Zijn alle HB'ers perfectionisten ?

[erik1973]

Zelf ben ik een behoorlijke perfectionist en als mensen vinden dat ik heel goed ben, relativeer ik dat al heel snel voor mezelf en kijk ik altijd nog naar wat beter kan.
Het zou mij gerust moeten stellen dat veel mensen mij goed vinden in het werk wat ik doe, maar tegelijk weet ik hoe goed of slecht ik ben en kan ik moeilijk berusten in het feit dat anderen mij goed vinden. Alle energie die ik heb, stop ik in het nog beter worden van mezelf in mijn werk en loop wel eens tegen grenzen aan.
Als ik bv. bezig ben om iets uit te zoeken en ik wordt daarin onderbroken, dan weet ik exact ook waar ik gebleven ben en ga ik daarmee door.
Wanneer ik bv. iets fout heb gedaan en ik moet stoppen omdat het tijd is om te slapen, dan droom ik ook heel vaak over hetgene waar ik mee bezig was. De gedachtegang in het uitzoeken van iets en het oplossen van een probleem lijkt continue door te gaan. Het is net alsof je aan iets begint, het groter wordt en als je bijna alles weet dat je het daarmee langzaam afsluit.

Tegelijk weet ik dat goed goed genoeg is, maar tegelijk bekruipt mij de angst dat ik het toch niet goed genoeg weet en ga ik door.

Zijn jullie ook allemaal perfectionist en hoe zijn jullie daarmee om gegaan om toch uiteindelijk meer energie over te houden voor jezelf ? Hebben jullie comprimissen gesloten of juist niet ? Heeft dit jullie weleens compleet uitgeput ? En wat zijn jullie mogelijk afleidende acties om toch weer de kracht en de energie te krijgen om toch weer door te gaan ?

[Esther]

'Alle' is een beetje zwart wit gezegd, maar vaak wel gehoord, perfectionisme bij HB'ers.

Ik verwacht veel van mezelf en ben niet snel tevreden. Tijdens de studie was perfectionisme lastig. In werksituaties heb ik geleerd iets pragmatischer te kijken, het moet vooral werken en zijn doel dienen. Dat brengt een heel stuk balans aan perfectionisme. Ik had vooral veel pragmatische mensen om me heen en werd uiteindelijk de 'strijd' beu en ging meer de voordelen van die pragmatische kijk zien.

Of je hier wat aan hebt, weet ik niet, maar herkenning kan je hier wel vinden op dit vlak. Kijk ook eens verder terug in de lijst van topics. Er is al best veel geschreven over hoe hiermee om te gaan. Succes met je zoektocht!

[erik1973]

Hoe verander je dan van een perfectionistisch iemand naar een pragmatisch iemand. Verder ben ik zelfstandig ondernemer, dus kan ik minder goed mijzelf vergelijken met collega's.

[Zarathustra]

80/20 regelmisschien?

[leonie]

Ik ben in ieder geval een behoorlijke perfectionist. En verander je dat? Ik denk het nooit. een perfectionist wordt nooit een zeer pragmatisch iemand.
Maar je kunt wel wat minder perfectionistisch worden (althans naar buiten toe). Ik had bijvoorbeeld altijd de neiging om maar dingen bij mij te houden tot dat ze helemaal perfect zijn. Oftewel dingen kwamen daardoor niet af. Tijdens mijn scripties aan de uni en tijdens mijn eerste baan liep ik hier gruwelijk tegenaan. Want doordat ik dingen niet deelde en maar bij mij hield haalde ik de deadlines niet én maakte ik het veel te uitgebreid waardoor het niet meer dat was wat nodig was. Oftewel ook al wilde ik het perfect doen, ik eindigde met een niet perfect resultaat. Vanaf toen heb ik mij aangewend om zaken zo snel mogelijk te delen. Dat was aanvankelijk doodeng en ik gaf er dan ook wel 100 keer bij aan dat het nog niet af was, nog een draft was etc etc. Maar ik deelde het dus écht heel snel. Dat heeft mij veel zekerder gemaakt en gemaakt dat ik dingen inmiddels vrij gemakkelijk in een heel vroeg stadium deel.
Daarnaast ben ik naast een perfectionist toch ook iemand die resultaten wil halen. En soms is iets wel perfect gemaakt, maar is het resultaat niet perfect. Dus inmiddels heb ik voor mijzelf altijd heel scherp voor ogen welk resultaat ik beoog en wanneer iets goed genoeg is om een perfect resultaat te halen ipv dat alle onderdelen perfect zijn. Dat helpt mij inieder geval

[Korrel]

Het grootste gedeelte van mijn leven heb ik een hoveniersbedrijf / kwekerij gehad.
Het hoveniersbedrijf deed ik alleen , ik heb o.a. voor een BNNer gewerkt , en daar was het motto "ik merk wel aan mijn bankrekening of mijn werk wel goed is". Hij was altijd stipt met betalen en nooit een probleem gehad.

