HB-Forum.nl

Hoi allemaal,

Ik ben hier sinds vorige week ‘nieuw’ in deze hb-ontdekkingstuin en dacht.. stel me ook even voor.
Al vind ik dat eerlijk gezegd ook best ingewikkeld.. mezelf voorstellen.
Ik word me dan nl gelijk bewust dat ik van nature heel introvert ben en niet goed weet wat ik dan wil delen.
Er borrelt zoveel omhoog in mijn binnenwereld, maar ik krijg het niet zo goed naar buiten toe uitgedrukt, ha!
Zo vind ik bijv ook fysiek/direct contact fijner dan zo schriftelijk met jullie in contact te zijn, herkennen jullie dat ook?
Dan kan onze energie organischer flowen, ik zie en hoor jullie dan ook gelijk.
En dan hoeven we niet altijd te praten.. omdat er ook op andere lagen onderlinge verbinding voelbaar is.
Maar anyway, ben heel blij om met jullie hier in deze online ruimte samen te komen en uit te wisselen.

Mijn naam is Irene (36) en heb Brabantse roots. Sinds vijf jaar woon ik met mijn partner, twee katten en een hond (en veel bruine bonen en rijst;)) in het zuiden van Brazilië. In een stad dichtbij de grens van Uruguay.
In 2019 kwam ik op de Camino in Spanje mijn Braziliaanse vriend tegen. En sindsdien reizen we tussen twee culturen.
Alles in m’n leven kwam toen in een positieve draai.

En ik ontdek in mijn jaren in Brazilië mijn hoogbegaafdheid.
Hier kan ik loskomen uit een conservatief en disfunctioneel gezin.
Waarin ik met mijn gevoeligheid pijn heb opgevangen en ben gaan internaliseren. Nu lost dat hier gelukkig steeds meer op.
Met diezelfde sensitiviteit creëerde ik op jonge leeftijd een eigen muziekwereld.
Ik ontdekte een diepe connectie met muziek, met tonen en ritmes en met mijn actieve verbeelding.
De muziek liet me even ‘vrij’ van m’n Irene voelen. Ik kon onbegrensd mezelf zijn en mijn binnenwereld ruimte geven.
De schaduw en het licht. Taboe thema’s, fantasieën, onderdrukte emoties, fictieve gesprekken met mensen en dieren.
Ik kon er dingen in verwerken die ik thuis en om me heen niet goed kwijt kon.
Bang om onbegrepen te worden. Gek te ‘ogen’.

Haast elke dag, vanaf mijn 5e, ging ik naar mijn slaapkamer. Sloot de gordijnen en ging naar die verbeeldingswereld.
Dat doe ik nog steeds, alleen nu het is niet langer een vlucht, maar meer een ontdekkingswereld waarin ik inzicht krijg in wat er innerlijk speelt: aan beelden, mensen en gebeurtenissen die opkomen vanuit mijn onbewuste.
Wat wil er door me heen komen?

Ook exploreer ik hierin mijn verlangen om mensen te willen helpen. Waaronder gevangen en daklozen.
Ik weet niet waarom ik deze connectie met hen voel, maar het blijft maar terugkomen in mijn wereld..
Zo heb ik vooral dit laatste jaar scènes waarin ik heling aan ze geef. We wisselen met elkaar uit, maar doen dat niet echt via woorden, maar vooral via muziek/zang en dans en handgebaren. We lachen en huilen samen.
Heb ook een liefde voor kinderen en dieren. Zo geef ik tekenlessen op een tekenschooltje in de buurt bij mij.
Heerlijk om die speelsheid te zien.

Waarom ik deze verbeeldingswereld met jullie deel, is omdat ik het gevoel heb dat we eenzelfde soort (emotionele) en rijke innerlijke kern met elkaar delen. We ervaren denk ik het leven zo gelaagd, subtiel. Alles komt ongefilterd binnen..
En er wordt misschien om ons heen verwacht dat we gelijk op alles reageren, maar we hebben zoveel info te verwerken, van moment tot moment.
Ervaren jullie dit ook?

Het verlangen groeit om m’n wereld niet meer voor mezelf te houden, maar te gaan delen met anderen.
Ze wil naar buiten. Uit het donker, het licht in..

