het nut en de verdiensten an banen

[leonie]

https://decorrespondent.nl/1949/Waarom- ... 2-10a340c4

An sich is dit een leuk artikel over een onderwerp dat mij intrigeert, maar helaas zitten er in mijn ogen veel denkfouten in. Het begint al bij het verhaal van de vuilnismannen in NY. Want wat de schrijver vergeet is dat een ieder in the big apple zelf zorg zou kunnen dragen voor de afvoer van zijn of haar afval. En daarnaastvergeet hij dat een fysieke job zoals vuilnisman door een ieder kan worden gedaan (los van willen) en dat veel mensen de kennisberoepen niet kunnen doen (los van ofdie beroepen ergens toe dienen). Maar ze verdienen dus domweg meer door het vraag en aanbod principe, wat in een andere context wel wordt aangestipt.

Maar de denkwijze an sich is erg ibteressant, want ja, waarom houden we bepaalde banen eigenlijk in stan? Is het geen self fullfilling prophecy?

(Leonie, ik heb je link even gefikst, vind je dat oké? - Laatbloeier)

[Birdman]

Superinteressant artikel inderdaad. Die Rutger Bregman is een groot talent en ik heb respect voor wat hij doet met de Correspondent. De denkfout die jij omschrijft, Leonie, zet ie ergens in het artikel recht volgens mij. Hij heeft het daar over de bankenstaking in Ierland waar de bevolking het heft in eigen hand neemt en daar tegenover stelt dat de bevolking van New York dat niet deed tijdens de vuilnismannenstaking.

Anyway, de strekking van zijn verhaal, dat er veel te veel 'bullshitbanen' zijn, is mijns inziens helemaal waar. We hebben een economie gecreëerd waarbij misschien wel het overgrote deel van de banen 'afgeleid' zijn van de werkelijke, zinvolle, welvaartproducerende beroepen. In mijn optiek allemaal vanuit het dogma dat iedereen MOET werken. In mijn beleving een achterhaalde ideologische gedachte die een overblijfsel is van het calvinisme dat nog volop door onze aderen stroomt. Die bullshitbanen zijn wéér een argument voor het invoeren van een basisinkomen wat mij betreft.

[Tinus]

de fabel dat verdienen (Van Dale: ‘als winst of loon verkrijgen’) hetzelfde is als verdienen (Van Dale: ‘aanspraak mogen maken, recht hebben op’).

Met bovenstaande ben ik het helemaal eens maar ik zie de scheefgroei in verdiensten eerder in macht (recht halen in plaats van recht hebben) dan in het principe van bullshit jobs. En ook, naar mijn idee is het heel zwak uitgelegd waarom bepaalde jobs bullshit zijn (en hoe het komt dat die jobs dan meer verdienen).

Dat rijkdom ergens is geconcentreerd, wil niet zeggen dat het daar ook wordt gecreëerd

Dat een staking ergens een groot effect heeft, wil niet zeggen dat daar ook belangrijkere banen zijn.

Neem de innovatie die de schrijver zo bejubeld, en waarvan hij vindt dat het nu door de bullshit banen achterwege blijft. Als in de beroepsgroepen die een rol spelen met innovatie gestaakt wordt, dan zal het ook niet zo hard lopen als bij de vuilnismannen. Een vuilnisman doet werk dat een accuut belang heeft. Als ie stopt dan zal het heel snel mislopen. Bij veel andere jobs zal het langer duren voordat de effecten merkbaar zijn, en mogelijk zijn de effecten ook minder kwalijk, maar dat betekent nog niks of de job meer of minder belangrijk is.

Ik geef de schrijver gelijk dat het effect van de staking aangeeft dat vuilnismannen belangrijker zijn dan we denken. Het legt ook bloot dat de taak vuilnisman belangrijk is en dat het loon meer wordt afgestemd via de markt, het is simpel werk, etc. Maar je kunt er niet mee zeggen dat jobs waar een staking geen effect heeft bullshit zijn. Neem de hypotetische situatie van een maatschappij met tien vuilnismannen en een professor. Als de vuilnismannen stoppen met werken groeit de onvrede. Als de professor stopt met werken groeit de onvrede niet, wat wel verandert is dat de toename in tevredenheid/welvaart afneemt. Welke taak is belangrijker? Of moet je die vergelijking misschien helemaal niet zo simpel opstellen?

Maar ook de markt heeft geen voorkeur voor nut, kwaliteit of innovatie. Ze is slechts geïnteresseerd in het maken van winst. Soms wordt daarmee een geweldige bijdrage geleverd – en soms ook niet. Van telemarketeers tot belastingadviseurs: het kan heel rationeel zijn om de ene na de andere bullshit job te creëren. Je kunt schatrijk worden zonder ook maar iets bij te dragen.

