HB-Forum.nl

Als ik goed heb gekeken is er nog helemaal geen topic over filosofie

Zelf ben ik momenteel bezig met Heidegger (zijn en tijd) en Nietzsche (Aldus sprak zarathoestra) Binnenkort wil ik beginnen aan Levinas en Schelling.
Misschien een online boekbespreking houden ofzo? (Ben sinds kort pas filosofie gaan lezen, als eerste filosofieboek heidegger

dus ben nog een erg groentje en weet niet of mijn interpretatie dichtbij de "juiste" interpretatie ligt) Of gewoon lekker filosoferen kan natuurlijk ook. De aanzet is iig gemaakt

Ik ben hier erg in geïnteresseerd. Als weet ik niet precies waar de filosofie begint of ophoudt. De kadering is niet altijd even helder.. ik ben met jung en nietsche bezig nadat ik "homo deus" en "sapiens" heb gelezen (beiden imho boeken met een filosofische inslag) thus spoke zarathustra staat op mijn 'to read". Ik vind het leuk om over de inhoud en interpretatie te praten, maar het is ook een uitlaatklep/afleiding voor mij; die ik goed in de gaten moet houden wil het geen schade doen aan mijn praktischere leven

Stefan schreef: ↑
vr 17 nov 2017, 12:45
Het is ook een uitlaatklep/afleiding voor mij; die ik goed in de gaten moet houden wil het geen schade doen aan mijn praktischere leven

Het praktische leven is overrated

Het steotiepe beeld van de te slimme persoon die gek is à la Nash is voor een groot deel maar een stigma opgelegd door passief-agressieve conformististen die te lui zijn zich tenvolle te ontwikkelen en dan jaloers worden als een ander dit doet

De ironie is dan weer wel dat filosofie een poging is tot structureren van een heel simpel praktisch leven

Tof dat je er zo op kijkt Terrasano. Had namelijk eerder het idee dat filosofie zich tot het denken beperkt. Gelukkig kan ik juist door filosofie te lezen en bedrijven op een meer constructieve manier met de mensen om mij heen functioneren/zijn. Mijn mening/zienswijze is ook dat als je het niet constructief kan delen met anderen hetgeen een opgeblazen onzekerheid is wat resulteert in ego-tripperij.
Met heidegger kwam ik erachter dat het structureren van het conceptueel denken (bij mij althans) zorgt voor een meer ontsloten ervaring van zijn. Met het lezen van filosofie krijg ik gewoon lekker veel prikkels binnen waardoor ik niet meer het gevoel heb dat ik "moet" denken om mijn benodigde prikkels binnen te krijgen.

Voor stefan; Zelf vind ik nietzsche nogal overrated, die gast was een echte blaaskaak, het is voor mij bijna een lijdensweg om Aldus sprak Zarathoestra uit te lezen. (is ook meer roman vorm) Vind heidegger dan weer veel fijner waar, vulgair gezegd, het op een autistisch berekende manier uiteen word gezet.

Ombass schreef: ↑
zo 19 nov 2017, 22:05
Tof dat je er zo op kijkt Terrasano. Had namelijk eerder het idee dat filosofie zich tot het denken beperkt. Gelukkig kan ik juist door filosofie te lezen en bedrijven op een meer constructieve manier met de mensen om mij heen functioneren/zijn. Mijn mening/zienswijze is ook dat als je het niet constructief kan delen met anderen hetgeen een opgeblazen onzekerheid is wat resulteert in ego-tripperij.
Met heidegger kwam ik erachter dat het structureren van het conceptueel denken (bij mij althans) zorgt voor een meer ontsloten ervaring van zijn. Met het lezen van filosofie krijg ik gewoon lekker veel prikkels binnen waardoor ik niet meer het gevoel heb dat ik "moet" denken om mijn benodigde prikkels binnen te krijgen.

Voor stefan; Zelf vind ik nietzsche nogal overrated, die gast was een echte blaaskaak, het is voor mij bijna een lijdensweg om Aldus sprak Zarathoestra uit te lezen. (is ook meer roman vorm) Vind heidegger dan weer veel fijner waar, vulgair gezegd, het op een autistisch berekende manier uiteen word gezet.

