Ook ik stel me even voor....
Ik heb geen idee waar mijn aanmelding op dit forum toe gaat leiden, maar er is maar 1 manier om daar achter te komen en dat is toch maar es posten....
Ik begin al heel onzeker en dat is ook wel reëel, denk ik. Ongeveer 3 jaar geleden heb ik een Mensa test gedaan, gewoon om es te kijken of mijn moeite met allerlei dingen misschien mede met hb te maken heeft.
Helaas zat ik zo akelig in mijn vel die dag, dat de lettertjes en cijfertjes bijna letterlijk voor mijn ogen dansten. De score van 108 viel me dus nog niet eens zo erg tegen....Maar de kans dat ik anders boven de 130 had gescoord is niet zo groot.
Waarom heb ik me dan toch aangemeld? Ik hoop toch wat herkenning te vinden. Ik heb mijn leven lang wel "ondergepresteerd" in die zin dat ik totaal niet uit de verf kom. En dat begon eigenlijk al op mijn 13e toen ik niet naar heb VWO (was op de basisschool wel gebleken dat ik aardig slim was) maar naar de HAVO ging.
Het klinkt gek, maar het is me nooit gelukt om mijn best te doen. Of dit de klassieke succesangst is? Ik weet het niet, denk dat er meer meespeelt.
Wat ik in elk geval snap van mezelf is dat ik echt ongelooflijk gevoelig ben en ik denk dat dat me vaak ook weerhoudt om me in dingen te verdiepen. Zodra ik iets naars lees, wat niet moeilijk is als je je in maatschappelijke gebeurtenissen verdiept, ga ik er over malen.
Begin niet over dingen als kindermishandeling of sociaal- economische onrechtvaardigheid, want het interesseert me enorm, maar het laat me van binnen schudden op mijn grondvesten, zo roert het me.
Ik laat het even hierbij, voel me niet zo fit, maar ik hoop op herkenning, ondanks mijn nogal fragmentarisch neergekwakte verhaal.
