HB-Forum.nl

Ik hoef geen discussie over of God wel of niet bestaat, ik geloof dus ik redeneer ook vanuit de gedachte dat Hij bestaat. (Anders had deze vraag geen nut haha)

Wat is een zegen van God? En wat is een invloed van de duivel? Een vraag waar ik mij mee bezig houd. In eerste instantie probeer ik niet te denken in aardse termen, dus ik probeer te redeneren als een gelovige (Niet dat ik niet geloof maar ben nog erg zoekende). Als de mens is geschapen naar God zijn beeld dan kan je stellen dat er een model is waar je de "normale" mens mee kan definiëren. Daarmee heb je gelijk al het eerste vraagstuk mee opgeworpen. Voldoen wij nog steeds als mensen in het heden zowel lichamelijk als geestelijk aan dat model, en/of lopen er nog van dat soort mensen rond?

En wat is te zien als de invloed van de duivel? Een mens dat wordt geboren zonder been? Of een ziekte? Ik vind dit een lastige. Zonder been kan ik nog herleiden, immers de mens is gemaakt met twee benen. Een ziekte; aan de ene kant creëren (creëren zie ik als meerdere dingen, te vaak gebruik van antibiotica waardoor bacterien resistent worden, een atoombom ergens gooien en zie zelf maar wat het doet met de populatie qua straling etc) wij mensen zelf ook ziekten maar brengen ook een bestaande ziekte over naar een ander werelddeel. Dus in welk gedeelte kan ik herleiden waar dat een invloed van de duivel is? Of een stoornis in het menselijk brein. Evolutie komt voor in alle soorten en maten. Nu wil ik me beperken tot (als ik het goed heb) chemische/biologische evolutie. Bij het abiogenese proces ga ik er echter niet van uit dat "leven" is ontstaan zonder hulp van het bovennatuurlijke. Er is immers ook nog geen empirisch bewijs daarvoor dat het wel zo is. Maar wanneer is evolutie op dat gebied goed en wanneer is het slecht? Als het zo is dat bijvoorbeeld onze hersenen verschillende stadia hebben ondergaan dan wijken we af van ons begin model als mens zijnde. Is dat slecht? Dus een invloed van de duivel?

Iets wat slecht is definieer ik als het ontbreken van goedheid. God heeft alles geschapen, de duivel is al wat God niet is. Dus God kent het kwaad, het is geschapen, echter ontbreekt er bij God niks en de duivel wel. Net zoals als ik een water molecuul heb en ik haal de 2 waterstof atomen eraf dan houd ik zuurstof over. Ik heb water gemaakt en niet specifiek het zuurstof.. offe... het is duidelijk wat ik bedoel lijkt mij.

Dus hoe noem ik onze evolutie?

1) Zijn we slimmer geworden over de jaren heen (Als ik naar de jeugd kijk niet..haha ) of zwakken we steeds meer af. Zo ja, dan voldoen we allemaal niet meer aan ons begin model en struinen we steeds verder de vergetelheid in tot onze redding. Als dat zo is dan kan je stellen dat wat je ook doet in dit leven, in dit leven zal je niet dichter bij de mens komen zoals God dat bedoelt heeft. Dat pas in het hiernamaals.
2) 1 is waar maar er lopen nog mensen rond die nog wel op de mens lijken zoals in het begin. Onder het motto: "Survival of the fittest" is dat het sterkste ras. Maar als dat waar is dan zal het lijkt mij geen minderheid zijn en zal zeer waarschijnlijk stelling 1 niet kloppen.
3) We zijn nog exact het evenbeeld van God waarmee stelling 1 en 2 niet waar zijn.

Romeinen: 10 Als Christus echter in u leeft, bent u door de zonde weliswaar sterfelijk, maar de Geest schenkt u leven, omdat u door God als rechtvaardigen bent aangenomen.
Daarmee zou ik kunnen concluderen dat stelling 2 en 3 niet waar zijn...?

Nu een wonder of een zege van God. Wanneer kan ik spreken van een zege van God? Een persoon als Albert Einstein met zijn buitengewone concentratie en manier van "out of the box" denken. Immers, we hebben veel aan hem te denken. Helaas heeft het oh zo populaire E=MC² ook bijgedragen aan de atoombom. Echter is dat een uitwerking van wat hij heeft bedacht. Hij zelf, had hij te maken met invloed van de duivel waardoor hij wel een stukkie slimmer was dan zijn medemens? En zo bedenk ik me dat over meerdere uitzonderlijke mensen.

