HB-Forum.nl

Ik verkeer nog in die zone waar je liever ontkent dan erkent, maar toch ook wel graag erkend en herkend zou zijn.
Woensdag zei manlief: "nou, ik zal het je vertellen: jij bent niet hoogbegaafd, dus zet het nou maar uit je hoofd"
Vrijdag, met de intentie afstand te doen van dat idee, heb ik voordat ik er afscheid van nam, de Mensa online test gedaan. En ik weet niet of de uitslag 'iets' zegt, maar sindsdien vermoed ik nog meer HB dan voorheen. Het maakt me onzeker en strijdbaar. Onzeker, omdat het innerlijk nieuwe deuren opent die voorheen gesloten waren. Strijdbaar, omdat het voelt of ik meer recht heb uit te komen voor wie ik ben.

...hij is je wel tot steun zeg, die man van je...

Het is duidelijk dat je een uitsluitsel zou willen hebben en dat kun je maar op een manier krijgen: inschrijven voor een officieele test en dan vervolgen totdat er een uitslag bekend is/wordt.

Welkom.

nou zeg ..inderdaad. wat een lummel. Wat weet hij nou over hoe jij je voelt/bent.

Welkom in ieder geval. Lees lekker mee .

Hi Nicole, trek je niet teveel aan van wat anderen vinden. Dat heb ik ook mn leven lang gedaan en daardoor heb ik mezelf steeds ontkent. Het gevolg is dat ik daardoor steeds verder van mezelf af ben komen te staan en de interne spanning ("ik ben toch jiet gek?") stees groter werd (met ongezonde gevolgen).
Natuurlijk, hij is je man, dus daar wil je op zn minst een serieuze poging zien van begrip voor jou. Maar als dat er niet is, laat de verwachting daarop los en blijf trouw aan jezelf. Jan Geurtz (schrijver van 'Verslaafd aan de liefde') heeft daar een mooie gelofte over (in relatie tot je levenspartner/echtgenoot); "ik beloof jou eeuwig trouw te blijven aan mezelf". Een motto dat in mijn ogen in deze maatschappij veel oneerlijkheid en onrecht zou helpen voorkomen, en iedereen tot zijn volle recht zou laten komen.

Een test... Ben er nu nog niet aan toe. Is de Mensa toelatingstest voldoende of beter via een HB deskundige?
Tja, mijn man. Hij is een schat. Maar hij heeft altijd tijd nodig en moet het nut ervan inzien, draait altijd bij en ziet me graag gelukkig. En heeft geen idee van dat zijn opmerking averechts kan werken, maar dat heb ik later op een rustig moment wel duidelijk gemaakt. Wat hij vaak doet zijn aannames. En dat kan hij beter niet doen.

Hallo Nicole. Welkom hier.
Goed dat je ondanks het commentaar van je man gewoon verder op onderzoek uit gaat.

De mijne vond het ook onzin dat ik me er in verdiepte (terwijl hij zelf hb is en dat in eerste instantie zelfs de reden was dat ik er over ging lezen).
Inmiddels ben ik overtuigd van mijn eigen hb-zijn, al uit zich dat op een geheel andere manier dan bij hem.
Probeer vooral gewoon in gesprek te blijven over de feiten (de problemen die jij ervaart) en laat zien dat je daar aan wilt werken. Het noemen van de term hb klinkt voor hem mogelijk te veel als 'slachtoffer van de situatie' en daar kan hij waarschijnlijk niet zo veel mee.

(Overigens beweer ik niet dat iemand zichzelf geen slachtoffer vindt van een situatie mag vinden, maar dat moet niet te lang duren. Iemand kan namelijk niet zijn persoonlijke kenmerken veranderen, maar wel de manier waarop hij/zij er mee omgaat.)

Hoi Nicole!

Welkom! Herkenbaar dat je man zegt: jij? hb? Ik weet het (blijkbaar) inmiddels heel goed te verbergen, dus het hier en daar 'uit de kast komen' (als hb) zorgt weleens voor ongeloof. Iets wat niet heel erg bemoedigend is, maar dat terzijde. Daarbij voldoe ik TOTAAL NIET aan het stereotype beeld wat veel mensen toch nog steeds van hb'ers hebben. Sad but true.
Anyway, welkom

Dankje aan die kaneel schijnbaar zo lekker vindt
Daardoor twijfel ik aldoor aan het hb zijn. Ik zat erover na te denken, maar zelfs een test kan de twijfel niet wegnemen. Hoe zit dat bij jou?

Hi Nicole,

Ook ik heb lang geen test gedaan. Had voor mezelf geconcludeerd dat ik zeer waarschijnlijk wel hb ben, en dacht dat dat voldoende zou zijn. Dat was ook een hele poos werkbaar, en scheelde bovendien geld (bv om de kinderen te laten testen).
Toch bleef het altijd ergens knagen. Ik wil het gewoon zeker weten, en ook al weet ik het eigenlijk wel zeker: ik zoek dus die bevestiging. Ik wil weten hoe het zit: ben ik echt hb, welk cijfertje hoort daar dan bij? Hoe zit het dan verder in elkaar (met deelgebieden enzo)? Ik wil het weten uit nieuwsgierigheid, maar ook omdat ik denk dat het me verder kan helpen. Te begrijpen hoe ik in elkaar zit, hoe het werkt, wat ik nodig heb om me echt goed in mijn vel te voelen. Zonder uitsluitsel (de cijfertjes dus), kan ik het onderwerp niet achter me laten, heb ik gemerkt.
Vorige week heb ik dus toch nog maar een keer de Mensa thuistest gedaan en me vervolgens ingeschreven voor de echte test. Die kon ik afgelopen donderdag al doen, dus nu wacht ik in spanning op de uitslag

Zelfs zonder die uitslag ben ik nu al zó blij dat ik het gedaan heb!! Het is niet duur (54 euro), het contact met de andere mensen was leuk en de test zelf vond ik ontzettend leuk om te doen! (raar hb-trekje??)

Natuurlijk kan ik niet inschatten wat voor jou goed is om te doen, maar ik denk dat een test wel kan bijdragen aan een stukje (h)erkenning, in de eerste plaats voor jezelf.

Greets, Ruber Alba

Dankje Ruber Alba, hier heb ik veel aan. Testen is dus eigenlijk eenvoudig, geeft rust en is nog leuk ook. Het stomme is dat ik (nog het meest door mezelf) steeds bevestigd krijg dat ik toch echt niet hoogintelligent ben. Dus ik denk steeds: "wat een onzin, jij bent echt niet HB"

nicole74 schreef:Ik verkeer nog in die zone waar je liever ontkent dan erkent, maar toch ook wel graag erkend en herkend zou zijn.
Woensdag zei manlief: "nou, ik zal het je vertellen: jij bent niet hoogbegaafd, dus zet het nou maar uit je hoofd"
Vrijdag, met de intentie afstand te doen van dat idee, heb ik voordat ik er afscheid van nam, de Mensa online test gedaan. En ik weet niet of de uitslag 'iets' zegt, maar sindsdien vermoed ik nog meer HB dan voorheen. Het maakt me onzeker en strijdbaar. Onzeker, omdat het innerlijk nieuwe deuren opent die voorheen gesloten waren. Strijdbaar, omdat het voelt of ik meer recht heb uit te komen voor wie ik ben.

Al ben je nu wel of niet hoogbegaafd bent, je bent en blijft in de eerste plaats mens, knoop dat maar eens in je oren voordat je de hemel gaat bestormen. Lieve groetjes van Cor.