Een niet voor de hand liggende carrière...?

[Nalle]

Wow, wat een geweldige kans LB!! Gefeliciteerd!!

Ik ben af en toe ook wat aan het broeden op een andere richting.

[m1960]

Wat super Laatbloeier!!!!! Stiekem ben ik een beetje jaloers op je hoor!
Ik merk dat ik de laatste tijd meer en meer last heb van "senioren momenten". Zo kom ik regelmatig niet op bepaalde woorden en moet ik echt heel diep nadenken. Het woord dat ik zoek zie ik als voorwerp voor me. Aan man en kinderen omschrijf ik het voorwerp als een soort van cryptische omschrijving waarop ik zelf het antwoord nog niet weet.
Pfffffff, valt niet mee hoor!......

Groetjes Marlou

[Korrel]

Heel erg super gefeliciteerd.

[Girafje]

Jeeeeeeeeeeeeeeeej!!!! Wat te gek gaaaaaaaaaaaaaaaafffff LB! Het enthousiasme spat idd. al van je verhaal af. 1+1 is wederom 3+, wat goeoeoeoeoed!!!! Wordt er hier ook helemaal blij van zeg!!!! Woooooooooot!!! Woei, gefeliciteerd!!!! Zó dichtbij eigenlijk ook nog eens, mens wat geweldig!

[Nalle]

Wat super Laatbloeier!!!!! Stiekem ben ik een beetje jaloers op je hoor!
Ik merk dat ik de laatste tijd meer en meer last heb van "senioren momenten". Zo kom ik regelmatig niet op bepaalde woorden en moet ik echt heel diep nadenken. Het woord dat ik zoek zie ik als voorwerp voor me. Aan man en kinderen omschrijf ik het voorwerp als een soort van cryptische omschrijving waarop ik zelf het antwoord nog niet weet.
Pfffffff, valt niet mee hoor!......

Groetjes Marlou

Dat is toch gewoon beelddenken? Heb ik zo vaak en ik ben nog geen 30

[<3]

Wat ontzettend leuk, gefeliciteerd!!

[Laatbloeier]

Dank nogmaals allemaal, voor de leuke reacties! Ik heb vandaag met mijn broer afgesproken dat ik volgende week dinsdag ga beginnen. Hij heeft een partij dingetjes te doen, iets met haakjes en of ringetjes waar iets mee gedaan moet worden met schroefdraad en afkorten enzo. Het scheelt hem alvast heel veel kostbare tijd als ik daarmee aan de slag ga en eind februari moet die partij klaar. Handen uit de mouwen!

Wat super Laatbloeier!!!!! Stiekem ben ik een beetje jaloers op je hoor!
Ik merk dat ik de laatste tijd meer en meer last heb van "senioren momenten". Zo kom ik regelmatig niet op bepaalde woorden en moet ik echt heel diep nadenken. Het woord dat ik zoek zie ik als voorwerp voor me. Aan man en kinderen omschrijf ik het voorwerp als een soort van cryptische omschrijving waarop ik zelf het antwoord nog niet weet.
Pfffffff, valt niet mee hoor!......

Groetjes Marlou

Marlou, bedoel jij dat bovenstaande jou ook doet verlangen naar ander werk? Ik dacht dat jij het wel erg naar je zin had met de kinderen... Of twijfel jij ook met wat je verder wilt? Zomaar even nieuwsgierig!

[m1960]

@Laatbloeier. Ik vind mijn werk nog steeds leuk, maar op de een of andere manier knaagt er nog steeds iets bij me.

@Nalle. Ik heb er niet eerder "last" van gehad. Zou je zo maar ineens beelddenker kunnen worden?.....

Groetjes Marlou

[Blondie]

Laatbloeier, wat geweldig voor je, gefeliciteerd! Zo kan alles opeens zomaar op zijn plek vallen.

Wat mijn loopbaan betreft (ik ben ook nog steeds niet bij mijn doel en ik ben 40):

