In een psychose kan men wanen of/en hallucinaties hebben.
Waanideeën zijn niet inhoudelijk onderzocht, dat gebeurt misschien zeer zelden, ook bij individuele ervaringen tijdens de behandeling.
Een vriend van mij had het over Semiatiek.
Het was een hype van rond de jaren '70 om men zich hierin te verdiepen.
Semiatiek is een wetenschap/filosofie over tekens. Dat kan zijn 'waar rook is is vuur' maar ook non-verbale communicatie, kunst, verkeerstekens etc. Overal zijn tekens. En de interpretatie van een waarnemend individu vervolgens een nieuw teken creëert.
In een waanidee, bijvoorbeeld een betrekkingswaan, kun je woorden (ook woorden vallen onder de semiatiek) ook buiten de context plaatsen, tussen de regels doorlezen en op jezelf betrekken. Lyrics bijvoorbeeld.
De hype rondom deze stroming heeft 15-20 jaar geduurd. Veel onderzoek, misschien in veel conversaties.
Ik ga me er verder in verdiepen. Misschien hebben jullie een eigen interpretatie van tekens, wat is je filosofie? Was dat ooit door mekaar? Maakte het je eigen film of waarheid anders?