Natuurlijk heeft de markt wel een voorkeur voor nut en kwaliteit. Je verkoopt produkten niet omdat je veel bullshit jobs hebt, maar omdat er een vraag is naar je produkt, omdat mensen je produkt willen hebben. Dat is de belangrijkste motivatie, de belangrijskte drijver, in de markt. Winst is secundair en is meer iets als een voorwaarde dat een bepaalde activiteit kan verlopen, het is niet de primaire reden voor de activiteit. Jobs zijn hooguit van die bullshit aard als het bullshit produkten zijn die ze opleveren. Daar kun je dan over twisten of er nu vele bullshit produkten zijn. Ikzelf geloof wel in, bijvoorbeeld, het nut van een mooie gemarketeerde verpakking (omdat daardoor mijn beleving van het produkt een hogere waarde krijgt).

Er is overigens wel zoiets als het kopen van produkten die men eigenlijk niet nodig heeft. Maar dat is een lastige constructie, een contradictie. Je koopt niet iets dat je niet nodig hebt. Het is meer dat je verlangens continu wijzigen. 'Eigenlijk niet nodig hebben' is nog altijd dat je het bij de aankoop wel nodig achte te hebben. De vraag is nog altijd de aandrijving van de markt. Maar er wordt listig op ingespeelt. De consumptiewaarde van een produkt neemt sterk af na aankoop, je had het eigenlijk niet nodig. Ik zie dit niet zozeer als een probleem van de jobs die dit process ondersteunen. Het is het process zelf. Ja wij mensen doen een heleboel "zinloze" activiteiten en consumptie, maar het is een verre stap om de bullshit jobs daar als oorzaak te zien. De jobs lijken mij eerder een effect van de vraag naar die zinloze troep. De grote vraag voor bullshit is waarom bullshit jobs zoveel verdienen, de markt wertk niet andersom.

denk aan de briljante copywriter die de slogan van het jaar verzint, waardoor een concurrent failliet gaat.

Er wordt door de schrijver enige malen gesproken over werk dat niet alleen verplaatst, maar ook vernietigd. Ik denk dat dit dan niet zozeer het principe is van bullshit jobs maar meer het principe van concurentie. Is concurrentie goed of slecht? Het is misschien ook wel beide. Concurrentie betekent dat veel werk dubbel wordt verricht, maar concurrentie betekent ook dat men meer best doet voor kwaliteit en innovatie. Competitie is geen simpel systeem dat je eenvoudig kunt vervangen met een laten we alles eerlijk verdelen en dan hopen dat de positieve stimulansen van de concurrentiestrijd overeind blijven. Werk om een produkt beter* te maken, is dat vernietigend omdat het de concurrent beschadigd, of is dat creeerend omdat het probeert beter te zijn dan de concurrent, voor vooruitgang zorgt?

*en de schrijver gebruikt daarbij het voorbeeld van een slogan, iets immaterieels en ontastbaar, iets wat je niet zo gauw ziet als een zinvolle taak. Ik zie dat als een retorisch trucje die de logica in het betoog probeert te vervagen. Ook wordt het effect eenzijdig belicht (enkel het negatieve: waardoor de concurrent failliet gaat). Allemaal om de jobs te betitelen als bullshit. Ik vindt dat vooringenomen en een zwak betoog voor wat betreft de logica. Het is teveel opgeklopt, ongenuanceerd, bullshit.

We kunnen zelf, vandaag nog, een stap in de richting van een andere wereld zetten. Want uiteindelijk is het niet de markt, maar de samenleving die bepaalt wat echt van waarde is. Willen we nog rijker worden deze eeuw – waarbij de definitie van rijkdom door en door subjectief blijft – dan doen we er goed aan vaarwel te zeggen tegen het dogma dat al het werk de moeite waard is

Ik ben het eens met het vaarwelzeggen van dat dogma (de eerste quote hier), maar het lijkt mij niet iets dat je zo makkelijk vaarwel kunt zeggen. De schrijver gebruikt hier veel te makkelijk de term we, maar wie zijn dat? We, willen misschien juist dit systeem in stand houden. We, heeft immers de macht. Macht, dat is denk ik waar het om draait bij de verdeling van welvaart en "verdiensten".

Ook dat vervangen van de markt door de samenleving. De markt is een systeem met een mechanisme dat de verdeling, als het ware automatisch, creeert. Het zorgt er voor dat er niet te veel en niet te weinig vuilnismannen zijn. Hoe gaat een systeem gebasseerd op de samenleving (wat dat systeem ook mogen zijn) dat voorelkaar krijgen. Ieder met een basisloon... maar wie gaat dan het vuilnis doen? Zijn we wel zo gebouwd om dan altruistisch, zonder financiele prikkels, ons werk te doen. Gaat het dan werken zoals dat magisch mooie systeem met de Ierse barmannen? Ik heb bij dit soort betogen altijd het idee dat men zich in het paradijs waant. Mooie woorden en een oplossing in de vorm van een perfecte eindsituatie, maar geen enkel plan hoe het moet werken in de huidige samenleving.

[leonie]

(Leonie, ik heb je link even gefikst, vind je dat oké? - Laatbloeier)[/quote]


Prima, ik was er te lui voor op mijn tablet , vandaar ook lang leve de letters die missen hier en daar