Toen ik de kwekerij had moest ik met mensen werken. (Ik betrap me erop dat ik moest typ).
Ik vond zelf altijd dat mijn werk beter kon , laat staan dat van mijn werknemers , ze konden het echt niet goed doen.
En als je zo werkt krijg je echt geen vertrouwen in elkaar. Wat het grootste gedeelte aan mij ligt.
Ik weet niet of ik perfectionistisch ben............het zou zomaar kunnen.

[Nickname]

Nee, ik ben geen perfectionist. (Maar ik zie mezelf dan ook eerder als hoogintelligent dan als hb)
Ik leg wel op bepaalde gebieden de lat hoog, en dan kom je zelfs met een niet perfectionistische inslag een heel eind. Maar wel met gevolg dat ik naar mijn eigen idee niet aan mijn norm voldoe terwijl een ander het allang best vind.

[Laatbloeier]

Het aparte is dat ik in mijn werk en sommige andere dingen heel perfectionistisch kan zijn, maar in andere dingen juist weer veel makkelijker dan de gemiddelde mens. In het huishouden bijv. Daar voel ik mij prima als ik het allerergste een beetje wegveeg en snel een nat doekje overheen kledder en als de zooi af en toe weer zodanig is 'opgeruimd' dat e.e.a. te vinden is als je wat zoekt. Ook mogen spullen in huis oud zijn en een beetje kapot.

Herkent iemand een dergelijke 'gespletenheid' wat betreft perfectionisme?

[Nickname]

Herkent iemand een dergelijke 'gespletenheid' wat betreft perfectionisme?

Wel bij hoe hoog ik de lat leg. Die ligt in het huishouden ook een stuk lager dan bij mijn werk.

[Phileine2]

Ligt eraan waar je de lat legt.

Vergeleken met mijn vroegere gymnasiumvriendinnen was ik absoluut de meest slordige/nonchalante. Niet dat ik beweer dat ze alle drie HB waren, maar wel slim en precies. Denk overigens dat twee wel HB zijn maar het doet er nu even niet toe.

Nu ben ik vaak de perfectionist in groepen, omdat ik - denk ik - het beste overzicht heb over hoe ik het zou willen. Iets wat voor hun boven verwachting goed is, kan voor mij tegenvallen. Dat is vaak gebeurd. Omdat ik gewoon vooraf al zie wat er mogelijk mis kan gaan, dat wil voorkomen, etc. Voor hun komt het dan als een verrassing. Zowel wat wél goed gaat, als wat niet goed gaat.
Maar ik heb er meestal geen last van, kan het redelijk loslaten. t Is alleen soms vervelend dat anderen moeite lijken te hebben met mijn werkwijze.
Het gaat hier overigens over mensen van allerlei pluimage, niet hoogopgeleid of HB.

En in mijn studententijd heb ik wel eens in een groepje gezeten met zulke pietje-precies-mensen dat ik juist degene was die de steken liet vallen e.d. Het is ook erg relatief.

En Laatbloeier, ik ben met huishouden ook niet echt precies maar ik zou het wel graag willen zijn. Ik denk dat dat een groot verschil is, jij lijkt vrede te hebben met je houding (en terecht, is alleen maar mooi), ik schaam me voor de dingen die niet schoon zijn of kapot. Dan denk ik, ik zou beter moeten kunnen, het zou gewoon in orde moeten zijn.

[Siouxsie]

Wat is een perfectionist? Ik kan daar heel lang over nadenken. Is dat nou perfectionistisch of juist niet
Net als: wat is hoogbegaafd? Kan ik evenwel lang over nadenken...

Ik denk niet dat ik perfectionistisch ben. Hoewel het aanleveren van half/gebrekkig werk me enorm tegenstaat en ik daarom mijn werk altijd controleer op fouten. Ik heb een jaar te lang over mijn afstudeerscriptie gedaan omdat ik niets wilde laten zien aan mijn begeleider wat mogelijk nog niet helemaal correct was.

Dat lijkt voor mijn omgeving op perfectionisme. Maar daar zit eerder een soort geldingsdrang achter, niet tegen kritiek kunnen en de angst om afgewezen te worden. Met dingen die niemand anders kan zien ben ik helemaal niet perfectionistisch, zoals met een trainingsschema of het huishouden. Ik kan ook prima een sudoku half oplossen en er dan nooit meer naar omkijken, dat schijnt een rasperfectionist niet over zijn hart te kunnen verkrijgen

[m1960]

Ik herken veel in wat Laatbloeier heeft neergetypt!
Bij mij thuis is alles netjes, mits je de kastdeuren niet opent......
Ik heb trouwens wel bij mezelf gemerkt, dat hoe leger mijn
hoofd is, hoe makkelijker het opruimen/ huishouden gaat.
Verder ben ik wel perfectionistisch.
Vroeger kon ik slecht tegen complimentjes, omdat ik zelf
vond, dat ik het nog beter kon.
Nu neem ik de complimentjes dankbaar in ontvangst en
laat ik zien wat in mijn kunnen ligt, wanneer ik persoonlijk
iets op mijn werk moet aanpakken.
Ik moest van de week een verslag invullen over het
reilen en zeilen van een kleuter bij mij in de groep, dat was
aangemeld bij Bureau Jeugdzorg.
Commentaar van manager en BJZ: "Heel helder en duidelijk
geformuleerd!"

