HB-Forum.nl

Ik wil niemand teleurstellen of kwetsen. Hierdoor draai ik me soms in allerlei bochten als ik het ergens niet mee eens ben. Denk vooraf eindeloos na hoe ik de kritiek voorzichtig zou kunnen brengen, met als gevolg dat ik voor anderen niet duidelijk ben. Vaak haal ik liever mezelf naar beneden, dan dat een ander mogelijk gekwetst wordt. Wie herkent dit bij zichzelf? Hoe ga je hiermee om?

Heb ik ook een poos gehad.

Er is volgens mij maar een oplossing , en dat is ...NIET iets beloven wat je niet waar kunt maken.
Als je dat als vuistregel hanteerd , en je stelt je steeds de vraag ....kan ik het waar maken ?
Dan kun je ook uitleggen waarom je het niet waar kan maken.

Korrel schreef: Als je dat als vuistregel hanteerd , en je stelt je steeds de vraag ....kan ik het waar maken ?
Dan kun je ook uitleggen waarom je het niet waar kan maken.

Bij mij gaat het verder. Ik kan een heleboel waarmaken, maar vergeet mijn eigen belang. Als ik bijvoorbeeld kritiek heb op de leerkrachten van mijn kinderen, ga ik daarbij zo omzichtig te werk, dat mijn boodschap niet overkomt. Ik kan ook besluiten (besluitelozen zou een beter woord zijn) dat ik een avond thuis blijf (zoals elke avond), omdat mijn partner anders teleurgesteld is dat ik weg ben. Als onze schoonmaakster niet goed schoonmaakt, vind ik het sneu om er iets van te zeggen: ze doet toch haar best.

Daarmee ben ik zelf ook aan het worstelen. Ik probeer een goede balans/middenweg te vinden tussen het 'mezelf wegcijferen: ik houd mijn mond wel, maar erger me toch' en het 'te scherp en te confronterend zijn'.

Hoe je nu precies de juiste balans vind... ja, daarmee ben ik ook nog in gevecht. Dus ik ben ook blij met goede tips!
Voor mij maakt het bewust zijn van dat ik soms een vertaalslag moet maken, het mezelf al veel gemakkelijker. Kennelijk werkt mijn koppie net wat anders dan andere mensen, dat geeft vaak miscommunicatie.

Wat mij een beetje op weg hielp hierbij is dat iemand me erop wees dat ik de hele tijd besluiten neem voor andere mensen; doordat ik (pak ik jouw voorbeeld even) de schoonmaker er niet op wijs dat ik ergens niet tevreden over ben, besluit ik dat ik hem in de waan laat dat zijn werk goed genoeg is, dat hij zichzelf niet wil verbeteren, dat hij niet tegen kritiek kan, etc..

De andere kant is dat mensen op deze manier in een soort emotionele schuldsituatie kwamen (bij mij dan). Ik hield dingen voor mezelf, en als de schoonmaker mij dan een keer vertelde dat ik toch beter moet zorgen voor goed materiaal was de balans al doorgeslagen.

Ik weet niet of het op dit forum is of op een ander forum dat ik het volgende las:

Wie met iedereen door een deur wil, komt klem te zitten.

snowhawk schreef:Ik weet niet of het op dit forum is of op een ander forum dat ik het volgende las:

Wie met iedereen door een deur wil, komt klem te zitten.

Dat is hier

quest schreef:

snowhawk schreef:Ik weet niet of het op dit forum is of op een ander forum dat ik het volgende las:

Wie met iedereen door een deur wil, komt klem te zitten.

Dat is hier

I like