1985-1991 VWO
1991-1996 WO-studie Milieuhygiëne, richting milieutechnologie, inhoudelijk interessant, voldoende verbreding mogelijk, bij afstudeeronderzoeken kwam ik er wel achter dat ik geen onderzoeker ben (of toch de onderwerpen niet boeiend genoeg vond om echt diep op in te gaan?)
1996-1997 werkzoekend, er was niet veel vraag naar milieu-ingenieurs zonder werkervaring, tussendoor wat uitzendwerk, vrijwilliger bij een bureautje dat pasafgestudeerden bemiddelde op de arbeidsmarkt (vrij ideologisch van opzet)
1997-1999 programmeur bij een grote bank/verzekeraar, nog steeds bij gebrek aan loopbaanperspectief in mijn vakgebied, de omscholingscursus was leuk en uitdagend (analytisch en in eigen tempo te doorlopen), het werk was saai en totaal niet uitdagend
1999-2001 projectmedewerker bodemonderzoek bij een groot ingenieursbureau, eindelijk een baan die aansloot bij mijn studie, ik kreeg er uitdagende klussen, maar had moeite met dagenlang binnen zitten achter een pc, ander nadeel: lange reistijd
2000 huwelijk
2001-2005 adviseur/projectleider bodemonderzoek bij een ander groot ingenieursbureau, voordeel: veel minder reistijd, nadelen: minder interessante projecten, te weinig werk, bore-out
2002 geboorte dochter
2005 verhuizing naar Duitsland vanwege werk echtgenoot (ik was blij dat ik ontslag kon nemen)
2005-2006 thuisblijfmoeder, nadenken over wat ik nu echt wilde op het gebied van werk
2006-2008 opleiding tot kleuterleidster, als 33-jarige tussen de (vooral) 18-jarige meiden , inhoudelijk erg leuke opleiding en heel goed voor mijn taalontwikkeling in het Duits
2008-2009 kleuterleidster, leuk en zinvol werk, de dagen vlogen voorbij, in dit vak zijn vaardigheden belangrijker dan kennis, voltijd werken vond ik wel zwaar in combinatie met het hebben van een kind
2009 verhuizing terug naar Nederland
2009-2012 pedagogisch medewerker TSO en BSO, leuk en zinvol werk, maar te weinig diepgang, ook te weinig contracturen, ik ben in de OR gegaan voor meer inhoudelijke uitdaging en om op hoger niveau de organisatie te kunnen helpen verbeteren
2012-heden projectleider bodemonderzoek bij een klein ingenieursbureau, ik dacht er verstandig aan te doen om een switch terug te maken, maar dit bleek een zware vergissing, ik word hier echt ongelukkig
2012-heden deeltijdstudie Pabo, want ik wil toch echt heel graag in het onderwijs werken!

Vriendinnen verwachten dat ik op het werk van leerkracht in het basisonderwijs snel uitgekeken zal raken (onder mijn niveau), maar ik ben er net als Laatbloeier achter gekomen dat ik een doener ben. Ik wil concreet, zinvol werk doen en daarbij interactie met mensen. Ik word doodongelukkig van een kantoor. Verder heb ik onderwijsgenen van mijn vader.

[Blondie]

Ik heb trouwens ook heel lang geworsteld met 'wat kan ik?' versus 'wat wil ik?' en waarom die twee niet met elkaar in overeenstemming leken te kunnen komen. Ik heb lang de overtuiging gehad dat ik moest gaan voor wat ik goed kon en dat ik dat dan ook automatisch moest willen. Zoals complexe technische projecten leiden of diepgaand onderzoek doen. Ik had op basis van mijn intelligentie als vrouw een fantastische carrière kunnen opbouwen in de IT of bij het eerste ingenieursbureau, waar ik werkte. Zowel de bank als dat ingenieursbureau zagen me niet graag vertrekken. Ik heb in mijn leven 3 keer een vaste baan opgezegd.

Ik ben heel lang van mening geweest dat ik een soort plicht had om mijn betatalenten op die manier in te zetten. Maar ik werd er gewoonweg niet gelukkig van! Eigenlijk deed ik dingen die ik diep in mijn hart niet echt interessant vond. En het werk stond ook steeds verder af van de reden waarom ik mijn studie had gekozen: een bijdrage leveren aan een schonere wereld.

Verder hebben het vroege overlijden van mijn vader en de geboorte van mijn dochter ervoor gezorgd dat ik andere dingen in het leven belangrijker ging vinden dan een carrière.

Vanaf 1 april spring ik in het diepe en richt ik me 100% op mijn studie. Ik hoop dit studiejaar nog te kunnen afstuderen en begeef me daarna wel op een moeilijke arbeidsmarkt. Dat wordt spannend.

[opaspop]

Ja daarover zocht ik net informatie, ik zit namelijk zelf al een tijdje in een carrière dip zou je kunnen zeggen

Het woord carrière maakt me trouwens al misselijk. Deze maatschappij is zo intens prestatie gericht, het is net
een grote wedstrijd denk ik som, maar wat valt er te winnen? Geld? een koelkast? een dure televisie? nog meer materiele rotzooi.

