HB-Forum.nl

Herkennen jullie momenten van traag reageren? Soms lijk ik zo vol van iets, dat nieuwe informatie onvoldoende lijkt binnen te dringen om erop te reageren of misschien ben ik juist erg druk met verwerken van heel veel. Ik weet het niet zo goed. Soms wil ik ook wel reageren, maar reageer ik niet. Of ik weet pas hoe ik wil reageren als ik uit de situatie ben. Ik voel me vaak erg stom op zo'n moment, het geeft een gevoel van traag en onnozel zijn en geeft daarmee een beetje alienated gevoel. Ik snap mezelf nooit zo goed op dat soort momenten. Vandaag had ik weer zoiets en moest ik ineens aan dit forum denken en de vraag of iemand het misschien herkent. Wie weet ga ik mezelf dan ook een beetje beter snappen .

Koningin Slomo meldt zich .

Ik heb het vooral met triviale informatie van triviale mensen ("hou je dr wel rekening mee dat je morgen iets later moet beginnen met schoonmaken want de juffen moeten eerst de kerstspullen opruimen"). Intussen zit ik met mijn hoofd heel ergens anders (ik kan namelijk schoonmaken en denken tegelijk ) en het duurt sowieso al enige tijd voor het tot me is doorgedrongen dat er iemand tegen me spreekt, waarna ik wat suffig iets antwoord van "jaaahaaa, tuuuuurlijk". En dan duurt het nog vijf minuten voordat het tot me doordringt wat het opruimen van de kerstspullen te maken heeft met mijn schoonmaakactiviteiten . Beetje moeite om te landen zeg maar.

Ongetwijfeld kom ik in dergelijke situaties extreem dom over, maar ik troost me maar met de gedachte dat de mensen die er voor mij toe doen weten dat ik niet dom ben al ben ik soms wat sloom. En de mensen die de moeite niet nemen om te bedenken dat sloomheid niet per sé samenhangt met domheid zou ik sowieso niet op de koffie willen, dus die kunnen de pip krijgen .

Haha, het gaat me niet om wat andere mensen denken. Ik voel mezelf enkel zo dom dan.
Voor veel andere mensen pas ik dan enkel meer in hun plaatje en is het eigenlijk wel handig.

Esther schreef:Haha, het gaat me niet om wat andere mensen denken. Ik voel mezelf enkel zo dom dan.

Wat maakt het dan uit? Je weet toch dat je niet dom bent?

Ja, dat weet ik. Maar het irriteert me dan dat ik niet tot actie kom. Dan voelt het een beetje alsof ik achter de wereld aanloop.

check

ja dus, ik herken het ook, voel me dan ook altijd beetje suf ... en regelmatig ben ik ook veel sneller met reageren dan mijn omgeving ... 't is maar net wat me triggert en welke impulsen ik wel of niet beheers.

Vaak komt het trage reageren overigens ook omdat ik naar aanleiding van iets (opmerking, observatie) afdwaal in mijn gedachten wereld. Want van binnen ben ik redelijk impulsief persoon alleen komt niet altijd naar buiten.

Snel reageren geeft niet altijd het beste resultaat overigens. Hangt er maar net van af. Het heeft voor mijn gevoel twee kanten van een muntje: snelle bijna onbewuste of impulsieve reacties zijn deels heel exact/precies, op bepaalde sensorische/sociale/emotionele gebieden maar andere kwesties hebben meer bewuste denkprocessen nodig (een beetje kleien in je gedachten) of een bewustere aanvulling.

