HB-Forum.nl

Als complete newbee in het land der hoogbegaafden, maak ik ook maar direct gebruik van deze mogelijkheid deze denkgeest voor te stellen

Een eerste indruk
daar krijg ik geen tweede kans voor. Is deze denkgeest aangeleerd. Onzin. Ik hoef geen eerste indruk achter te laten, IK BEN altijd wie IK BEN. Net als jij. Hoe je me ervaart is iets waarop ik geen invloed heb. Lachen trouwens toen de registratie afgerond moest worden met die originele captcha: "bewijs dat u een mens bent" (door alle drinkflessen te verzamelen in een mandje). Mijn eerste gedachte: dat kan ik helemaal niet bewijzen, want IK wéét dat ik géén mens BEN (voor de doordenkers). Ik zocht eerder naar de knop: “dit is een strikvraag”. Dat controlemiddel is praktisch bedoeld, maar die opmerking, dat is zeg maar 'mijn afwijking'. ‘Afwijking’ zo heb ik het in hoofdzaak wel ervaren en zo ervaar ik het nog steeds. Ik heb er namelijk altijd de verbinding met de wereld door gemist, maar heb me wel hopeloos geprobeerd aan te passen… Sinds dat ik weet – sinds een week – dat de HB kenmerken van toepassing zijn en deze ‘bewust en onbewust’ uitoefenen op en met alles wat ik ervaar, is het wel al aanvaardbaarder. Ik weet nu waarom mijn leven er zo uitziet.

Ik wijt het overigens aan niemand dat mijn 'problematiek' niet herkent is, want ondanks alles is mijn leven vooral dankzij. Dankzij 'wat', dat is de vraag. Van de 36 controlepuntjes ‘welke HB kenmerken te ervaren’, herkende ik er 35. Zo goed had ik nog nooit gescoord. Nu hoop ik mij met name veel bewuster te worden hoe ik mijn talenten in kan gaan zetten. Dat is wél waarnaar ik verlang omdat ik weet dat ik iets te bieden heb waar mensen iets aan hebben. Vaak hoor ik 'veel te vroeg' te zijn. (Teken aan de wand: ik kan ook niet op tijd of te laat komen, ik ben ALTIJD te vroeg.) Ik zie, voel, hoor, ervaar via alles en iedereen in 'het grote plaatje' en heb een transcendente blik op alles, maar hou het meestal maar voor me... daardoor voel ik me een 'Cheetah in een kooi' (uit het boek van Emma Brouwer wat ik nu lees).

Lopende encyclopedie
Kort over mijn school-tijd: die was nuttig voor al die anderen. Als 2-jarige sprak ik volzinnen, stak zelf de drukke weg over (het mannetje was immers groen) en kwam voor alles en iedereen op, groot of klein. Daarna een groot 'zwart gat' en vervolgens snapte ik niets van de basisschool (sta overal met een vinger in mijn mond op foto's) wat ik daar doen moest en waarom, overal suf gepest, gooide er dus met de pet naar (tot frustratie van mijn ouders) want ik moest en zou naar de HAVO gaan (maar ging naar de LTS omdat ik de toets vernagelde en ik begroef mijn schoolboeken of stak ze in de fik), ging overal precies met de hakken over de sloot over en werd geholpen - tijdens mijn examen - door de rector, deed de LEAO-D in één jaar, MDS / af-schuw-e-lijk - streekschool, daar kon ik me nog verder verstoppen en toen militaire dienst in (geen commentaar). Toen werk. Mijn leef-tijd is 45, begonnen met werken op mijn 21ste. In die periode van een kwart eeuw, zeker 4 jaar werkloos geweest (pauzetijd) en de rest als verkoper de tijd doorgebracht in de relatieve veiligheid van mijn leasebak, 12 werkgevers versleten. Opvallend: toen ik kwam ging het overal minder, toen ik wegging werden resultaten skyhigh geboekt. Altijd dacht ik: "zie je wel, ik kan niks, want pas als ik ergens vertrek dan...." (dat maakte mijn HB 'jachtpiloot' vader me ook wel duidelijk), nu begin ik te snappen dat het juist een talent moet zijn. Dat is wat er overblijft, zeg maar . Daarnaast zelfstandig coach en trainer, volgens anderen mooie dingen gedaan, maar ik miste steeds die aansluiting.