Ik heb Havo gedaan, wat ik verschrikkelijk vond. Omdat men vond dat ik in bepaalde vakken uitzonderlijk goed was
vond men dat ik het vwo mocht proberen. Ik heb toen een jaartje vwo gedaan, maar dit ging helemaal mis. Op een
of andere manier weigerde ik iets te doen. Ik walgde van de mensen om me heen, en verwaarloosde alles. Waarom
precies weet ik nog steeds niet. Toen ging ik terug naar de havo, en die heb ik succesvol afgerond, al was ik wel intens
lui, en hebben mijn ouders me enorm moeten aansporen. Ik weigerde gewoon een heleboel dingen te doen, ik zag
er het intrinsieke nut niet van. Liever hield ik me bezig met zaken die me wel interesseerde, en waar ik dan ook
enorm toegewijd aan kon werken. Maar de basis van het moeten, maakte dat ik het al bij voorbaat niet meer wilde doen.


Maargoed toen ging ik dus naar een kunstacademie, en ik kon die mensen daar ook al niet luchten. Verschrikkelijke sektarische, en autoritaire sfeer daar. Ik kon het niet eens worden met de essentialistische kijk op kunst, en de waarden van kunst, die geheel gekoppeld word aan een bepaalt tijdsgewricht etc. Alsof er een tijdsgeest is die wij representeren, en dat we ons daar aan moeten houden, terwijl het eerder andersom is. De scheppers van nu creëren, de betekenis, en de tijdsgeest


maargoed daar gaat het nu even niet om, het gaat er meer om dat ik me gewoon echt totaal niet fijn voelde in het subcultuurtje, dat elkaar het hooft boven het water houd, en over elkaar heen leeft. Maar omdat ik nu die academie niet helemaal heb afgemaakt, ziet men mij nu als amateur, wat ik niet ben aangezien ik professioneel werk maak, iedere dag werk, exposeer, en duidelijk een bepaalde integriteit, en consistentie nastreef in mijn werk. Ik wil niet zeggen dat ik zo geweldig ben, maar ik ben zeker het station van amateur wel gepasseerd. Hoe definieer je dan wat een amateur is, en wat niet? Dat is een lastige vraag, waar waarschijnlijk geen objectief antwoord op valt te geven, maar ik weet gewoon dat ik geen amateur meer ben. Toch is dat voor mensen die autoritair denken niet te bevatten. Wanneer je iets niet afmaakt, ben je niet goed. Wat tegenstrijdig is, want wanneer een autodidact ineens in een museum hangt, vinden ze het ineens wel goed. Dan heeft de autoriteit binnen het subcultuurtje, die de essentie van goed en fout in pacht heeft het werk goedgekeurd, en mag er van gehouden worden. Wat ze dan ook allemaal netjes doen.


Ik weet op het moment nog steeds niet wat ik nou precies moet, want ik stuit aan alle kanten op weerstand. Overal heb ik te maken met mensen die ik zo intens veracht. Niet omdat ik beter ben, maar omdat ik anders denk, en anders ervaar dan zei. Niet beter, of slimmer, maar in ieder geval anders. Ik ben een vreemd persoon zegmaar. En ik weet het ik kom nu over als een enorme frustraat. en jullie wijzen me vast op het afmaken van mijn studie, wel al dan niet gebaseerd op een autoritaire manier van denken, maar voor mij is het moeilijk om iets te doen waar ik een enorm slecht gevoel over heb. En over bijna alles heb ik een slecht gevoel

[Ray]

Maar waarom zou je anderen verachten omdat ze anders zijn dan jij ? Denk je dat het mogelijk zou kunnen zijn dat daar de schoen wringt ? Niet gelegen in het feit dat anderen anders zijn maar gelegen in het feit dat jij je tegen alles afzet dat anders is dan jij en je voor jezelf daarom een bijbehorende sfeer neerzet waardoor je het zo slecht naar je zin hebt en misschien ook daardoor niet bereid bent tot de nodige consessies ?

[Nickname]

Leuk om te lezen LB. Klinkt als iets voor jou. Succes.

Ik zelf: havo > vwo (met super exact pakket)> sociaal werk > kunstacademie > docent > huisvrouw +sieradenmaakster + postbezorger + begeleider/coach van twee knullen met adhd/dyslexie/tourette. Op dit moment: kunstenaar, docent, coach, studie psychologie (OU)... en de eerst stappen gezet op weg naar uitvoering van nog een aantal andere plannetjes.

[Blondie]

Leuk om te lezen dat meer mensen zo zoekende zijn (geweest).

Mijn echtgenoot volgt een tamelijk rechttoe-rechtaan loopbaanpad. Hij wist eigenlijk al vanaf jonge leeftijd dat hij 'iets technisch' wilde gaan doen en dat werd later duidelijk 'iets chemisch'. Hij heeft ook echt voor ogen wat zijn volgende stap wordt en vindt leuk wat hij doet. Voor hem is het moeilijk te begrijpen dat een slim persoon zoals ik er zoveel moeite mee heeft (gehad) om uit te vogelen wat ze wil doen met haar leven.

