HB? Onmogelijk, toch maar even voorstellen
Geplaatst: di 17 apr 2018, 19:43
Ha HB'ers,
Via via ben ik op dit forum gekomen en heb inmiddels aardig wat doorgespit, veel herkenning tegen gekomen en ook veel dingen gelezen die compleet nieuw voor mij zijn.
Laat ik beginnen bij het begin.
Mijn basisschool tijd kent twee kanten. tot aan groep 5 kende ik mijzelf als ongelooflijk nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar mensen, naar dieren, naar dingen, naar leven. Nieuwsgierigheid was (en is) voor mij de levensenergie die omgezet wordt tot creativiteit.
Halverwege de basisschool kroop ik echter steeds meer naar binnen. Mijn dyslexie (lees: beelddenken) zorgde dat ik niks begreep van teksten en hoe meer er gelezen moest worden hoe minder ik begreep hoe meer ik te horen kreeg meer te moeten lezen.
De cito afgesloten met een 543 ben ik naar het havo/vwo gegaan waar ik niks uitvoerde. Ik ging met mijn beste vriend altijd "huiswerk maken" (lees: gamen) en deed niks aan school. Maar omdat ik nog niks van teksten begreep zakte ik naar het vmbo.
En toen is een lange weg omhoog begonnen.
Vmbo - mbo - HBO. Zowel het vmbo en het mbo heel serieus aangepakt. Ook moeiteloos gehaald. Toen kwam het HBO. Teksten zorgde voor zo'n intense angst dat ik nooit wat las. Echter heb ik alles kunnen halen zonder veel te lezen en alle rijtjes te stampen met vrienden.
Na het HBO wist ik helemaal niet wat ik wilde doen met mijn leven. Ik snapte eigenlijk helemaal niet hoe ik in elkaar stak. Dus ging ik maar reizen. En dit was een eye-opener. Natuurlijk om uit de vertrouwde omgeving te stappen vallen veel "moeten" weg maar ik ervaarde mijn hele zijn anders. Kwam eindelijk in contact met mijn emoties en begreep dat ik mijn hele leven daarvoor in angst heb geleefd.
Bij terugkomst dacht ik, ik wil een nieuwe kans en ga verder studeren. Toen heb ik mij ingeschreven voor de premaster Humanistiek en zit momenteel in het eerste jaar van de master. De grap? Ik heb nog nooit zo veel tekst gezien in mijn hele leven hiervoor. Papers/essays schrijven, boeken lezen/artikelen. Allemaal nieuw voor mij, en de hoeveelheid!! Door wat dyslexie coaching gericht op beelddenken gaat alles nu heel goed af. Ik haal alle vakken, niet met denderende resultaten, maar dat ik niks faal vind ik al heel wat. De lessen ga ik dan natuurlijk wel volledig voorbereid naartoe en Heb alles gelezen en moet alles begrijpen voor het college. Want stel je voor ik zou wel een keer falen...
Dat is dan ook waar ik tegenaan loop ik de studie. Faalangst en geen idee te hebben hoe te moeten leren.
Daarnaast heb ik tijdens de reis mijn creativiteit en levenslust weer gevonden als een "ah, dit was ik, waar ben ik al die tijd gebleven!" Echter is dit weer wat terug getrokken.
Ongeveer een jaar geleden kwam ik van hoogsensitief en beelddenken uit bij hoogbegaafdheid. De eerste gedachte; onmogelijk. Zo veel herkenning, maar ik heb mij altijd als dommer dan mijn omgeving gevonden. Nu probeer de levenslust weer terug te vinden en de creatieve vrijheid zijn gang te laten gaan.
En Fin, zo een kort levens verhaal. Zie jullie op het forum!
Via via ben ik op dit forum gekomen en heb inmiddels aardig wat doorgespit, veel herkenning tegen gekomen en ook veel dingen gelezen die compleet nieuw voor mij zijn.
Laat ik beginnen bij het begin.
Mijn basisschool tijd kent twee kanten. tot aan groep 5 kende ik mijzelf als ongelooflijk nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar mensen, naar dieren, naar dingen, naar leven. Nieuwsgierigheid was (en is) voor mij de levensenergie die omgezet wordt tot creativiteit.
Halverwege de basisschool kroop ik echter steeds meer naar binnen. Mijn dyslexie (lees: beelddenken) zorgde dat ik niks begreep van teksten en hoe meer er gelezen moest worden hoe minder ik begreep hoe meer ik te horen kreeg meer te moeten lezen.
De cito afgesloten met een 543 ben ik naar het havo/vwo gegaan waar ik niks uitvoerde. Ik ging met mijn beste vriend altijd "huiswerk maken" (lees: gamen) en deed niks aan school. Maar omdat ik nog niks van teksten begreep zakte ik naar het vmbo.
En toen is een lange weg omhoog begonnen.
Vmbo - mbo - HBO. Zowel het vmbo en het mbo heel serieus aangepakt. Ook moeiteloos gehaald. Toen kwam het HBO. Teksten zorgde voor zo'n intense angst dat ik nooit wat las. Echter heb ik alles kunnen halen zonder veel te lezen en alle rijtjes te stampen met vrienden.
Na het HBO wist ik helemaal niet wat ik wilde doen met mijn leven. Ik snapte eigenlijk helemaal niet hoe ik in elkaar stak. Dus ging ik maar reizen. En dit was een eye-opener. Natuurlijk om uit de vertrouwde omgeving te stappen vallen veel "moeten" weg maar ik ervaarde mijn hele zijn anders. Kwam eindelijk in contact met mijn emoties en begreep dat ik mijn hele leven daarvoor in angst heb geleefd.
Bij terugkomst dacht ik, ik wil een nieuwe kans en ga verder studeren. Toen heb ik mij ingeschreven voor de premaster Humanistiek en zit momenteel in het eerste jaar van de master. De grap? Ik heb nog nooit zo veel tekst gezien in mijn hele leven hiervoor. Papers/essays schrijven, boeken lezen/artikelen. Allemaal nieuw voor mij, en de hoeveelheid!! Door wat dyslexie coaching gericht op beelddenken gaat alles nu heel goed af. Ik haal alle vakken, niet met denderende resultaten, maar dat ik niks faal vind ik al heel wat. De lessen ga ik dan natuurlijk wel volledig voorbereid naartoe en Heb alles gelezen en moet alles begrijpen voor het college. Want stel je voor ik zou wel een keer falen...
Dat is dan ook waar ik tegenaan loop ik de studie. Faalangst en geen idee te hebben hoe te moeten leren.
Daarnaast heb ik tijdens de reis mijn creativiteit en levenslust weer gevonden als een "ah, dit was ik, waar ben ik al die tijd gebleven!" Echter is dit weer wat terug getrokken.
Ongeveer een jaar geleden kwam ik van hoogsensitief en beelddenken uit bij hoogbegaafdheid. De eerste gedachte; onmogelijk. Zo veel herkenning, maar ik heb mij altijd als dommer dan mijn omgeving gevonden. Nu probeer de levenslust weer terug te vinden en de creatieve vrijheid zijn gang te laten gaan.
En Fin, zo een kort levens verhaal. Zie jullie op het forum!