Mijn passie is agiteren: schudden en roeren totdat er iets in beweging komt en dan weer gaan. ALLES kan zoveel gemakkelijker, beter, een-voudiger, mooier... zet mij er neer en dat lukt! Of ben ik nu weer arrogant (ook zoiets, vaak gehoord, maar nooit toegelaten, arrogantie wordt benoemd uit onzekerheid, heeft niets met mij te maken).

Mijn motto kun je lezen in mijn onderschrift.

Relaties
Ik kan geen vriendschappen vasthouden. Omdat ze (tot nu toe) nergens over gaan. 3e keer getrouwd - met een superintelligente vrouw die het wel met me uithoudt - en van verjaardagsfeestjes (alleen het woord al: verjaren. Het toont de nutteloosheid van iets aan, dat gaat vanzelf, dat doen auto's, mensen zouden hun geboortedag moeten vieren) heb ik geen last. Mijn 3 prachtige (eveneens HB en HS) dochtertjes van 4, 6 en 7 vieren hun geboortedag

Tot slot: waarom mijn gebruikersnaam ‘IK’. Buiten dat het gegeven dat het in de Maya taal, de Tzolkin, het zonneteken ‘witte wind’ betekent, wat voor communiceren staat (vanuit het hart), is mijn persoonlijke betekenis deze: het is mijn intentie om – elke dag weer – uit het hoogste goed te handelen. ‘IK’ staat dan ook voor ‘Innerlijk Kind’. Eindelijk kon ik het een keer gebruiken, omdat op dit forum er minimaal twee tekens gevraagd werden.

“Is iets toeval of is het me toegevallen?”
Het is dat type gesprek wat IK voer, het zijn de zaken van het hart en de ziel die reinigen als een frisse wind…

Bedankt dat je dit hebt willen lezen.

Welkom

dank...

Interessante manier van verwoorden en de gedachtegang is mij niet onbekend. Alsnog welkom.

dank voor je welkom!

Geen dank.

Hoi, welkom.
Leuk geschreven

Hoi IK, we vieren toch ook altijd onze geboortedag op onze verjaardag?
Waarom heb je geen last van verjaardagsfeestjes? Zou je last moeten hebben van verjaren dan? Heb ik geen last van hoor, bij mij gaat dat pijnloos en vloeiend over altijd. Mijn oma van 90 vindt ouder worden een feest. Ze is overigens niet oud ook, zij vindt oud zijn alle mensen ouder dan zijzelf. En ja, die zijn er

Ik vind je gedachten over je IK boeiend, maar ik kan er geen chocola van maken.
Ik ga mijn best doen wat van jou te leren als dat mag. (daar heb je dan geen invloed op lees ik...maar je invloed is begonnen bij je aanmelding en posts - je kan het alleen niet meten en weten )

groetjes Annet

Haha @An, Annet, Nee hoor. Ik heb verjaren alleen als iets ervaren wat niet in verhouding stond met de geboortedag omdat ik het leven als nutteloos ervoer, maar wel erkenning zocht. Eigenlijk moet ik niet vertellen over mijn ervaren verleden of 'oude denkgeest', want het werkt verwarrend en ik heb er geen verbinding meer mee...

Nu, na wat contacten te hebben onderhouden - ook met jou - besef ik gewoon een vampier te zijn. Dat draag ik dan ook maar steeds meer en vaker uit

Vampier is nogal drastisch en negatief. Jammer.
Kan je wel nog genieten van het leven?
En verjaardag vieren doe ik alleen voor mijn kinderen . Ik hoef niet in het middenpunt te staan en leeftijd maakt me geen moer uit want ik ben toch maar zo oud als ik me voel en dat kan elke dag anders zijn.Vandaag ben ik 70 want ik voel me niet xo fit maar heb ook eergisteren gesport als of kk 20ben.

