Angst voor eigen (verborgen) talent

[Hilleke]

Al zo lang als ik me kan herinneren heb ik ergens een angst om nieuwe dingen te leren/ergens mee door te gaan /ontwikkelen omdat ik er misschien wel eens goed in zou kunnen zijn...

Klein voorbeeldje... ik heb eigenlijk altijd wel iets muzikaal of creatiefs gedaan. Zonder cursussen ofzo te hebben gevolgd.

Dan laat ik wel eens een tekening ofzo zien (ik had al zeker 15 jaar niet meer een teken potlood vastgehouden en daarvóór eigenlijk ook niet vaak) en vaak krijg ik dan een compliment (waar ik heel blij mee ben hoor) maar ik krijg ook vaak te de vraag/suggestie dat ik vast al heel lang teken omdat ik t zo goed en gedetailleerd doe. (enz)

Maar juist die complimenten weerhoudt me er van om vaker te tekenen of mijn techniek te verbeteren enz.

(terwijl ik het eigenlijk juist echt heel gaaf zou vinden om nog beter te worden/succes te hebben in mijn creatieve en muzikale dingen)

maar ik durf de stap niet te nemen
(zingen is ook zo'n ding.. ik zou dolgraag in een band ofzo.. of in ieder geval optreden... maar ik blijf maar in mijn comfortzone (musicalvereniging) hangen.. Ik ben nu eindelijk zo ver dat ik zanglessen ben gaan nemen... zegt de juf de eerste les... t gebeurt niet vaak dat ik zo'n ervaren zangeres op les heb... techniek is prima enz... (niet dat ik niks meer te leren heb.. t kan altijd beter... )

Nu de volgende stap nog...

herkenbaar???

[Terrasano]

Absoluut niet herkenbaar, maar waarom zou je je druk maken over een compliment, wees blij dat het allemaal van een leien dakje gaat, en je de mogelijkheid hebt om goed te worden waar anderen dat niet kunnen om welke redenen dan ook. Je bent bevoorrecht om onduidelijke redenen, dus maak er gebruik van zou ik adviseren?

[Dory]

Super dat het zingen je goed afgaat. Ik heb veel ook moeite met buiten die comfortzone stappen. Niet qua zingen , ik zal zeker verhongeren als ik daarvan moet rondkomen . Leef je dromen i.p.v. te dromen over het leven. Van een leien dakje is eentonig, uitdaging laat je voelen dat je leeft. Je moet moeite doen, bij jou dan niet om goed te kunnen zingen maar wel je angst overwinnen. Als je elke keer klein stapje richting je doel of droom zet geeft het uiteindelijk zoveel voldoening. Succes!

[Terrasano]

De uitdaging is om mooi werk neer te zetten, niet de stappen daartoe, die zijn saai en helaas soms nodig..

De angst of schaamte overwinnen is zeker aan te raden, anders kan niemand echt genieten van hetgeen jij of iemand anders kan maken en weergeven.

[Arjan]

Absoluut niet herkenbaar, maar waarom zou je je druk maken over een compliment, wees blij dat het allemaal van een leien dakje gaat, en je de mogelijkheid hebt om goed te worden waar anderen dat niet kunnen om welke redenen dan ook. Je bent bevoorrecht om onduidelijke redenen, dus maak er gebruik van zou ik adviseren?

Dat is wel een erg makkelijke manier van afserveren van wat Hilleke zegt.

Ik zie vooral een drang tot perfectionisme in haar schrijven. Dat kan enorm zelfremmend werken en daar kun je goed last van hebben. Niet goed kunnen omgaan met wat anderen van jou prestaties vinden hoort daar vaak bij.

Jij bent niet je werk. Er zijn dingen die jij bent, en er zijn dingen die jij doet. Als jij een fout maakt, dan is dat iets dat jij doet, niet iets dat jij bent. Dat is een belangrijk onderscheid. Want als jij een fout maakt betekent dat niets meer dan dat jij een fout hebt gemaakt. Het betekent niet dat jij een loser bent. Wat je doet is namelijk niet wie of wat je bent. Als je poept beschouw je jezelf toch ook niet als een uitwerpsel? Wie jij bent verandert niet, wat je doet verandert wel. Wees dus niet bang dat jij verandert in een loser als je iets imperfects creëert. Dat is niet zo.
(Disclaimer: schaamteloze copypasta van http://sochicken.nl/5-tips-tegen-perfectionisme)

[scarlett]

Zeker herkenbaar! Voor mij is het zelfs zo dat vanaf het moment dat mensen complimenten gaan maken, ik juist slechter ga presteren. Omdat ik dan een denkbeeldige lat ga leggen, omdat ik dan het idee ga vormen dat mensen de volgende keer alleen maar betere dingen gaan verwachten! Faalangst. Blegh!