Wat me nog meer in de war maakt is het feit hoe kan ik uberhaubt iets op een juiste menier definieren als een zege of als invloed van de duivel aangezien bepaalde positieve ontwikkelingen van de mens in evolutionair opzicht een voordeel is maar in de maatschappij wat wij mensen zelf gecreert hebben echter niet thuishoort en daarom problemen zal ondervinden.

Iemand enigszins een antwoord of een duwtje in de goede richting?

-edit-

Vraag voor Oscar: hoe zie je de Bijbel? Lees je het letterlijk, of als parabel of doe je bij het ene verhaal het ene en het andere verhaal het andere?

Je verkoopt los van het geloofsvraagstuk complete onzin over Albert Einstein. Briljant als de man was, was hij ook min of meer toevallig de juiste man op de juiste plaats in de tijd. Een tijd waarin al het voorliggende werk van Lavoisier tot Maxwell, tot een apotheose kwam in zijn werk.

Waarom juist Einstein? Hij had interesse in dit onderwerp. Hij had een uitstekende vooropleiding genoten in Aarau, en vooral: hij was opgegroeid in een familie die hem geleerd had autoriteit in twijfel te trekken.
Zijn interesse in de theorie van Maxwell -in die tijd werden de ideeën van Maxwell als waarheid onderwezen- werd vooral ingegeven door professor Weber, die als in van zijn professoren op de polytechnische universiteit van Zurich weigerde de ideeën van Maxwell aan zijn studenten te leren. Juist daardoor ging Einstein die ideeën van Maxwell onderzoeken en kwam uiteindelijk tot de conclusie kwam dat licht alleen kan bestaan wanneer een lichtgolf zich voortbeweegt.
Dat lag al besloten in Maxwell's werk, maar pas veertig jaar later kwam er een briljante kop op het expliciete idee. Uiteindelijk was dit de start van Einsteins pad naar de beroemde formule.

Die formule kreeg overigens totaal geen aandacht of erkenning in het begin (Einstein werd zelfs afgewezen voor een junior docentenbaan op een universiteit. En daarna voor een docentenbaan op een middelbare school). Pas na jaren kwam die erkenning er.

Waarom Einstein, en niet bijvoorbeeld de misschien nog wel briljantere Henri Poincaré, die in die tijd bijna dezelfde ontdekking had gedaan? Voornamelijk opvoeding. Leren zaken te bevragen, leren bestaande denkbeelden in twijfel te trekken. Interesses uitdiepen (en ouders die dat stimuleren - Einstein was als kind gefascineerd door mageneten en zijn ouders hielpen hem daar alles over te weten te komen).
En, hoe toepasselijk in dit kader, hij had het Orthodoxe Joodse geloof achter zich gelaten, maar zijn verlangen die dieper onderliggende mechanismen die onze wereld maakt wat hij is te doorgronden bleef, en dat zocht (en vond) hij in fundamenteel onderzoek.

De duivel? hoe kom je er bij, Oscar. Of wacht, iedereen die in de aanloop naar E=mc2 iets nuttigs heeft bijgedragen is een product van (de invloed van) jouw duivel?

Hou jij je duivel uit mijn wetenschap, houd ik mijn wetenschap uit jouw duivel, oké?

Antwoord voor Mef: Ik lees het letterlijk van A tot Z. Dat is dus juist ook de lastigheid voor mij...

@ Arjan:
Ik haalde Einstein zijn formule erbij omdat ik wel eens lees dat het hem verweten wordt dat de atoombom is gemaakt. Het ging me dan ook niet specifiek om zijn formule, het had elke ontdekking geweest kunnen zijn waarmee ook "slechte" dingen gedaan mee worden.
Maar is het daardoor dan direct een slechte invloed? Dat vroeg ik me dus af. Ikzelf denk namelijk van niet maar ik hoor andere meningen....

Arjan schreef:De duivel? hoe kom je er bij, Oscar. Of wacht, iedereen die in de aanloop naar E=mc2 iets nuttigs heeft bijgedragen is een product van (de invloed van) jouw duivel?

Misschien is het mijn duivel of gewoon satan zoals bekend in het Christendom. Zoals ik in het begin van mijn post aangaf ga ik ervan uit dat God bestaat (dus ook complete aanhang) dit is JUIST de struggle waarmee ik zit. Hetzelfde als sommige gelovigen mij wijs gemaakt hebben dat als je slecht leeft je gestraft wordt door de duivel. Dat zou voor mij betekenen dat de duivel een rechtvaardigheidsgevoel zou hebben als die slechte dingen zou straffen...