Ja, wat bedoel je nou toch met dat vergelijk met die 'vampier', @IK?

nathalie schreef:Vampier is nogal drastisch en negatief. Jammer.
Kan je wel nog genieten van het leven?

Eh, Nathalie? Drastisch en negatief? Jammer?
Dat blijkt helemaal niet uit mijn woorden, maar uit jouw interpretatie ervan. Sorry hoor, maar we blijven erop terugkomen. 'Kan ik nog wel genieten van het leven'? Wat is dat dan 'genieten' in jouw beleving, als je deze woorden gebruikt? Dat lijkt me dan eerder een wens-gedachte, in plaats van een vraag. Ik sta MIDDENIN het leven, IK BEN hét. Van het met mijn dochters naar de film te gaan ('Home' vanmiddag) tot het eten van een loempiatje met Babi Pangang (vanavond) en alles wat daartussen zit. IK BEN. Er is geen woord wat ik ken, wat kan omschrijven hoe dat voelt anders dan 100% intentioneel verbonden Zijn met alles. Zijn dat de dingen die jij een vampier ziet doen? Waarschijnlijk niet (oordeel gebaseerd op de door jouw gebruikte woorden). En toch is het zo.

Wat is dan die vampier waarover ik het heb? Het is een metafoor. Het is een mens die kan vliegen. Het is overdrachtelijk taalgebruik. Want wat staat er nu tegenover een levend mens? Een dood mens? Echter leeft een vampier wel, dus is het nu dood of levend? Ik voel mij met beiden verbonden, want beiden symboliseren 'overgang'. Ik ben net zo min gehecht aan het leven als aan de dood. Ik ben ont-hecht van beiden. Ik had een rusteloze ziel, altijd op zoek naar antwoorden, maar niets substantieels kunnen vinden. Pas toen ik alles AFleerde ont-dekte ik wat ik zocht. Vampieren - uit de mythologie - zijn afgeschilderd als afzichtelijke gedrochten en bloeddrinkers. Maar welke ogen keken daarnaar? Die van angst en onbegrip. De exacte kenmerken van mensen die onbewuste (lees; on-intentionele) levens lijden (wat niemand 'aan te rekenen' is uiteraard dat is gewoon een gegeven vanuit deze invalshoek bekeken). Een vampier leidt een intentioneel leven. Elke ochtend sta ik op met de intentie: 'mag ik vandaag nog meer liefde, zorg en overvloed ervaren welke aan mij en al mijn medemensen ten goede valt?'. Ik ben daarvoor vele 10-tallen keren gestorven en weer herrezen (is ook weer beeldspraak voor alle duidelijkheid). Bij iedere identiteit die ik afbrak, verbrandde, stierf er weer een deel. Mijn lichaam is echter nooit gestorven, maar wel mijn geest en al mijn identiteit(en). Vampier is een beeldspraak. Voor iedereen die denkt mij te kennen (en dat geldt overigens voor IEDEREEN die zegt 'een ander te kennen'): helaas, je kent alleen maar een beeld van mij wat geconstrueerd is in jouw gedachten waarnaar je ook handelt. Als vampier snap ik dat, want mensen kunnen alléén hun ware aard kennen door al hun identiteiten los te laten. Er is geen andere weg, al het andere is ego. Vandaar de vampier-metafoor (want ik ken geen ander wezen wat tegenover een levend mens kan staan in die vergelijking).

Zodoende. Is volgens mijn beleving niets negatiefs aan

Best.al was Dracula wat gezelliger.

Sorry dat ik niet aan dat beeld voldoe.
Kan ik ook weer een heel epistel aan wijden, maar ik hoef mezelf niet te horen praten.

Hé Ik no hard feelings ?

Het is misschien even wennen als er nieuwelingen komen met interessante nieuwe ideeën. Ik hoef het ook niet te willen begrijpen. Maar hopelijk kunnen we wat vanelkaar leren !

Ik vind vrijwel álle ideeën interessant om over uit te wisselen. Vanuit het 'onderzoekende' en met de partijen op gelijk niveau. Op die manier vind ik het leerzaam.

IK, een vampier zuigt. Bloed en het leven uit andere mensen. Hoe voorkom je dat in deze metafoor?