[Dory]

@ Terrasano
Waar specifiek de uitdaging ligt is erg persoonlijk. Voor jou is wellicht het eerste doel mooi eindresultaat.
Als ik lees dat het zangtalent bij Hilleke goed aanwezig is en wordt tegengehouden door angst om er verder in te gaan. Natuurlijk is er ook het doel nog beter in zingen worden. Want stel dat je er heel goed in wordt, een echte topper, wat staat je dan allemaal te wachten en hoe ga je daarmee om. Eenmaal gepresteerd wat je "echt" kan als je je er flink voor inzet willen mensen namelijk steeds prestatie blijven zien, dat legt de lat erg hoog. Zelf vind ik iets nieuws leren en doen ook eng, bij mij ligt de uitdaging eerst in van de angst afkomen om die ene drempel over te kunnen op weg naar mijn dromen...

[Terrasano]

Absoluut niet herkenbaar, maar waarom zou je je druk maken over een compliment, wees blij dat het allemaal van een leien dakje gaat, en je de mogelijkheid hebt om goed te worden waar anderen dat niet kunnen om welke redenen dan ook. Je bent bevoorrecht om onduidelijke redenen, dus maak er gebruik van zou ik adviseren?

Dat is wel een erg makkelijke manier van afserveren van wat Hilleke zegt.

Ik zie vooral een drang tot perfectionisme in haar schrijven. Dat kan enorm zelfremmend werken en daar kun je goed last van hebben. Niet goed kunnen omgaan met wat anderen van jou prestaties vinden hoort daar vaak bij.

Jij bent niet je werk. Er zijn dingen die jij bent, en er zijn dingen die jij doet. Als jij een fout maakt, dan is dat iets dat jij doet, niet iets dat jij bent. Dat is een belangrijk onderscheid. Want als jij een fout maakt betekent dat niets meer dan dat jij een fout hebt gemaakt. Het betekent niet dat jij een loser bent. Wat je doet is namelijk niet wie of wat je bent. Als je poept beschouw je jezelf toch ook niet als een uitwerpsel? Wie jij bent verandert niet, wat je doet verandert wel. Wees dus niet bang dat jij verandert in een loser als je iets imperfects creëert. Dat is niet zo.
(Disclaimer: schaamteloze copypasta van http://sochicken.nl/5-tips-tegen-perfectionisme)

Ik denk dat het juist een heel eerlijke benadering is van het hele proces, men zit zichzelf in de weg, om welke reden dan ook, en dat maakt het een probleem. Het feit alleen al dat men perfectionistisch is vind ik een vorm van, laat ik het zo zeggen, onderontwikkeling op het gebied van realistische verwachtingen van de persoon die het treft.

Ergens is er iets niet helemaal tot wasdom gekomen, en daar vervolgens weer juist mee om kunnen gaan is de uitdaging. Ik lees dat hier wel erg vaak. En het is dus iets wat best wat aandacht of een speciaal topic zou mogen verdienen vind ik zelf.

En uiteraard is het precies zoals je het uitlegt, maar die scheiding is dus het probleem en daar moet je iets mee. Ik geloof zelf meer in bewustwording dan meepraten over hoe herkenbaar het allemaal wel niet is, en hoe hb gerelateerd het zou zijn.

Soms is gewoon zeggen waar het op staat makkelijker te begrijpen dan om er een heel verhaal van te maken.

Lees dit vooral als goed bedoelt, al zou je er ook misschien iets anders in kunnen zien.

[Terrasano]

@ Terrasano
Waar specifiek de uitdaging ligt is erg persoonlijk. Voor jou is wellicht het eerste doel mooi eindresultaat.
Als ik lees dat het zangtalent bij Hilleke goed aanwezig is en wordt tegengehouden door angst om er verder in te gaan. Natuurlijk is er ook het doel nog beter in zingen worden. Want stel dat je er heel goed in wordt, een echte topper, wat staat je dan allemaal te wachten en hoe ga je daarmee om. Eenmaal gepresteerd wat je "echt" kan als je je er flink voor inzet willen mensen namelijk steeds prestatie blijven zien, dat legt de lat erg hoog. Zelf vind ik iets nieuws leren en doen ook eng, bij mij ligt de uitdaging eerst in van de angst afkomen om die ene drempel over te kunnen op weg naar mijn dromen...

Ik lees er inderdaad een hoop angsten in, en dat is zonde. En dan maakt het niet eens echt uit op welk niveau men wil gaan presteren of ambiëren. Wat ik ook lees in jou reactie is de anticipatie op de toekomst, totaal niet nodig vind ik, je doet iets omdat je het graag wil en doet, ten alle tijden ben jij diegene die aan de bal is, en dus ook de grens kan aangeven. Er gebeurd niets wat jij niet wil laten gebeuren, dus dat is onnodig om jezelf mee bezig te houden. Komt tijd komt raad denk ik dan maar.

