HB-Forum.nl

Jon Kabat-Zinn, een Amerikaan, heeft een bepaalde aandachtstraining ontwikkeld, gebaseerd op het Boeddhisme. Er schijnen acht weken durende trainingen gegeven te worden, ook in Nederland, waarin je leert met aandacht te handelen en volledig aanwezig te zijn in het hier-en-nu. Het zou werken tegen pijn, angst en stress. Dús vast ook tegen een te druk hoofd, heb ik ooit voor mezelf als conclusie getrokken. Ik heb het boek van de beste man aangeschaft, en het alweer zeer snel terzijde gelegd wegens een groot saaiheids-gehalte. Ik heb nog wel even geprobeerd een vrije variant van mindfulness toe te passen voor mijzelf, maar het is óf echt niets voor mij, óf ik ben veel te ongeduldig geweest (en zo is het wellicht júist iets voor mij...). (Ik word helemaal kriegel als ik mijn volle aandacht moet richten op het doen van bijv. de afwas, en ik niet lekker gewoon mijn gedachten hun grillige, gezellige en soms onruststokende beloop mag laten. Ik raak ervan in de war en zie het nut er niet van in. Overigens kan ik wèl heel ontspannen raken van het doen van de afwas, als ik dat niét mindfull hoef te doen!)

Hoe ligt dit voor jullie? Kunnen jullie er (wèl) iets mee? Ook ervaringen met meditatie in het algemeen zijn welkom.

Grappig, heb hier gister een boek over gekregen als voorbereiding op een te volgen training. Ik laat mijn bevindingen hier wel achter.

ik doe sinds kort af en toe yoga. dat werkt beter bij mij dan mindfulness - daarrond heb ik eens een boek en een cd geleend, en ik vond het allemaal zo los en evident klinkend. ik vermoed dat het wat beheersing en toewijding vraagt om er echt in te stappen, en bij yoga boek ik persoonlijk sneller resultaat.

Zoals ik al eerder in een topic heb geschreven, heb ik Mindfulness gedaan. Het werkt voor mij nog steeds.
Niet uit een boek maar echt in training, heerlijk.

Tsja. Van ontspannen wordt je rustig. Schokkende ervaring.

Physeric schreef:Tsja. Van ontspannen wordt je rustig. Schokkende ervaring.

Ja, en deze nuchtere opmerking van onze übernuchtere Physicat ligt dan ook weer in de lijn van wat ik onlangs ergens las: dat er onderzoek is gedaan naar mensen die mediteerden, en mensen die gewoon wat dagdroomden, resultaat was in beide controlegroepen hetzelfde.

Ik vind mediteren een enorme inspanning, omdat ik voor mijn gevoel altijd faal. Verschillende methodes heb ik geprobeerd, maar door me zo te fixeren op het een of ander (of het nou tellen is, of de ademhaling, of de afwas...), raak ik júist niet ontspannen. Ik heb in het dagelijks leven juist altijd al het gevoel dat ik me veel teveel fixeer op mezelf, dat is nou net waar ik vanaf wil! Wat wèl werkt bij mij is 's-avonds na het eten even op bed gaan liggen, ooglapje voor en al mijn gedachten en drukheid in mijn hoofd een plaatsje te geven of te laten vinden. Letterlijk bezinken. Zó ziet dat eruit (leuk in stijl, dit plaatje van de sneeuwbol waar ik op googelde):



Toch heb ik soms het idee dat ik het nog een kans zou moeten geven. En dan ben ik misschien vooral op zoek naar de totale rust in mijn hoofd die ik in mijn kindertijd kende, als ik zat te knutselen of te tekenen thuis. Zonder al die oordelende en opjagerige rot-stemmetjes van: je zou toch nog dit? En nu laat je dat weer liggen. O, en vergeet dit en dit en dat niet morgen! Ga wat nuttigs doen, er ligt nog genoeg voor drie mensenlevens... Als kind was je heel 'mindfull' eigenlijk (ik neem aan jullie ook?). Nog geen verantwoordelijkheden en verplichtingen, en vaak slechts dát aan je hoofd waar je op het moment mee bezig was. Misschien bedoelt Kabat-Zin dit wel gewoon, en zoek ik het te ver... Misschien kun je jezelf daadwerkelijk trainen je ongeduldige en kritische geest even z'n kop te laten houden?

