Re: Wisselvalligheid
Geplaatst: za 25 apr 2015, 18:55
Ik wil alles tegelijk. Of niéts.
Ik leg me er wel meer bij neer dat dat niet altijd de manier is.
Ik leg me er wel meer bij neer dat dat niet altijd de manier is.
En wat betekent deze houding voor je ?nathalie schreef:Ik wil alles tegelijk. Of niéts.
Ik leg me er wel meer bij neer dat dat niet altijd de manier is.
nathalie schreef:Dat ik te snel weer mezelf opbrand. Niet gezond
Maar wat ik even niet kan plaatsen/begrijpen of je met deze houding nu tevreden bent in je dagelijkse leven.nathalie schreef:Energie is maar één keer te gebruiken. En dus bij alles geef ik ook alles. Dus is er daarna even niets. Ook geen puf.
En dus beter doseren zou handig zijn
Huygens schreef:Mooi blauw, is niet lelijk, en als je er van houd helemaal leuk![]()
Motivatie kan ook wisselen.
Ik ontdekt ook vaan nieuwe (soort) gevoelens bij mezelf, soms denk ik echt zo heb ik me nog nooit gevoeld. Niet perse positief of negatief.
Maar ook weer iets van wisselvalligheid.
Tessa Kieboom zegt/schrijft ergens: Hoogbegaafden zijn/voelen zich vaak een vat vol tegenstrijdigheden.
Ik voel mij in ieder geval heel vaak een vat vol met tegenstrijdigheden in gevoelens, in motivatie in van alles.
Ik begrijp dat je maar moet accepteren dat wat er gebeurt. Prima, het is je vrije keuze.IK schreef:Wat als - voor diegenen die het lezen willen ergo zich aangesproken voelen - er juist niet zoveel verklaringen tegenover een feitelijk neutrale situatie hoeven te staan? Ik bedoel; als we heel eerlijk zijn is IEDERE situatie niets meer - of minder for that matter - dan een ervaring. Kunnen (met andere woorden) de tegenstrijdigheden er al ZIJN - dus bestaan ze op zichzelf, ondanks alles, zijn ze waar, eeuwig, enzovoorts - óf ontstaan de tegenstrijdige gevoelens dankzij de gedachten die we er over hebben en ontstaat er 'vanzelf' zo een cirkelredenatie doordat er een oorzaak-gevolg denken aan ten grondslag ligt? En - wellicht nog interessanter - waarom 'doen we ons dat zelf aan'? Wat is het nut ervan?
Het antwoord: dat doen we omdat we de ervaring nodig hebben. Niets aan de hand dus. Gewoon lekker ervaren. Voel jij je shit? Voel je dan helemaal shit. Ga er middenin staan. Probeer er niet iets anders voor in de plaats te zetten, want dan krijg je - vroeg of laat - te maken met 'de bal onder water drukken' fenomeen. De ervaring van het moment is precies in alles: op tijd, genoeg, op maat, in vorm, nu. Anders zou deze afwezig zijn geweest. Het iets vinden van het ervaren van die ervaringen blijven we nét zo lang doen, tot het moment dat het ons niet meer raken kan.
Ik kan je er legio voorbeelden van geven, maar ik noem er één: ken je dat gevoel zo verbonden te zijn met alles, zo'n diep vertrouwen te voelen wat groter is dan jijzelf, met een opgewektheid van 10 ADHD'ers? En dan is er prachtig weer voorspeld en je wilt eens flink de bloemetjes buiten zetten? En dan stap je naar buiten en begint het toch te stortregenen... waar je u tegen zegt! Maar je loopt met dezelfde grijns op je gezicht door de regen. Niets kan je wat maken. Je ontvangt alles, ook de regen, in volle dankbaarheid (in het begin, maar later merk je het niet eens meer op). Moet je eens ERVAREN wat dan gebeurd. Hoe je dagen er dan uitzien. Fantastisch. Niets is teveel of te weinig, het is precies goed.
