Ik mag toch wel kritiek leveren wat gezegd wordt?
Dat is juist aanleiding voor discussie. I.p.v. daarvan maakt iemand het persoonlijk...
Wat was je punt dan wel? Je zegt dat moordenaars in ieder geval geen normale psyche hebben. Wat hebben ze dan wel volgens jou, als het niet normaal is en niet per definitie ziek?Siouxsie schreef:Ja is allemaal bekend bij mij, en is inderdaad indrukwekkend om te zien waar normale mensen in bijzondere omstandigheden toe in staat zijn. Mijn punt was overigens niet dat moordenaars per definitie zieke mensen zijn.Freakje schreef:Als ik deze discussie lees, denk ik twee namen: Zimbardo en Milgram. Zal dit nader toelichten.
Ik ben het eens met Mie als ze zegt dat elke mens een potentiële moordenaar is. Dat is ook zo. Er zijn ook verschillende motieven voor moord en oorlog is inderdaad eveneens moord. Als je zou stellen dat enkel zieke mensen kunnen moorden, zou het snel opgelost zijn: dan steken we gewoon alle moordenaars in de psychiatrie en opgeruimd staat netjes. Zo simpel is het echter niet.
Milgram. Het experiment nav de wereldoorlogen. Mensen denken dat ze meedoen aan een leerexperiment en als ze de persoon die ze iets moeten aanleren iets fout zegt, moeten ze hem elektrische schokken toedienen. Gewoon omdat de proefleider zegt dat ze dit moeten doen, gaat de meerderheid gewoon door. Voor zover ik weet waren dit 'normale, gezonde proefpersonen'. (zie ook Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Milgram_experiment)
Idem bij het Stanford Prison experiment van Zimbardo. Mensen worden geselecteerd en gescreend (waarschijnlijk ook wel op psychopathologie, anders lijkt me dat dom) en worden willekeurig in twee groepen verdeeld: een groep gevangenen en een groep cipiers. Dit experiment is compleet uit de hand gelopen omdat de cipiers gruwelijke dingen begonnen te doen met de groep 'gevangenen', waardoor het experiment zelfs voortijdig stopgezet is geweest. (Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Zimbardo_experiment) Dit laatste is ook verfilmd: Das Experiment, maar in de film gaat men verder: men laat zien wat er mogelijk zou kunnen gebeurd zijn als het experiment niet was stopgezet. (Ik werd niet goed van de film, al kende ik het experiment).
Dit is gewoon waar de mens toe in staat is. Ik weet niet of Breivik ontoerekingsvatbaar is, maar gezien de experimenten hierboven, zou me het geenszins verbazen dat hij wel degelijk toerekeningsvatbaar is, zoals hij zelf aangeeft.
Nee, natuurlijk niet, want hoe weet iemand die bijv. psychotisch is, nou of hij het buiten zijn vrije wil om deed?Siouxsie schreef: Ik bedoelde in ieder geval aan te geven: waarom zouden we deze persoon Breivik eigenlijk niet volledig verantwoordelijk houden voor zijn daden, hij geeft nota bene zelf aan verantwoordelijk gehouden te moeten worden voor zijn daden? Zou je niet enkel uitzoeken of iemand ontoerekeningsvatbaar is als hij zelf in verweer gaat tegen de beschuldigingen - omdat de daden gepleegd zijn buiten zijn vrije wil om?
Jij zou dus iemand die tijdens een psychose een moord heeft gepleegd niet ontoerekeningsvatbaar verklaard willen hebben, omdat jij alleen naar zijn gedrag wil kijken, en hem daarop laten veroordelen?Siouxsie schreef: Onder andere in dit topic wordt direct aangenomen dat het de taak is van psychiaters om iemand die ogenschijnlijk qua psyche sterk afwijkt van de norm te onderzoeken en dat zij met uitsluitsel zullen komen en een advies dat de rechter opvolgt. Maar op zichzelf is het principe van ontoerekeningsvatbaarheid discutabel, ook los van dit specifieke geval.
Als iemand aantoonbaar dader is, maakt het dan nog uit of het zijn intentie was ('willens en wetens' en met besef van goed en kwaad) of dat dit werd ingegeven door een (hersen)proces dat buiten zijn bewustzijn om speelt, zoals een waan of psychose? Hij is en blijft dader en het moet hoe dan ook voorkomen worden dat hij opnieuw een gevaar zal vormen voor de maatschappij.
Hoe kom je erbij dat we niet in iemands hoofd kunnen kijken?Siouxsie schreef: Het lijkt in dat opzicht cultuurgebonden te zijn om iemands intenties te betrekken in de rechtspraak. Je zou ook enkel het gedrag kunnen veroordelen en op een gepaste manier opvolgen, ongeacht de intentie. Ik vind daar wel wat voor te zeggen. Want je kan nooit in iemands hoofd kijken, daarom is het niet zuiver om iemands vermeende intenties te betrekken in het vonnis.
Judge Wenche Elizabeth Arntzen dismissed a prosecution call for her to label Breivik mad, a ruling that would have seen him confined indefinitely to psychiatric care rather than prison.
Tot nu toe heb ik mijn mond gehouden, omdat het -inderdaad- zo'n moeilijke vraag is. Althans, voor mij, want ik ben geen psycholoog, laat staan forensisch psycholoog...m1960 schreef:We hebben nog steeds geen duidekijk antwoord op Siouxie's vraag wanneer iemand technisch gezien als ontoerekeningsvatbaar wordt
beschouwd.
Is er iemand op het forum die iets afweet van forensische psychologie?.......
