HB-Forum.nl

Speciaal voor de kleine uurtjes heb ik een leuk onderwerp. Althans, IK vind het leuk en wie houdt me tegen? (Geen zorgen, ik zou nooit mot met een mod durven hebben )

Anyway, ik houd soms voor mezelf een soort informele onderzoekjes op basis van een stukje sociale nieuwsgierigheid, en een van mijn laatste 'experimenten' ging over dromen. (Dromen tijdens je slaap, niet bijvoorbeeld idealen etc. in dit geval) Sommige hb'ers denken via andere 'methoden' dan de meeste mensen. Lateraal bijvoorbeeld, of beelddenken. (Bij voorbaat excuus als ik te kort door de bocht ga, ik heb nooit wetenschappelijk onderzoek gedaan naar hb. #indekmomentje)

Maar mijn theorie is dat je misschien als hb'er ook anders droomt dan veel anderen. Intuïtief ga je er misschien vanuit dat we allemaal op dezelfde manier dromen, maar wat rondvragen onder mijn familie en vrienden deed mij anders vermoeden. Uit mijn nieuwsgierigheid blijkt tot nu toe met name dat de beelddenkers heel anders dromen dan de niet beelddenkers.

Dus ik dacht, laat ik jullie ook eens uithoren over dit onderwerp!

Dus stel je voor... het is donker en je ligt lekker in je bed. Voor de dames: je voeten zijn lekker warm, voor de heren: de voeten van je vrouw zijn gelukkig lekker warm Je piekert nog een uurtje over van alles, tot je uiteindelijk door een of meerdere speciaal ontworpen technieken ter bevordering van het fenomeen slaap toch langzaam wegdrijft en in slaap valt. Terwijl je heerlijk ronkend in slapende staat verkeert, flikkeren je oogleden als kaarsen omdat je in je REM-slaap zit en droomt. Maar wat droom je? Hoe ziet dat eruit? Weet je wel dat je droomt? Hoe realistisch is je droom? 3D? Zit je 'in' je droom? Of is het meer een film die je ziet spelen? In kleur of zwart-wit? Zijn gevoelens realistisch in je droom? Ben je jezelf in je droom, of ook soms iemand of iets anders? Wat voor situaties en omgevingen creëer je?

Dus om daar achter te komen, sluipt een duistere gestalte heimelijk richting je bed. In stilte worden kaarsen ontstoken... En dan gebeurt het, na een half uur heerlijk te hebben gedroomd hoor je........ Hejahejahejaheja!!! Jawel, Trying2Boringinal heeft je gewekt met speciale Aboringinal technieken, waardoor je alles nog hebt onthouden van je droom

Zo, en het verhaaltje is speciaal voor de mensen die beweren nooit hun dromen te onthouden En het is natuurlijk ook een beetje een verhaaltje voor het slapen gaan. Tot een half uur verstreken is tenminste, moehahah

*Proest*
Doet me even terugdenken aan mijn oudste broer, wist eens met een stalen gezicht (ook zoiets ) te verkondigen, dat hij nu eens niet in zwart/wit, maar in kleur had gedroomd. En dat tijdens een verjaardag . Geweldig! (niet het dromen natuurlijk, het vertellen, maar goed)
Ik kan soms hele spannende dromen hebben, en dan word ik wakker, en denk, dit moet ik opschrijven, dit was spannender dan de spannendste serie die ik ooit op tv heb gezien...Dit moet ik onthouden!!! Maar vaak is het de volgende ochtend toch weg, helaas...
Vroeger had ik een droom die vaker terugkwam, dat was niet altijd leuk. De droom was niet leuk, en ik werd altijd met dezelfde schok wakker.
Het meest erge is, wanneer ik droom, en de droom is niet leuk, paniek, en ik weet dat ik droom maar kan niet wakker worden, brrrrr! Rechtop zitten dan maar, en hopen dat de droom niet verder gaat als ik weer ga liggen.
Geinig

Dromen? Lucide, realistisch, levendig. 3D? Nu ja, het lijken gewone 'visuele' belevenissen dus ja, dat zou je zo kunnen zeggen. Qua beleving zijn ze altijd in eerste persoon; al ben ik soms de toeschouwer en niet een acteur in het geheel.
Soms hebben dromen een sterke olfactorische component: laatst werd ik midden in de nacht wakker van een zeer sterke lavendelgeur. Had een paar seconden nodig om mijzelf ervan te doordringen dat zo'n sterke geur niet uit mijn echte omgeving kon komen.

