Chaos die ruimte creëert

[Laatbloeier]

En serieus: ik hink tussen die twee gedachten heen en weer... (Ben ik gewoon te lui? Te slap? Of is het voor mij echt moeilijker dan voor een ander? Hoe zien we dat bij mensen die te dik zijn? Zijn die gewoon slap, onmatig, onverschillig? Te zware mensen hebben soms hun huis en hun administratie perfect in orde, en ik ben superslank en ben met eten heel matig, maar maak een potje van mijn omgeving, mijn administratie, mijn planning. Hoe zit dat nou allemaal? Wat is wilskracht? Wat is discipline? Wat is gemakzucht en luiheid?)

[Esther]

Bijzonder dat je een link ontdekt tussen gewicht en orderlijkheid. Ik ben te zwaar en heb mijn huis ook niet op orde . Ook in mijn omgeving herken ik het niet op die manier. Ik zou eerder verwachten dat de kans groter is dat mensen die goed voor hun lijf weten te zorgen ook beter voor hun huis zorgen.

[Laatbloeier]

Bijzonder dat je een link ontdekt tussen gewicht en orderlijkheid. Ik ben te zwaar en heb mijn huis ook niet op orde .

Ik zie juist eerder geen link, Esther! Ik bedoel in de zin van discipline, als dat er al aan ten grondslag zou liggen. Want (zoals ik mij al afvroeg): hoe verklaar je dan dat iemand het qua huishouden en orde allemaal zo mooi op een rijtje kan hebben, maar op bijv. het gebied van voeding zichzelf niet in de hand heeft (om het zo maar even uit te drukken).

Wat mijzelf betreft: mensen denken soms dat ik 'vanzelf' slank ben, dat het mijn bouw is, dat ik niet om zoetigheid geef. Dat klopt voor nu, maar het is iets dat ik mij vanaf ong. mijn 16de zeer bewust en met de nodige moeite heb aangeleerd. Ik was als tiener wel degelijk (lichtelijk) mollig en was dol op marsrepen en roze koeken. Nam twee scheppen suiker in mijn koffie. Ik heb, toen ik er genoeg van had, voor mijzelf een gezond levenspatroon aangenomen. Dat houdt ook in dat ik altijd op tijd naar bed ga, niet rook en drink, etc. Ik kook vrijwel elke dag een echt gezonde maaltijd voor mijn gezin, vrijwel nooit uit potjes of zakjes, ze krijgen altijd gezond voer mee naar school. Daarnaast ben ik qua werk bijzonder plichtsgetrouw en gedisciplineerd. Ik ben altijd op tijd, meld mij nooit ziek (tenzij ik niet op mijn benen kan staan, wat zo goed als nooit voorkomt). Zó, dát klinkt wel redelijk gedisciplineerd, niet?! Hoe komt het dan dat het in huis niet lukt?!

O, en Esther, dat jij zowel te zwaar bent als je huis niet op orde hebt, wil niet zeggen dat je op ánder vlak niet juist erg goed presteert! Er zijn zóveel vlakken, dit waren slechts twee voorbeelden... Jij weet ook wel dat je talenten en disciplines hebt, qua werk, qua enorme betrokkenheid met mensen, ik noem er zo maar even twee uit de losse pols...

[Tinus]

Zó, dát klinkt wel redelijk gedisciplineerd, niet?! Hoe komt het dan dat het in huis niet lukt?!

Het lijkt mij een kwestie van focus. Is er werkelijk iets mis in huis, of denk je alleen dat je dat moet vinden?

[Laatbloeier]

Zó, dát klinkt wel redelijk gedisciplineerd, niet?! Hoe komt het dan dat het in huis niet lukt?!

Het lijkt mij een kwestie van focus. Is er werkelijk iets mis in huis, of denk je alleen dat je dat moet vinden?

Tinus, volgens mij wel hoor, er is werkelijk iets mis hier. Het is uiteraard mijn eigen oordeel, maar vergelijkend met de huizen van anderen zié ik dat het erg is. Véél erger dan bij anderen. Ik heb er last van (spullen niet kunnen vinden, dingen die in het honderd lopen omdat belangrijke post niet (op tijd) wordt gezien, kinderen die geen schone sokken kunnen vinden terwijl ik juist tientallen paren p.p. heb gekocht om altijd iets te kunnen vinden, dat soort gedoe). Ik schaam me om mensen binnen te laten (doe ik zo min mogelijk), de kinderen schamen zich ook.

En ik voel óók een zekere schaamte dit zo neer te zetten. Maar goed, in principe ben ik overal open over. Ik voel me ergens een zeur. Want het is toch gewoon aan te pakken?!? Maar goed, wat zeg je tegen een alcoholist? Tegen iemand die veel te zwaar is? "Ahhh joh, simpel toch? Gewoon geen snoep/ongezond voer/alcohol meer kopen en klaar!"

