HB-Forum.nl

Tja hier loop ik dus vast...
Ik kan het echt niet... Automatiseren... Vroeger al niet, en nu nog steeds niet...
De tafels en andere rijtjes zijn er met heel veel moeite in gegaan, maar verder... Er is geen gewoonte die ik vast kan houden...
Een dansje slijt er bij mij maar moeilijk in.Ik moet er heel lang nog bij nadenken. (erg handig bij de musicals NOT.. toch wel handig als je er op een gegeven moment ook een liedje bij zingt, en andersom...)
Daarbij komt ook nog eens dat ik als absolute onderpresteerder veel moeite heb met zelfdiscipline, initiatief nemen en heb ik door mn intelligentie ook nooit echt ergens veel moeite voor hoeven doen...
Dus een routine aanleren is verrekte lastig.. (of een slechte gewoonte afleren...) Het kost mij door bovenstaande erg veel moeite...
Een simpele avondroutine instellen lukt op papier prima, maar de uitvoering wil echt niet lukken... Ik kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst 1 week achter elkaar elke avond mn tanden heb gepoetst... Ik krijg die routine er gewoon niet in.. hoe belangrijk ik zoiets ook vind...

Maar ik wil het echt leren... Al is het alleen maar om de chaos die mn leven nu beheerst te doorbreken en ruimte (letterlijke en figuurlijke) te maken om mijn kinderen (waarvan 1 ook sterk onderpresterende) te begeleiden naar volwassenheid..

Want hoe leren mijn kinderen ooit inzet te tonen als ze t van hun moeder niet zien?? Goed voorbeeld doet goed volgen nietwaar...

Hoe leer ik dat nou??

Dat is een moeilijke kwestie

Ik heb 25 jaar achter elkaar gerookt en gedurende die tijd ben ik wel 125 keer gestopt, 1 dag/3 dagen/3 weken/2 maanden/2 dagen......het lukte me maar niet om er van los te komen. Ik dacht altijd een bepaalde routine te moeten volgen om mezelf er van los te kunnen maken maar het had achteraf gezien niets met routine te maken. Op een niet specifiek of uitgekozen moment had ik er gewoon ineens helemaal genoeg van en heb sindsdien geen sigaret meer aangeraakt of er zelfs maar een enkele keer naar verlangd. Na al die jaren van minimaal één pakje tot soms wel twee pakjes per dag, tijdens het ontwaken, voor het eten, na het eten en alle momenten daartussen gerookt te hebben als een stoomboot was het gewoon ineens klaar.

Ik ben ook nooit een ster geweest in routines maar ik denk dat de routine(s) ook niet zozeer het probleem is(zijn), het is een instelling die je aanneemt of niet, een innerlijk besluit of innerlijke houding zo je wilt.

Daarentegen is niet iedereen hetzelfde

Hoe dan ook, ik heb de juiste mindset nog niet gevonden...
Het stoppen met roken voorbeeld herken ik trouens... Dat is mij gelukkig ook gelukt.. (ik rookte vooral uit verveling overigens... Had niks beters te doen..)

Hilleke schreef:Tja hier loop ik dus vast...
Ik kan het echt niet... Automatiseren... Vroeger al niet, en nu nog steeds niet...
De tafels en andere rijtjes zijn er met heel veel moeite in gegaan, maar verder... Er is geen gewoonte die ik vast kan houden...
Een dansje slijt er bij mij maar moeilijk in.Ik moet er heel lang nog bij nadenken. (erg handig bij de musicals NOT.. toch wel handig als je er op een gegeven moment ook een liedje bij zingt, en andersom...)
...
Hoe leer ik dat nou??

Werkboek "ik leer anders"
www.ikleeranders.nl
Al bekeken?

Misschien heb je er iets aan om het te benaderen als iets dat je moet onthouden, memoriseren dus.

Dan pak je een andere insteek, niet degene die volgens jezelf al geblokkeerd is, maar eentje waar je sterk in bent.