Geen idee of hier een specifieke HB component in zit. Enige wat ik wel weet is dat HB kinderen al op zeer jonge leeftijd zeer beeldend en levendig dromen en daarover vertellen, iets wat hele jonge kinderen normaal niet doen, schijnt. Maar het kan ook zo zijn dat zij hun dromen gewoon beter kunnen beschrijven omdat ze verbaal sterk zijn, denk ik wel eens.

Maar mijn theorie is dat je misschien als hb'er ook anders droomt dan veel anderen. Intuïtief ga je er misschien vanuit dat we allemaal op dezelfde manier dromen, maar wat rondvragen onder mijn familie en vrienden deed mij anders vermoeden.

Care to elaborate? Waarom dat vermoeden?

-en nee, ik ben niet zwetend wakker geworden van de klank van een didgeridoo of van het gekriebel van een enorme zwarte baard vannacht. Dan had je wel Mod met me gekregen. -

Dromen doe ik bijna elke nacht en 9 van de 10 keer kan ik die altijd onthouden zodra ik wakker ben.
Eén keer heb ik een lucide droom gehad waarvan ik bewust was dat ik in een droom zat en niet echt was.
Dat gaf heel veel paniek toen ik dat doorhad en werd er bang van.
Ik probeerde ook steeds te gaan slapen in mijn droom om echt wakker te worden. Dat heb ik ongeveer drie keer gedaan en telkens als ik wakker werd in mijn droom kwam ik in een nieuw wereld.

Hele rare ervaring was dit.
Kon daarna toen ik echt wakker was ook niet meer slapen (was er een beetje bang voor)

Daarna nooit meer gehad.

Oh dus jij was dat, nou je wordt bedankt... het ging hier vannacht over incest met een ongeveer zevenjarig meisje en de vergiftiging van haar oudere zus die haar probeerde te beschermen, allemaal heel levendig inclusief fysieke sensaties, al werd het langzamerhand wel meer een film waarbij ik min of meer onzichtbaar midden in de kamer stond, en kon ik er ook wel een pietsje sturing aan geven, alleen was mijn positie daar niet zo geschikt voor. Wel hele mooie filmbeelden, maar niet een verhaal wat je per se wilt onthouden
Moet er misschien wel even bijzeggen dat ik ziek ben, maar ik droom wel vaker met vergelijkbare levendigheid. Maar ik snap geloof ik ook niet helemaal waar je heen wilt met dit topic. En ik denk zelf niet dat intelligentie bijzonder veel met je manier van dromen te maken heeft, wel de manier waarop je denkt natuurlijk, en je (onbewuste) wereldbeeld.

Leuk onderwerp.

Levensecht zijn mijn dromen.Soms zelfs vermoeiend. Ik ben me niet elke keer bewust van mijn droom.
Ik ben ook zeer benieuwd naar de verhalen van anderen en zal zelf ook open erover schrijven:

T.t.boringinal schreef:

Intuïtief ga je er misschien vanuit dat we allemaal op dezelfde manier dromen, maar wat rondvragen onder mijn familie en vrienden deed mij anders vermoeden.

Vertel! Ik bedoel: Welke verschillen zag je? (Je schreef over zwart wit of kleur,etc. welke soorten van dromen bestaan er eigenlijk vraag ik me af.)