Iemand heeft mij aangeboden het principe van mindfulness uit te leggen en ik ben zeker geïnteresseerd!

O, en andere posters, dankjulliewel voor het delen van jullie ervaringen!

Laatbloeier schreef:En dan ben ik misschien vooral op zoek naar de totale rust in mijn hoofd die ik in mijn kindertijd kende, als ik zat te knutselen of te tekenen thuis. Zonder al die oordelende en opjagerige rot-stemmetjes van: je zou toch nog dit? En nu laat je dat weer liggen. O, en vergeet dit en dit en dat niet morgen! Ga wat nuttigs doen, er ligt nog genoeg voor drie mensenlevens... Als kind was je heel 'mindfull' eigenlijk (ik neem aan jullie ook?). Nog geen verantwoordelijkheden en verplichtingen, en vaak slechts dát aan je hoofd waar je op het moment mee bezig was.

Laatbloeier, ken je het principe van flow? Helemaal opgaan in de activiteit.
'Mindfulness' is hiermee sterk gelinkt, maar ik kon zelf iets meer met het idee van flow (en zie dat ik nu mindfulness eigenlijk wel toepas terwijl ik het gevoel van flow nastreef in m'n activiteiten).


Wat wil ik bereiken? Wat houdt me tegen? Hoe VOEL ik me?
Vertrouw vooral op jezelf.
Tips en boeken kunnen ideeën geven, maar je (ik) begrijpt deze vaak pas echt als je het al kan, dus je moet er vooral zelf doorheen, zelf voelen, zelf ervaren.
Ervaringen van anderen moet je slechts sprenkelen op je eigen weg.


Waarom moet je zus en zo doen? Voor wie? Kan het ook anders of op een ander moment?
Hoe voel je je als je jezelf geregeld wat tijd geeft helemaal voor jezelf, waarin bv een half uur of uur (of langer) helemaal niks moet?
Wat als het net goed is om jezelf te 'dwingen' lekker met een boekje op de bank te zitten, omdat je je daarna helemaal ontspannen en opgekikkerd voelt?


Ik heb vooral dingen die me tegenhielden moeten aanpakken, om mezelf überhaupt te kunnen toestaan in flow te komen.

[quote="Laatbloeier"]Jon Kabat-Zinn, een Amerikaan, heeft een bepaalde aandachtstraining ontwikkeld, gebaseerd op het Boeddhisme.

*Mij werd ditzelfde boek aanbevolen door de vorige psycholoog waarin ik in behandeling was*

Er schijnen acht weken durende trainingen gegeven te worden, ook in Nederland, waarin je leert met aandacht te handelen en volledig aanwezig te zijn in het hier-en-nu. Het zou werken tegen pijn, angst en stress. Dús vast ook tegen een te druk hoofd, heb ik ooit voor mezelf als conclusie getrokken.

*Ook in Belgie worden er training gegeven. Een vriend van mij heeft die gevolgd om met zijn chronische pijn en piekerende gedachten om te kunnen. Op het einde van de lessenreeks volgt de ontnuchtering, ze geven zelf te kennen dat het op je uppie zeer moeilijk in praktijk te brengen is en dat het aangeraden is om Mindfulness in groep te blijven beoefenen! (hulpverlening of geldklopperij???)

Ik heb het boek van de beste man aangeschaft, en het alweer zeer snel terzijde gelegd wegens een groot saaiheids-gehalte. Ik heb nog wel even geprobeerd een vrije variant van mindfulness toe te passen voor mijzelf, maar het is óf echt niets voor mij, óf ik ben veel te ongeduldig geweest (en zo is het wellicht júist iets voor mij...). (Ik word helemaal kriegel als ik mijn volle aandacht moet richten op het doen van bijv. de afwas, en ik niet lekker gewoon mijn gedachten hun grillige, gezellige en soms onruststokende beloop mag laten. Ik raak ervan in de war en zie het nut er niet van in. Overigens kan ik wèl heel ontspannen raken van het doen van de afwas, als ik dat niét mindfull hoef te doen!)