Blijft lastig hè, die routines. Met sommige routines heb ik weinig last (zoals tanden poetsen), met anderen lukt het een tijdje (min of meer, bv. fysieke training ofzo) en andere zijn hopeloos en lukt me niet langer dan 2 dagen achterheen met enige uitzondering van 3 dagen achterheen.

Hmmm, dit bovenstaande helpt ook niet echt, denk ik ...
Wat misschien wel iets kan helpen is om een routine tot iets meer zinnigs -of anders misschien een pietsie meer leuks- te maken. In het tandenpoetsgeval heeft het mij geholpen dat de mondhygiëniste mij 'echt heeft leren poetsen' (voelt heel anders dan ik eerst deed, nl. maar in het wilde weg proberen al mijn tanden en kiezen te raken tijdens het poetsen). Iets leuker kan het gemaakt worden door vooral ook 'anders' te poetsen, bv. door dit ook en vooral met de andere hand dan gewoonlijk te doen.

Met dansjes enzo, daar had ik ook last van (nu doe ik het gewoon helemaal niet meer ). Het enige waarmee ik zoiets kon oefenen was door het echt te gaan doen en dan dus met een rijtje (heel handig ... ) aanwijzingen voor mezelf in mijn hoofd. Ik heb eens zo'n spel gezien waar de aanwijzingen op een CD stonden, dancetwister ofzoiets. Hartstikke handig, die gekleurde stippen en telkens exact dezelfde aanwijzingen. Heb het zelf nooit uitgeprobeerd (want ik moest werken en het spelen was voor de kids ). Misschien wel een idee om eigen aanwijzingen op te nemen (op tijd, ff de pasjes in je hoofd doen)?

Voor rijtjes leren is het enige wat ik 'gebruik': bij onderwerp A zijn er 4 punten en bij onderwerp B zijn er 6. Mogelijk dat een mindmap-achtig iets je nog wat verder kan helpen (met kleurtjes, plaatjes, ...)?

Tsja, of je er echt iets aan kan hebben? Routines blijven een lastig punt ... Maar grappig is wel dat een eenmaal ingesleten routine op een goed moment ook ongemerkt door kan gaan (wat ook weer lastig kan zijn, neem een vaste fietsroute naar je werk, is niet handig als dat 'vanzelf' gaat als je andere plannen hebt).

Hoihoi mede-chaoot/ongemotiveerde,

het enige dat bij mij helpt is de gevolgen zien/voelen. Dus bijvoorbeeld met betrekking tot tandenpoetsen, ik merkte dat mijn tanden geler werden, er slordiger uitzagen. Dus ik poets nu trouw, meestal;-). Hetzelfde geldt voor medicijnen e.d. Maar ach, soms als ik erg moe ben blijft het moeizaam de orde er in te houden. Dus met kinderen vind ik het al best begrijpelijk als de boel door elkaar loopt, kan nou eenmaal veel tijd kosten. Ik heb bijvoorbeeld veel moeite met op tijd komen. Ik denk dat ik daar nog mijn hoofd aan moet stoten voordat daar echt iets in verander. Ik denk altijd maar: in een mediteraan land had niemand hier last van gehad;-).

In eerste instantie: het lijkt mij een goede motivatie als je voor je kinderen een goed voorbeeld wil stellen. Dus dat zal je vast al wat helpen om goede gewoontes te ontwikkelen. Verder denk ik ook: je kunt maar beter een lieve, sterke, eerlijke en humorvolle mama zijn en daar energie in steken, dan een mama die alles op orde heeft. Toch? Alleen als je kinderen net zo als jij zijn en je merkt het en denkt dat het hun ontwikkeling negatief beïnvloedt, dan kun je daar hun en jezelf mee aanmoedigen om echt die goede gewoonten mee te ontwikkelen. Het is niet erg als kinderen zien dat hun moeder iets niet makkelijk vindt, dat leert ze ook om ergens hard je best voor te doen. Maar ach, ik heb geen kinderen, dus ik weet 't allemaal niet. Verder heb ik wel begrepen dat voor kinderen continuïteit/structuur belangrijk is, dus als jouw chaos ook voor veel onrust voor je kinderen zorgt, kan ook dat je weer aanmoedigen om er iets mee te doen.

