HB-Forum.nl

Hallo allemaal,

Ik heb me pas aangemeld voor een mbo-opleiding toegepaste biologie (niveau 4) en omdat ik de opleiding niet helemaal zelf kan bekostigen wil ik jullie om tips en ideeën vragen.

Mijn situatie is als volgt: ik:

-ben 25 jaar en heb geen startkwalificatie.
-ontvang (nu nog) een WWB-uitkering, maar heb al studie-financiëring aangevraagd (uitwonend + maximale lening).
-kan voor deze kosten geen bijzondere bijstand aanvragen.
-zit in de schuldhulpverlening (wat inhoud dat ik eigenlijk geen nieuwe schulden/leningen aan mag gaan).
-kan niet terecht bij familie of vrienden voor financiële steun (omdat ze dit simpelweg niet kunnen bieden).
-heb al gekeken naar ondersteuning vanuit particuliere fondsen, maar voor geen enkele kom ik in aanmerking (misschien iemand het Fondsenboek thuis liggen ?)

De opleiding start al over zeven weken en ik heb zelf €200- €250, maar verder niets. Ik heb ook al overwogen om wat spullen te verkopen, maar mijn spullen zijn waardeloos op wat boeken na.

Mijn vraag aan jullie is als volgt: Wie heeft praktische tips voor me ? Creatieve ideeën voor het bij elkaar krijgen van het geld ? Misschien kent iemand een persoon die geld kan/wil schieten in dit soort gevallen ?
Alle opmerkingen en tips zijn heel erg welkom....

p.s. TS schaamt zich voor het feit dat ie hier maanden niet actief geweest is en toch hulp komt vragen (ben ten einde raad)

Volgens mij heeft dit op dit moment niet zo veel met hoogbegaafdheid te maken, maar ik wil je wel verder helpen, want ik vind het goed dat je hulp zoekt, voordat je jezelf weer verder in de schulden steekt.

1. Zoek een vakantiebaan en wel zo snel mogelijk. Je hebt de hele vakantie nog om geld te verdienen voor komend studiejaar. (Ja, dat is saai werk, maar je hebt schulden dus hebt geen keuze.)
2. Zoek een bijbaan voor naast je studie, zodat je maandelijks extra inkomsten hebt. (Gewoon ergens beginnen ook al vind je het niets. Gedurende je studie kun je altijd een andere bijbaan zoeken.)
3. Ga eens praten met je schuldhulpverlener (of het UWV) hoe het zit met die studiefinanciering die je hebt aangevraagd.
4. Maak een financieel plan samen met je schuldhulpverlener of iemand anders die je daar goed bij kan helpen (vrijwilligerscentrale bijvoorbeeld).
5. Stel zo nodig je studie een jaar uit en ga tot die tijd zoveel mogelijk werken om je schulden af te betalen en een buffer te hebben voor je studie. (Wel even checken wat het je kost om je nu nog uit te schrijven. Toch is dat vaak goedkoper dan wel beginnen en je studie niet af kunnen maken.)
6. Stop niet met uitzoeken van deze zaken voordat je overal helderheid over hebt.

Belangrijkste is dat je vooral geen nieuwe schulden moet maken. Maximaal lenen naast je studie is (meestal) niet nodig als je een bijbaan hebt. Doe dat dus niet zomaar. Ga eerst eens uitzoeken of het op een andere manier kan.
En kijk eens naar je huisvesting. Als je zelfstandig woont, zou je kunnen kijken of een kamer in een studentenhuis met gedeelde voorzieningen voordeliger is.

Beste Sawi,

Erg bedankt voor je snelle reactie.

Toch wil ik nog het een en ander verduidelijken over mijn situatie. Als ik nu een bijbaan neem verdien ik daar niks mee. Ik word dan namelijk gekort op mijn uitkering en alles wat overblijft gaat naar mijn schulden. Daarnaast moet ik nog 3 jaar afbetalen, dus uitstellen van studie zou een aantal jaar uitstel betekenen. Gezien ik amper werk ervaring heb en ik alleen over een basisschooldiploma beschik kom ik moeilijk aan betaald werk (al 2,5 jaar geen betaalde baan).