*Identiek dezelfde ervaring voor mij! Ik ben de achterliggende theorie dan maar gaan toepassen op mijn eigen manier door vb als ik eet, echt bewust te ruiken en te proeven wat ik in mijn mond heb. Omdat ik alleen woon, verviel ik nogal snel in de gewoonte om tijdens het eten te gaan lezen, mailen etc...
Als ik echt een slechte dag achter de rug heb en te moe ben om te lezen ofzo, dan maak ik collages (wil mijn eigen kookboek samenstellen, maak spelletjesboeken voor mijn metekindje, persoonlijk modeboek etc...) en ook dat werkt voor mij als mindfulness. En als ik aan het werk ben en tussen de afspraken door moeite heb met mijn gedachten, dan heb ik voortaan een notitie/schetsboekje bij en sluit ik me af voor de rest van de wereld met bedenken van onderwerpen en uitwerken van volgende kunstprojecten... Allemaal veel minder zweverig en kan in de toekomst nog wat opleveren *

Verder heb ik al Yoga & Thai-chi geprobeerd, maar zonder veel succes in mijn geval...ik ben beter af met sporten dat ik helaas op dit moment op een zeer laag pitje heb moeten zetten owv gezondheidsproblemen.

Ik ga over anderhalve week beginnen met een cursus mindfulness. Ook vanuit een verlangen naar meer rust in mijn koppie en minder strijd in mijn lijf. Ik ben geen grote liefhebber van mediteren, dat geeft te weinig voor mijn aandacht om op te focussen. Maar aandacht kun je trainen? Verder ben ik meestal wel eigenwijs genoeg om een methode zo aan te passen dat het voor mij wel werkt. Overigens, een boek zou voor mij in deze ook niet werken, zou ik ook te snel opzij leggen. Een les bijwonen geeft vaak diepere ervaring. en een stok achter de deur om het ook te doen. Nog even, dan kom ik erachter of het wat voor me gaat zijn. De mensen die ik gesproken heb die zo'n cursus gedaan hebben waren trouwens allemaal positief.

Voel veel herkenning bij de belangstelling voor en weerstand tegen mindfullnes.
Boekje met cd in huis, maar drukdrukdruk.....dus ligt er zo'n twee jaar.....
Mediteren is voor mij een wisselende ervaring, maar dagelijks even een rustmoment werkt wel redelijk (10 minuutjes op de backstretcher).

Sinds enige tijd is Marina van Walsum bezig met mindfullnes specifiek voor (en door) Hb-ers. Geen ervaring mee, maar wel eerder met een andere training van haar (positief). Misschien even googelen?

Ha reageerders, bedankt weer! Hieronder opnieuw wat reacties van mij:

Loren schreef:Laatbloeier, ken je het principe van flow? Helemaal opgaan in de activiteit.
'Mindfulness' is hiermee sterk gelinkt, maar ik kon zelf iets meer met het idee van flow (en zie dat ik nu mindfulness eigenlijk wel toepas terwijl ik het gevoel van flow nastreef in m'n activiteiten).

Inderdaad, dat wat ik beschrijf hierboven, het met volle aandacht en overgave met iets bezig zijn zoals een kind dat kan, wordt ook 'flow' genoemd. Ik heb het prachtige boek gelezen van die man met die moeilijke lange naam (even googelen, want dat lukt me niet uit de losse pols...): Mihaly Csikszentmihalyi - Flow. Een aanrader om eens te lezen overigens!

Ik kom niet zomaar in flow, ik geloof nu toch wel dat ik daarvoor moet 'trainen'. Misschien via mindfulness, maar dan op mijn eigen manier. Het gaat inderdaad om ervaren, dat ben ik helemaal met je eens!

Loren schreef:Ik heb vooral dingen die me tegenhielden moeten aanpakken, om mezelf überhaupt te kunnen toestaan in flow te komen.

