Ik mocht groep 3 overslaan, maar mijn ouders hebben ervoor gekozen om dat niet te doen. Ze dachten aan m'n sociale ontwikkeling. Ook in andere keuzes hebben ze altijd de normale weg gevolgd. Ik vraag me af of ze er goed aan hebben gedaan. Ik begin er misschien een beetje aan te twijfelen. Daarom ben ik dus wel nieuwsgierig naar jullie verhalen.
Hoe is het volwassen leven van iemand die wél een klas (liefst rond dezelfde leeftijd) heeft overgeslagen? Waar loop je dan tegenaan? Mis je iets op sociaal gebied wat misschien beter was gegaan als je niet een klas had overgeslagen? Of zit je juist lekker in de vel en denk je dat een klas overslaan daar een bijdrage aan heeft geleverd? Zijn er mensen wiens ouders dezelfde keuze hebben gemaakt als de mijne en daar een sterke mening over hebben?
Ik ben altijd tevreden geweest met m'n ouders' keuze, maar merk nu dat ik bij m'n neefje, wiens ouders voor de keuze staan wat ze moeten doen, de meest gepassioneerde ben om hem aangepast te behandelen. Betekent dat dan niet dat ik dat misschien eigenlijk ook liever voor mezelf had gewild? Maar als ik zo denk, ben ik dan niet wat egoistisch? Misschien was ik wel slechter terechtgekomen en hebben m'n ouders dus wel een goede keuze gemaakt. Dus ik voel me er eigenlijk een beetje slecht over om zo te denken en dacht dat misschien jullie verhalen me zouden kunnen helpen. Bvd.