Verder is het noodzakelijk dat ik het maximale bedrag bij leen. Met lenen kom ik dan op 780 euro per maand. Mijn vaste lasten bedragen zo'n 1000 euro per maand. Dus ik zal sowieso naast de voltijd-studie een dag per week moeten werken .

Desalniettemin erg fijn dat je meedenkt. Misschien kom ik een beetje negatief of ondankbaar over , maar ik zie op dit moment alleen maar problemen i.p.v. mogelijkheden. Ik vind het erg lastig positief te blijven in deze situatie...

Samengevat: punt 1,3,4 en 5... daar kan ik niet zo veel mee, al uitgezocht,geprobeerd en overwogen etc.. Punt 2 en 6, daar ben ik het roerend mee eens

Ik snap dat als je werkt je gekort wordt op je uitkering. Maar is je uitkering werkelijk meer dan je kunt verdienen met een (tijdelijke) baan? Kun je je uitkering niet tijdelijk stopzetten als je met werken meer gaat verdienen. Ik snap dat je niets aan dat geld hebt omdat het naar je schulden gaat, maar die los je dan wel sneller af. Ook denk ik dat je met werken meer zelfvertrouwen opbouwt en bovendien ervaring opdoet. Met een uitkering betaal je je schulden niet (snel genoeg) af en blijft het probleem in stand.

Is het anders nog een mogelijkheid om een deeltijd-opleiding te gaan doen en direct in de branche waar je werk in zoekt aan de slag te gaan? Wie weet kun je een werkgever vinden die (een deel van) je studie wil betalen.

En ga echt praten met iemand die verstand heeft van de regels en financiering. Je schuldhulpverlener kan je misschien adviseren. Of anders via de gemeente een maatschappelijk werker.

Volgens mij kun je onder deze voorwaarden niet gaan studeren, in elk geval niet voltijds. Of je nu in een minnelijk traject zit of in de WSNP je zult zoveel mogelijk van je inkomen (baan of uitkering) moeten inzetten voor het betalen van je schulden. Het financieren van een studie past daar gewoon niet in. Dat zal eerst drie jaar op de blaren zitten worden, netjes je traject afmaken zodat je hopelijk over drie jaar een schone lei hebt.

Overigens is het niet geheel onmogelijk, interessante jurisprudentie vind je hier:
http://uitspraken.rechtspraak.nl/inzien ... 00.135.506

Waarbij iemand die studeert wel tot de WSNP wordt toegelaten, maar dat met wel een hele hoop extra voorwaarden. Ook gaat het hier om iemand die al heeft laten zien dat hij in staat is om een diploma te halen en iemand die bereid is om naast zijn studie 20 uur te werken.

Ik heb een soort van in hetzelfde schuitje gezeten alleen was ik aan het einde van mijn studie voordat het financieel lastig werd en ik ben niet een schuldhulpverlening traject in gerold.

Hoewel de periode enorm goed is geweest voor mijn persoonlijke ontwikkeling zou ik het niemand aanraden om er mee te beginnen als je nog een goede kans hebt om het tijdig af te breken. Ik kan je vertellen dat het niet fijn is om een studie te doen in financieel zware omstandigheden. Als je fulltime studeert is het moeilijk om goed werk te vinden. Mocht je een baantje vinden dan is dat, omdat je dat met (verplichte) studie-uren wilt combineren, vaak maar iets halfs en voor een laag uurloon. Het zal ook ten koste gaan van je studie. Ik werkte bijvoorbeeld een periode in de ochtenden en sloeg om dat te doen vakken over (waarmee studie langer duurt dan nodzakelijk en financiele situatie niet veel beter wordt). Ook selectereerde ik, om de gemiste vakken te compenseren, andere vakken die zo min mogelijk (verplichte) praktijkuren benodigden. Op het moment dat men de langstudeerboete wilde in voeren betekende dat bijna het einde van mijn studie. Collegegeld kon ik slecht op tijd betalen en het is dat ik met een thesis-onderzoek bezig was dat ik nog enigzins door kon gaan want inschrijven voor vakken was een tijd niet mogelijk. Als je de studie niet kunt afmaken dan gaat dat ook betekenen dat je na je drie jaar hulpverlening nog met die studieschuld zit en niet met een schone lei eindigt.