Zelf droom ik erg levendig en chaotisch. Terugdenkend kan ik er vaak wel weer een verklaring voor bedenken waarom ik verschillende verhalen en situaties en personen door elkaar liet lopen in mijn droom.
Het gekke is, dat ik zelfs denk in mijn droom.
Daarnaast heb ik een paar keer een soort zweverige droom gehad met muziek en landschappen, met een geluksgevoel er in.
Ook heb ik een keer een letterlijk voorspellende droom gehad, die zeer nauwkeurig en gedetailleerd was, zodat ik op het moment van uitkomen van de droom aan mensen in mijn omgeving kon aangeven wat er verder ging gebeuren.
Dat heb ik 3 keer meegemaakt. Dit laatste heb ik nogal bijzonder gevonden.

Leuk topic!
Ik weet heel vaak exact wat ik gedroomd heb, maar hou het zelden langer dan een dag vast. Kan het 's morgens dus prima navertellen, maar de dag erna niet meer. Wat mij vaak opvalt aan mijn dromen is dat ik dingen droom die helemaal niet kloppen. Mensen uit verschillende fasen van mijn leven, die elkaar irl helemaal niet kennen, maar in mijn dromen met elkaar omgaan en interactie hebben alsof ze elkaar al jaren kennen. Doden en levenden door elkaar. Ook ik speel verschillende rollen. Vaak ben ik het onderwerp en de toeschouwer tegelijkertijd. Zal wel lateraal dromen zijn

Vroeger had ik ook 1 droom die veel terug kwam. Had heel erg te maken met het gepest worden op de lagere school. In mijn dromen verzon ik steeds nieuwe manieren om ze te ontvluchten. Al moet ik zeggen, het merendeel van de keren vloog ik weg.....

Ik weet heel vaak exact wat ik gedroomd heb, maar hou het zelden langer dan een dag vast. Kan het 's morgens dus prima navertellen, maar de dag erna niet meer.

Heb ik ook!
Wat wel eens voorkomt is dat ik me opeens herinner of denk aan een droom die ik allang was vergeten.. (van maanden of jaren terug) (en op dat moment helemaal niet relevant is maar dat komt dan opeens op)

Grappig die verhalen.
In mijn dromen kan ik bijvoorbeeld niet vechten of mijn hele woede eruit gooien.
Hoe hard ik ook wil rammen/schoppen/schreeuwen het komt heel zacht aan..
Herken iemand dit?

Heel vaak weet ik niet meer wat ik gedroomd heb.
Heel soms wel.
Ik ben de hele week al flink ziek en een paar dagen geleden heb ik heel vreemd gedroomd. Over familieleden. Ik had van iemand 5 euro geleend (heel bizar, want ik leen nooit geld!) en het na een uurtje terug gegeven. Een half uur dáárna begon die tante te zeuren om haar geld. Ik zei dus dat ik het al had terug gegeven. Zij ontkende het en ze maakte er een heel drama van. Ook mijn oma (de moeder van mijn moeder met wie wij al 25 jaar geen contact meer hebben) was er. Ze zat in een tuinstoel naast mijn moeder en mijn moeder zat haar hand maar te strelen.
Vreemd toch?

Ik heb heel af en toe ook voorspellende dromen. Dat is ook een aparte gewaarwording. Best eng ook...

Of mijn dromen zwart wit of kleur zijn? Geen idee eigenlijk. Het zal in elk geval 3D zijn. Soms doe ik mee in de droom, soms kijk ik toe.

Groeten, Poppetje

Topic niet doorgenomen, want ik wil m'n antwoord niet laten beïnvloeden door externe aboriginals

Soit, ik droom erg levendig: ik zit er echt in (hetzij de hoofdrol, bijrol of toeschouwer; soms afwisselende rollen). Soms ben ik mezelf, soms niet. En erg chaotisch met vaak verschillende verhaallijnen en/of gezichtspunten. Altijd in kleur, met realistische en intense gevoelens, conversaties en zelfs ruzies en soms voel ik de dingen om me heen (het paard onder mijn hand, armen om me heen etc). Ik kan nadenken en dingen besluiten of beredeneren. Ik heb regelmatig door dat ik droom en dan ben ik ook in staat te redeneren en te sturen. Ze blijven me soms goed bij en soms ben ik ze binnen vijf minuten na wakker worden weer vergeten. Degene die ik me herinner kan ik vaak ook duiden. Soms zijn het echte avonturen met een moraal. Ik kom soms echt tot inzichten in mezelf, mijn omgeving en het leven.