Dus nee, iedereen die bijdraagt aan de wetenschap of dergelijke is in mijn ogen niet per se een product van de duivel. Het is een vraag voor mij omdat ik me JUIST afvraag dat als ik ervan uitga dat de Bijbel waarheid is hoe ik het in hemelsnaam kan onderscheiden!

Als je het letterlijk neemt dan kan ik je niet helpen. Je haalt er namelijk dingen bij die de Bijbel tegenspreekt.

Hoe bedoel je dat Mef? En ik besta o.a om te leren. Ik neem niet letterlijk gezien alles letterlijk, maar nog wel veel merk ik, maar ik sta altijd open voor iets nieuws.

Oscar schreef:Hoe bedoel je dat Mef? En ik besta o.a om te leren. Ik neem niet letterlijk gezien alles letterlijk, maar nog wel veel merk ik, maar ik sta altijd open voor iets nieuws.

Indien je de bijbel als waarheid ziet, dan sluit je je af voor andere waarheden. Dit is een voorwaarde om te kunnen leren. Maar deze periode heb ik ook doorworsteld toen ik 6 of 7 was. Ook heeft dit maar 1 jaar geduurd. Nadat ik veel dingen over veel godsdiensten gelezen had heb ik mijn conclusie getrokken. Ik was nieuwsgieriger dan het antwoord dat de godsdiensten hadden op mijn vragen.

Maar die voorwaarde vind ik dus niks TB! En daar loop ik vaak tegenaan. Dat ik nou eenmaal in God geloof is een feit voor mij. Voorheen had ik de opvatting als ik gewoon God geloof dan weet ik zeker dat ik juist zit (Dus ik hing me niet aan een bepaald geloof) Later is mij vertelt dat dat niet echt klopt. Ik moest me aan "een" geloof houden en daar blijven. Maar goed dan krijg je: Welk geloof heft gelijk... Maar daar ga ik me nu niet mee bezighouden.

Desalniettemin schijn ik dus geen echte Christen te kunnen zijn als ik niet alles zomaar accepteer. Sommige dingen moet ik naast me leggen is mij verteld.. maar dat kan ik dus niet!

Zoals veel Christenen verwerpen de oerknal theorie omdat het niet zou stroken met Genesis. Dat vind ik dus lastig, ik ben een groot voorstander van de wetenschap (Sorry Arjan) maar ik krijg elke keer het gevoel alsof ik beiden niet mag "doen"...

Dat klinkt al beter. De Bijbel is geen letterlijk gebeurd verhaal, maar ik geloof wel wat er staat. Ik zie het als parabels, een verhaal om iets duidelijk te maken, tussen de regels doorlezen. Ik geloof niet dat de aarde in 6 dagen gemaakt is, maar ik geloof dat het staat voor dat het begonnen is met een God die stap voor stap alles geschapen heeft. En zo geloof ik ook de andere verhalen. Sommige zullen wat letterlijker gebeurd zijn, andere willen ons vooral iets bijbrengen en leren.

Oscar, ik geloof niet in de duivel. Ik geloof wel in God, (denk ik), maar volgens mij is de duivel gewoon het stukje slecht dat in ieder mens zit, een stukje egoïsme, het stukje dat soms wraak wil, of onredelijk boos is....
Ik denk dat bedoeld is met de duivel zoals het in de Bijbel staat, en dat er bovendien veel bij is verzonnen door mensen die het later wel goed uitkwam dat mensen bang zouden zijn voor God en de kerk. Zo bang, dat ze klakkeloos maar deden wat de kerkelijke leiders voorschreven....

Als God bestaat dan is Hij volgens mij liefde, voor al wat leeft. Niet veroordelend, niet de boze, wraakzuchtige God uit het Oude testament, maar het goede in onszelf, het sprankje licht wat ieder in zich draagt, en wat je moet voeden om het te laten groeien tot een lichtje. Noem het levenskracht, noem het God....

Ik geloof niet in een duivel of een hel. Ik heb pas mijn onderschrift veranderd, maar dat was eerst een zin uit een boek van Jean Paul Sartre (Huis Clos)'L'enfer, ç'est les autres', de Hel, dat zijn de ánderen. Voor mij was dat zo. De wereld om mij heen, dat was voor mij de hel. Maar als je ervanuit gaat dat God goed is, dan zou Hij nooit een hel geschapen hebben, noch een duivel.....