Het is ons denken wat het probleem vormt (letterlijk en figuurlijk) want buiten ons bestaat niets wat niet 'neutraal' is. Alles is perfect, precies zoals het is, vanuit een transcendent oogpunt gezien. Vanuit een menselijk oogpunt - wat ik 'de kleine wil' noem - is nooit iets goed genoeg, hence de hang naar ervaringen om deze te sturen, beïnvloeden, corrigeren, manipuleren enzovoorts, alles om de uitkomst maar zo in te zetten dat het eindresultaat 'balans' is. Maar, zoals eerder gezegd, is dat niet onze natuurlijke staat. De enige constante IS verandering. Die vindt plaats in een continue ge-heen-en-weer, wat de onbalans is, maar die - en dat is het ingewikkelde - tegelijkertijd juist daardoor compleet in balans IS. Over paradox gesprokenWij mensen vinden ons willetje zo belangrijk. Hij brengt ons inderdaad van alles, maar ook wat we niet wensten te ontvangen. En laten die oordelen nu juist voor nog meer van diezelfde ervaringen zorgen. Je geeft er immers energie aan en dús zal het groeien. Zo simpel is het, maar niet eenvoudig.
Hou gewoon van alles, wetende dat het precies goed is, zoals het is op dat moment. Ik beloof je dat je gevoelens verdwijnen als sneeuw voor de zon
We zijn dit lichaam niet, noch onze gedachten, maar tot die tijd weer her-kent wordt zijn we het wél. Dankbaarheid brengt je de stap verder die je zoekt. En das weer een ervaring
Ik ben een nogal een solist en trek me daarom weinig aan hoe anderen over mij denken. Als Hollander hebben wij hier een uitstekende reputatie. Komt door de Nederlandse boeren die hier wonen en werken. De Deen heeft daar zeer veel respect voor.nathalie schreef:Valt wel lekker op Plato. Kunnen ze roddelen ...heb je die gekke Hollander weer
Hij us een béétje wisselvallig
Natuurlijk. Te zeggen dat het niet van toepassing zou zijn, zou suggereren dat het een 'trucje' is om de wereld die ik ervaar te labellen, op een manier die mij uitkomt. Dat heb ik geprobeerd, dat werkt nietplato schreef:
Maar...is dat voor jou ook van toepassing in een vorm van een relatie met een ander? Vooral je partner? Diezelfde houding dus.
Je vraagt me of ik het er mee eens bent. Wel, mijn zoektochten moeten een doel hebben waarmee ik vooruit kan, iets moet opleveren. Ik lees bij jou dat je zoektochten 'doorlopend' overgaan in nieuwe zoektochten. Dat is het verschil tussen jou en mij. Ik ga werken.IK schreef:plato schreef:
Als je het met me eens bent, dan IS waarheid en dan is waarheid dus óók voorbij de tijd, want waarheid kan niet veranderen, hij IS immers. Tijd verandert - in beleving - continue, dus ook tijd is niet waar. Dat schiet lekker op. Waarheid is dus onveranderlijk en daardoor constant en dus héél doordat zij onveranderlijk IS. Vandaar ook het 'Heel-Al'. Wat ook bestaat is bewustzijn. Ik weet dat IK BEN en ik ben me daar bewust van. Om mij heen zie ik hetzelfde. Te zeggen 'Ik besta' is gelijk aan te zeggen dat bewustzijn bestaat, omdát het het enige is wat ik zeker wéét, wat ik kán kennen. Ik kan ervaren, dus ik besta. Ben je óók dát met me eens?
Geen idee wat ik hierop kan antwoorden... Waarom het verschil aanduiden? Het is gebaseerd op een eenzijdige waar-neming... Volgens mij zijn er helemaal géén verschillen. Zie dat maar als een resultaat van een doorlopende zoektochtplato schreef:
Je vraagt me of ik het er mee eens bent. Wel, mijn zoektochten moeten een doel hebben waarmee ik vooruit kan, iets moet opleveren. Ik lees bij jou dat je zoektochten 'doorlopend' overgaan in nieuwe zoektochten. Dat is het verschil tussen jou en mij. Ik ga werken.
En wat wil je daar precies mee zeggen Laatbloeier (een naam overigens die zich al een waardeoordeel is, voortkomende uit een vergelijking, je bent gewoon precies goed en op tijd!); omdát we het allemaal ervaren IS het dan maar gewoon zo en is het dus wáár? Bestaat het daarom en heeft het waarde, omdat het ervaren wordt? Of is het gewoon een ervaring en krijgen we er duale gevoelens door (zie het onderwerp en alle commentaren 'wisselvalligheid') omdát we er die waardeoordelen aan koppelen (zie bijvoorbeeld je eigen quote: 'lekker theoretisch en filosofisch beziggaan en beweren dat er geen dualiteit bestaat').Laatbloeier schreef:we kunnen lekker theoretisch en filosofisch beziggaan en beweren dat er geen dualiteit bestaat, maar (of dat nou waar is of niet) we ervaren evengoed dualiteit met z'n allen en daar handelen we naar