Ik heb altijd zo gedroomd en ik heb zelfs 1 droom die sinds mijn 7e (?) wel eens terugkeert.

Ha en nu eens dat topic lezen... Interessant!

Wat leuk om jullie interpretaties te lezen van dit onderwerp! Leuke verhalen! Ik zie dat deze vraag meermaals voorbijkomt:

Arjan schreef:Citaat:
Maar mijn theorie is dat je misschien als hb'er ook anders droomt dan veel anderen. Intuïtief ga je er misschien vanuit dat we allemaal op dezelfde manier dromen, maar wat rondvragen onder mijn familie en vrienden deed mij anders vermoeden.

Care to elaborate? Waarom dat vermoeden?

Het blijkt uit mijn rondvraag, dat mensen heel verschillende ervaringen hebben met dromen. Zo sprak ik mensen die in 2D dromen, waarbij de droom als een soort film voor hun neus wordt afgedraaid. De beelden en gebeurtenissen zijn bovendien voor de een interactief, en voor de ander meer passief. Ik concludeerde op basis van de verhalen in mijn omgeving, dat er eigenlijk een positieve correlatie bestaat tussen de mate van beelddenken van een persoon in het dagelijks leven en in hoeverre het dromen 'realistisch' lijkt. Maar gek genoeg ben ik dat in hetgeen ik las over beelddenken nooit tegengekomen, terwijl het voor mij vrij voor de hand liggend lijkt.

Als ik voor mezelf spreek klopt het in ieder geval wel: Jullie hebben vast uit mijn verhalen kunnen opmerken dat ik misschien-wellicht-mogelijk een klein beetje beelddenker ben... (Lijkt me genoeg illustratie ) Ik droom zelf meestal bijzonder realistisch, al weet ik bijna altijd wel dat ik droom. Vaak droom ik fantastische dingen, hele science fiction verhalen bijvoorbeeld, met een schaal van het kaliber Star Wars. Ik speel altijd een hoofdrol, al ben ik niet altijd mezelf. Bovendien wil ik graag van de gelegenheid gebruik maken om mijn special effects team te complimenteren met de realistische weergave van onwerkelijke fenomenen. Ik ben trouwens vaak tegelijk ook een soort Godheid in mijn eigen wereld, wat betekent dat ik kan uitzoomen en als een regisseur dingen kan overzien. Soms verander ik dan dingen. Dan denk ik 'he, wat een saaie droom, laat ik wat anders dromen' en meestal lukt me dat dan wel. Ik ga ook weleens opeens dood in een droom, plotseling, met een schok. Dan denk ik: 'he gatverdamme, dat wil ik niet!' En dan spoel ik ff terug Ik heb ook weleens een hele leuke droom gehad waarin ik een eekhoorntje was (Tja hoe kóm je erop?), dat voelde net zo realistisch als 'gewoon' mezelf zijn. Andere mensen in mijn dromen reageren doorgaans ook net zoals ze in het echte leven waarschijnlijk zouden doen, dat draagt ook wel bij aan de realiteitszin.

Alexandra schreef:Het gekke is, dat ik zelfs denk in mijn droom.

Dat doe ik dus ook, soms tot grote frustratie. Af en toe heb ik last van wat ik 'redeneerdromen' noem. Ik slaap wel, maar ik blijf de hele nacht doorgaan met redeneren over van alles. Als ik dan wakker word voelt het alsof ik de hele nacht wakker ben geweest, terwijl ik fysiek wel voel dat ik geslapen heb. Vreselijk vervelende nachten zijn dat Maar meestal is dromen wel een plezierige bezigheid gelukkig!

