HB-Forum.nl

Naar wat ik lees is het niet mogelijk om een eenduidige definitie op te stellen van de term goed. Waarom is dat zo ? waarom is goed altijd subjectief en niet een zuivere richtlijn van waaruit gekeken kan worden. Of gaat het om het aanvaarden van een definitie, dat een eventuele richtlijn in de weg staat.

Van Dale schreef:1goed bn; beter, best 1 bruikbaar, geschikt: nergens ~ voor zijn 2 kwaliteit bezittend: een ~ boek 3 deugdzaam, eerlijk; goedhartig, behulpzaam 4 heilzaam, voordelig: ~ voor de gezondheid; dat is ~auitstekend; b) toegestaan 5 gezond: zich niet ~ voelen 6 knap: zij is ~ in het Frans || net ~! eigen schuld!; mij ~ het kan mij niets schelen

2goed bw van wijze 1 ~ zo! flink zo; zul je het ~ onthouden? nauwkeurig 2 bw van graad: nog niet ~ wakker

3goed het; o 1 dat wat goed is: ~ en kwaad 2 nut, voordeel: ten ~e komen bestemd zijn voor; geld te ~ hebben te vorderen 3 -eren bezit, vermogen: vrijheid is een kostbaar ~; roerende en onroerende ~eren 4 textielstoffen en daaruit vervaardigde kleren 5 -eren benaming van allerlei voorwerpen of ve grondstof: de voorraad ~eren

Goed kent vele betekenissen, dat is één punt. En dan kan het, zoals in een opmerking als 'mij goed' ook nog in een negatieve context gebruikt worden.

Welke 'soort' goed bedoel jij in deze? Goed als in deugdzaam?

Ja inderdaad zoals bv in deugdzaam, zoals ik het gelezen heb stond het eigenlijk tegenover kwaad. Ik snap eigenlijk niet zo waarom daar geen duidelijke definitie kan staan. Een die gewoon duidelijk is, ik had het op wikipedia gezet, maar het is helaas verwijderd en ik weet niet meer hoe ik het had geschreven

Komt denk ik omdat het geheel afhankelijk is van welk oogpunt men kijkt ('plaats'). Iets kan goed en slecht tegelijk zijn (net als 'mooi-lelijk'). Het is ook geen constant begrip (ook in de tijd variabel). Je kan iets lelijk vinden en later toch mooi... je kan iets op het eerste oog goed vinden maar later toch slecht. Het is heel erg beweeglijk zowel subjectief als cultureel in de tijd.

Je zou kunnen zeggen dat het op meerdere assen schuift (iig tijd en plaats en bijv. bui/gemoedstoestand, etc.)

maar:
Er zijn met de begrippen mooi-lelijk wel psychologische onderzoeken gedaan (populatie dus het grote getallen werk wat het uit subjectiviteit trekt): Welke gezichtskenmerken worden doorgaans mooi gevonden (grote ogen (gelinkt aan vorm babygezichten & dus niet bedreigend) en bijv. en bepaalde symmetrieën in gezichten; dit laatste is evolutiepsychologisch gelinkt aan 'gezondheid' & seksuele selectie).

Ik kan me voorstellen dat er sociaal psychologisch gezien ook een redelijke interne consistentie (correlatie/overlap) bestaat tussen wat goede en slechte daden zijn. Ik meen dat er iets is gebruikt bij 'rechten van de mens' samenstelling. Alleen zijn die wel heel westers georiënteerd.

Punt is... het is populatie-werk, statistiek. Subjectieve variatie zal er altijd zijn.

Is de insteek van je vraag ethisch, filosofisch of psychologisch?

--edit---

ok ethisch en filosifisch (twee verschillende dingen dat realiseer je je hè? )

Ethisch gezien vind ik het er een gevaar in als het dogmatische trekjes heeft en de mate van ingrijpen in individuele keuzes groot is. Goed is immers een relatief begrip en vatbaar voor machtsmisbruik. Een definiëring van een 'absoluut' goed zou richting religieus gaan en al gauw 'eng' kunnen worden. Het hangt er van af hoe ingrijpend het in persoonlijke levens is. Spanningsveld individuele keuzemogelijkheden - oplegging van buiten af.
notendop: Abortus en uitspraken van de paus / buitenechtelijke sex...stenigingen.

filosofisch gezien vind ik het (persoonlijk... er zijn zoveel filosofische constructies) niet logisch dat er een 'goed' zou zijn omdat dat een doelmatigheid zou geven universeel, 'van buitenaf' aan het bestaan. Daar kan ik geen basis voor vinden.

sociaal psychologisch echter (dat was niet je insteek maar zeg het lekker toch ) denk ik dat er een soort intersubjectieve 'goed' bestaat dat van belang is voor de mens om 'samen te kunnen leven' / een sociaal systeem te kunnen vormen. Niet een extern/absoluut goed maar een intraculturele 'overeenkomst' waar je naar believen wel of niet deel uit van kan maken.
( NB het naar wel of niet believen klinkt overigens idealistisch maar is minder 'vrij' dan we denken... de mens als 'kind van zijn opvoeding en cultuur')

-edit ... ik reageerde dus op je vorige bericht-

Om een ethisch begrip te definieren zul je eerst moeten filosoferen Die 2 zijn niet los te zien.

