef:Heeft iemand hier (goede) ervaringen met haptonomie?

Ik niet! Geen goede dus. Moest op zo'n behandeltafel plaatsnemen en de haptonome legde haar handen op mijn buik, met de vraag wat dat met me deed... Brrr, niet mijn kopje thee! Ben niet zo lijfelijk ingesteld w.b. vreemden. Nu kan dat nou net een 'persoonlijk pijnpuntje' hebben blootgelegd, maar het kan ook betekenen dat het gewoon mijn natuur is om een redelijk ruime 'eigen cirkel' te willen wat dat betreft. En verder realiseer ik mij dat dit maar een heel klein stukje ervaring is dat ik met haptonomie heb. Al heb ik van een vriendin hetzelfde bezwaar gehoord, zij vond het lichamelijk zelfs te intiem...

Ik stap vandaag in..

(het gaat hier trouwens al dieper en verder, en is, in ieder geval voor mij, daardoor al waardevoller dan bij het HB cafe )

Ik ben zeker hooggevoelig/hoogsensitief. Ik wil een grappig voorbeeld van met jullie delen;

als wijkverpleegkundige zet ik voor een hele week voor clienten medicatie uit. Bij één (dementerende) mevrouw drupt daarbij heel irri de kraan, iedere week. Ik irriteer mij daar iedere week weer aan (en er is niets aan te doen behalve een investering) maar kan het "uitzetten" Dat MOET ook wel, want anders ben ik te veel afgeleid, en maak ik een medicatie fout, en dan herhaalt deze fout zich dagelijks als cliente haar medicatie neemt.. Daarbij; de mevrouw is, zoals gezegd, dement, waarbij ik iedere twee á drie minuten zo'n beetje exact dezelfde vraag van haar krijg; óók een uitdaging...

Het voordeel wat ik heb aan mijn hooggevoeligheid in mijn werk, is dat ik feilloos stemmingen van clienten aan kan voelen, of non verbale signalen (zoals bvb moeheid, irritatie, verdriet) heel sterk oppak ; een super voordeel!

Kan ik mijn HB zijn uitzetten?

Nee! Onzin natuurlijk, ik kan mij wel aanpassen aan het niveau van mensen waar ik tussen verkeer.. Zo pendel ik elke werkdag tussen meerdere clienten, en schakel in de auto of op de fiets om tussen "laag niveau" en "hoog niveau" ( ik stap binnen bij laaggeschoolde mensen en bij de commissaris van de koningin) Nadeel is wel dat dit veel energie van mij vraagt, maar ik krijg daartegenover erg veel energie terug van deze contacten met intelligente clienten; ik krijg daar echt een boost van.

Ik heb wel eens tegen een burn out aan gezeten, maar vraag mij steeds meer af of dit, gezien het gebrek aan uitdaging in mijn werk, niet ook een bore out geweest zou kunnen zijn..

O ja Laatbloeier slechte ervaringen mogen ook wel hoor daar ben ik ook een beetje bang voor eigenlijk, ik hou er ook niet van als vreemden me aanraken. Misschien is het dan toch niets voor me.

Ik vind het hoog-/overgevoelig zijn nu vaak een nadeel, omdat ik er niet altijd goed mee om kan gaan. Het gevoel wat in de startpost omschreven werd alsof je geen huid hebt. Na een dag met veel mensen praten word ik soms wakker met een kater (ook al drink ik niet). Maar negeren lukt dus niet echt, ik kan gevoelens wel verbergen/verdoven/onderdrukken maar het gevoel van binnen rond te drijven op een soms woelige zee van emoties blijft aanwezig.

HB negeren geen idee of dat lukt, heb ik me niet zo bewust mee bezig gehouden denk ik. Wat Nuits Blanches schrijft in de startpost herken ik ook niet echt, al snap ik wel wat je bedoelt. Daarnaast vraag ik me af of de hele innerlijke metaconversatie over het negeren van gevoeligheid vs. hb niet een tekenend voorbeeld is van de zelfanalyse waar hb'ers zich vaak mee bezighouden.. gedachten waar andere mensen vaak niet eens aan toekomen. Oftewel Nuits Blanches zou zich niet zo'n zorgen hoeven te maken over meer gevoelig dan hb zijn, vind ik.

HSP word zeker gezien als zwak. Ik wil ook niet zwak overkomen. Ik weet niet of ik hsp ben.

Het enige dat ik weet is dat ik gewoon heel anders ben dan andere. Dan zeggen ze ja we voelen ons allemaal anders.