grtjs
Y

Snel reageren is inderdaad niet altijd het meest effectief. Maar de situaties waarin ik mezelf het meest irriteer is als ik pas wil reageren als de situatie voorbij is. Van die korte momenten waarin je een besluit neemt en ik dan net niet tot actie kom. Op moment dat ik afgeleid ben en iemand roept me bij de les, vind ik het niet erg, want dan gaat de situatie gewoon verder. Als ik een gesprek van binnen zo aan het verwerken ben, dat ik pas achteraf weet wat ik nog had willen zeggen, is het lastig maar valt er in principe nog op terug te komen. Maar sommige situaties gaan gewoon voorbij en komen niet terug. In die laatste twee situaties roep ik dan wel bij mezelf, verdorie mens, reageer dan ook sneller. Omdat ik dan niet of niet zomaar het kan herstellen. Terwijl die situaties ook triviaal kunnen zijn, toch houd ik dan de reactie vast die ik niet gegeven heb. Goed, ik maak het mezelf ingewikkeld nu..

Klinkt heel erg bekend!

Voor een uitgebreidere reactie heb ik momenteel even geen energie...

Je wil niet weten hoe vaak ik achteraf denk, ik had dit moeten zeggen of dat moeten doen.....Maar vaak zit ik tijdens de situatie met mijn hoofd ergens anders, afgeleid, of ik kan niet zo snel iets bedenken.....Ik kan het wel, maar dat moet ik mij heel erg concentreren op het gesprek. En dat vind ik lastig. Vaak zijn gesprekken zo algemeen, dat ik op de automatische piloot reageer. En soms is dat dan fout. Moeilijk uit te leggen...
En ja, dan voel ik mij achteraf ook heel erg dom.....

Ook ik reageer vaak heel traag. Soms komt het doordat ik ergens anders door afgeleid ben. Soms krijg ik gewoon mijn gedachten niet gefocussed.
Een van mijn dochters is volgens mij de beste creatieve denker die ik ken. Ze is echter ook de enige echte koningin slomo.
Zij heeft zichzelf de bijnaam de slome slak gegeven (ze kan heel erg om zichzelf lachen). Wij hebben dat gewijzigd in slomer dan de dode slak .

Ja ontzettend. Vaak heb ik er ook last van dat ik zoveel informatie binnenkrijg, dat ik aan het verwerken daarvan pas veel later toekom. En dan ook pas de reacties en tegen vragen in mij opkomen.

Oh wat een opluchting om nu eens te lezen dat er meer mensen zijn zoals ik. Door dat trage reageren heb ik mezelf dus heel lang voor dom gehouden. Als er een vraag gesteld werd hadden anderen vaak al het antwoord en dan stond ik nog na te denken of was de hele vraag nog niet doorgedrongen. Op die manier verpruts ik dus standaard sollicitatiegesprekken.

Wat ik soms ook heb is dat als iemand me iets vraagt er heel veel antwoorden tegelijk in me opkomen. Dan ga ik afwegen wat ik het beste antwoord vind en dat kost tijd. Of bedenken wat die ander bedoelt ("bedoelt ie echt zo'n simpel antwoord? ")

Wat ik me wel afvraag: heeft dit nou iets te maken met een lage verwerkingssnelheid? Dat onderdeel dat in een Wisc/ Wais IQ-test altijd getest wordt? Dan staat er: PIQ: (getal), VIQ: (getal) en verwerkingssnelheid: (getal)

Hoi Iedjie,

Wat ik soms ook heb is dat als iemand me iets vraagt er heel veel antwoorden tegelijk in me opkomen. Dan ga ik afwegen wat ik het beste antwoord vind en dat kost tijd. Of bedenken wat die ander bedoelt ("bedoelt ie echt zo'n simpel antwoord? ")

Wat ik me wel afvraag: heeft dit nou iets te maken met een lage verwerkingssnelheid? Dat onderdeel dat in een Wisc/ Wais IQ-test altijd getest wordt? Dan staat er: PIQ: (getal), VIQ: (getal) en verwerkingssnelheid: (getal)

Verwerkingssnelheid zoals gemeten wordt door de testen die je noemt is wat anders dan hier beschreven wordt in dit topic. Het is samengesteld door 2 onderdelen van de test (substitutie en symbolen vergelijken) en heeft te maken met vlot en accuraat simpele klusjes uitvoeren, werkjes doen (kijk, vergelijk, zoek zelfde, vul in). Automatiseren van onderdelen geeft daarbij voordeel of vlot vergelijken van details.

grtjs,
Yet

Oké, dat wist ik ook niet, maar dat is inderdaad wat anders.
Ik ben nog steeds wel eens benieuwd naar zo'n IQ-test, maar eerst maar eens een zak met geld .