Je hebt nu een periode van drie jaar waarin je de schulden hebt weg te werken en dat geeft je weinig ruimte voor overige zaken. Het is goed dat je probeert ook aan jezelf te werken maar bedenk goed dat dit (financieel en tijdmanagement) lastig kan worden. Ik denk zelf dat je met een andere opleiding beter resultaat kunt behalen. Ik weet niet wat de inhoud is van de biologie opleiding op mbo niveau maar ik weet dat in ieder geval bij een universitaire biologie opleiding de kansen op de arbeidsmarkt niet heel veel toenemen (in vergelijking met 5 jaar werkervaring). Voor je carriere zou je mogelijk beter kunnen zoeken naar een mogelijkheid om de komende tijd 40 of meer uur te werken. En dan, doe je een opleiding daarnaast. Een opleiding die je thuis achter de computer kunt doen of s'avonds in de collegebanken, en mogelijk een opleiding die je werkgever betaalt. Ook kun je in je werk vooruitgang boeken en leren. Verder, het halen van een middelbaar school diploma, of certificaten, is mogelijk iets wat je vrij goedkoop kunt realiseren. Een studie kun je ook nog na je drie hulpverlening volgen. Stufi aanvragen kun je nog aanvangen tot je dertigste en dan zul je minder risico lopen dat je studie de mist in gaat omdat je er geen volle aandacht aan kunt schenken.

In ieder geval. Kijk nog eens wat al je opties zijn en of je niet iets gemist hebt. Praat ook met de decaan van je toekomstige opleiding en andere specialisten die meer ervaring hebben.

Ik zat me inderdaad al af te vragen of het om de WSPN ging of een andere vorm van schuldhulpverlening. En wat de hoogte van de schuld is. WSPN met de verwachting niet de gehele schuld in te kunnen lossen, hoe hard je ook werkt, is alles behalve fijn. Als de schulden minder hoog zijn kun je ze wellicht sneller inlopen en/of is meer ruimte.

Ga ook NU uitzoeken of je die inschrijving kunt annuleren zonder kosten. Heb even de voorwaarden van twee ROC bekeken en dat kan tot voor aanvang van de opleiding. Check even of dat ook voor die van jou geldt en zet de deadline in je agenda. En stuur een annulering als je het financiele plaatje niet rond hebt op dat moment.

Sterkte GeneralFe! En hulp vragen hoef je je nooit voor te schamen.

Je schrijft dat je uitkering stopt of minder wordt als je gaat werken. Tegenwoordig krijg je bijna altijd meer als je er wel naast werkt dan niet. Dat wil zeggen dat je maar 75% gekort wordt op wat je verdient. Daarnaast wordt je uitkering toch sowieso stopgezet als je studiefinanciering krijgt dus ik snap niet dat je dit noemt. Ik zeg ook dat als je per se wilt studeren je ernaast zult moeten werken en zo'n lening is echt geen goed idee. Helemaal niet als je al zwaar in de schulden zit.

mefmdv schreef:Je schrijft dat je uitkering stopt of minder wordt als je gaat werken. Tegenwoordig krijg je bijna altijd meer als je er wel naast werkt dan niet.

Als je in WSPN zit gelden andere regels.

Eén daarvan is dat het maken van nieuwe schulden kan leiden tot het stopzetten van de WSPN met alle gevolgen van dien.

Lijkt me dus handig om te weten wat de situatie van GeneralFe precies is voor we adviezen geven die mogelijk erg slecht uitpakken. Niet bedoeld als kritiek naar jou Mef. Heb wel een neef en nicht die in de WSPN hebben gezeten (door hele suffe, niet verwijtbare dingen, je kunt er echt zo maar in rollen) en dat is een enorme brij aan strakke regeltjes die je als normaal mens amper kunt volgen.

Minder kan het niet worden willem, dat is geregeld. En als je de rest leest zeg ik juist dat hij uit moet kijken omdat hij er vanuit lijkt te gaan dat hij niet kan werken omdat hij gekort wordt op zijn uitkering, maar die uitkering kan niet bestaan naast stufi.

Dus ik geef geen advies wat slecht uit kan pakken ik wijs hem alleen op verkeerde aannames. Ik geef niet eens advies.