Maar wat vinden jullie als je voor jezelf spreekt, zit er wat in? In mijn theorie over beelddenken en droomrealiteit?

Arjan schreef:-en nee, ik ben niet zwetend wakker geworden van de klank van een didgeridoo of van het gekriebel van een enorme zwarte baard vannacht. Dan had je wel Mod met me gekregen. -

Ah, als je het zo stelt, dan zal ik een creatieve oplossing moeten vinden om het mot met mod paradigma te voorkomen. Ik zal komende maand wel regelen dat iemand met een witte baard de taken overneemt...

Ik kan in ieder geval behoorlijk realistisch dromen. En soms met onbenullige details: als puber heb ik nooit een natte droom gehad, omdat ik in mijn droom geen condoom kon vinden.

Tja, als je zo bezig gaat...Ik heb wel eens gedroomd dat ik een manspersoon was, kan je vertellen, das pas maf

Mijn dromen zijn heel realistisch, zo erg zelfs, dat ik weleens denk in een parallelle wereld te leven 's nachts. Wie zegt mij dat de droom een droom is en mijn leven mijn leven?
Ik herinner mij nog dromen uit mijn kleutertijd, kan zo de beelden en de sfeer weer oproepen. Alsof ik er zo mee verder kan als ik weer ga slapen. Terwijl ik dit schrijf poppen allemaal oude dromen op in korte flitsen. De éne na de andere. Als ik een droom te eng vind worden grijp ik weleens in. Ik denk dat ik op zo'n moment minder diep slaap.

@ waarom? Ik denk dat het eerder andersom is. Je droom volgt je lichaam. Tenminste, dat is hoe het bij mij lijkt te gaan.

Ik droom altijd erg realistisch. Ergens op het einde van de droom verplaatst de setting zich steeds naar mijn slaapkamer waarna ik wakker word en vaak niet weet of ik nog droom of niet. Dan moet ik bewust helemaal wakker worden vooraleer ik weer in slaap val, anders gaat de droom gewoon weer verder... Vaak ben ik me er ook bewust van dat ik droom en dan probeer ik die droom ook te sturen. Ik droom namelijk nogal vaak absurde, onprettige dromen

Als kind had ik ook een terugkerende nachtmerrie en slaapwandelde ik. Die droom was heel erg eng: dan werd ik steeds kleiner en zakte ik steeds dieper weg terwijl er rond mij een heel enge duistere atmosfeer hing. Geen mensen ofzo enkel een verstikkende duisternis, soms met een soort van symmetrische elementen in. Heel af en toe heb ik die droom weer, altijd in perioden dat ik worstel met mijzelf of een situatie. Die droom wil ik eigenlijk wel eens graag verklaard zien

Trying2Boringinal schreef:

Alexandra schreef:Het gekke is, dat ik zelfs denk in mijn droom.

Dat doe ik dus ook, soms tot grote frustratie. Af en toe heb ik last van wat ik 'redeneerdromen' noem. Ik slaap wel, maar ik blijf de hele nacht doorgaan met redeneren over van alles. Als ik dan wakker word voelt het alsof ik de hele nacht wakker ben geweest, terwijl ik fysiek wel voel dat ik geslapen heb. Vreselijk vervelende nachten zijn dat Maar meestal is dromen wel een plezierige bezigheid gelukkig!

Soms als ik een hele intensieve dag heb gehad, lig ik daarna uren te dromen en voelt het tegen de tijd dat de wekker gaat alsof ik nog moet beginnen met slapen. Die uren heb ik dan besteed aan het verwerken van de dag, maar niet aan uitrusten.
Ik word sowieso bijna nooit uitgerust wakker.

Bepaalde thema's komen bij mij altijd terug: vaak blijkt dat ik iets niet goed begrepen heb of dat alles opeens anders blijkt te zijn dan ik dacht. Vaak zit er een schrikgevoel bij: ik denk dat het helemaal ok is, maar ik heb dingen volledig over het hoofd gezien. Tot voorkort droomde ik vaak dat ik in een huis was en daar verdwaalde. Wel steeds andere dromen.
Leuke dromen heb ik volgens mij nooit.

