Moeite met kleine stapjes

[TurtleIce]

Momenteel ben ik bezig met mijn afstudeerscriptie (HBO), dit moet in de vorm van een casestudy. Nu heb ik al eerder een casestudy geschreven en ik loop weer tegen hetzelfde probleem aan. Mijn ideeën zijn in eerste instantie altijd te ambitieus en te veelomvattend (terwijl ik zelf heel helder voor ogen heb wat het doel is en wat het uiteindelijke product moet zijn en denk ik ook dat het haalbaar is, maar ja, dat terzijde). Vervolgens moet je onderzoeksprotocollen en planningen met actieplannen en tussenstappen maken. Daar zit voor mij het probleem. Ik kan moeilijk in kleine stapjes denken en tussenproducten maken. Deels omdat ik dat al grotendeels in mijn hoofd doe, maar dan vrij abstract dus moeilijk op papier te zetten, en deels omdat ik het overbodig vind. Ik red me er wel mee en kan ook wel wat inleveren, maar ik vraag me af of jullie je hierin herkennen. Ergens heeft het ook te maken met mijn manier van werken denk ik. Ik werk het liefst met een strakke deadline (stok achter de deur) en stel dan ook meestal zoveel mogelijk uit. Anders kost het me te veel tijd en heb ik mijn perfectionistische ik niet meer goed onder controle. Als ik volgens een vaststaande planning moet werken kan dat dus niet.
Ik heb dit trouwens ook in andere dingen, bijvoorbeeld bij de psycholoog. Ik wil niet stapje voor stapje vooruit gaan, maar gewoon weten wat ik moet doen zodat ik het in één keer kan doen.
Nou ja, het is wel duidelijk denk ik ik ben benieuwd!

[leonie]

Heb ik helemaal nooit
Ik denk altijd in al die kleine stapjes die ik moet nemen. alleen dan wel allemaal tegelijk
Nee, zonder er iets grappigs van te maken heel herkenbaar. En bij mij betekent het ook vaak dat ik echt mega gefrustreerd kan zijn als iemand mij dwingt om het wel stapje voor stapje te doen, wat niet bepaald het beste gedrag uit mij naar boven haalt.
Maar met name als het iets is wat samen met anderen moet of zoals in mijn hobby paardrijden samen met een paard is het wel goed dat iemand mij dat soms laat doen, omdat ik anderen anders echt tot waanzin kan drijven.
Maar voor zaken als scripties en cases die ik in mijn eentje doe blijft het meestal betekene dat ik het op mijn eigen manier doe en mijzelf eerst toesta om het grotere geheel te overzien om het daarna stukje voor stukje weer te geven (wat vaak betekent dat i mijzelf daartoe echt moet dwingen)

[Liv]

Héél herkenbaar. Als ik toch alles al in m'n hoofd heb, waarom moet ik dan alles nog gaan opschrijven? Dingen die anderen onmisbaar vinden, vind ik totaal overbodig. En dan idd wat gaan maken om iets in te kunnen leveren als 't moet.

Ik weet nog dat ik altijd verbaasd was dat mensen op de middelbare school altijd hele planningen maakten voor toetsweken. Dat deed ik dus nooit. Of ja, niet op papier dan

[kakelot]

Ik haat kleine stapjes. Maar om de mensen een plezier te doen heb ik mezelf ooit aangeleerd gewoon op mijn manier het Grote Plan te ontwikkelen en de voorgeschreven Kleine Stapjes er daarna bij te verzinnen. Ze trappen er altijd in .

[JeejWeej]

Héél herkenbaar. Als ik toch alles al in m'n hoofd heb, waarom moet ik dan alles nog gaan opschrijven? Dingen die anderen onmisbaar vinden, vind ik totaal overbodig. En dan idd wat gaan maken om iets in te kunnen leveren als 't moet.

Dit. Heel erg dit.

Heb op het moment hetzelfde met een plan van aanpak wat ik moest maken, wat ik sowieso al overbodig vind. Maar heb er wel erg veel moeite mee als mensen dan tegen me zeggen dat het gedetailleerder moet. Als je zelf het plan uit moet voeren, waarom zou ik het dan verder uitwerken? Voor jullie leesvermaak?

[kakelot]

Nee joh. Anders geloven ze niet dat je er Echt over Nagedacht hebt .

Ik zal wel een ouwe muts zijn hoor, maar ik ben er een beetje milder in geworden. Als ze het zo hebben willen kunnen ze het zo krijgen, en dat ik toevallig precies de 'verkeerde' kant op gewerkt heb hou ik lekker geheim, ik ga er niet meer over in discussie. Pick your battles, denk ik dan.