_willem_ schreef:

mefmdv schreef:Je schrijft dat je uitkering stopt of minder wordt als je gaat werken. Tegenwoordig krijg je bijna altijd meer als je er wel naast werkt dan niet.

Als je in WSPN zit gelden andere regels.

Eén daarvan is dat het maken van nieuwe schulden kan leiden tot het stopzetten van de WSPN met alle gevolgen van dien.

Lijkt me dus handig om te weten wat de situatie van GeneralFe precies is voor we adviezen geven die mogelijk erg slecht uitpakken. Niet bedoeld als kritiek naar jou Mef. Heb wel een neef en nicht die in de WSPN hebben gezeten (door hele suffe, niet verwijtbare dingen, je kunt er echt zo maar in rollen) en dat is een enorme brij aan strakke regeltjes die je als normaal mens amper kunt volgen.

Studieschulden vallen niet onder de schulden die horen onder de WSNP. Grote probleem hier is, onafhankelijk of het hier gaat om het minnelijk traject of de WSNP, dat je zoveel mogelijk inkomen moet genereren. Hierbij hoort het beschikbaar zijn voor fulltime werk, en als je dat niet hebt in elk geval maximale inspanning om dat werk te verkrijgen. In de uitspraak die ik eerder aanhaal kun je zien dat daar alleen een uitzondering op mogelijk is, als je laat zien dat de schuldeisers beter af zijn wanneer je wel gaat studeren dan wanneer je niet gaat studeren. In het geval van topicstarter met een recente niet afgemaakte studie vermoed ik dat dat heel lastig aan te tonen is.

Even los van de lopende discussie: vaste lasten naast aflossing van 1000? Dat moet toch omlaag kunnen?

Mocht je de studie niet (alleen) willen doen om je kansen op de arbeidsmarkt te vergroten middels certificaten/diploma's, maar (ook) om je hersens op zinnige wijze bezig te houden, dan kun je ook overwegen om een (aantal) gratis online cursus(sen) te volgen.
Als je in de zoekfunctie hier 'coursera' intikt, kom je al snel een draad tegen waar nog veel meer gratis 'leerspul' wordt getipt.

Nieuwe schulden maken drijft je nog verder van je doel en is zelden de oplossing.

Mmmm, ik wilde geen discussie starten. Althans niet zonder precies te weten wat je situatie is GeneralFe. En zelfs dan is dit wellicht voer voor specialisten.

Ik heb laatst een tv-programma gezien over iemand die in vergelijkbare situatie zat (omdat ze zwerfjongere was geweest, maar oorzaak doet er even niet toe denk ik).
Het programma heet Buitenspel. Is te vinden op Uitzendinggemist.
Geeft je misschien wat herkenning en inspiratie?
In dat programma ging diegene niet studeren, maar heeft ze met behulp van Mirjam Sterk, de programmamaakster, een stageplek gevonden om toch te investeren in haar toekomst, dingen te leren en vooral weer deel uit te maken van de maatschappij. Dat zou je dus ook kunnen proberen. Niet iedereen heeft een Mirjam Sterk die je helpt zo'n plek te vinden. Maar misschien kun je je netwerk inzetten? En/of ons? En vooral de stoute schoenen aantrekken!!
Heel veel sterkte, het klinkt als een lastige situatie...

Vraag ook even na hoe het zit met lenen van de overheid voor studie, volgens mij is dat een zogenaamde 'schone schuld'. Ik heb iig zon beetje 40.000 studieschuld (gehad, geen idee hoeveel ik inmiddels afgelost heb) maar dit was geen probleem bij het krijgen van een hypotheek.
Verder ben ik het eens met Stefan, ik vind jouw vaste lasten heel hoog. Ik woon in een rijtjeshuis, heb een auto, motor, paard en twee katten (dure dingen) en zit maar heel iets hoger dan jij... als ik niet voor mijn paard hoefde te betalen zat ik dik vet onder de 1000 euro hoor! Woon je zo idioot duur?

Bedankt voor de reacties, iedereen.
Ik zal eerst even wat vragen beantwoorden/dingen verduidelijken.