Ik keek voor de uitleg van de thematiek weleens op sites met zo'n droomverklaringsalfabet. Iets in de trant van: eten: droom je over eten, dan kom je iets te kort in je dagelijks leven... De meeste van die algemene verklaringen vind ik onzin, hoewel bepaalde elementen in mijn dromen wel duidelijk te koppelen zijn aan thema's in mijn leven. Maar dat wil niet zeggen dat diezelfde elementen ook die betekenis hebben voor een ander.

Rianne schreef:Ik weet heel vaak exact wat ik gedroomd heb, maar hou het zelden langer dan een dag vast. Kan het 's morgens dus prima navertellen, maar de dag erna niet meer. Wat mij vaak opvalt aan mijn dromen is dat ik dingen droom die helemaal niet kloppen. Mensen uit verschillende fasen van mijn leven, die elkaar irl helemaal niet kennen, maar in mijn dromen met elkaar omgaan en interactie hebben alsof ze elkaar al jaren kennen. Doden en levenden door elkaar. Ook ik speel verschillende rollen.

Idem (hoef ik mijn hele verhaal niet te typen ).

Ik droom in beelden en kleur, een soort filmpjes. Soms meen ik me ook te herinneren dat er geluid was. 't Is heel vermoeiend, 's morgens ben ik soms zo moe dat 't lijkt of ik 's nachts echt van lles gedaan heb. Ik heb een tijdje geprobeerd om zo laat mogelijk (na 2 uur) naar bed te gaan zodat ik zó moe ben, dat ik niet droom. Maar chronisch slaaptekort is ook niet bevorderlijk IRL dus daar ben ik maar mee gestopt. Nu droom ik. Vaak in herhaling, meestal stopt 't verhaal op hetzelfde moment.

Toen ik kind was, droomde ik vaak dat ik kon vliegen. De droom speelde zich altijd af op school; ik werd achtervolgd en ontsnapte dan net doordat ik opsteeg, maar vaak kon ik de gang niet uit omdat er boven de deuren zo'n raampje zat en om daar langs te komen, zou ik moeten zakken en dan konden 'ze' me pakken. 'Ze' hadden geen gezicht, geen idee wie het waren. Ik weet wel dat ik meestal met een paniekgevoel wakker werd. De symboliek daarin ontgaat mij niet, ik heb vast geprobeerd om zo mijn schoolleven te ontvluchten .

De laatste twee jaar heb ik ook regelmatig een droom waarin ik een van mijn kinderen voor mijn ogen zie verdrinken zonder dat ik iets doe/kan doen. Ik zie mezelf dan niet, zie alleen kind en water. Geen idee waarom ik niks doe. Ik word dan drijfnat van 't zweet en volkomen in paniek wakker, soms zelfs helemaal benauwd alsof ik stik. Echt heel fijn .

Om nog maar niet te spreken over de keren dat ik droom van overlijdens in de familie waarbij ik dan de begrafenis vast regel en gesprekken voer met mensen die afscheid komen nemen ... inclusief het gesprek met de begrafenisondernemer over de muziekkeuze enzo .

Misschien ben ik toch geflipter dan ik dacht .

Ach, wat zal ik zeggen ItsI. Ik bedenk afscheidsredes als ik 's ochtends om een uur of vier weer wakker lig. Ik heb er al een heleboel voorbereid, zucht. Jij droomt het dan nog......

sap schreef:Ach, wat zal ik zeggen ItsI. Ik bedenk afscheidsredes als ik 's ochtends om een uur of vier weer wakker lig. Ik heb er al een heleboel voorbereid, zucht. Jij droomt het dan nog......

Ik bedenk ze ook als ik bij bewustzijn ben hoor . Kan ze zo uit mijn mouw schudden.

Ik vind dromen fascinerend. Ik heb mij er dan ook in verdiept, en een tijd lang ben ik samen met een coach bezig geweest om lucide dromen aan te leren.