[TurtleIce]

Ik weet nog dat ik altijd verbaasd was dat mensen op de middelbare school altijd hele planningen maakten voor toetsweken. Dat deed ik dus nooit. Of ja, niet op papier dan

Oh ja. Toetsweken, plande ik ook nooit en kon me ook verwonderen dat anderen daar al weken van tevoren mee bezig waren.
Maar het is inderdaad een soort 'noodzakelijk kwaad' , bij mij op de opleiding kom je er in ieder geval echt niet onderuit en moet je plan goedgekeurd worden voor je verder mag. Dat vind ik dus het lastige, want bij andere projecten kon ik inderdaad vaak achteraf de planning etc. invullen, maar nu dus niet. Kwestie van vertrouwen/controle?

[Laatbloeier]

Misschien is het voor veel mensen nodig of op z'n minst handig, een dergelijke planning te maken en in te leveren? Anders loopt er her en der van alles in de soep, en is het niet meer werkbaar en/of duidelijk voor de docenten (en de studenten zelf)? Dat er mensen bij zitten voor wie deze eis juist irritant is en contraproductief, dat zal altijd zo zijn. De meeste methoden en werkwijzen zijn op de grootste gemene deler gebaseerd. Neemt natuurlijk niet weg dat het vervelend voor jou is, TurtleIce!

(Ik weet niet hoe ik het zou ervaren. Heb helaas nooit een serieuze studie gedaan. Maar erg plannerig was ik op de middelbare school in ieder geval niet bepaald. Eerder nogal een uitsteller... Terwijl ik niet van stress houd, maar met deadline-stress moest ik noodgedwongen dus wel omgaan.)

[TurtleIce]

Misschien is het voor veel mensen nodig of op z'n minst handig, een dergelijke planning te maken en in te leveren? Anders loopt er her en der van alles in de soep, en is het niet meer werkbaar en/of duidelijk voor de docenten (en de studenten zelf)? Dat er mensen bij zitten voor wie deze eis juist irritant is en contraproductief, dat zal altijd zo zijn. De meeste methoden en werkwijzen zijn op de grootste gemene deler gebaseerd. Neemt natuurlijk niet weg dat het vervelend voor jou is, TurtleIce!

(Ik weet niet hoe ik het zou ervaren. Heb helaas nooit een serieuze studie gedaan. Maar erg plannerig was ik op de middelbare school in ieder geval niet bepaald. Eerder nogal een uitsteller... Terwijl ik niet van stress houd, maar met deadline-stress moest ik noodgedwongen dus wel omgaan.)

Ja, ze hebben het natuurlijk niet voor niets zo ontworpen, daar heb je gelijk in. En dit zal inderdaad voor de meeste mensen de beste werkwijze zijn, dus er echt onderuit komen zal ook niet lukken . Ik werd er vooral een beetje bang van dat ik het niet zo goed kan (faalangst und so...) en vroeg me af of het iets is om aan te werken of juist om omheen te werken dus ik ben blij om te horen dat veel van jullie het herkennen

[scarlett]

Ik begrijp op zich waarom het belangrijk is de kleine stapjes te maken, maar ook ik heb er moeite mee. Hoewel ik uit begrip voor anderen die mijn geschreven tekst moeten lezen, graag in stapjes zou schrijven, is mijn probleem echter, dat ik vaak niet weet welke kleine stapjes ik moet vermelden. Omdat ik die tussenstappen vaak niet nodig heb om tot een bepaalde conclusie te komen, weet ik vaak ook niet welke tussenstappen dan van belang zijn te vermelden, waardoor ik uit wanhoop ook soms de meest onnodige dingen weet te vermelden, terwijl dan uiteindelijk weer gevraagd wordt naar ándere informatie.

[Marianne]

Probeer de plannen die je moet schrijven als iets positiefs te zien. Je krijgt er (neem ik tenminste aan) een beoordeling over en daardoor krijg je zicht op hoe de docent je uiteindelijke verslag gaat beoordelen. Als je in een keer je grote product inlevert, kan het zijn dat je het zelf fantastisch in elkaar vindt steken, maar dat het niet aan de eisen vanuit de opleiding voldoet. En het gaat er uiteindelijk om dat je een voldoende krijgt voor je werk en dat werk moet zijn zoals men het vanuit de opleiding het beste vindt en niet wat jou zelf het beste lijkt.
Als je het schrijven van zo'n plan voor jezelf niet nodig hebt, is het alleen voor de docent. Hij/zij moet inzicht krijgen in hoe jij te werk bent gegaan en dat dat planmatig was. Aangezien ze niet in je hoofd kunnen kijken, zul je moeten uitwerken hoe je werkt. Beetje jammer dat dat niet een verantwoording achteraf kan zijn, je weet vooraf immers niet waar je tegenaan loopt en hoe je je plan wilt bijschaven. Maar dat is dan zaak voor de docent om doorheen te kunnen kijken. Je maakt een opzet en als je daar van af moet wijken, is dat nou eenmaal zo en getuigt dat alleen maar van flexibiliteit. Zo kun je alles goed praten .

