HB-Forum.nl

Een gevoelig onderwerp. Via een linkedin groep kreeg ik de link naar deze blog: http://koenbrowaeys.blogspot.com/2012/0 ... elijk.html

Heeeeeel erg bedankt hiervoor Rianne. Het is een fantastisch stuk voor mij.

Op welke manier Vedet?

Zo herkenbaar!!!!

So what? Als dat voor haar voldoende is.

Nee ik ga er niet dieper op in. Dat ligt te gevoelig.
Ik kan in ieder geval wat met dat stuk.

Bedankt voor het delen Rianne.

@Zarathustra. Ik vind het jammer dat je je frustratie juist in dit topic deelt.

Dank je voor deze link, Rianne!!

Ik kan mij voorstellen dat hoogbegaafden relatief vaker depressief zijn. Echter ik kan mij tevens voorstellen dat deze depresieve mensen minder vaak suïcide plegen ten opzichte van andere depresieve mensen.

Het is een soort vergelijkbaar met het verschil tussen voorwiel/achterwiel aandrijving en het in de slip raken van een auto. Hoogbegaafdheid is de voorwielaandrijving die makkelijker in de slip raakt maar er wel beter uitkomt.

Dat zou ik niet zo zeker durven stellen, Tinus depressie (de grootste risicofactor voor zelfmoord) komt niet vaker voor bij HB'ers in vergelijking met een normale populatie, aldus de wetenschappelijke literatuur. Over zelfmoord weet ik niets specifiek, maar ik merk wel dat net hoogbegaafden zich erg goed in die doemspiraal van de depressieve gedachten kunnen denken, het goed kunnen doorgronden en er toch niets aan kunnen doen, waardoor hun gevoel van falen groter wordt en hun eigenwaarde nog een grotere deuk krijgt. Bovendien blijven HB'ers vaak erg mentaal en zoeken ze minder makkelijk hulp voor iets wat ze zo makkelijk kunnen bagatelliseren of waarvoor ze een goede logische argumentatie kunnen voeren die hun wil om zichzelf van het levende te beroven alleen maar bevestigd. Of daarover onderzoek gedaan is, weet ik nog niet...

Alleen als je antwoorden kunt vinden in/door zo'n depressie. Goed na kunnen denken is niet zaligmakend, hoogbegaafdheid/hoge gevoeligheid geen zege, maar eerder een vloek. Als ik het goed heb volgens Dabrowski een noodzakelijk kwaad om naar een hoger niveau van persoonlijke ontwikkeling te komen. Misschien dat ik daar aanstaande vrijdag meer over kan zeggen na het symposiumpje.

Tja, de theorie van Dabrowski klinkt heel mooi. Maar.... ik heb door de jaren heen iemand, die me zeer dierbaar is, zien worstelen met helse depressies. Ik zie geen groei. Ik zie destructie van een mooi persoon. Alles wat mooi en dierbaar is verdwijnt in een zwart gat. Als de depressie over is, is het opkrabbelen uit een afgrond. Maar er is geen sprake van openbaringen, meer een zoeken naar een vorm om het leven (weer) dragelijk te maken. Moeite hebben om weer om te gaan met huisgenoten het terugkomen in het leven van alledag.

Zelf heb ik een reactieve depressie gehad. Daarin zie ik wel meer van de theorie van Dabrowski terug. Toen ik uit de situatie was waar ik depressief van werd, kon ik ook zien wat mijn aandeel was en was/is er zeker sprake van groei. Zelf vond ik niet dat ik écht depressief was, want het was niet zo erg als bij.... Maar toen ik een lijst invulde bij de behandelende arts 'scoorde' ik wel hoog.

Overigens vind ik dit momenteel vooral het suïcide gedeelte heel moeilijk doordat een vriendin van mij haar leven een paar maanden geleden beëindigd heeft. We hebben elkaar 'buiten' in de buurt ontmoet en hadden meteen een klik. Zij herkende ontzettend veel in mijn dochter. Ik had vrij snel door dat ze wel erg intelligent was. Ik zag haar iedere week. Ik worstel hier nog steeds mee. Maar ook hier zie ik destructie. Mooi verhaal van Dabrowski, maar zo is het toch niet als je het van nabij meemaakt. Ik denk ook niet dat haar gezin met droge ogen Dabrowski zal citeren.

De stichting die die vader heeft opgericht Ga voor Geluk gaat over depressie en suïcide (in België) en kent aparte hoogbegaafdheidsprojecten. Zie: http://www.gavoorgeluk.be/2012/01/28/ho ... /#more-692

Misschien iets voor studerenden/promoverenden onder ons om contact mee op te nemen?

Rianne schreef:De stichting die die vader heeft opgericht Ga voor Geluk gaat over depressie en suïcide (in België) en kent aparte hoogbegaafdheidsprojecten. Zie: http://www.gavoorgeluk.be/2012/01/28/ho ... /#more-692

Misschien iets voor studerenden/promoverenden onder ons om contact mee op te nemen?

Ik ben druk bezig met een brief/uiteenzetting. Nooit gedacht dat ik deze mogelijkheid in m'n schoot geworpen krijg.

sap schreef:Tja, de theorie van Dabrowski klinkt heel mooi. Maar... ...Mooi verhaal van Dabrowski, maar zo is het toch niet als je het van nabij meemaakt. Ik denk ook niet dat haar gezin met droge ogen Dabrowski zal citeren.

Mensen die na een depressie aangeven dat ze er van zijn gegroeid, praten achteraf. Mooi voor hun, maar in een depressie is dit geen motivatie om het nog langer vol te houden. Naast het lijden op zich, is vooral dat het lijden zinloos is bijna ondraaglijk.

Ik ben het met je eens dat de theorie van Dabrowski (of welke theorie dan ook) geen troost is voor nabestaanden, noch een houvast voor mensen die lijden aan een depressie. De realiteit is in dit geval hard.

De zin of zinloosheid in lijden en van lijden is afhankelijk van jezelf, Thom, niet van het lijden zelf of van de depressie.

Moira schreef:De zin of zinloosheid in lijden en van lijden is afhankelijk van jezelf, Thom, niet van het lijden zelf of van de depressie.

Volgens mij is de zinloosheid van lijden in abstracte zin volledig onafhankelijk van jezelf. Als het voor jou, als uniek organisme, zinvol of zinloos is, dan pas is het afhankelijk van jezelf. En uit de context van Thom maak ik niet op hoe het hij bedoelt. Maar ik vermoed dat ie het eerste bedoelt.