Ik heb een tijdje geleden op het nieuws gehoord dat de ene psychiater hem als psychotisch diagnosticeerde, en een andere psychiater juist weer niet.Laatbloeier schreef:Tot nu toe heb ik mijn mond gehouden, omdat het -inderdaad- zo'n moeilijke vraag is. Althans, voor mij, want ik ben geen psycholoog, laat staan forensisch psycholoog...m1960 schreef:We hebben nog steeds geen duidekijk antwoord op Siouxie's vraag wanneer iemand technisch gezien als ontoerekeningsvatbaar wordt
beschouwd.
Is er iemand op het forum die iets afweet van forensische psychologie?.......
Wanneer iemand psychotisch is en aan waanbeelden en -ideeën lijdt, dan is het wellicht duidelijk. Breivik leek zijn -weliswaar gestoorde- ideeën goed onder woorden te kunnen brengen, en hij is niet psychotisch verklaard (toch?!). Hij hangt werkelijk een ideologie aan, hoe verdorven ook. Misschien is deze zaak wat dat betreft wel vergelijkbaar met de zaak Mohammed B.?
Nou goed, ook van mij niet het verlossende antwoord, maar wél van de Noorse rechters: hij is inmiddels toerekeningsvatbaar verklaard.
Klopt Mie, dat maakt het zo moeilijk.Mie schreef:Sowieso is psychologie niet eenduidig.
Ja, daarom ben ik ook wel benieuwd naar de motivatie van de rechter voor deze uitspraak.Laatbloeier schreef:Klopt Mie, dat maakt het zo moeilijk.Mie schreef:Sowieso is psychologie niet eenduidig.
Dat hebben de rechters gistermiddag toch allemaal opgenoemd? Kon je life volgen. De uitspraak, de misdaden en ook de motivatie voor de toerekeningsvatbaarheid.Ja, daarom ben ik ook wel benieuwd naar de motivatie van de rechter voor deze uitspraak.
Dat heb ik niet meegekregen. Zal eens kijken of ik tijd heb het terug te vinden op i-net.Yet schreef:Dat hebben de rechters gistermiddag toch allemaal opgenoemd? Kon je life volgen. De uitspraak, de misdaden en ook de motivatie voor de toerekeningsvatbaarheid.Ja, daarom ben ik ook wel benieuwd naar de motivatie van de rechter voor deze uitspraak.
Je kan het vast navinden op internet.
grtjs,
Yet
Gaat er niet om dat ik dat wil, ik wou de discussie niet persoonlijk maken, maar inderdaad dit is m.i. helemaal niet zo'n vreemd standpunt. Op een bepaald moment in de geschiedenis is besloten dat iemand die door omstandigheden is aangezet tot het plegen van een misdaad, behandeld kan worden zodat hij weer normaal kan worden. Dit past helemaal in het idee van de maakbare samenleving. Maar daardoor zie je ook dat we meer en meer geneigd zijn om iemands achtergrond en de oorsprong van zijn intenties te beoordelen in plaats van iemands daden. En dan begeef je je in een grijs gebied. Want in feite is iemand die een moord pleegt nooit normaal (abnormaal betekent: afwijkend van de norm, niet per se ziek). Dus zou je elke moordenaar kunnen behandelen. Maar dat gebeurt ook weer niet? En hoe komt dat eigenlijk? Oftewel: wie bepaalt of iemand "er niets aan kon doen" vs. "willens en wetens iets deed wat fout was" ? En dan kom je op het volgende.Mie schreef: Jij zou dus iemand die tijdens een psychose een moord heeft gepleegd niet ontoerekeningsvatbaar verklaard willen hebben, omdat jij alleen naar zijn gedrag wil kijken, en hem daarop laten veroordelen?
Is gedwongen psychiatrische behandeling humaan? Is iemand 'behandelen' omdat hij is wie hij is, ook al is dat afwijkend van de norm, humaan?Dat is toch ontzettend onrechtvaardig?
Iemand kan er zelf toch ook niets aan doen dat hij/zij psychotisch is geworden?
En wat dan, dan krijg iemand dus gevangenisstraf zonder een psychiatrische behandeling, dat is toch niet humaan?
Hoe kom jij erbij dat we wel in iemands hoofd kunnen kijken? Ja je kan een hersenscan maken, maar wat lees je daar op? We kunnen niet iemands gedachten lezen, dat is een feit. Het is handig als je even de context in de gaten houdt, het gaat hier om het bepalen van iemands geestesgesteldheid ten tijde van het plegen van een misdaad. Niet om algemeenheden, patronen, trends e.d. Meer en meer laat onderzoek zien dat iemand zelf niet eens weet wat zijn intenties en motieven zijn, laat staan dat een ander dat kan bepalen. Dus waarom veroordelen we iemand op basis van zijn intenties, in plaats van op het meetbare, zichtbare, gedrag waarvan we exact kunnen bepalen wat het gevaar is, wat de schade is, wie de slachtoffers zijn?Hoe kom je erbij dat we niet in iemands hoofd kunnen kijken?
Waar zijn al die jaren psychologische ontwikkeling dan op gebaseerd? Onzin?
En gedragswetenschap en hersenonderzoek?
Is ongenuanceerd niet juist zuiver als het gaat om strafrecht? Hoeveel foute inschattingen zijn er in de loop der jaren al niet gemaakt? Als we niet zouden denken in termen van straffen maar in passende maatregelen, is het helemaal zo gek nog niet om op basis van een gedragsbeoordeling een passende maatregel te kiezen.Ik vind het nogal ongenuanceerd gedacht en inhumaan om de (psychologische) omstandigheden waarin iemand verkeerd buiten beschouwing te willen laten in het strafproces.