Ja ik kan er wat mee. Ik kan het deels beamen en begrijp je intentie. Moeite met grenzen (ook een soort keuze moment, terwijl er voor iedere keuze wel iets te zeggen valt), opzoek naar mijn eigen identiteit (als alleenstaande was die duidelijk, in gezinsvorm is dat net weer anders en wordt je geconfronteerd met je rol als opvoeder). De vaardigheid van het verdedigen bezit ik onvoldoende, heb er zelfs al enkele malen aan gedacht om het deels fysiek op te pakken met bijvoorbeeld een zelfverdedigingssport. Ik heb bijvoorbeeld altijd erg getwijfeld tussen de opvoeding/regels/overtuigingen van mijn ouders en mijn eigen invulling hieraan, wat resulteerde in een flinke identiteitscrisis bij het uit huis gaan..rh85 schreef:Fiep schreef: Zo leerde ik hoe ik (negatieve) gedachten min of meer uit kan zetten of tot rust laten komen. Sindsdien heb ik vrijwel geen sombere periode meer gehad, doordat ik het patroon veel sneller kan doorbreken. Ook ben ik stressbestendig geworden en als laatste en belangrijkste heb ik geleerd dat je als mens een amalgaam van overtuigingen bent. Deze moet je niet allemaal loslaten (dan zou er niets van jezelf overblijven), maar kun je veranderen als je merkt dat bepaalde overtuigingen (gedachten, meningen) je geluk in de weg staan.
Wanneer je het moeilijk vindt om bij jezelf te blijven (ik ga nu invullen, corrigeer me als het misgaat), kan dat betekenen dat je jezelf nog niet goed genoeg kent. Heb je moeite met grenzen? Ik herken dat. Zowel naar anderen als naar jezelf? Dan komt dat doordat je je eigen identiteit nog verder kunt vormen. Je hebt er natuurlijk al één. Maar maakt die je gelukkig? Is dat je ware ik?
Zie je burn-out niet als een dal of een faalmoment, maar als een kans jezelf op te laden op fysiek en geestelijk niveau. Fysiek door te rusten, geestelijk door jezelf te exploreren. Uiteindelijk kun je dan herboren en met nieuwe energie jezelf richten op datgene wat er echt toedoet voor jou. Jij hebt zelf die antwoorden, maar er zitten nu misschien nog heel veel belemmerende gedachten overheen geplakt (ik moet dit, ik mag niet dat, het hoort zo, ik ben gewoon dit, de omgeving is dat).
Constructief gedrag is de brug tussen je diepste zelf en je omgeving. Wanneer je voelt dat de omgeving jou stuurt, verdedig je je inerlijke zelf onvoldoende. Misschien heb je die vaardigheid nog niet genoeg ontwikkeld. Wat ook kan, is dat onduidelijk is wat je precies wilt verdedigen.
Kun je iets met deze informatie?
De burn-out omarm ik aangezien ik gedwongen ben om e.e.a. te veranderen, ook wil veranderen, maar vanuit mijzelf nooit die stap (ruimte gunnen) had kunnen nemen.