Ik neem overigens de Bijbel ook niet letterlijk, maar als parabels, wijze verhalen die op wonderbaarlijke wijze na duizenden jaren nog altijd in onze huidige wereld en tijd toepasbaar zijn. Dat is voor mij het wonder!

Oscar schreef:Dat ik nou eenmaal in God geloof is een feit voor mij. Voorheen had ik de opvatting als ik gewoon God geloof dan weet ik zeker dat ik juist zit (Dus ik hing me niet aan een bepaald geloof) Later is mij vertelt dat dat niet echt klopt. Ik moest me aan "een" geloof houden en daar blijven.

En aan jou de keuze hoe je omgaat met wat je wordt verteld... Geloven in God staat voor mij los van het aanhangen van een religie.

Ik ben niet religieus (in de zin dat ik geen enkele religie aan hang), maar ik geloof wel in een God. Mensen kunnen op hun kop gaan staan en mij proberen te vertellen dat ik het daarmee niet goed doe, maar wat geeft hen daarin meer zeggenschap of geloofwaardigheid dan wat voor mij goed voelt?

Ik moet niks en ik ben mijn eigen beste raadgever. Dat is het mooie van geloven. Er valt toch niets van te bewijzen en aangezien alle religies zoveel overeenkomsten hebben, kan het voor mij gewoon niet zo zijn dat er maar één juiste is.

En ook ik geloof dus niet in de duivel (of hel of meer van dat soort straf dingen).

Tot zo ver de inzichten van deze "ketter"

Mooi Tessel en Eva. Ik geloof ook niet in de duivel en hel. God heeft hemel en aarde geschapen wat mij betreft en duivel en hel zijn aanduidingen voor slechte dingen.

Ik hang dan wel een religie aan, maar dat is niet omdat ik het daar zo verschrikkelijk mee eens ben, maar omdat dat een thuis is, ik ben ermee opgegroeid en de autist in mij geniet van de rituelen die elke keer hetzelfde zijn. Dat geeft me rust. Verder zijn daar lieve mensen. Maar ik geloof echt niet alles wat de kerk vindt...ook al is het wel veranderd met de nieuwe paus. Het wordt wat mij betreft beter.

Ja Mef, mezelf verwoorden gaat me de laatste tijd niet meer goed af. Maar wat jij zegt vind ik meer plausibel dan wat het creationisme zegt (Zoals The Hovind theory)

@Tessel,

misschien is dat wel een euvel van mij, het teveel personificeren van het ongrijpbare. En zodra ik over de duivel lees in de bijbel als een gedaante, persoon etc dan houd ik mij liever daar aan vast omdat ik het dan nog aan iets kan herleiden. Wat ik daarom ook lasting vind, als er dus uberhaubt een verschil is tussen goed en kwaad, en er inderdaad een invloed is van een duivel waarom moet ik alsnog deelnemen aan de Dag des Oordeels? Waarom zou God alsnog de mogelijkheid hebben om me eeuwig te straffen samen met satan (Want als ik het goed begrepen heb zal ook hij verworpen worden) met de eventuele rottigheid die ik in mijn gemiddelde 70 jarige leven (als ik zo oud word) heb uitgspookt in tegenstelling tot een eeuwigheid van straf.
Ikzelf vond zo'n straf nogal overdreven met de tijd dat wij mensen spenderen op aarde.

En ha Eva, zie net dat je ook wat postte. Kan ik ook gelijk hier de reactie typen.

Het klinkt voor mij inderdaad alsnog aantrekkelijker hoe mijn gedachte eerst was. Ik geloof in God zoals ik het ervaar. In mijn hart voel ik wat juist is en wat niet (Veel emoties snap ik niet, maar die wel) Niet dat ik tegen bijvoorbeeld het Christenlijk geloof ben. Ik wil daar best elementen uit halen als dat zal bijdragen tot een rustiger/gelukkiger leven. Maar zoals TB zegt, het lijkt alsof ik niet de antwoorden krijg die voor voldoening kunnen zorgen vanuit een vast geloof.

Oscar schreef:Ik hoef geen discussie over of God wel of niet bestaat, ik geloof dus ik redeneer ook vanuit de gedachte dat Hij bestaat.

Je kunt niet redeneren uit de gedachte dat iets bestaat. Dat iets bestaat is geen eigenschap van dat iets. Althans, het is geen eigenschap van dat iets die het onderscheidt van alle andere dingen die bestaan.