Ik probeer je alleen te wijzen op een zeer opvallend verschil.
Welke dat is kan je zelf makkelijk achterhalen.
groetjes

Maargoed een definitie opstellen die absoluut is ( algemeen aanvaard) is uiteraard zeer moeilijk en uiterst complex, zeker met huidige opvattingen over allerhande onderwerpen, maar neemt niet weg dat het van waarde kan zijn.

absoluut is niet hetzelfde als algemeen aanvaard ...

http://nl.wiktionary.org/wiki/absoluut

Hoe wou jij absoluut omschrijven dan.

Heb je het linkje niet gelezen?
Ik heb nu andere dingen te doen.
groetjes

Absoluut is evenzeer subjectief, pas als de meerderheid bevestigt of aanneemt dat iets zo is dan pas is het absoluut. Als er al geen duidelijke definitie van Goed is hoe kan er dan iets bestaan als Absoluut ?

... tuurlijk verschillen meningen over wat (inhoudelijk) tot absoluut gerekend kan worden. Meningen zijn subjectief.
Maar absoluut is niet te verwarren met intersubjectief. Het is 'onafhankelijk' en het antoniem van relatief. Wat in zijn aard 'afhankelijk' is (betrekkelijk/in vergelijking met iets anders).
Je kan er van uitgaan dat er een 'van-waarneming-onafhankelijk' iets is (een werkelijkheid; de wetenschap neemt dat aan) en die is dus ook niet afhankelijk van intersubjectiviteit... niet afhankelijk van het 'waarnemen' (zoals intersubjectiviteit wel is). Het gaat een stapje verder dan dat, gaat richting onafhankelijk van subjecten en 'niet volledig kenbaar'.

In het (wetenschappelijk) onderzoek heeft intersubjectiviteit betrekking op een methode om subjectieve waarnemingen en waarheden op een hoger niveau van verificatie te tillen met behulp van een exacte analyse van gebruikte methoden, subjectieve posities of uitingen en pogingen tot falsificatie.

Intersubjectiviteit is dus meer dan alleen een eenvoudige overeenkomst tussen het denken van individuen. Het idee van intersubjectiviteit nodigt uit tot idealistische gedachten omtrent een verbondenheid tussen subjecten die meer is dan de som van haar delen en daardoor neigt naar een objectief niveau. Daarmee lijkt de term intersubjectiviteit aan te willen duiden dat er een graduele overgang bestaat van subjectiviteit naar objectiviteit -ofwel dat deze twee begrippen niet als absoluten bestaan.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Intersubjectiviteit

Objectiviteit als een 'epistemische deugd' is de waarneming van een persoon dat dingen onafhankelijk van het bewustzijn van wie dan ook bestaan; ze bestaan niet alleen in onze hoofden. Zulke objectiviteit wordt algemeen beschouwd als essentieel voor exacte wetenschap, voor filosofie en voor rechtspraak.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Objectiviteit

En 'goed' is dat voor mijn gevoel niet (als onafhankelijk van de mens dat voor die mens bepaald wordt, gepredestineerd, voorbeschikt). Dat beschreef ik boven al. Het is in mijn ogen iets wat in een cultuur bepaald wordt door een gemeenschappelijk gevoel en waar je in groeit en niet als 'externe werkelijkheid'.

Als je richting definiëring zou gaan neig ik dus naar sociaal psychologisch en niet naar biologisch deterministisch.

Dat is alles wat ik er verder nog over kwijt wilde.

Bedankt voor je uitleg Yet.

Het is alleen maar een kant, een mening

Dat is ook zo en daarom kom je er nooit uit omdat er geen duidelijke geaccepteerde definitie is.

Yet heeft het goed uiteengezet. Toen ik gisteren de OP las, had ik geen idee waar dit topic heen moest gaan.

sociaal psychologisch echter (dat was niet je insteek maar zeg het lekker toch ) denk ik dat er een soort intersubjectieve 'goed' bestaat dat van belang is voor de mens om 'samen te kunnen leven' / een sociaal systeem te kunnen vormen. Niet een extern/absoluut goed maar een intraculturele 'overeenkomst' waar je naar believen wel of niet deel uit van kan maken.
( NB het naar wel of niet believen klinkt overigens idealistisch maar is minder 'vrij' dan we denken... de mens als 'kind van zijn opvoeding en cultuur')

Dit is het belangrijkste, de rest is geneuzel. Intersubjectief (is ongeveer)=absoluut? Dan heb je het idd over hoe mensen behoren te leven en met elkaar om te gaan.

Deze discussie doet me denken aan de behandeling van het concept 'Quality' in Pirsig's Zen and the art of Motorcycle maintenance... iemand gelezen?

dank je Zarathustra

@ Barbara
yep ... alleen Pirsig trekt het way ver hè.
Zijn frustratie heeft overigens ook indruk op me gemaakt.