Smaragd, je hebt helemaal gelijk als je zegt dat ik eigenlijk zoveel mogelijk beschikbaar moet zijn voor werk.
Maar ten eerste heb ik de afgelopen twee en een half jaar onbetaald thuis gezeten. Niet omdat ik lui ben, maar omdat ik niet aan de bak kom zonder ervaring, diploma's et cetera. In ieder geval niet zo vlug (dat is gebleken).
Ten tweede heb ik al toestemming van mijn bewindvoerder en de schuldhulpverlening om te gaan studeren.

Dat brengt me bij het volgende: ik zit niet in de WSNP, dus in een minnelijk traject.
Mijn totale schuld bedroeg zo'n vijftienduizend euro. Op dit moment is de aanvraag bij de gemeentelijke kredietbank achter de rug en goedgekeurd. De enige schuld die ik nu dus nog heb is bij de GKB. Dat is ongeveer 1500 euro. Ze zijn op dat bedrag gekomen door uit te rekenen wat per maand kan aflossen (47 euro) en hebben dat vermenigvuldigd met 36. Het resterende deel schuld word dus of kwijtgescholden door de eisers of de gemeente neemt het op zich. Dit is me niet helemaal duidelijk, maar dat terzijde.

Tinus, jij schrijft dat de kansen op de arbeidsmarkt maar weinig toenemen bij een universitaire studie biologie in vergelijking met 5 jaar werkervaring. Waar moet ik gaan werken om in 5 jaar zoveel kennis op te doen en hoe zorg ik dat ik daar word aangenomen ? Het hele punt van willen studeren is omdat ik nergens aan de bak kom. Daarbij ben ik trouwens ook nog min of meer verplicht een startkwalificatie te halen. Ik zal inderdaad nog eens al mijn opties nalopen en praten met een decaan.

@ Stefan: ik los geen duizend euro af. Mijn vaste lasten incl. aflossing zijn tezamen 1000 euro per maand

Ik wil jullie nog eens vragen hoe jullie dit zien:

GeneralFe26 schreef: Gezien ik amper werk ervaring heb en ik alleen over een basisschooldiploma beschik kom ik moeilijk aan betaald werk (al 2,5 jaar geen betaalde baan).

Verder wil ik vermelden dat ik al een aantal maanden een traject volg voor (werkloze) jongeren met een allochtone achtergrond. Dit is een door de gemeente goedgekeurd en gefinancierd project. De persoon die mij begeleid heeft me aangemoedigd om naar school te gaan. Van alle kanten hoor ik dat dit het juiste is in mijn situatie. Zij heeft overigens bij een particulier een subsidie aanvraag ingediend, maar daarover heb ik nog geen duidelijkheid.

Hoe kan ik er voor zorgen dat ik in de toekomst een fatsoenlijke baan heb als ik nu nergens aan de bak kom, geen opleiding ga volgen en pas op mijn dertigste moet gaan studeren ?

@ Nalle: Dat programma heb ik gezien. Btw. mijn netwerk stelt weinig voor en ik maak er al (maximaal ? ) gebruik van.

@ Barbara: Thanks for nothing. Fijn voor je dat jij een rijtjeshuis, auto, motor, paard en twee katten hebt. Ik heb een appartement in een verpauperd deel van een stad, een paars-geverfde opoe fiets die ik leen van een vriendin en een zwerfkat die ik net kan onderhouden. Toch bedragen mijn vaste lasten over de duizend euro. En neen, ik geef geen geld uit aan telefoneren ( 0 euro per maand), ik heb geen internet thuis, geen smartphone of dure verzekeringen, geen sportschoolabonnement. Niet van dat alles... Ik begrijp wat je bedoelt, echt waar. En bedankt (iedereen) dat jullie meedenken> Dat vind ik erg fijn. Maar je reactie vind ik een tikkeltje achterlijk. (mijn reactie vind ik bij nader inzien ook niet erg prettig, excuses. Ben gewoon een beetje moe en prikkelbaar

Ik zie je punt nu iets beter dat je een enorme wil hebt om te studeren. Je hebt niet veel achtergrond. De achtergrond van mij en de meeste om me heen is wat luxueuzer en bevat wat meer dan een basisschooldiploma. De 47 euro aflossing klinkt ook een stuk minder erg. Een enorme prestatie dat je dat hebt kunnen regelen.