Was het maar zo simpel... (Ik ben bijv. sentimenteel, een bewaarder, bijzonder 'plichtsgetrouw' met afval, niets mag zomaar weggegooid, het moet naar de recycle, tweedehands winkel, knutselatelier van school, iemand blij mee maken, voddenophaal, etc. etc. Ik verzand dus ook in mijn principes. Daarnaast heb ik een heuse administratieangst, altijd het gevoel dat ik er zó geen grip op heb, dat ik niet weet wat er loopt aan verzekeringen etc. etc. etc. dat ik post niet graag open maak...) Ik heb al de nodige personal organizers en administratiehulpen ingehuurd, zonder (blijvend) resultaat. Tuurlijk zijn de door hen aangedragen oplossingen en manieren van aanpak op te volgen, alleen lijken ze zó niet bij mij te passen...

Maar goed, vandaag móet de btw-administratie. En is er een hele grote enge stapel met achterstallige post. Ik heb nu maar weer besloten dat ik mijn eigen systeem van de afgelopen jaren weer ga volgen: een grote ordner en alles dáár in doen. Hoef ik niet te piekeren over logische mappen en indelingen. De enige 'orde' die ik dan aanbreng is de datum. Bladerend vind ik dan altijd wel terug wat ik gekregen heb in 2014...

[Vuurvliegje]

chaos of orde, discipline of gebrek aan wilskracht?
Vanuit eigen ervaring kan ik wel stellen dat het een keuze is maar niet direct een gemakkelijke keuze.
Het roer omgooien als je al zolang in een bepaald leefpatroon zit (of dat nu veel/weinig/ gezond/ongezond eten is of drinken, roken of ongeorganiseerd in je administratie of huishouden) is verdomde moeilijk.
Ik heb jarenlang in een rotzooi geleefd en werd er bijzonder onrustig van, zo onrustig dat ik uiteindelijk ben gaan schoonmaken en weggooien (heel essentieel) en heb ik me voorgenomen om het zo min mogelijk te laten verslonzen. Nu ik wee wat voor mij de voordelen zijn werkt het andersom, ik baal nu soms als ik weer op mijn vrij dag loop op te ruimen en schoon te maken terwijl er toch niemand langs zal komen

Ik begrijp de zorgen van laatbloeiertje wel over het oordeel van anderen kunnen hebben. Die zorg hebben mensen met overgewicht of die te veel drinken of roken natuurlijk ook.
Uiteindelijk komt het erop neer of je lijdensdruk groter is dan het profijt dat je hebt van je levensstijl.
Laten we wel wezen, ik geniet meer van het drinken en roken dan dat ik bang ben voor de gevolgen, ik houd meer van lekker eten dan van sporten en sommige van ons zitten liever op de bank met een mooi boek dan dat ze gaan schoonmaken.

Gelukkig zijn we niet perfect

[nathalie]

O heerlijk Laatbloeier !
die kreet " ik verzand in mijn principes"
die ken ik maar al te goed.
Huis hier is een chaos , hoofd ook en om maar te zwijgen over sokken al dan niet met gaten .
Ik snap niet hoe mensen het voor mekaar krijgen om het zo ordelijk te krijgen laat staan houden .
Ik woon alleen met de kinderen die ook erg van nature niet echt netjes zijn .
Toch heb ik alle administratie keurig op orde en wasgoed is schoon maar niet perse gestreken wel ongeveer gesorteerd op kind. Behalve die sokken en onderbroeken dan.

Weet je hier houden we ook van lezen knutselen spelletjes lego loomen etc etc en dat mag geleefd worden .
Sommige mensen hebben niks om zich heen. Lijkt me bijna saai .
Ik lees altijd minimaal 3 boeken tegelijkertijd op mijn nachtkastje en 2 brei projecten . En tig bolletjes wol.
Zo staan er nu welgeteld 3 gitaren , 1 cello en een ukele in de huiskamer .
Kortom de chaos is ook meer een creatief feest
( Die houden we erin )

Maar ff serieus ik wordt ook wel gek van de rommel af en toe.En ik ruim heus wel op hier. Maar 10 minuten later liggen er weer school zooi of bouw blokjes van de kids .
Mijn vader had wel gewaarschuwd dat als Jeugd zorg dit zou zien zouden ze de kinderen weghalen maar dat is zijn angst denk ik. Ik ken ergere huizen .

Ik ga morgen een week op vakantie dus laat de rommel achter .en als ik terug ben heb ik energie weer om te gaan extra puinhoop ruimen en zolderkamer van mijn dochter schilderen.