Ik ben benieuwd naar jullie relatie met jullie creativiteit.
Met jullie emoties. Waar kunnen jullie jezelf in verliezen? Wanneer kunnen jullie onbegrensd jezelf zijn?
En vraag me ook af of jullie uiting geven/werken met actieve verbeelding?
Leuk om hierover uit te wisselen!

Ik weet het.. een boel vragen gelijk, haha.

Enfin, ik laat het maar even hierbij.
Voornu: voor iedereen een fijne dag, waar je ook bent!

Groeten vanuit de plaatselijke bieb hier in Brazilië,
Irene

Hallo Irene,

Welkom op het forum! Wat leuk dat je in Brazilië woont! Dat is bijzonder!

Er zijn dingen uit je verhaal die ik wel herken. Zoals het herstellen na het emigreren, ver weg van familie, waar je "eindelijk" de ruimte hebt om te leren, te groeien, te ontwikkelen, jezelf te leren kennen en jezelf te worden. Nadat dat jarenlang is tegengehouden door omstandigheden waar je inzat.

Wat betreft creativiteit. Ik maakte vroeger wel muziek. Ik heb ook op volksdansen gezeten. Ik ben ook creatief met materiaal, zoals papier, wol, tekenen, schilderen, haken enz. Maar ik volg instructies. Ik kan eigenlijk niet iets zelf maken of bedenken. Daar voel ik mij ongemakkelijk bij en het ziet er ook gewoon niet goed uit. Die creativiteit heb ik niet. Maar het voelt misschien ook gewoon (nog) onveilig. Dat weet ik niet.

Ik ben hsp. Mensen zeiden vroeger dat ik introvert was. Maar ik denk dat ik meer iemand ben die (zoals bekend bij hb'ers/hsp'ers) gewoon haar mond houdt bij de verkeerde mensen. Heb ik de juiste mensen om mij heen, dan ben ik er gewoon volledig, kan ik praten over wat je maar wilt.

Door het hb en hsp zijn, sta ik wel dichter bij de natuur, dichter bij echtheid, puurheid. Dus inderdaad, kinderen, dieren, maar ook ouderen en mensen met grote problemen, die daardoor meer echt zijn. Die het niet (meer) nodig hebben om zichzelf anders voor te doen dan ze zijn of zich te verschuilen achter dingen. Ik heb dat toch altijd door en wil dat toneelstuk niet meespelen. Met mensen die echt en puur zijn, kan je op een of andere manier sneller en makkelijker dingen bereiken. Er zit niet zoveel ruis of gedoe in de weg. Ofzo. Ik weet niet goed hoe ik het uit kan leggen.

Leuk dat je er bent. Ik hoop meer van je te lezen, hier en in andere topics.

Het is hier niet zo druk op het moment, maar laat het je er niet van weerhouden om gewoon te schrijven en reageren in topics. Het aantal actieve leden neemt voorzichtig weer toe en we zien de berichten wel, al duurt het soms een paar dagen voor er reactie komt. Het ligt niet aan jou of wat je schrijft.

Hoi Papiertje,

Leuk je reactie!
Mooi die herkenning rondom onze emigratie naar een ander land. Ben benieuwd waar je nu woont.
En inderdaad.. dat gevoel dat je eindelijk kunt gaan ontdekken wie je echt bent, en wat je werkelijk blij maakt.
Steeds ‘naakter’ worden, puurder.

En ja, ik voel dat ook; het directer kunnen verbinden met mijn omgeving waar je je authenticiteit niet hoeft te parkeren. Maar dat die gewoon mee mag doen. Dan kun je gelijk voorbij gewenste protocollen en direct dieper gaan. Dat geeft me ook veel energie. Ik kan dan ook meer ontspannen.
De intensiteit mag er dan gewoon zijn.

Mooi ook dat je creatief bezig bent en je eigen expressies hierin vindt.
Kunst vind ik zo’n mooie manier om stem te geven aan wat bijv aan emoties bij me spelen, maar waar ik niet altijd goed de woorden voor kan vinden. Gelukkig kan ik dan via mijn handen een makkelijkere weg naar buiten vinden.
Kunst delen met een ander, voelt ook als een direct ontmoeting met onze binnenwereld.

Leuk om zo online te verbinden.

Heb een mooie week.