In tweede instantie vraag ik me af: heb je genoeg uitdaginkjes in het dagelijks leven? Is het anders niet gewoon verveling, en do you need to get busy?

En haha, die dansjes, ik ken het probleem!! Freestyle schijn ik aardig goed te kunnen dansen, maar zodra ik een pasje moet doen duurt het een stuk langer voordat er wat fatsoenlijks uitkomt. Het blijft er niet goed in zitten. Hetzelfde geldt voor namen, jaartallen, losse feitjes, regeltjes en rijtjes. Moeilijk!!! Ik denk dat dat gewoon verwend zijn is. Voor mij dan. Voor slimme mensen. Er kan een goed gevoel zitten in ergens hard voor werken... Maarja , ook in niet meer doen dan nodig is.

Veel succes, life hurts, veel mooier is het voor mij op dit moment even niet, maar da's omdat ik ziek ben terwijl ik momenteel daverend veel voor mijn studie wil/moet doen. Door uitstelgedrag o.a., maar ook omdat ik een uitdaging ben aangegaan...

Dag!!

R

DopieJopie schreef:Hoihoi mede-chaoot/ongemotiveerde,
In tweede instantie vraag ik me af: heb je genoeg uitdaginkjes in het dagelijks leven? Is het anders niet gewoon verveling, en do you need to get busy?

Dank je voor je reactie...

Yep, I need to get busy, very badly, (nou DOE dat dan ook haha)
Zeker ook dat speelt mee! Het fenomeen bore-out is mij zeker bekend...
(al kende ik de term tot een week of 2 geleden nog niet...)

Ik heb 2 maanden terug een ontzettend drukke periode gehad rond de uitvoeringen van onze musical. Da heb je er dagen tussen die het bijna tot op de minuut nauwkeurig zijn volgepland.. Tja dan is er ook weinig ruimte om wat anders te gaan doen... De tijd er na is voor mij juist killing... dan heb ik opeens tijd om zelf wat te plannen, maar omdat het geen verplichtingen zijn, doe ik dus niks... Er zit geen druk achter... (maar als ik dan te veel verplichtingen aanga om de druk wat op te voeren, slaat de wijzer wel s door naar de andere kant en ga ik als een kip zonder kop vanalles oppakken en al gauw raak ik het overzicht kwijt.en dat is precies waar mis gaat. De juiste balans vinden is een kunst)

Ook is het zo bij mij dat als iets op een gegeven moment wel semi-automatisch gaat, juist op dat moment slaat de verveling toe, en verslapt de aandacht... Dus juist op die momenten moet ik alert zijn dat ik het wel blijf volhouden...
Ik merkte dat met de therapie en thuisbegeleiding die ik kreeg... De eerste maanden ging het hartstikke goed, er zat een stijgende lijn in en toen het bijna vanzelf ging..kon ik het niet volhouden, verslapte de aandacht en was ik weer terug bij af... (maar het feit dat ik het nu zie gebeuren en het herken zorgt gelukkig dat het mij niet meer de put in trekt.. Dat scheelt...paar dagen vroeg naar bed en batterijtje weer opgeladen om even de puinhoop op te ruimen en weer op te krabbelen...

Ik ben dan ook nu druk bezig om elke dag ook een buitenshuis afspraak te hebben.. zodat ik mn tijd wat efficienter moet indelen.. (en dat kan varieren van een rondje hardlopen of skaten, een bak koffie bij de buuf of een afspraak bij de soos. (die me onlangs op mijn verzoek heeft aangemeld voor een reïntegratie-traject incl competentieonderzoek enz.. Ik ben benieuwd....)

t gaat stapje voor stapje steeds beter...

3 steps forward, 2 steps back... en zo nu en dan ga ik plat op mn bek..