Het denken kan leiden tot wijsheid en waarheid. Als het ware een fundatie voor eigenheid. Dat vind ik het mooiste van het delen van kennis en het lezen van verschillende perspectieven in relatie tot mijzelf.

Wat eigenlijk de tragedy is van het menszijn is het ontbreken van waarheid in relatie tot wie wij zijn... Zeker in onzekere tijden zoals vandaag de dag, de mensheid staat in principe aan de vooravond van een spirituele crisis meen ik. Op dit moment kijkt de mens naar buiten in plaats van naar binnen en dat leidt tot verlies aan identiteit en vertrouwen in zichzelf. De media en cultuur definieert de huidige mens, en de mens conformeert en verdedigt dit overgedragen zelfbeeld. Dat maakt het geheel erg wankel.

Onze cultuur bijvoorbeeld is vrij cerebraal/rationeel van opzet, dus vanuit het hoofd en niet vanuit het hart, en ideaal is het een combinatie. We zijn onszelf aan het ontgroeien in die zin, wat maakt dat het erg onnatuurlijk is geworden. We hebben een beeld voor en over onszelf gepresenteerd die onhoudbaar is

Vandaar dat ik denk dat we weer terug naar onszelf moeten gaan om te corrigeren voor we collectief gaan dissociëren.

Ik zou het erg leuk vinden om tegelijkertijd boeken te lezen en hier dan met jou van gedachten over te wisselen. Ik lees op dit moment ' Waarom bestaat de wereld' van Jim Holt. Dit gaat niet over specifiek 1 filosoof, maar benadert de vraag waarom er iets is en niet niets vanuit allerlei disciplines, waaronder de filosofie. Sommige stukken vind ik moeilijk te begrijpen, of ik begrijp het even en dan ben ik het de volgende dag weer kwijt. Als het je wat lijkt, hoor ik het graag.

Verstuurd vanaf mijn SM-N910F met Tapatalk

Mij lijkt dat heel leuk. Het boek wat je noemt heb ik niet, maar wil ik wel aanschaffen. Het onderwerp spreekt me zeer aan.

Oh, wat leuk! Had niet verwacht dat er nog iemand interesse zou tonen. Ik vind het zelf een pittig boek. Ik hoor het wel als je het boek hebt gekocht. Ben benieuwd!!

Fijn dat je zo enthousiast reageert.

Zodra ik het boek heb (zeer binnenkort) en wat gelezen heb, laat ik het weten.

Als je het boek hebt, kunnen we afspreken welk hoofdstuk we lezen en bespreken. Eens kijken of je dan nog zo enthousiast bent hahaha

Ik heb het boek!

Zullen we naar het topic Boek 'Waarom bestaat de wereld?' gaan?

Jaaaaaa

Zo leuk!! Ik ben ook net begonnen met het lezen van filosofie, nu ben ik bezig met Kierkegaard. Ik heb echt een obsessie met existentialisten ontwikkeld nadat ik ''filosofie magazine special: de existentialisten'' had gelezen. Meestal vind ik het tijdschrift een beetje simplistisch, maar nu vond ik het echt leuk en heb ik het helemaal verslonden. Ik heb veel vragen over dit onderwerp maar ik vind het heel interessant om andermans opvattingen er over te horen! De schrijvers leggen uit hoe existentialisten eigenlijk het pact sluiten voor het absurdisme en hoe neurologische scans etc echt niet altijd het laatste woord moeten krijgen. Ik ben zo verliefd op Sartre & Camus. Echt mijn shit.

Hoe vind je de boeken die je nu leest? Raad je ze aan?

Tijdje geleden kierkegaard of/of gelezen. De idealistische immanentie van hegel gecombineerd met een sensorische directheid van het eigen zijn. In complete vrijheid niet anders als jezelf kunnen zijn is een machtig gevoel.

Machtig goed boek, machtig mooie ingevingen van gekregen. Twee kanten tegelijkertijd moeten uitdenken terwijl je het leest. Het deed mij ook denken aan de films van tarkovsky, een soort van spiegel waarin je alleen je eigen projectie waarneemt.

'''In complete vrijheid niet anders als jezelf kunnen zijn is een machtig gevoel.'''

Ik ben nog op zoek naar een boek met als thema waarom een vrouw een man vastlegt om binnen no time hem een vaste relatie, lees grappig touwen-kettingen-prikkeldraad, af te dwingen. Want dat hoort zo...