Dit vind ik heel mooi gezegd, het geeft me hoop voor mijn eigen situatie! Anders gezegd: hier kan ik concreet iets mee!

xyz schreef:Ook in Belgie worden er training gegeven. Een vriend van mij heeft die gevolgd om met zijn chronische pijn en piekerende gedachten om te kunnen. Op het einde van de lessenreeks volgt de ontnuchtering, ze geven zelf te kennen dat het op je uppie zeer moeilijk in praktijk te brengen is en dat het aangeraden is om Mindfulness in groep te blijven beoefenen! (hulpverlening of geldklopperij???)

xyz, ik geloof op zich wel dat te leren valt op dit gebied, ik denk alleen (dus) dat je je eigen modus erin moet zien te vinden. Ik weet bijv. dat bij de training 3 kwartier meditatie per dag hoort, en wel iedere dag! Dat wekt bij mij al weerstand. Ik zoek het persoonlijk (dus) meer in het proberen de dingen te doen met aandacht, en, nog veel belangrijker!, zonder schuldgevoel en onrust. Volgens mij kun je jezelf ook trainen zonder dure cursus, maar goed, ik ben sowieso liever autodidact dan dat ik als super-eigenwijs persoon systemen van anderen moet volgen.

Ik lees dat jij voor jezelf al een heel aantal bezigheden hebt bedacht die voor jou persoonlijk werken. Dat is mooi, toch?!

Esther schreef:Maar aandacht kun je trainen? Verder ben ik meestal wel eigenwijs genoeg om een methode zo aan te passen dat het voor mij wel werkt. Overigens, een boek zou voor mij in deze ook niet werken, zou ik ook te snel opzij leggen. Een les bijwonen geeft vaak diepere ervaring. en een stok achter de deur om het ook te doen. Nog even, dan kom ik erachter of het wat voor me gaat zijn. De mensen die ik gesproken heb die zo'n cursus gedaan hebben waren trouwens allemaal positief.

Esther, leuk, als je zin hebt, deel je ervaringen hier met ons! Wat betreft het zodanig aanpassen van een methode dat-ie voor jou werkt, dat is precies zoals ik het bedoelde, en doe. Dat je aandacht kunt trainen is daarbij mijn hoopvolle uitgangspunt!

Ivvtt schreef:Sinds enige tijd is Marina van Walsum bezig met mindfullnes specifiek voor (en door) Hb-ers. Geen ervaring mee, maar wel eerder met een andere training van haar (positief). Misschien even googelen?

Ivvtt, wat is een backstretcher?!

Wat betreft de cursus waar jij het over hebt, ik heb daadwerkelijk even gegoogeld. Het spreekt me zeker aan, ware het niet dat het veel te ver weg is en ik momenteel bijna nergens geld voor heb. Voor wie ook wil lezen erover:
Marina van Walsum - Mindfulness voor hoogbegaafden

En... in een apart berichtje nog, om het te benadrukken:

Wat betreft meditatie (t.o.v. mindfulness ofwel aandachtstraining):
Dit is voor mij...

• ...of een brug ('n heleboel bruggen!) te ver;
• ...of iets waar ik nooit iets in zal zien.

Via de ggz is het maar 35 euro eigen bijdrage.

http://www.backstretcher.com/

Works for me!

Laatbloeier schreef:... van wat ik onlangs ergens las: dat er onderzoek is gedaan naar mensen die mediteerden, en mensen die gewoon wat dagdroomden, resultaat was in beide controlegroepen hetzelfde.

Dat maakt al die meditatie cursussen en andere **** dus gewoon een goede manier om veel geld te verdienen aan mensen die niet kunnen dagdromen.

Dat maakt al die meditatie cursussen en andere **** dus gewoon een goede manier om veel geld te verdienen aan mensen die niet kunnen dagdromen.

Dat maakt al die taalcursussen en andere *?* dus gewoon een manier om veel geld te verdienen aan mensen die geen Spaans kunnen spreken.

Dat maakt al die therapieën en andere *?* dus gewoon een manier om 'veel' geld te verdienen aan mensen die niet kunnen ontspannen, geen spinnen durven aan te raken, die de straat niet op durven, die hun bed amper uit kunnen komen, die ...etc....