Groetjes Marlou

[Phileine2]

Perfectionisme en faalangst ligt soms ook dicht bij elkaar. Dat van je scriptie vind ik wel klinken als perfectionisme. (@Siouxsie)

En bij mij hebben dingen die nooit 'af' komen ook te maken met perfectionisme. Creatieve dingen enzo... het zal nooit perfect worden dus waarom verder gaan? Schilderen e.d., ik kan er geen plezier in vinden. Het geeft een boel rommel en met het resultaat ben ik toch niet blij.
Nuttig schilderen (bij verhuizingen bijv) daarentegen vind ik wel heel leuk!

[Esther]

Ik kan ook prima een sudoku half oplossen en er dan nooit meer naar omkijken, dat schijnt een rasperfectionist niet over zijn hart te kunnen verkrijgen

Dat klinkt ook perfectionistisch, jezelf vergelijken met een rasperfectionist en dan concluderen dat je niet perfectionistisch bent . Is er ook zoiets als perfectionistisch zijn in hoe je een perfectionist kunt zijn?

Algemeen, ik herken wel verschil qua bv werk en huishouden. Maar ook het verschil tussen gedrag en wens. Meer willen dan je doet. En ja, wat maakt dan een perfectionist? Voor mijn gevoel de wens ook.

[Siouxsie]

Is meer willen dan je doet niet gewoon luiheid?

Ik scoor trouwens op big five vragenlijsten steevast laag op conscientieusheid (als ik hem eerlijk invul tenminste). Dus waar heb ik het eigenlijk over..

[Laatbloeier]

En Laatbloeier, ik ben met huishouden ook niet echt precies maar ik zou het wel graag willen zijn. Ik denk dat dat een groot verschil is, jij lijkt vrede te hebben met je houding (en terecht, is alleen maar mooi), ik schaam me voor de dingen die niet schoon zijn of kapot. Dan denk ik, ik zou beter moeten kunnen, het zou gewoon in orde moeten zijn.

Heb ik soms toch ook wel last van hoor, Phileine! Dan wil ik bijv. geen mensen thuis uitnodigen. Of zoals nu, nu we op het punt staan op vakantie te gaan en ik moet de buurvrouw hier binnen laten komen voor de planten en de katten, dan krijg ik een opruim- en schoonmaakbui, anders zou ik me teveel schamen...

[sterke leeuwin]

..ik volgens mij wel (maar ben dan ook nog niet "bewezen"HB) ik voel mij soms een slaaf van mijn eigen perfectionisme

[Mie]

Het aparte is dat ik in mijn werk en sommige andere dingen heel perfectionistisch kan zijn, maar in andere dingen juist weer veel makkelijker dan de gemiddelde mens. In het huishouden bijv. Daar voel ik mij prima als ik het allerergste een beetje wegveeg en snel een nat doekje overheen kledder en als de zooi af en toe weer zodanig is 'opgeruimd' dat e.e.a. te vinden is als je wat zoekt. Ook mogen spullen in huis oud zijn en een beetje kapot.

Herkent iemand een dergelijke 'gespletenheid' wat betreft perfectionisme?

Ja

[alien8]

Ik ben in elk geval totaal geen perfectionist.

[Nickname]

Wat is een perfectionist? Ik kan daar heel lang over nadenken. Is dat nou perfectionistisch of juist niet
Net als: wat is hoogbegaafd? Kan ik evenwel lang over nadenken...

Ik ook.
En daar mee ook de vraag of iedereen die hier antwoord of hij/ zij perfectionistisch wel hb is...en volgens welke criteria.. en wat zo'n topic dan eigenlijk nog zegt behalve dat er op een hb-forum bepaalde mensen zijn die zich wel en anderen die zich niet perfectionistisch noemen.

Ik vind de topictitel-vraag of alle HB-ers perfectionisten zijn dan ook niet zo interessant. Interessanter zijn eigenlijk de andere vragen:

.... en hoe zijn jullie daarmee om gegaan om toch uiteindelijk meer energie over te houden voor jezelf ? Hebben jullie comprimissen gesloten of juist niet ? Heeft dit jullie weleens compleet uitgeput ? En wat zijn jullie mogelijk afleidende acties om toch weer de kracht en de energie te krijgen om toch weer door te gaan ?