[Laatbloeier]

Wat een héérlijk ontnuchterende post weer van jou, Vuurvlieg! Tuurlijk heb je gelijk als jij zegt:

Uiteindelijk komt het erop neer of je lijdensdruk groter is dan het profijt dat je hebt van je levensstijl.

Moet je nagaan hoe groot mijn voordeel is (ofwel lijkt te zijn...) om het niet te hoeven aanpakken...

Nu ik wee wat voor mij de voordelen zijn werkt het andersom, ik baal nu soms als ik weer op mijn vrij dag loop op te ruimen en schoon te maken terwijl er toch niemand langs zal komen

Ik zal wat vaker op onbewaakte momenten langskomen...

...en sommige van ons zitten liever op de bank met een mooi boek dan dat ze gaan schoonmaken.

Was het maar waar dat ik dát dan nog ging doen. Dat levert tenminste nog ontspanning op. Nee, ik ga in een soort zenuwachtige schuldige onrust mijn tijd lopen verdoen...

Nou goed, misschien is er nog hoop. Zeker na de enigszins strenge en ontnuchterende woorden van jou, Vlieg: "eigen keuze", "lijdensdruk t.o.v. voordelen".

[Laatbloeier]

Nathalie, van jou herken ik heel veel! (Het creatieve ontbreekt hier echter wel, da's dan weer jammer, hier zijn het vooral computers, tablets en foons die het beeld tekenen... )

[Laatbloeier]

...en Scarlett, het topic heeft misschien een wending off topic genomen. Of in ieder geval wordt de andere kant van chaos nu vooral belicht. Jij doelde tenslotte vooral op de voordelen ervan...

[Maura]

Oh help, gruwelijke herkenning

Ik ben een RAMP. Een vreselijke ramp op alle gebieden die organisatie behoeven.

Bij mijn chaos zal vergeetachtigheid, verstrooidheid en gebrek aan focus de oorzaak zijn. Administratie en organisatie vind ik het naarste wat er is. Het is zo ontzettend oninteressant, dat ik met de grootste moeite essentiële dingen gedaan krijg. Ik doe pas iets als ik er tegen aanloop, erover struikel, of als het al te laat is. Als iets niet direct op mijn pad is, vergeet ik het, realiseer ik me dat ik het vergeten ben, wordt het vervelend om met de gevolgen te dealen en stel ik dat vervolgens weer uit. Zo heb ik een column al maanden verwaarloosd en probeer ik iedere dag weer moed te verzamelen om een excuusmail naar de eigenaar van de krant

Dit is de kernreden dat ik concentratieverhogende, creativiteitverlagende medicijnen voorgeschreven krijg. Om met de stomme, irritante taakjes om te gaan, die ieder normaal mens zonder enige moeite gedaan krijgt.

Ik heb voor mijn gevoel slechts twee standen: 'INTERESSANT DAAR BESTEED IK AL MIJN TIJD EN AANDACHT AAN WOOHOO LET'S GO' en 'nee.'

De 'oplossing' is aan mij door velen aangedragen: 'Koop een agenda'. 'Doe vervelende dingen meteen als ze zich aandienen.' 'Wees gewoon wat meer gestructureerd! Zo moeilijk is dat echt niet.'

Geregeld neem ik me voor om orde aan te brengen in de chaos. Komend studiejaar wil ik één kamermuur bedekken met een monsterlijk grote week-kalender, zodat ik recht tegen verplichtingen aanloop en ze gewoonweg niet kan vergeten. Een andere muur wil ik bedekken met een enorme 'to do list'. Ook wil ik die pile methode gebruiken, en ga ik mandjes aanschaffen en die op mijn bureau zetten met uiteenlopende labels. Oh, en ik koop een laptop zodat ik niet duizenden schriften heb voor aantekeningen. Dat moet vast ook werken. Dramatisch persoon, dramatische maatregelen.

[Esther]

Wat ik zelf vaak tegenstrijdig ervaar, is dat ik wel goed ben in structuur aanbrengen. Op mijn werk schrijf ik handelsplannen, maak overzichten wat er gedaan moet worden en zit mensen achter de broek als het nodig is dat ze hun werk doen. Alleen in mijn eigen (praktisch) handelen ben ik een grote chaoot. Ik kan prima een structuur verzinnen, alleen strop in de uitvoering ervan. Ben meer van de theorie zeg maar .

O, en Esther, dat jij zowel te zwaar bent als je huis niet op orde hebt, wil niet zeggen dat je op ánder vlak niet juist erg goed presteert! Er zijn zóveel vlakken, dit waren slechts twee voorbeelden... Jij weet ook wel dat je talenten en disciplines hebt, qua werk, qua enorme betrokkenheid met mensen, ik noem er zo maar even twee uit de losse pols...

Daar twijfel ik ook niet aan hoor .