Nadat ik de afgelopen 2 jaar aardig wat roerigheid in mijn leven gehad heb (een scheiding, het overlijden van mijn moeder en een ex die de kinderen probeerden te "jatten") en ik behoorlijk gevoelig ben, ben ik mij gaan verdiepen in het de stoic filosofie om hier wat meer koek van te kunnen maken. Beginnende met Marcus Aurelius en uiteindelijk Epectitus. Ik heb er in het begin veel aan gehad, vooral om al mijn zinloze zelfmedelijden snel de nek om te draaien. Ik merkte al snel dat het oversloeg naar cynisme. Gedachten als: "Wat boeit het allemaal, binnenkort zijn we dood en buiten je kinderen is er niemand die hierna nog aan je denkt". Ik heb er ook mijn passies mee overboord gejaagd. Het zorgde voor rust in mijn hoofd omdat ik niet meer "occupied" was, met niks meer eigenlijk. Niet meer overwhelmed door emoties of zaken die er niet toe doen.
Ik kreeg al snel van de mensen om mij heen te horen dat ze zich zorgen maakten. En zelf vond ik het ook allemaal niet zo leuk meer. Ik had dan wel mijn emoties onder controle, maar plezier kwam er ook niet meer aan te pas. Inmiddels ga ik langzaam weer wat meer terug naar het midden.

Ik ben benieuwd of er andere HBers zijn die zich in het stoicisme hebben verdiept en wat jullie dit wel of niet gebracht heeft.

plato schreef: ↑
di 17 aug 2021, 08:01
'''In complete vrijheid niet anders als jezelf kunnen zijn is een machtig gevoel.'''

Ik ben nog op zoek naar een boek met als thema waarom een vrouw een man vastlegt om binnen no time hem een vaste relatie, lees grappig touwen-kettingen-prikkeldraad, af te dwingen. Want dat hoort zo...

Moest er toch wel even om grinniken, maar de vrijheid die ik in deze context bedoel heeft niks te maken met de omstandigheden van de buitenwereld.

Jeast schreef: ↑
wo 18 aug 2021, 11:33
Nadat ik de afgelopen 2 jaar aardig wat roerigheid in mijn leven gehad heb (een scheiding, het overlijden van mijn moeder en een ex die de kinderen probeerden te "jatten") en ik behoorlijk gevoelig ben, ben ik mij gaan verdiepen in het de stoic filosofie om hier wat meer koek van te kunnen maken. Beginnende met Marcus Aurelius en uiteindelijk Epectitus. Ik heb er in het begin veel aan gehad, vooral om al mijn zinloze zelfmedelijden snel de nek om te draaien. Ik merkte al snel dat het oversloeg naar cynisme. Gedachten als: "Wat boeit het allemaal, binnenkort zijn we dood en buiten je kinderen is er niemand die hierna nog aan je denkt". Ik heb er ook mijn passies mee overboord gejaagd. Het zorgde voor rust in mijn hoofd omdat ik niet meer "occupied" was, met niks meer eigenlijk. Niet meer overwhelmed door emoties of zaken die er niet toe doen.
Ik kreeg al snel van de mensen om mij heen te horen dat ze zich zorgen maakten. En zelf vond ik het ook allemaal niet zo leuk meer. Ik had dan wel mijn emoties onder controle, maar plezier kwam er ook niet meer aan te pas. Inmiddels ga ik langzaam weer wat meer terug naar het midden.

Ik ben benieuwd of er andere HBers zijn die zich in het stoicisme hebben verdiept en wat jullie dit wel of niet gebracht heeft.

Heb mijzelf er niet in verdiept maar heb wel nog een uitleg van rene gude paraat met ongeveer de volgende strekking. (volgens mij in het programma 24 uur met) Het gaat niet over je emoties te bedwingen of neer te knuppelen, maar je niet laten meevoeren door de emoties en hierop ook geen reflecties op los laten met je gedachtegoed. De emoties laten zijn, ze zwakken vanzelf wel af. Het gaat meer over je gedachtegoed managen om je niet te laten meevoeren in je emoties.

HB-Forum.nl

Filosofie

Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie

Re: Filosofie