Goh, Brazilië.
Mooi dat je jezelf daar gevonden hebt. Het jezelf meer kunnen laten gaan in andere landen, andere culturen, in de zin van juist meer jezelf kunnen zijn, herken ik ook.
Je verhaal doet me om een of andere reden een beetje denken aan deze Braziliaanse TV serie: https://www.imdb.com/title/tt8878862/
Ik denk door hoe je de wereld beschrijft. En hoe deze serie de oude Braziliaanse mythes tot leven heeft gemaakt.

Ik houd op zich juist wel van een forum. Ik houd wel van een afstand, zeg maar.


@Papiertje, zoals het mij wel eens uitgelegd is, wil introvert (vs extravert) niet per se zeggen dat je niet kan praten en je uiten. Maar gaat het er meer om dat je in eerste instantie bij jezelf te raden gaat en dan pas bij je omgeving. Je haalt kracht en sterkte uit jezelf. En je vraagt jezelf hoe iets zit, voordat je bij een ander gaat vragen. Een extravert iemand haalt juist kracht uit de omgeving en uit anderen.
Extraverte mensen zullen daarom ook wel sneller in een groep het woord nemen en zo, maar als introvert doe je dat ook, als je je op je gemak voelt.
Of als je al bij jezelf te raden bent geweest en je bevindingen wilt delen.
Ik ben introvert, maar werd (en word) wel eens aangezien voor extravert. Ik denk dat dat komt, doordat ik door mijn HB snel ben en al vanalles met en in mezelf bedacht heb en dus wel in een 'normaal' tempo mee kan in een gesprek of wellicht zelfs 'voorop loop'. Maar de kracht en alles haal ik uit intern, niet uit extern.

Bedankt voor je toevoeging Truus. Interessant onderwerp! Ik ga erover nadenken, goed punt!

Leuk om hier te verbinden, Truus.
En dankje voor je aanvulling rondom introversie/extraversie. Het geeft me ook weer een gelegenheid om hier dieper over na te denken.
Hoe ik dit bij mezelf ervaar.

Ik voel een soort ambivalentie in mijn openheid; kan wisselend zijn in contact met anderen. Het ene moment erg open, en een ander moment (met bijv dezelfde mensen) erg gesloten. Dat is bij mij ook afhankelijk van hoe de hele energie van dat moment is.
De energie van de plek waar ik ben, van de dieren om ons heen, hoe ik me voel, hoe de anderen zich voelen, het weer.. alles is met elkaar in gesprek en wil denk ik gezien/gehoord worden. Het zijn allemaal subtiele invloeden die elkaar in beweging brengen en houden.
Dat brengt veel verschillende kanten van onszelf tot uitdrukking.

We zijn constant energetisch in beweging. Nooit stilstaand, waardoor we denk ik allemaal bewegen op de schaal van introversie / extraversie. Momenten waarop we meer naar buiten gericht zijn, uitgesproken en de energie van onze omgeving stimulerend voor ons is en ons kracht en inzicht biedt. Terwijl we op een ander moment misschien juist meer de behoefte voelen om naar binnen te gaan, af te stemmen op ons innerlijk. Om vanuit daar weer de wereld in te gaan.
Als een organische dans. In en uit bewegen.

Maar dat is wat bij me opkwam. Ik vind het in elk geval een interessant thema.

Ik studeer Astrologie en binnen de groep is nu ook een interessante discussie gaande rondom het mannelijke en het vrouwelijke aspect. Het ying/yang principe.. is een planeet mannelijk of vrouwelijk, of gender neutraal.

Fijne dag voor iedereen,
Irene

Hoi Irene,

Ik kan me wel voorstellen dat, vanuit de andere kant van de wereld, zo'n forum met alleen schriftelijk contact wel wat kouder aanvoelt dan echt bij elkaar kunnen zijn ja. Dat maakt me wel nieuwsgierig naar hoe het zit in Brazilië, zijn er daar manieren of groepjes om in het echt te ontmoeten?

Mijn creativiteit was vroeger altijd een ondergeschoven kindje, maar door mijn suprcreatieve vriend krijgt die creatieve kant van mij nu lekker veel ruimte Ik schrijf, haak, naai, klus en versier vanalles! De actieve verbeelding zit 'm dan denk ik het meest in het schrijven.
Maar in mijn werk maak ik veel gebruik van drama-technieken, zoals visualisaties, metaforen en dingen een eigen stem geven. Is dat een beetje wat je bedoelt met je vraag?