[Perzik-chan]

Wat bijzonder om dit terug te lezen

Ik ben zelf momenteel ook aan het afstuderen en het gaat niet geheel van een leien dakje. Ik voel me steeds ongemotiveerder worden terwijl ik aan het begin echt een enorme drive voelde om een goed ontwerp neer te zetten. Dit komt vooral omdat er voor mijn gevoel de vaart behoorlijk uit is gehaald. De eerste anderhalve maand heb ik totaal geen feedback gekregen, waardoor ik het idee had dat ik niet echt stappen vooruit kon maken, en nu ik wel feedback krijg is het inderdaad te abstract, te ambitieus en te groot. Om heel eerlijk te zijn word ik hier ook wel een beetje onzeker van. Is het inderdaad te ambitieus? Ik vind zelf van niet, maar mijn afstudeerbegeleider is ervan overtuigd. Ik denk dat dat komt omdat er bij mij ook heel veel in mijn hoofd zit en het er lang over doet om eruit te komen, en als het eruit komt is meestal de rode draad door het verhaal heen zoek. (Die er naar mijn mening toch echt in zit.) En ja, als je afstudeerbegeleider het niet kan zien, kan hij er ook niet echt iets inhoudelijks over zeggen.

Wat ik hier het meest frustrerende aan vind is dat ik niet zo goed weet hoe ik het wél moet doen. Voor mij is het allemaal heel logisch en mijn afstudeerbegeleider kan helaas niet zo goed verwoorden waarom hij het precies te ambitieus of te abstract vindt, of waar de rode draad in zijn ogen kwijt raakt.

Maar goed. Afstudeerstress. Aaaah.

(Het deed me wel goed om gelijksoortige verhalen te horen. Ik dacht haast dat ik de enige was.)

[scarlett]

Over kleine stapjes gesproken --> we zijn nu met een vak bezig waarbij we syntax bomen moeten tekenen. En ik háát die bomen! Ik kom op de juiste antwoorden uit, ik geef al de juiste termen aan --> alleen ik snap de logica hoe de lijnen van de boom worden getrokken niet helemaal... Als we die boom niet per se zouden hoeven tekenen, zou ik vast een tien halen... Ik weet alle elementen te noemen waar om gevraagd wordt, mijn eind antwoord komt overeen met het juiste antwoord --> het zijn alleen die lijnen van boomdiagram die niet overeen komen met het antwoordenmodel!

[TurtleIce]

@scarlett
Oh ja, syntax boomstructuren zijn mijn lievelings... , ik begreep het ook nooit helemaal. Maar die dingen zijn toch bedoeld als een soort visuele ondersteuning? Ik vond het ook raar dat je die er verplicht bij moest tekenen. (Wij moesten ze trouwens van boven naar beneden maken geloof ik).

@Perzik-chan
Wat vervelend dat je geen specifieke feedback krijgt! En dat je plannen 'te ambitieus en te groot' worden genoemd is herkenbaar...Wat voor studie doe je? Kun je niet een soort 'samenvatting' maken van je plannen/ideeën of van wat je verwacht van het eindproduct? Het lijkt me heel lastig om dingen aan te passen als je niet weet wat er precies mankeert aan je huidige plan... Wanneer moet je het inleveren?
(Hm. Veel vragen, weinig samenhang )

[Tinus]

Lijnen trekken in een boomdiagram is relatief willekeurig. Wel wordt er toch regelmatig betekenis gegeven aan de manier waarop de lijnen worden getrokken.

Voor wat betreft de lengte van de lijnen:
Als er op een bepaalde manier een maat bestaat voor de afstand tussen twee onderdelen van de boom dan kan dit worden weergegeven door de lengte van de lijnen. Misschien dat het voorbeeld hier duidelijk is: http://en.wikipedia.org/wiki/Dendrogram
Ongeveer gelijk aan de lengte van de lijnen kun je ook de positie van de knooppunten een betekenis geven. Hier voorbeelden van zulke diagrammen: http://www.google.com/search?hl=en&q=de ... a&tbm=isch
Lengte van de lijnen is vaak redelijk kwalitatief en intuitief. Positie van de knooppunten is vaak minder intuitief maar kan wel heel exact een bepaalde betekenis weergeven.


Voor wat betreft de posititie van de lijnen:
Je kunt de takken willekeurig omdraaien bij een knooppunt. Echter, vaak wordt een volgorde gekozen waarbij van de ene naar de andere kant van de boom een bepaalde rangorde wordt gevolgd.
Hier een voorbeeld van een functie in een statistische computer code waarbij je expliciet kunt aangeven of de clusters in het diagram op een bepaalde manier moeten worden gerangschikt (de variabele 'order'): http://www.inside-r.org/packages/cran/F ... /docs/HCPC