Maar dat is dus niet wat ik bedoel. Ik bedoel een fundamentele vervreemding.


En gevoeligheid is niet zwak. Gek genoeg is het niet gevoelig zijn juist zwak. Die mensen reageren trager. Merken minder dingen op , en brengen zichzelf daarmee soms in gevaar. Maar omdat ongevoelig zijn de norm is. Lijkt het alsof dat sterker is. Is het zwak als je dingen heel goed aanvoelt? Nee. Het is toch ook niet zwak als je beter ziet dan andere? Stel dat ze zeggen echte mannen zien gewoon slecht. Is het dan zwak om goed te zien?

Siouxsie schreef:Heeft iemand hier (goede) ervaringen met haptonomie?

Ja, die heb ik. Vond 't eerst wat eigenaardig overkomen allemaal. Maar de fysiotherapeut (heel handig, want met enige aanpassing kon het onder het kopje fysio voor de zorgverzekering toen) die ik voor me had was heel duidelijk in zijn uitleg, handelingen en aanpak. Hij heeft me i.i.g. ver genoeg geholpen om mijn gevoel (fysiek) zelf voldoende te kunnen herkennen en doorzien en tools aangereikt hoe hiermee mezelf vooruit te helpen. Voor mij zijn (zowel fysieke als niet-fysieke) gevoelens nu vooral een soort indicators en/of wegwijzers. Het gaat er niet zozeer (alleen) om wát je voelt (als HSP in dit geval), maar vooral om wat je ermee aanvangt (handel je erop en hoe doe je dat dan > overweldigt door drukte kun je weggaan, maar je kunt ook zorgen dat je bij jezelf blijft en gaan doen waar je voor kwam, drukte of niet).

Porcay schreef:

Lodewijk schreef:
En terug naar de oorspronkelijke vraag, of we hb/hooggevoeligheid kunnen negeren, dat is voor mij 'nee'. Helaas. Ik denk dat ik erg afgestompt wordt in contacten met anderen door mijn hooggevoeligheid. Ik pas mij voortdurend (ongewild) aan aan de ander, denk continue 'laat maar' en ben nooit helemaal mezelf. Ik hoop dat ooit wel te kunnen, dus als iemand tips heeft: roept u maar!
.

Ik heb erg veel plezier in het helikopteren. Boven het gesprek hangen en kijken hoe ik positief kan beïnvloeden. Gebruik je je hb op een mooie manier!

May the force be with you!

Ik deed dat hoveren inderdaad altijd om grappen te kunnen plaatsen, en verder niets eigenlijk. Heb het laatst, dankzij jou opmerking ook eens gedaan om iets wezenlijks toe te voegen aan het gesprek, zonder te denken dat het toch niet boeit. En het werkt! Het is even een omschakeling voor mij, maar nu ik mijzelf, mede dankzij zo'n forum als dit, beter kan plaatsen, heb ik minder moeite om mezelf te laten zien.

Allemaal progressie

Good 4 U @Lodewijk; leuk ook dat je dit met ons deelt!
Trust me: it takes time!

Geniet van het oefenen!
Gr.
P

NB: dank voor je lieve woorden!
Lodewijk; mooi om je positieve ervaringen te lezen.

Volgens mij kun je best denken dat je zowel HB als HSP kunt negeren, maar hoe dan ook komt het toch tot uiting. Ik ben het eens met een aantal mensen hier voor mij, je kunt het maar beter in je voordeel gebruiken waar mogelijk. Zo helpt het HSP zijn mij enorm in het aanvoelen van sistuaties in het haarfijn kunnen inschatten hoe iets gaat vallen. en het HB zijn helpt mij in het van veel verschillende kanten kunnen bekijken en het aftsand nemen en vanuit het overzicht kunnen bezien.
Maar het is natuurlijk ooko niet alleen maar leuk en fijn. Regelmatig moet ik gewoon even wat doen om mijn kop even uit te zetten. en iets als een sfeer die in een zaal hangt bij groepen mensen kan mij enomr beperken. Zo had ik het best wel regelmatig dat er bij aanvang van een meeting geen goede sfeer hangt, dit leidt mij dan enorm af en maakt mij minder effectief. Ook ben ik enorm gevoelig voor geluiden en luchtjes wat mij enorm kan afleiden.
Het is ergens ook een beetje gekke combi, het rationeel heel sterk zijn gecombineerd met een hoge gevoeligheid. Dit wordt vaak gezien als tegenpolen. En zakelijk gezien wordt HSP niet als een kwaliteit gezien maar meer als zwakte, hoewel ze met de mond allemaal beleiden dat niet kennis en macht zo belangrijk is, maar juist het persoonlijke aspect...