Dat maakt al die danscursussen en andere *?* dus gewoon een manier om veel geld te verdienen aan mensen die niet kunnen bewegen op muziek.

Dat maakt al die fysiotherapiën en andere *?* dus gewoon een manier om veel geld te verdienen aan mensen die niet kunnen bewegen zonder spierpijnen te creëren.

zoek de verschillen

PS dat dagdromen hetzelfde effect sorteert maakt effect van bijvoorbeeld zoiets als kunnen mediteren (als het helpt te ontspannen bij spanning ... ) niet minder waardevol

Hoi Laatbloeier,

Bij mij werkt het zeker. Ik doe twee meditaties. Eentje voor het hier en nu en eentje om verlichting in mn dagelijks leven te ervaren. Beide heel simpel in theorie, maar als je ermee begint heel moeilijk vol te houden. Vooral, omdat stemmetje waar je het over hebt.

Het klopt als je zegt, dat er in mind-fullness boeken weinig intellectuele uitdaging zit, maar je zal ook wel bekend zijn met het principe van Occam's razor. De reden waarom ze het simpel maken is, zodat het ego (in jouw geval het stemmetje) niet aan de haal kan gaan, met intellectuele uitdagingen. Mediteren is precies het tegenovergestelde van denken. Door het niet-denken en je bewust te worden van je lichaam, kom je in het hier en nu, wat door vele als erg prettig wordt ervaren.

De ene meditatie die volgens het zelfde princiepe werkt als mindfullness is als volgt:

Zitten of liggen en ga je lichaam voelen. Voel hoe stil je lichaam is, ga er met je aandacht doorheen. Als je dan ook echt de stilte voelt in je lichaam, probeer op het gevoel in te gaan, je zal zien, dat het denken dan stopt en je in het hier en nu komt. dit is eigenlijk het enigste wat je hoeft te doen.

Het stemmetje waar jij het over hebt, mag er ook gewoon zijn, probeer het niet weg te stoppen, het komt geheid op een of andere manier terug. als het er mag zijn, dan komt het vaak geen eens op. Probeer dit elke dag 5-10 minuten en verwacht in het begin niet te veel. Als je het een paar weken vol houd, dan kan je eens kijken of je vooruit ben gegaan en of je de silte echt ervaart. Je kan steeds dieper gaan, zelfs zo dat het echt je leven transformeert.

Veel succes!

Yet schreef:

Dat maakt al die meditatie cursussen en andere **** dus gewoon een goede manier om veel geld te verdienen aan mensen die niet kunnen dagdromen.

Dat maakt al die taalcursussen en andere *?* dus gewoon een manier om veel geld te verdienen aan mensen die geen Spaans kunnen spreken.

Dat maakt al die therapieën en andere *?* dus gewoon een manier om 'veel' geld te verdienen aan mensen die niet kunnen ontspannen, geen spinnen durven aan te raken, die de straat niet op durven, die hun bed amper uit kunnen komen, die ...etc....

Dat maakt al die danscursussen en andere *?* dus gewoon een manier om veel geld te verdienen aan mensen die niet kunnen bewegen op muziek.

Dat maakt al die fysiotherapiën en andere *?* dus gewoon een manier om veel geld te verdienen aan mensen die niet kunnen bewegen zonder spierpijnen te creëren.

zoek de verschillen

PS dat dagdromen hetzelfde effect sorteert maakt effect van bijvoorbeeld zoiets als kunnen mediteren (als het helpt te ontspannen bij spanning ... ) niet minder waardevol

Ja je hebt wel gelijk het is niet minder waardevol. Het is meer dat ik voor sommige zaken een dure cursus een beetje een overkill vindt. Zouden de cursussen meditatie net zo goed verdienen als het cursussen dagdromen heette? Ontspannen lijkt zo triviaal dat een cursus om te ontspannen zo geldklopperij lijkt. Zou Truus met haar natuurwandelingen clubje net zoveel verdienen als Jon Kabat-Zinn met mindfullness? Zo ook met die boeken. Er zijn er duizenden, ze komen en gaan, iedere keer een nieuwe trend om het oude simpele dingetje, ontspanning, te bereiken. film tip

@ Tinus

Helemaal eens met wat je schrijft !