Aanvulling: Doet appèl op het visueel associatief geheugen, snelheid van visuele informatieverwerking en visuele matching.

Maar dat volgens de WISC dus.
Het hangt er maar net van af hoe je verwerkingssnelheid definieert & operationaliseert.
Als je een meer auditieve of tactiele of motorisch reactieve definiëring zou hebben zou de operationalisering (het ontwerpen van meetwijze) ook anders zijn. En dat soort tests heb je ook.
dus nou ja...

Testconstructie is leuk maar ik zal er nu over ophouden in jouw topic. Want dat is heel andere soort vraag Dat gaat niet over meetbaarheid en zo maar over uitwisseling ervaringen.

't Laat me wel afvragen welke processen er eigenlijk meespelen in het bedoelde traag reageren in dit topic.

Esther schreef:'t Laat me wel afvragen welke processen er eigenlijk meespelen in het bedoelde traag reageren in dit topic.

ik vermoed aspecten uit de functieleer. Dat is een te breed gebied om uit te leggen dus ik doe even een linkje:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Functieleer

tenzij het te maken heeft met sociaal psychologische factoren (verlegenheid e.d.) en traits. Dat valt onder de persoonlijkheidsleer.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Persoonlijkheidsleer

groetjs,
Y

Het wordt snel een combinatie als men er van bewust is dat een antwoord te lang uitblijft.
Binnen werkverband bijvoorbeeld bestempeld worden met 'non-communicatief' of zelfs 'arrogant' geeft zo'n combinatie heel snel extra nadruk.

Is het herhalen van de vraag misschien een oplossing (voor de buitenwereld)? En verder draait dit om onzekerheid en zelfacceptatie. Zolang je jezelf niet kunt accepteren, blijf je altijd wel ergens onzeker over. Waarbij ik me afvraag of volledige zelfacceptatie een utopie is of niet... Wie kent zichzelf ooit volledig? Maar dat is dan weer off-topic...

Zeer herkenbaar!! Voel me ook altijd zo dom omdat ik zo traag ben. Dan hoor je mensen zeggen: hoogbegaafden denken zo snel. En dan denk ik: zie je wel, ik denk helemaal niet snel, ik ben dus dom.

Nu is er natuurlijk wel een verschil tussen 'denken' en 'reageren'. Ik herken ook uit andere reacties hierboven het zo fel nadenken en meerdere opties zien, niet kunnen kiezen en daardoor te laat reageren.

Soms word ik zo overvallen door een situatie dat ik precies niet meer kan denken, en dus ook niet kan reageren. Het voelt dan echt alsof mijn hoofd leeg is Ook denk ik dan uren later: goh, verdorie, DIT had ik moeten zeggen, en toen DAT en oh, toen... maar op de moment zelf: noppes Ik ervaar dit zelf ook als heel frustrerend en soms zijn zaken inderdaad al 'gepasseerd' en heeft het nog weinig zin om erop terug te komen.

Blij te lezen dat meer mensen dit hier schijnen te hebben.

Zelf heb ik ook veel last om te begrijpen wat andere mensen bedoelen met de dingen die ze zeggen, waardoor ik dan ook bij wijze van spreken vertwijfeld in mijn haar sta te krabben en mogelijkheden overweeg van wat ze zouden kunnen bedoelen. Dat verhindert mij ook te reageren en maakt me dus ook 'traag'. Maar daarover in een andere post meer.