[Dory]

Ik lees er inderdaad een hoop angsten in, en dat is zonde. En dan maakt het niet eens echt uit op welk niveau men wil gaan presteren of ambiëren. Wat ik ook lees in jou reactie is de anticipatie op de toekomst, totaal niet nodig vind ik, je doet iets omdat je het graag wil en doet, ten alle tijden ben jij diegene die aan de bal is, en dus ook de grens kan aangeven. Er gebeurd niets wat jij niet wil laten gebeuren, dus dat is onnodig om jezelf mee bezig te houden. Komt tijd komt raad denk ik dan maar.

Zo simpel zit het leven helaas niet echt in elkaar in mijn beleving. Er zijn altijd factoren in het leven welke je niet zelf bepaald. Hoe je ermee omgaat heb je of kan je zelf in de hand hebben.

[Terrasano]

Ik lees er inderdaad een hoop angsten in, en dat is zonde. En dan maakt het niet eens echt uit op welk niveau men wil gaan presteren of ambiëren. Wat ik ook lees in jou reactie is de anticipatie op de toekomst, totaal niet nodig vind ik, je doet iets omdat je het graag wil en doet, ten alle tijden ben jij diegene die aan de bal is, en dus ook de grens kan aangeven. Er gebeurd niets wat jij niet wil laten gebeuren, dus dat is onnodig om jezelf mee bezig te houden. Komt tijd komt raad denk ik dan maar.

Zo simpel zit het leven helaas niet echt in elkaar in mijn beleving. Er zijn altijd factoren in het leven welke je niet zelf bepaald. Hoe je ermee omgaat heb je of kan je zelf in de hand hebben.

Ik bedoel daarmee dat je altijd zelf de grens aangeeft van wat je wel of niet wilt aangaande beslissingen als het aankomt op doorbreken of beroemd worden. Dat is wat gesuggereerd werd in de reactie, dus jezelf druk maken over wat er allemaal zou kunnen gebeuren, dat gebeurd namelijk niet als je dat zelf niet wil doen.

[Dory]

Ik ben het met je eens dat piekeren over wat als je niet verder brengt. De één kan zich makkelijker over angst voor het onbekende heen zetten dan de ander. Daarbij ben ik het ook met je eens dat angst tegenwerkt en ook dat je je eigen grenzen moet stellen, intern en extern. Jij ervaart die angst niet en dat is fijn, zij wel en heeft er last van. Vandaar dat ik over de het angst-onderwerp begon. Voor sommige ligt de uitdaging dus in het trotseren van de angst om te kunnen genieten van wat ze willen doen hetzij tekenen, schilderen of zingen. Probeerde de tip te geven door de stappen niet te groot te maken en jezelf en jouw droom in het vizier houdt je went aan de positieve ervaringen waardoor de angst afneemt. Mijn tip is ook doen waar je hart ligt.

[Terrasano]

Ik ben het met je eens dat piekeren over wat als je niet verder brengt. De één kan zich makkelijker over angst voor het onbekende heen zetten dan de ander. Daarbij ben ik het ook met je eens dat angst tegenwerkt en ook dat je je eigen grenzen moet stellen, intern en extern. Jij ervaart die angst niet en dat is fijn, zij wel en heeft er last van. Vandaar dat ik over de het angst-onderwerp begon. Voor sommige ligt de uitdaging dus in het trotseren van de angst om te kunnen genieten van wat ze willen doen hetzij tekenen, schilderen of zingen. Probeerde de tip te geven door de stappen niet te groot te maken en jezelf en jouw droom in het vizier houdt je went aan de positieve ervaringen waardoor de angst afneemt. Mijn tip is ook doen waar je hart ligt.

Ik begrijp het juist heel goed die angst, alleen is die bij veel minder aanwezig op dit moment, dat komt door persoonlijke groei en het loslaten van verwachtingen. Dat is zeker een heel proces, en niet in een paar welgemeende reacties op te lossen.

Ik denk persoonlijk dat het goed is om duidelijk te krijgen waar de problemen vandaan komen, of wat de obstakels zijn om te overwinnen. Soms is het een heel stappenplan, en soms is de uitleg al voldoende om in te zien dat het allemaal onnodig is waar men mee bezig is, mensen hebben zoveel illusies dat wil je niet weten, maar die hoor je alleen nergens. Misschien in een of andere duurbetaalde sessie met deskundigen.. Zulke basale informatie zou publiek moeten zijn voor iedereen die interesse heeft. Nu is het zo dat je diep in de materie moet gaan wil je ergens op uitkomen..