Wat ik ook kwalijk vind is dat er op één of and're manier iedereen van alles aan z'n deurpostje mag timmeren en prijskaartje hangen maar dat eigenlijk niet zo veel zegt over de kwaliteit van het gebodene. Maar hoe je dat zou kunnen oplossen? Dat is nog een interessante vraag in dit opzicht. Diploma zegt wel wat maar niet veel; ervaringen tam-tam in de openbaarheid zegt wel wat maar ik ga niet zomaar af op ieders mening (dat wil ik die eigenlijk ook wel weer kunnen inschatten en zo).

Het is voornamelijk zo in de maatschappij op dit gebied (uiteinden continuï)
De één heeft vooral talent om geld uit zakken te kloppen met mooie praatjes en glad-bindend-charisma -vs- de ander heeft werkelijk wat te bieden en is voornamelijk inhoudelijk geïnteresseerd in dat aanbod steeds beter te maken (reflecteert) maar is minder geïnteresseerd in het zich moeten verkopen.

Vanmorgen de derde bijeenkomst gehad van de mindfulness. Ik ben er zeker over te spreken. Ik ben me vaker bewust wat ik op dat moment doe. Of ik mijn spieren verkramp, of ik ontspannen ben, of ik in een versnelling zit of juist in een stilte. Ik merk dan ook wat de invloed ervan is, waar ik mezelf gek maak, in de weg zit of mezelf juist versterk in mijn kracht. Soms wordt me ook de link duidelijk met bepaalde gedachten waarmee ik mezelf op slot zet of juist open. Die bewustwording geeft openingen er andere wegen in te gaan ontdekken.

Het is het trainen van je opmerkzaamheid en daarmee kun je veel bewuster een ervaring beleven. Hoeveel doe je niet in hoog tempo en op automatische piloot? Je lichaam handelt als vanzelf en je hoofd ratelt maar door. Je bewuster zijn van je ervaring van dat moment, geeft ook veel meer gelegenheid je ergens over te verwonderen en ergens van te genieten. De kleine dingen te blijven zien en jezelf met deze momenten ook op te laden.

Mijn gedachten schieten vaak alle kanten op en het 'met zachte aandacht naar de oefening teruggaan' is niet altijd gemakkelijk uitvoerbaar. Op het moment ben ik bijvoorbeeld druk en heb ik moeite met loslaten van de stroom waar mijn hoofd me in meevoert. Maar toch word ik regelmatig wel stiller van de oefeningen. En het maakt je bewust hoe je ergens mee om kan gaan, zonder ertegen te vechten. Je hoeft niets te beïnvloeden, niets te veranderen, alleen maar waar te nemen. Het doel is niet ontspanning, ook onrust mag opgemerkt worden zonder het weg te drukken. Het is die bewustwording, die maakt dat je naar mijn idee uiteindelijk veel voller kan leven.

Het valt niet mee, het is best pittig om dagelijks te blijven oefenen en daarin vol te houden. Ook om steeds maar weer terug te gaan naar de oefening als je afgeleid bent. Als je 1000 keer in gedachten wegvliegt, om dan ook 1000x met een glimlach weer terug te keren. En toch... iedereen in de cursus, ook degene die aanvankelijk meer weerstand hadden, is inmiddels enthousiast en ziet de meerwaarde van wat deze oefeningen uiteindelijk in je leven kunnen gaan brengen.

Met een boek had ik nooit de diepgang bereikt, die ik met de cursus wel bereik. De oefeningen gaan me daar beter af dan thuis, maar die ervaring neem ik wel weer mee naar huis om daar mijn weg in te zoeken. De cursus geeft me ook een stok achter de deur om werkelijk iedere dag te oefenen. Dat zou ik zonder cursus nooit 8 weken volhouden. Het onderling uitwisselen van ervaringen vind ik ook een meerwaarde, om samen het proces door te gaan en samen oplossingen te vinden voor de dingen waar we tegenaan lopen.

Nog genoeg te leren, maar vooralsnog ben ik enthousiast!