Isa schreef:Ik herken dat op zich ook wel hoor. Ieder mens is natuurlijk anders en heeft een ander referentiekader. Misschien is het ook wel zo dat juist de mensen die zich in een bepaald fenomeen herkennen juist reageren, en daarom lijkt het dat velen zich herkennen. Met sommige onderwerpen heb ik niets, dus daar reageer ik dan ook niet op.
Ja dat is waar natuurlijk. Mensen die zich ergens niet in herkennen reageren vaak niet. Aan de ene kant is dat fijn voor de herkenning bij de anderen, maar aan de andere kant ook ergens jammer ofzo. Je krijgt er zulke mooie geschakeerde discussies van anders.
Isa schreef:Op welke punten voel je jezelf anders?
Ik voel mezelf niet stereotyp HB als het bijvoorbeeld op leren aan komt. Ik heb als kind wel echt leren leren. Al op de basisschool leerden we al samenvattingen maken bijvoorbeeld. Ik ben dus ook nooit vastgelopen omdat ik nooit heb leren leren. Ik heb ook niet echt onder gepresteerd, iets wat veel HB-ers wel hebben mee gemaakt.
Ik ben ook niet perfectionistisch in de zin dat ik perse wil excelleren in dingen of dat dingen 100% goed moeten zijn. In mijn keuken zit al jaren een stucprofiel los (en ik ben nog steeds te lui om het te repareren) en dat schilderij aan de muur hangt ook nog steeds scheef (en daar vielen anderen met Kerst al over).
De laatste tijd zoek ik zelfs bewust het tegenovergestelde op en loop ik de kantjes van dingen af, waarvan ik vroeger vond dat ik dat echt niet kon maken. Voel ik me heerlijk bij. Wat een bevrijding om je niet zo verantwoordelijk te voelen. Ik voel me dan een beetje als de ijverige leerling die je als docent eigenlijk de hemel in wil prijzen als ze een keer niet haar huiswerk heeft gemaakt
Ik ken ook geen faalangst. Ik ben er juist van overtuigd dat ik alles kan wat ik wil kunnen.
Het is meestal stil in mijn hoofd. Alles rond "hoe zet ik mijn hersenen uit" en "hoe stop ik de eindeloze stroom gedachten" herken ik helemaal niet. In mijn hoofd is het meestal een weldadig walhalla van rust.
Zo zijn er nog wel meer dingen. Maar omdat ik met uitstelgedrag wel veel overeenkomsten zie met andere HB-ers, ga ik dit berichtje toch maar niet te lang maken en weer wat gaan doen aan mijn onderzoek.
Wat ikzelf merk is dat ik hou van mensen die zich genuanceerd uitdrukken en openstaan voor de visie van een ander, en daardoor ook waar nodig bereid zijn hun eigen visie aan te passen.
Dito.
Ik zat het net nog aan iemand uit te leggen, maar juist het voeren van een "gesprek" (IRL of digitaal), maakt dat ik ideeën ontwikkel. Ik kan dus ook niets met mensen die maar één waarheid (hun waarheid) hebben. Dat blokkeert dat gesprek en dus ook mijn denken.