Herkenbaar Leonie, dat 'de mensen' zo afleiden. Wat mij nog een beetje helpt is om dan vooraan te gaan zitten en veel te schrijven.

Wat mij tot nu toe helpt, is genoeg tijd alleen doorbrengen. Dan merk ik dat ik in sociale situaties ook wat meer 'bij mezelf' blijf. Maar soms ook dat ik moeilijker de knop omzet en daardoor de aansluiting even mis. (wat wel wat zegt over de groep waar ik me in bevind, dan passen ze eigenlijk niet bij me)

Ik hoop nog eens een manier te vinden om snel te 'resetten'. Door sport oid.

Verder hoop ik op den duur een groep mensen om me heen te verzamelen bij wie ik die knop niet hoef om te zetten.

Ik kan me aanpassen qua HB en hooggevoeligheid, maar uitzetten of negeren nee.
Aanpassen betekent vaak het wel voelen/denken, maar er niet naar handelen.
Hoe beter ik me voel, hoe beter ik er vaak mee overweg kan.
Ik kan het ook heel frustrerend vinden als ik situaties aanvoel/doorzie en anderen daar een groot gebrek aan inzicht in laten zien.

Door de combinatie van twee kan ik bv ook goed de situatie en emotie los koppelen om de situatie objectief te kunnen benoemen. Dat wordt door anderen dan regelmatig juist als erg rationeel gezien en alsof ik weinig met mijn gevoel zou kunnen. In die zin is het inderdaad soms een aparte tegenstelling voor de buitenwereld.

Ik heb vorig jaar twee maanden productiewerk moeten doen. Ik heb me hier redelijk in aangepast zodat het me niet al te veel frustratie koste. Pas toen ik daarna weer 'denkwerk' mocht doen, merkte ik hoezeer ik van die twee maanden last gehad had. Ik leefde helemaal op.

Vanuit de combinatie van beiden kan je goed situaties en mensen doorzien, wat zeker een voordeel is. Maar ik vind het ook vaak eenzaam als anderen niet herkennen wat ik zie. Dan is het een spelen met hoe je dingen brengt, zodat het wel aankomt bij deze mensen en je er iets mee bereikt en het niet tegen je gaat werken. Dat bespelen voelt voor mij (nog) onnatuurlijk. Ik ben graag integer precies zoals ik zelf zonder nadenken zou zijn. Alleen kan dan niet iedereen me volgen en bereik ik niet wat ik wil, waarmee je toch weer op aanpassen uitkomt. Zolang er in ieder geval maar voldoende mensen en momenten tegenover staan dat ik wel die ik kan zijn zonder na te denken over hoe ik iets zeg of doe.

Ik denk dat het nogal verschilt bij wie je je HB/HSP kan "negeren" of niet.
Persoonlijk kan ik het over het algemeen vrij goed verbergen, maar het ligt eraan (sorry als het stom overkomt, maar ook ik bedoel het niet verkeerd) hoe laag de intelligentie is van degene die tegenover me staat. Bij mensen met een (zeer) lage intelligentie en bij sommigen met een gemiddelde intelligentie, heb ik het heel erg moeilijk met me aan te passen. Dan voel ik me ontzettend ongemakkelijk en weet niet wat ik moet zeggen of wat voor grapjes ik kan maken, of waar ik wel of niet om mag/kan lachen. Deze situaties ga ik dan ook liever uit de weg dan de moeite te doen om mijn "probleem" te negeren. Bij de meeste mensen met een wat hogere intelligentie hoef ik niet zo ontzettend hard mijn best te doen om me aan te passen. Ze zullen me vast een beetje eigenaardig of beidehand vinden, maar goed.

Afgelopen weekend ben ik voor het eerst wild gegaan naar de bijeenkomst. Ik dacht altijd dat ik heel normaal was en niet uitzonderlijk, tot ik merkte hoe groot het verschil is als ik tussen gelijkdenkenden terecht kom....

Mijn conclusie: ik ben bijzonder bedreven in het aanpassen naar gemiddeld niveau. Niet met prikkelgevoeligheid dat heb ik op andere manieren leren beheersen.


Maar wat n bevrijding als je je even niet hoeft aan te passen!