Hoe maak ik onderscheid tussen invloed van God of....

Je zult God niet leren kennen doormiddel van de logica en door te redeneren over wat God is en doet. God komt niet voort uit waarnemingen maar wordt gelooft. Je kunt daardoor niet redeneren hoe onze waarnemingen, en alles dat in de wereld gebeurt, zich verhouden tot de acties van God (als God iets is dat acties uit voert).

Oscar schreef:Maar die voorwaarde vind ik dus niks TB! En daar loop ik vaak tegenaan. Dat ik nou eenmaal in God geloof is een feit voor mij. Voorheen had ik de opvatting als ik gewoon God geloof dan weet ik zeker dat ik juist zit (Dus ik hing me niet aan een bepaald geloof) Later is mij vertelt dat dat niet echt klopt. Ik moest me aan "een" geloof houden en daar blijven. Maar goed dan krijg je: Welk geloof heft gelijk... Maar daar ga ik me nu niet mee bezighouden.

Desalniettemin schijn ik dus geen echte Christen te kunnen zijn als ik niet alles zomaar accepteer. Sommige dingen moet ik naast me leggen is mij verteld.. maar dat kan ik dus niet!

Zoals veel Christenen verwerpen de oerknal theorie omdat het niet zou stroken met Genesis. Dat vind ik dus lastig, ik ben een groot voorstander van de wetenschap (Sorry Arjan) maar ik krijg elke keer het gevoel alsof ik beiden niet mag "doen"...

Blijkbaar is jouw nieuwsgierigheid ook groter dan de antwoorden die godsdiensten jou op dit moment kunnen geven. Het is een weg die je alleen moet afleggen. Vellen hebben deze weg afgelegd, alleen jij kan bepalen welk einddoel bij je past maar daarvoor moet je de weg wel afleggen. Een pasklaar antwoord over het einddoel heeft iedereen die het gepasseerd is wel maar niemand kan je helpen je eigen weg te zoeken en vinden. Maar stop pas met zoeken als je zelf tevreden bent, laat niemand jouw einddoel bepalen, die bepaalt jouw nieuwsgierigheid, persoonlijkheid, doorzettingsvermogen en vele andere dingen..... Laat vooral niemand je opdragen dat je je moet beperken tot eender wat. Het zou kunnen dat deze persoon minder kritisch is en met zijn antwoord voldoening heeft maar dat hoeft niet persé voor jou voldoende te zijn.

Tinus schreef:Je kunt niet redeneren uit de gedachte dat iets bestaat. Dat iets bestaat is geen eigenschap van dat iets. Althans, het is geen eigenschap van dat iets die het onderscheidt van alle andere dingen die bestaan.

True, echter wilde ik met mijn eerste zin aangeven dat het geen discussie hoeft te worden of God nou wel of niet bestaat. Dat ontstaat vaak bij vraagstukken over het geloof, en daarmee zou de vraag kunnen verwateren. ( <-- had ik net zo goed dit kunnen typen)

Tinus schreef:Je zult God niet leren kennen doormiddel van de logica en door te redeneren over wat God is en doet. God komt niet voort uit waarnemingen maar wordt gelooft. Je kunt daardoor niet redeneren hoe onze waarnemingen, en alles dat in de wereld gebeurt, zich verhouden tot de acties van God (als God iets is dat acties uit voert).

Waarom niet? Als voor mij persoonlijk God een waarheid is, iets wat ik met me meedraag sinds dat ik 4-5 jaar ben, dan is het zeer lastig voor mij om los te laten en rekening moet houden dat het inderdaad geen bewezen iets is. Ik begrijp de euvel dat over iets redeneren waarvan niet is bewezen dat het bestaat noch dat er geen fysisch bewijs is (althans ik heb het nog niet meegemaakt) geen nut heeft. Net zoals proberen het spaghettimonster te willen doorgronden.

Echter door alle informatie die er is over het geloof ga ik alsnog een beeld vormen. Stel dat het zo is... waarom dan? In die zin denk ik dat ik dus wel kan redeneren over wat God is en wat God doet.