Als je wilt doorzetten met je studie dan is het denk ik een zaak om kosten te verminderen en inkomsten te vergroten. (Al raad ik je aan om niet te stoppen naar blijven zoeken naar werk-leer-trajecten. Dat is veel comfortabeler voor je situatie. Je probeert nu misschien een grote sprong te maken om alles in te halen maar de vraag is wanneer en waar, en of, je die sprong kunt maken.)

1000 euro is echt te veel, althans het kan minder. Je kunt daarvan uitgaan omdat velen anderen met minder rondkomen. Studiefinanciering is ook daarop gebasseerd (bijstandsuitkering overigens ook). Als student geef je geen 1000 per maand uit. Je hebt dan wel een vrij basaal leven. Je leeft in een kamer in plaats van in een appartement en als je geen geld overhoudt dan ga je lopen in plaats van met ov en je eet boterhammen met pindakaas als avondmaaltijd. Er zijn mogelijkheden. Bespreek dit met je hulpverlening of jouw situatie te veel is.

Inkomsten is werken. Dat kan van alles zijn. Het is lastig om daar aanwijzingen in te geven als niet bekend is waar je goed in bent.

Voor combinaties met studeren: Ik heb zelf een tijd naar nachtwaker gezocht om dit makkelijk te kunnen combineren met studieuren maar in het dorp waar ik zat was niet veel aanbod. Als barkeeper kun je ook makkelijk beginnen en het is makkelijk te combineren met studieuren. Als je in een grote stad zit kun je mogelijk een plek vinden waar je veel uren kunt werken. Dan kun je een partime baan organiseren van 20-30 uur plus studiefinanciering. Daarmee moet je beide studie en schuldhulpverlening mee kunnen tevreden stellen. Het is ook enorm goed voor je instelling op de arbeidsmarkt. Als je 60-70 uur (aangenomen dat je studie 40 uur kost) werkt, en aankan, dan wordt je een aantrekkelijke werknemer.

Al met al is het niet eenvoudig om werk te zoeken naast een studie. Of, je kunt niet eenvoudig een 8 tot 5 baan vinden. Als het belangrijker is om werk te hebben in plaats van studie dan kun je beter de studie aanpassen dan andersom. Daarentegen, studenten kunnen met de grootste eenvoud werk vinden. Dat is omdat het ze helemaal niks uitmaakt wat ze doen. Ze zijn vergelijkbaar met Polen. Rotklusjes opknappen voor weinig centen. Daar kun je ook aan denken. Als je zestig uurtjes per maand kunt regelen (en dat is denk ik een minimum wat altijd moet kunnen) dan heb je wel ongeveer een aanvulling van 500 euro bovenop je studiefinanciering.

GeneralFe, ik snap dat je niet zomaar je vaste lasten omlaag kunt brengen, maar een appartement is gewoon duur. Zoals ik eerder heb voorgesteld is het misschien verstandig om een kamer te zoeken, want vrijwel geen enkele student kan zich een appartement veroorloven.
Verder wil ik je adviseren om in kansen te denken en niet in onmogelijkheden. Ja, andere woonruimte is een optie als je je maandlasten omlaag wilt brengen. Anders zou je bij de woningbouw ook kunnen informeren naar de mogelijkheden om een huisgenoot te zoeken. Als studemt kun je vaak ook een voordeligere ziektenkostenverzekering krijgen. Internet vind je op je school of in de bibliotheek. Reizen doe je alleen als je voldoende geld hebt. De rest met een oude fiets en liftend. Er zijn tegenwoordig handige sites om een lift te krijgen. Eten beperken tot de goedkoopste supermarkt in de omgeving en geen luxeproducten halen. Of spreek met medestudenten/huisgenoten/vrienden af om gezamenlijk te koken. Dat is vaak voordeliger. Misschien heb je de mogelijkheid om op een balkonnetje ofzo een paar bakken met wat groente kwijt te kunnen, zodat je in elk geval wat verse dingen hebt als je daar behoefte aan hebt. En helaas, een kat kost geld. Is het een optie om de kat weg te doen?
Kortom, genoeg kansen. Welke keuzes je hierin maakt is geheel aan jou.