Mijn dromen zijn vaak speelfilms waarin ik ofwel mezelf ben, of ik bekijk mijzelf vanuit de derde persoon.
Ik voel alles wat ik aanraak, ik ruik iedere geur, ik hoor het geluid van muziek, ik proef. Regelmatig net zo intens als wanneer ik wakker ben. Wanneer ik in mijn droom met iemand aan het knuffelen ben, dan voel ik zelfs de textuur en de warmte van de huid. Het is maar een fractie van een seconde, maar het is er wel!
Eigenlijk is dat bij mij wel heel realistisch geworden, naarmate ik er steeds meer mee oefen. Maar of dit puur dromen is, of dat ik ook mezelf half in trance breng en zodoende dit ervaar... Daar ben ik nog niet helemaal uit. Mijn dromen zijn ook altijd met kleur, in 3D. Geen 2D zwart-wit films.
Soms heb ik ook alleen hele korte clipjes die elkaar snel opvolgen.
Soms droom ik over dingen die ik zelf kies om me te ontspannen bijvoorbeeld, soms droom ik over dingen die ik voor elkaar wil krijgen. Soms droom ik om overzicht te krijgen, andere keren laat ik mezelf gewoon lekker gaan en dan zie ik wel wat er gebeurt. Soms heb ik ook helemaal geen zin in 'bewust' dromen, en dan laat ik het gewoon voor wat het is. Ik gebruik mijn 'dromen' graag om dingen te verwerken, en soms ook om inzicht te krijgen, gecombineerd met een intensieve meditatie.
Ik heb zelfs dat ik wel eens mijn dromen wil voorbereiden. Dan kan ik er dagen overnadenken hoe ik dat voor elkaar kan krijgen, en dan probeer ik dat zo goed mogelijk uit te voeren. Dan heb ik een doel voor ogen, en dat ga ik hoe dan ook krijgen. Jezelf dingen aanleren of wijsmaken wanneer je 'actief' bezig bent met je onderbewustzijn werkt fantastisch.
Op dit moment gebruik ik mijn dromen om mezelf 'aan te leren' of wijs te maken dat ik mezelf mag zijn zoals ik ben, en niet zoals mijn omgeving dat voor mij eist. Et voilá.... Dat gaat rap de goede kant op Het is mijn droom, ik kan alles doen en laten wat ik in mijn droom wil doen, of niet wil doen.
Mijn dromen kunnen mij ook vertellen waar ik mee aan de slag zou kunnen gaan. Als ik droom dat ik aan het vliegen ben, ongeacht wie waar wat hoe waarom, dan is het duidelijk. Ik wil ergens vanaf maar ik doe dat alsmaar niet. Ik voel me dan dus ergens afhankelijk van en wat mij betreft is dat funest voor me. Gegarandeerd resultaat als ik de volgende ochtend wakker word, mijn droom herinner en deze opschrijf. Alhoewel ik dat wel lastig vind, want dat moet ik echt binnen een paar minuten doen, anders ben ik het gewoon écht kwijt. En dat zou zonde zijn.
Ik mag weer een nieuw kladblokje op mijn nachtkastje leggen, deze is al bijna weer op...

Waarom zou je als HB-er anders dromen dan anderen? Als het op visualiseren aankomt ken ik wel meer mensen die niet HB zijn maar toch echt wel sterk zijn in visualiseren. HB zijn is geen vereiste voor beelddenken, volgens mij....
Dan zouden veel mensen het excuus 'dagdromen' ook niet meer gebruiken voor het verslonzen van werk.
Visualiseren is ook iets dat je kunt ontwikkelen. Ieder mens dagdroomt wel eens, dus de basis is er... De een zal er ongetwijfeld meer talent voor hebben dan de ander, maar je kunt er wel mee aan de slag gaan. Zonder het gebruik van hallucinerende middelen

Het zou het geheel wel kunnen versterken of gemakkelijker kunnen maken, misschien? En dan doel ik op HB, niet op de paddo's.