Hoe eerder men op de hoogte is van een oorzaak en oplossing, des te beter is het. Het traject zal altijd vallen en opstaan zijn, en vaak met moeite gepaard gaan, zo werkt het nu eenmaal met ingesleten patronen, helemaal gelijk in.

[Hilleke]

Zeker herkenbaar! Voor mij is het zelfs zo dat vanaf het moment dat mensen complimenten gaan maken, ik juist slechter ga presteren. Omdat ik dan een denkbeeldige lat ga leggen, omdat ik dan het idee ga vormen dat mensen de volgende keer alleen maar betere dingen gaan verwachten! Faalangst. Blegh!

dat bedoel ik o.a. ...

zodra iemand je erop attendeert dat je iets goed kan, ookal is het in je eigen ogen slechts een kraswerkje/probeerseltje/kinderliedje, besef je je dat je er als je er daadwerkelijk moeite voor zal doen en/of door training/ervaring/er veel beter in kan worden... en dan ga je idd de lat hoog leggen ..... en door gebrek aan "ergens moeite voor moeten doen-ervaring" van jezelf verwacht dat je binnen no-time op dat niveau zit terwijl het gewoon stapje voor stapje gaat... je bepaalde dingen idd eindeloos moet herhalen enzovoort... en dan lonkt het gevaar veel te snel af te haken....

[Hilleke]

maar ga rustig verder met de ontstane discussie... ik vind het erg interessant...

[Terrasano]

Meng je er ook vooral in..

We hebben ongeveer 7 miljard perspectieven, dus om de juiste voor jou te vinden kan even even duren zonder persoonlijke inbreng

[Hilleke]

ik denk, zoals ik in bovenstaande reactie al toelicht, o.a. te maken heeft met dat ik eigenlijk nog nooit ergens moeite voor heb hoeven doen om de van buitenaf gestelde doelen te behalen (denk aan school... ik heb dan mn havo niet gehaald.. maar door alleen aanwezig te zijn en actief meedoen in de lessen en verder niets heb ik wel 2 mbo opleidingen afgerond. )

Daarbij.. omdat ik (blijkbaar) nooit voldoende ben uitgedaagd om me tot het uiterste in te spannen om iets te bereiken ken ik mijn eigen talenten niet.

dus als ik dan iets ontdek waar ik zonder oefening al goed in blijk te zijn... stel je voor hoeveel beter ik daar nog in kan worden... en dan komt het gebrek aan studievaardigheden weer om de hoek kijken...

[Terrasano]

ik denk, zoals ik in bovenstaande reactie al toelicht, o.a. te maken heeft met dat ik eigenlijk nog nooit ergens moeite voor heb hoeven doen om de van buitenaf gestelde doelen te behalen (denk aan school... ik heb dan mn havo niet gehaald.. maar door alleen aanwezig te zijn en actief meedoen in de lessen en verder niets heb ik wel 2 mbo opleidingen afgerond. )

Daarbij.. omdat ik (blijkbaar) nooit voldoende ben uitgedaagd om me tot het uiterste in te spannen om iets te bereiken ken ik mijn eigen talenten niet.

dus als ik dan iets ontdek waar ik zonder oefening al goed in blijk te zijn... stel je voor hoeveel beter ik daar nog in kan worden... en dan komt het gebrek aan studievaardigheden weer om de hoek kijken...

Duidelijk verhaal. Maar nu ben je dus in de positie gekomen om zelf je doelen te stellen, en omdat je nu ook al zover bent om studievaardigheden te gaan opzoeken en ontdekken ligt er dus een hele wereld voor je open Ik zou zeggen investeer de tijd die er voor nodig is om aan te vangen wat je voor ogen hebt, en ik zie dan niets anders dan een prachtige toekomst voor je liggen

[Hilleke]

ja lekker makkelijk gezegd daar zit dus die hindernis precies nog tussen... net tussen het denken en daadwerkelijk doen zit bij mij een groot gat ... koudwatervrees.... faalangst....perfectionisme...geef het een naam maar dat remt wel af en gooit mij regelmatig hopeloos terug in de spreekwoordelijke (onderpresteer / comfortzone) hangmat

[Isa]

Misschien vind je raakvlakken in dit topic.

Wat jij beschrijft is faalangst, misschien ook wel perfectionisme. ik herken dan wel hoor, al is het nu een stuk minder dan vroeger. Verder kan ik me bij Terrasano aansluiten. Het is vaak ook wel een kwestie van gewoon doen, proberen, op je bek gaan en weer opnieuw proberen. Dat is inderdaad iets wat je moet leren, maar je bent al een hele stap verder doordat je al weet waar de oorzaak ligt. Dus dan komt de rest uiteindelijk ook wel.