Oscar schreef:Maar die voorwaarde vind ik dus niks TB! En daar loop ik vaak tegenaan. Dat ik nou eenmaal in God geloof is een feit voor mij. Voorheen had ik de opvatting als ik gewoon God geloof dan weet ik zeker dat ik juist zit (Dus ik hing me niet aan een bepaald geloof) Later is mij vertelt dat dat niet echt klopt. Ik moest me aan "een" geloof houden en daar blijven. Maar goed dan krijg je: Welk geloof heft gelijk... Maar daar ga ik me nu niet mee bezighouden.

Desalniettemin schijn ik dus geen echte Christen te kunnen zijn als ik niet alles zomaar accepteer. Sommige dingen moet ik naast me leggen is mij verteld.. maar dat kan ik dus niet!

Zoals veel Christenen verwerpen de oerknal theorie omdat het niet zou stroken met Genesis. Dat vind ik dus lastig, ik ben een groot voorstander van de wetenschap (Sorry Arjan) maar ik krijg elke keer het gevoel alsof ik beiden niet mag "doen"...

Er is niet één smaak christendom. Net zoals er niet één smaak moslim is, of één smaak jood, hindoe, pastafari etc.

Wat de ene stroming afwijst, neemt de andere als gewoon aan. Ik ben een atheïst, no surprise, maar opgegroeid in een liberaal christelijk milieu waarin de verhalen uit de bijbel meer symbolisch worden opgevat. In dat milieu worden er geen oerknallen afgewezen en wordt er niet gepeinsd over de incestueuze subplots in de bijbel wanneer je deze letterlijk zou nemen, nog wordt homoseksualiteit als verboden volgens de bijbel gezien (hoewel dat laatste wat selectieve ontkenning van bepaalde bijbelverzen vereist).

Anyway, de letterlijke bijbelgelovigen zijn gelukkig een kleine minderheid. En de meeste van die geretardeerden zitten in de VS.

TB schreef:Het is een weg die je alleen moet afleggen. Vellen hebben deze weg afgelegd, alleen jij kan bepalen welk einddoel bij je past maar daarvoor moet je de weg wel afleggen.

Ja maar weet je wat het dus is TB.. ondanks dat ik kritisch ben over veel dingen ben ik zoals vele zeggen ook nogal goedgelovig. (Nadeel van het veel letterlijk nemen) Daarbij heb ik dus een irrationele? angst ontwikkelt dat als ik het op mijn "Eigen" manier ga doen, ik niet zeker weet of ik daarmee tegen God in ga. Zoals mij is verteld, ik kan geen Christen zijn als ik alsnog alles zelf wil uitvogelen en mijn Eigen regels maak. De Tien Geboden zijn er niet voor niets zoals mij is verteld.

Ik heb dingen in mijn leven gedaan waarbij ik echt een angst heb ontwikkeld wat voor consequenties dat zal leveren. Maar zoals ik zei, misschien irrationeel alwel.. dat weet ik bijna zeker. Alsnog, het gevoel hebben dat je wordt beoordeelt op acties die je doet en bedenken dat je je Eigen regels maakt met hoe je wilt leven maar misschien daarmee in contradictie komt te staan met het geloof beangstigd mij.

Oscar schreef:

Tinus schreef:Je kunt niet redeneren uit de gedachte dat iets bestaat. Dat iets bestaat is geen eigenschap van dat iets. Althans, het is geen eigenschap van dat iets die het onderscheidt van alle andere dingen die bestaan.

True, echter wilde ik met mijn eerste zin aangeven dat het geen discussie hoeft te worden of God nou wel of niet bestaat. Dat ontstaat vaak bij vraagstukken over het geloof, en daarmee zou de vraag kunnen verwateren. ( <-- had ik net zo goed dit kunnen typen)

Oscar schreef:de euvel dat over iets redeneren waarvan niet is bewezen dat het bestaat noch dat er geen fysisch bewijs is (althans ik heb het nog niet meegemaakt) geen nut heeft. Net zoals proberen het spaghettimonster te willen doorgronden.

Oscar schreef:

Tinus schreef:Je zult God niet leren kennen doormiddel van de logica en door te redeneren over wat God is en doet. God komt niet voort uit waarnemingen maar wordt gelooft. Je kunt daardoor niet redeneren hoe onze waarnemingen, en alles dat in de wereld gebeurt, zich verhouden tot de acties van God (als God iets is dat acties uit voert).

Waarom niet?

Oscar schreef:de euvel dat over iets redeneren waarvan niet is bewezen dat het bestaat noch dat er geen fysisch bewijs is (althans ik heb het nog niet meegemaakt) geen nut heeft. Net zoals proberen het spaghettimonster te willen doorgronden.