[Birdman]

Haha, wat is dit toch weer heerlijk herkenbaar. Dit jaar word ik 40. Werkelijk geen idee wat ik leuk vind. Ik wil wel LB heeeeel hartelijk feliciteren met haar onwijs leuke klus, ik weet hoe je hebt geworsteld om iets te vinden dat bij je past. En zoals ik al schreef; same here. Ik ben inmiddels al weer acht maanden thuis en ruim 50 sollicitaties verder.... Vaak ook op banen die ik eigenlijk helemaal niet zie zitten. Maar goed, er lopen ook nog wat andere projecten, zoals een ZZP opdracht voor een HB gerelateerde opdracht. Daar ben ik onwijs blij mee, het is maar voor twee dagdelen in de week, maar het is in ieder geval een mooi begin. Mijn vakgebied en mijn doelgroep, hoe mooi wil je het hebben?

[Laatbloeier]

Dank Birdman, voor je felicitaties. Jij ook felies met je leuke opdracht! Je weet maar nooit waar iets toe leidt, misschien...

En kijk hieronder, daar sta ik dan, aan de zaagmachine, lange staven metaal af te zagen op ong. 7 cm. Later aan het schuurapparaat de uiteinden afgeslepen, toen aan weer een andere machine schroefdraad erop geslepen. Mijn broer stelt alle machines in. Morgen moeten ze dan nog tot een soort S-haken (eigenlijk J-haken) gebogen worden, het zijn onderdeeltjes voor drukpersen die papieren bekers bedrukken. Mijn broer maakt dus onderdelen, maar ook complete apparaten/machines. Hij vond me direct al heel handig en snel, precies zoals hij verwacht had, zo zei hij.

Verder kwamen er nog twee neven langs, een groot deel van (de enorm grote!) familie woont daar nog in de buurt. Ik had ze beiden al tussen de dertig en de veertig jaar niet meer gezien (bij mijn broer komen ze echter regelmatig langs), de ene herkende ik direct, de ander na goed kijken. Om aan te geven dat onze familie niet van de standaard carrières is: neef V., eind 40, heeft altijd een eigen bloemenexporteerbedrijf gehad, rijdt met vrachtwagens op Frankrijk (d.w.z. z'n personeel). Hoeft nog maar twee jaar te werken, dan kan-ie qua geld met pensioen, en lekker zeilen met z'n boot en surfen op het strand, wat-ie nu al heel veel doet.

Neef H. (begin 40) woont in een caravan achter op het land van z'n pa. Is momenteel werkeloos, evenals zijn zus D., die gestudeerd heeft voor notaris, maar samen zijn ze lampen en gekke wasbakken gaan maken die ze via de Praxis enzo willen gaan verkopen. Zie <hier>.

Nou goed, tot slot, ik in actie tijdens mijn eerste werkdag:

[kakelot]

Cool .

Dat instellen van die machines leer je ook nog wel. Dat was in de fabriek altijd mijn kers op de taart, als de voorman langs kwam om de boel af te regelen en dan had ik dat vast voor hem gedaan. Gelukkig was het er eentje die zich niet zo snel gepasseerd voelde, hij vond het juist wel grappig .

En dan ook nog een gezellige familiereünie, dat klinkt als een hele leuke eerste werkdag!

[willemijn]

Gaaf Laatbloeier; van harte en leuke 'in je element foto'.
Om blij van te worden..........

[Laatbloeier]

Dank voor jullie leuke reacties! En ja Kakelot, ik heb best al wat fabriekservaring op mijn cv staan (maar dan meer rond mijn 20ste), en ik was ook zo iemand die meer en meer het werk van de technische dienst overnam (dat deel dat ik kon), gewoon door mee te kijken als ze aan de machine waarin ik werkte een storing verhielpen. Ik kan wel zeggen dat ik de enige in die fabriek was die dat deed.

O, en kijk, dit heb ik gemaakt, een forse serie, de helft is nu klaar, broer had nog niet al het materiaal binnen. Op de foto hierboven zie je dat ik met een lange metalen staaf bezig ben. Die ben ik daar op maat aan het zagen. Toen uiteinden wat afschuren aan schuurmachine, op weer een andere machine het schroefdraad erop draaien, toen schuin afzagen en tot slot buigen.

[kakelot]

Ziet er netjes uit!

Zo is fabriekswerk nog wel leuk, als je zo'n ding helemaal zelf maakt. Ik heb ook een blauwe maandag aan de lopende band gestaan bij een verwarmingsketelfabriek, en daar ben ik gillend weggelopen. Maar een werkplaats waar je ook de kans krijgt om wat verder te kijken dan dat ene schroefje en waar eigen initiatief op prijs wordt gesteld is op zich mijn ding wel, en die ben ik gelukkig ook vaak genoeg tegengekomen.